Rökkursögur Innanríkisráðherra

Innanríkisráðherra sem  barist hefur  gegn auknum rannsóknarheimildum lögreglu og forvirkum aðgerðum mætti í Kastljósi í gær og sagði  rökkursögur um ástandið í undirheimunum.  Á þeim  grundvelli  telur Innanríkisráðherra rétt að skipta um skoðun og heimila lögreglunni víðtækari inngrip í einstaklings- og persónufrelsið.

Einhvern veginn rímar það sem Ögmundur Jónasson heldur fram núna um aukna hættu vegna skipulagðrar glæpastarfsemi ekki alveg við þær skýrslur af ástandinu sem borist hafa m.a. frá lögreglu. Þegar svo háttar til  er gott að segja rökkursögur af ónafngreindu fólki sem á í útistöðum við glæpagengi af einhverjum óskilgreindum ástæðum.

Fróðlegt verður að vita hvort Innanríkisráðherra grípur til þess að hafa það meginatriði málflutnings síns þegar hann mælir fyrir heimildum lögreglu til að beita forvirkum aðgerðum gagnvart einstaklingum þær rökkursögur sem hann sagði þjóðinni í gær. 

Skipulögð glæpastarfsemi hefur verið og er til í landinu og þannig verður það óháð auknum heimildum til handa lögreglu. Skrýtið að innanríkisráðherra skuli ekki detta í hug að leita að rót vandans eða bresta kjark til að tala um hann og horfast í augu við hann. 

Auknar rannsóknarheimildir lögreglu bitna iðulega á saklausu fólki. Þess vegna verður að stíga varlega til jarðar og gæta þess að fórna ekki um of frelsi og borgaralegum réttindum einstaklinga. 

Athugasemdir

[Jon (IP-tala skráð) 8.3.2011 kl. 13:38]

Sæll.

Ég tek heilshugar undir þessi orð þín, ég ber traust til lögreglunnar en fara á afar varlega í að veita einhverju ríkisbatteríi vald. Við skulum ekki gleyma því að á bak við ríkið og stofnanir þess eru breyskir einstaklingar.

Útlendingastofnun er ágætt dæmi um ríkisbatterí sem hefur misbeitt valdi sínu og er úrskurður umboðsmanns alþingis frá 2003 mér ofarlega í huga. Nýlega féll einnig dómur sem var þeim ekki hagstæður. Muna ekki margir enn eftir ákvörðun þeirra fyrir rúmu ári síðan þar sem þeim tókst að komast að því að einar reglur um framfærslu ættu að gilda fyrir útlendinga en aðrar fyrir Íslendinga? Konan sem varð fyrir þessari valdníðslu þurfti að fara í hart en hver veit hve marga útlendingastofnun hafði flæmt úr landi á sömu forsendum vegna þess að viðkomandi tóku ekki til varna? Hún vann láglaunastarf og olli þessi valdníðsla stofnunarinnar henni án efa verulega fjárhagslegu tjóni en ekki kom fram í fjölmiðlum hver bar kostnaðinn af þessari snilld stofnunarinnar. Ótal önnur keimlík dæmi um aðrar ríkisstofnanir eru án efa til og auðvitað er hætt við að þessum valdheimildum lögreglu verði misbeitt.

Ef við höfum lært eitthvað af kreppunni er það að ríkið getur ekki verndað okkur gagnvart öllu enda á ríkið ekki að vera með nefið í hvers manns koppi og verja einstaklinga falli. Hvernig hafa svona valdheimildir reynst í gegnum tíðina hjá öðrum þjóðum? Hafa þær ekki verið misnotaðar? Koma svona valdheimildir í veg fyrir glæpi? Hvernig samræmast þær prinsippinu um að menn séu saklausir uns sekt þeirra er sönnuð? Hvernig samræmast þær prinsippinu um friðhelgi einkalífsins?

Annars kemur mér ekki á óvart að svona hugmyndir komi frá ríkisvæðingarflokki eins og Vg og að sama skapi ollu þessar hugmyndir Björns B. mér miklu vonbrigðum og eftir þær bar ég nánast ekkert traust til hans. Ögmundur gat ekki fallið úr háum söðli. Það er alltaf hægt að finna einhverjar hryllingssögur varðandi hvað sem er og breyta þessar sögur Ögmundar engu um skaðsemi hans hugmynda og eru enginn lausn á einu eða neinu.

