Þinghús fáránleikans vill dómstóla fáránleikans

Stundum er sagt að umræður og skrif á blogginu sé ómerkilegt. Vel kann það að vera rétt á stundum. Fátt jafnast þó á við fáránleikann í máli þingmannanna Björns Vals Gíslasonar  og Guðmundar  Steingrímssonar í dag.  Þó er verra að þeir virðast ekki bera skynbragð á stjórnskipun landsins. Það er alvarlegt þar sem þeir eru til þess kjörnir að fjalla um slík mál.

Í dæmalausu lýðskrumi Björns Vals og Guðmundar koma fram sjónarmið sem verða ekki skilin með öðrum hætti en þeim að þeir telji eðlilegt að stjórnmálamenn grípi fram fyrir hendur ákæruvalds og dómsvalds. Hvar er réttarríkið statt ef það á að vera komið undir geðþóttaákvörðun stjórnmálamanna hvort fólk er ákært eða ekki? M.a. til  að koma í veg fyrir það var stofnað embætti ríkissaksóknara til að aðskilja rannsókn og saksókn mála frá stjórnmálunum. Áður hafði þetta verið á verksviði dómsmálaráðherra. 

Þegar óeirðafólkið sem sótti að Alþingi, slasaði starfsfólk við öryggisvörslu og olli eignaspjöllum  er sótt til saka fyrir framferði sitt, þá finnst þeim Birni Val og Guðmundi eðlilegt að stjórnmálin hafi afskipti af málinu. Treysta þeir ekki dómstólum landsins?

Óneitanlega senda þessir þingmenn furðuleg skilaboð nú þegar óeirðarfólkið sýnir dómstólum algjöra lítilsvirðingu, eftir að hafa sýnt Alþingi lítilsvirðingu.  Þetta er í fyrsta skipti sem dómsstólum er sýnd lítilsvirðing og reynt að tálma störfum þeirra. Það er alvarlegt mál og í kjölfar þess er málflutningur þingmannanna þeim til skammar.

Ef til vill er þeim vorkunn eftir að hafa hlustað á holtaþokuvælið í dómsmálaráðherra í framhaldi af því að óeirðafólkið veittist að dómsvaldinu og lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu bauð óeirðafólkinu síðan í kaffi á lögreglustöðina. Í framhaldi af því var að sjálfsögðu eðlilegt að prestur Laugarnessafnaðar skyldi blessa yfir athæfið. Kirkjan á jú alltaf sína svörtu sauði.

 

Athugasemdir

[Guðmundur Júlíusson, 12.5.2010 kl. 23:25]

ég vísa í þessa blogg mitt í kvöld:

Ég á bágt með að trú því að fólki finnist þessi skríparéttarhöld yfir þeim einstaklingum sem urðu á þau mistök að hitna um of í hamsi í miðri búsáhaldabyltingunni þegar mestöll þjóðin var gersamlega á hvolfi yfir þeim hörmungarupplýsingum sem byrjaðar voru að leka út, og áttu aldeilis eftir að draga dilk á eftir sér, sbr það sem við núna vitum!, en aftur að því sem ég var að tala um, það varð jú nokkrum það að slysni vil ég segja að ganga of langt vegna mikilvægis málsins og auðvitað verða ryskingar óhjákvæmilegar þegar svona lagað gengur yfir heila þjóð, gleymum því ekki að kannski voru í þessum hópi einhverjir sem nú eru búnir að missa allt sitt.

Kostnaður og allr tilbúnaður við þessi málaferli eru ekki þess virði að farið sé út í það!! þetta er mitt álit.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 12.5.2010 kl. 23:57]

Sammála hverju orði.

[Skeggi Skaftason, 13.5.2010 kl. 00:20]

Var verið að tálma störf dómstóla eða var verið að tálma rétt borgaranna til að fylgjast með opnu réttarhaldi? Kannski hvoru tveggja? Hvort gerðist á undan?

"Óeirðafólkið" er nú ekki beint sótt til saka fyrir að hafa slasað fólk við öryggisvörslu og eignaspjöll heldur fyrir "árás á Alþingi".

