Pólitíska veðurfræðin

Það er nýlunda að flytjandi veðurfregna hvetji neytendur til að sniðganga vörur framleiddar í Kína. Þó ég sé honum efnislega sammála, þó á fleiri forsendum sé, þá orkar það tvímælis flytjandi veðurfrétta á RÚV setji þar fram hápólitísk sjónarmið.

Í sjálfu sér er þeim geðþekka flytjanda veðurfregna sem setti fram þessa skoðun vorkunn, af því að fréttastofa RÚV, stjórnendur krakkafrétta og Kastljóss hafa ekki hikað við að taka pólitíska afstöðu til ágreiningsmála og flytja einhliða fréttir. Sök veðurfræðingsins er því síst meiri eða alvarlegri en annarra sem við fréttaflutning starfa hjá RÚV.

Fréttir, líka veðurfréttir eiga að vera hlutlægar og án pólitískra palladóma eða sjónarmiða viðkomandi fréttaflytjanda til að tryggja hlutlægni, en hefur ekkert með rétt viðkomandi aðila til að vera brennandi í pólitíska andanum. En sá verður að koma því á framfæri á öðrum vettvangi.

Sniðganga á vörum frá einu landi er alvörumál. Vörur frá Kína eru almennt ódýrari en vörur framleiddar annarsstaðar. Gæði þeirra eru yfirleitt í lagi. Það er því ekki á grundvelli almennra neytendasjónarmiða sem hvatt verður til sniðgöngu.   

Pólitíska veðurfræðin, sem hefur gert loftslagshlýnun af mannavöldum að trúarsetningu horfir til þess, að Kína brennir kolum meir en nokkur annar. Indland er ekki langt undan  og hvað með Indónesíu? Eigi að sniðganga vörur frá Kína er eðlilegt að spurt sé hvort það eigi ekki að gilda um vörur frá löndum sem haga sér með svipuðum hætti?

Miðað við mínar upplýsingar og þekkingu, hafa Kínverjar farið fram af meiri óbilgirni gagnvart náttúrunni en nokkur önnur þjóð. Miðað við okkar vinnulöggjöf og réttindi launþega, þá eru vinnuaðstæður í Kína nær þrælabúðum vinnustöðum á Vesturlöndum.

Fólk á Vesturlöndum hefur horft á eigendur fyrirtækja brytja þau niður og flytja til Kína eða Indlands, þar sem réttindi verkafólks eru engin. Þau skammtímasjónarmið sem þar ráða eru seld því verði að stórir hópar launþega missa vinnu og þjóðfélög Vesturlanda tapa þegar heildarhagsmunir eru hafðir í huga.

Það er með eindæmum að verkalýðshreyfing Vesturlanda skuli ekki hafa brugðist við og mótmælt og mótmælt og mótmælt því að réttindi sem hún og framsýnir stjórnmálamenn hafa náð fyrir vinnandi stéttir skuli eyðilögð með því að taka fyrirtækin og flytja þau þangað sem réttindalaust fólk framleiðir það, sem þjálfað hörkuduglegt starfsfólk á Vesturlöndum gerði  áður og fékk greitt að verðleikum fyrir vinnu sína. Allt til að hámarka gróða fjármagnseigenda á kostnað hinna vinnandi stétta.

Verkalýðshreyfing Vesturlanda brást. Stjórnmálaflokkar brugðust og fjötruðu sig í hugmyndafræði heimsviðskipta þar sem frelsi fjármagnsins ræður öllu, en réttindi hins vinnandi manns gilda ekki. Vinstri sinnaðir stjórnmálamenn hafa verið helteknir af þessari heildarhugsun og hefðbundnir hægri flokkar hafa verið njörvaðir í 18.aldar sjónarmið um frelsi fjármagnsins. Svo finnst þessum aðilum skrýtið að það sem þeir kalla pópúlíska hægri flokka sem vilja gæta heildarhagsmuna vinnandi fólks skuli vaxa ásmegin. 

Fjármagnseigendur Vesturlanda sem hafa svikið vinnandi fólk á Vesturlöndum horfa á það án þess að blikna sem og stjórnmálamenn Vesturlanda að við framleiðslu Kína og annarra sambærilegra landa er farið á svig við flest það sem við á Vesturlöndum teljum skyldu okkar að gera til að varðveita náttúruna og umgangast hana með virðingu.

Það er svo merkilegt að hvorki stjórnmálamenn né verkalýðshreyfing hafa lyft litla fingri eða mótmælt því að fjármagnseigendur hafi fullt og óheft frelsi til að eyðileggja atvinnu milljóna fólks,lítilsvirða áunninn réttindi verkafólks og valda óafturkræfri mengun náttúrunnar.

Frelsi fjármagnsins hefur ráðið á kostnað hagsmuna vinnandi fólks. Vinstra fólk á Vesturlöndum hefur ekki sinnt hagsmunum hins vinnandi manns í framleiðslustörfum. Það er síðan undrandi yfir því að hinar vinnandi stéttir skuli yfirgefa hina sósíalísku alþjóðahyggju þrælabúðann. Hefðbundnir hægri flokkar hafa líka brugðist bundnir á klafa sérhagsmuna fjármagnsins hafa þeir litið framhjá heildarhagsmunum þjóðfélagsins til að trufla ekki gleðileik eyðileggingar fjármagnseigenda á áunnum réttindum verkafólks á Vesturlöndum og vestrænum gildum mannúðar og virðingar fyrir náttúrunni.