"Óeirðafólkið" og vinir þeirra og vandamenn hafa borgaraleg réttindi líka.

[Jón Magnússon, 13.5.2010 kl. 09:51]

Guðmundur að sjálfsögðu getur mörgum hitnað í hamsi en það afsakar aldrei lögbrot. En það sem þarna gerðist hafði ekkert með það að gera að fólki hitnaði í hamsi. Þetta var skipulögð aðför að Alþingi. En það er athyglivert og þú ættir að athuga það Guðmundur að þetta fólk ræðst á stjórnkerfið. Fyrst á Alþingi síðan stjórnarráð og núna dómstóla en það skiptir sér ekkert af þeim sem ollu hruninu. Það verslar áfram við fyrirtæki þeirra og hefur ekki haft upp neinar athugasemdir við þá aðila.  Það er of ódýrt að afsaka þessa skiplögðu aðför að stjórnkerfi landsins með því að fólki hafi hitnað í hamsi. Óeirðarhópurinn er ekki fólk sem missti sitt í hruninu. Það tapaði ekki atvinnu eða eignum.

[Jón Magnússon, 13.5.2010 kl. 09:51]

Þakka þér fyrir Axel

[Jón Magnússon, 13.5.2010 kl. 09:56]

Vissulega hefur óeirðarfólkið sín réttindi Skeggi það er alveg rétt athugað. Það er hins vegar verið að snúa hlutum á haus þegar því er haldið fram að dómskerfið virki ekki eðlilega af því að fleiri vilja komast til að fylgjast með en húsnæðið rúmar. Ég þekki ekki til þess í okkar nágrannalöndum að það þyki tiltökumál þó að áheyrendapallar í dómshúsum fyllist. Þá gildir reglan fyrstir koma fyrstir fá. Í sumum tilvikum þar sem eru opin réttarhöld þá er samt dyravarsla og engum hleypt inn nema eftir líkamsleit og eftir að hlutir eins og t.d. símar og regnhlífar svo dæmi séu nefnd séu tekin í geymslu. Í sumum tilvikum þá kemst almenningur ekki að nema hafa tilvísun frá aðilum sem tengjast viðkomandi réttarhöldum.  En ekkert af þessu hefur með mannréttindi og réttláta málsmeðferð yfir sakborningum að gera. Aðgengi að dómstólum við meðferð dómsmála hefur fyrst og fremst gildi fyrir almenning þ.e. að hann geti aflað sér uppýsinga um málin. Ragnar Aðalsteinsson sá ágæti júristi ruglar þessu vísvitandi saman.

[Guðmundur Kristinn Þórðarson, 13.5.2010 kl. 16:53]

Sammál þettað er þingmönnunum til skammar

[Jón Magnússon, 13.5.2010 kl. 23:40]

Það finnst mér einmitt líka Guðmundur.

[Jón Ríkharðsson, 14.5.2010 kl. 23:33]

Ég er sammál þér nafni, við verðum að virða lögin. Annars fær réttarríkið ekki staðist.

Athugasemd Guðmundar Júlíussonar lýsir sérstæðu sjónarhorni á lögin. Það á ekki að refsa mönnum sem gerðu þau mistök að "hitna um of í hamsi í miðri búsáhaldabyltingunni", þótt viðkomandi einstaklingar hafi brotið lög með því að vanvirða alþingi og vinna á því skemmdir.

En á þá að refsa mönnum, sem töpuðu raunveruleikaskynjun, sökum ótakmarkaðs framboðs af ódýru lánsfé?

Lög eru m.a. til þess að veita borgum aðhald. Það er ekki leyfilegt að brjóta lög, þótt menn fyllist reiði út í samfélagið. Þess vegna verða allir sem gerast brotlegir við lögin að sæta ábyrgð. Hvort sem það eru mótmælendur eða útrásarvíkingar. Það eru nefnilega allir jafnir fyrir lögum í réttarríki eins og Íslandi.