[Jón Magnússon, 8.3.2011 kl. 18:20]

Það er hárrétt Jón að ríkið getur ekki verndað okkur fyrir öllum sköpuðum hlutum. Hins vegar er það eitt helsta verkefni ríkisins að tryggja öryggi borgaranna og halda uppi lögum og innanlandsfriði. Þess vegna var skaðlegt að skerða fjárveitingar til lögreglunnar, en það er ekki það sama og auka rannsóknarheimildir og skeðar almenn mannréttindi. Ég er sammála þér um það að slíkt er verulega varhugavert.   Í Bandaríkjunum hafa staðið yfir miklar umræður um þetta og George Bush jr. átti í forseta tíð sinni mjög erfitt með gagnrýni samflokksmanna sinna á hugmyndum um auknar heimildir sem skertu rétt einstaklinganna á grundvelli hugmynda hans um baráttu gegn hryðjuverkum.

[Sverrir Kr. (IP-tala skráð) 9.3.2011 kl. 00:21]

Hvernig væri Jón, að þú upplýstir okkur fáfróða um rót vandans fyrst þú ert svona fróður um hann?  Væntanlega skortir þig ekki kjarkinn.

[Magnús Ragnar Magnússon (Maggi Raggi) (IP-tala skráð) 9.3.2011 kl. 01:47]

Ekki er ég á móti því hvað lögreglur gera og hafa gert. Enn þetta er samt fáránlegt hvernig Ögmundur kemur þessu fram, eins og "Ég hef fengið innsýn í þessi mál að undanförnu. Við mig talar einstaklingur sem er í sæmilegum efnum sjálfur..."*. Enn minn grunur er sá, að stjórnmálaheimar eru orðnir dauð hræddir gangfart sjálfum sér, útaf Icesave kjaftæðinu sem þeir reyndu með heiðarlegri tilraun að þvinga á þjóðina. Því alveg síðan að forsetinn synjaði skulda þrældómslögunum til atkvæða, þá fyrst byrjaði hræðsluáróður um Hells Angels (Vítis Engla) og svokallaðra glæpaklíkna.

Ég meina spólum aðeins til baka og hugsum aðeins útí þetta. Síðan hvenær fór pólitíkin að hugsa um vernd einstaklinga gegn glæpum? Ætti pólitíkin ekki frekar að hugsa um það hvernig hægt er að ná þeim glæpamönnum sem skulda þjóðinni skaðabætur fyrir þann verknað sem þeir gerðu sinni eigin þjóð? Og eru þessir samningar sem Alþingið vill að þjóðin segi "Já" við, eru þeir ekki handrukkanir sem er verið að reyna að skella á þjóðina? Og hverjir skelltu þessum handrukkunar skuldum á þjóðina sem meirihluti pólitíkusanna samþykkti og forsetinn synjaði, eru það ekki útrásarvíkingar sem kallast "glæpaklíkur vel efnaðra manna" sem léku sér að peningum þjóðarinnar og er ekki enn almennilega búið að handsama fyrir þau afbrot sem þeir gerðu sinni eigin þjóð? Ekki veit ég fyrir vissu, en alveg síðan að synjun samninganna kom til sögunar, þá er fyrirsögnin búinn að vera í fréttaheiminum frá stjórnvöldum "UPPGJÖR ER Í NÁND, glæpafaraldur glæpaklíkna er að nálgast okkar plánetu jörð Ísland!!!". Þessi svo kallaði glæpafaraldur er búinn að vera, þó nokkuð lengi, enn ekki eins mikill hér á Íslandi en annarstaðar í heiminum.

Einu sinni þegar ég var 20 ára gamall, þá fór ég til Bandaríkjanna. Eitt sinn varð ég var við lögreglubílum að hrannarlegu húsi. Og ég spurði einn vegfaranda hvað hefði gerst, og hann lýsti því að hrottafengið morð hafði verið framið í því húsi. Talandi um glæpi, þá er ekki hægt að líkja Ísland við þeim atburðum sem gerast annarstaðar í heiminum. Því ef ég hefði sagt þessum manni sem ég spurði, hvernig glæpir eru hérna á Íslandi, hann hefði hlegið og sagt: "Þið Íslendingar eruð heppin, því þið vitið ekkert hvað glæpir eru, enn við vitum það."

Þannig að Ögmundur ætti nú að hætta þessum vitleysis gang og fara að sinna því sem skiptir þjóðinni mest máli. Enn ekki vera með einhverskonar innsýnis dellur og reyna að hræða almenning bara til þess að geta búið til einhver lög gegn glæpum sem lögreglan ræður þegar við, en hefur bara ekki nóg af til þess að takast á við. Að minnstakosti þá erum við heppin, því af því sem ég hef tekið eftir, þá er lögreglan búinn að standa sig þó nokkuð vel við það að stöðva þessa litlu glæpi sem herjar okkar land. Og að búa til þessi fáránleg lög, er bara peningaeyðsla. Þannig ég ráðlegg þessari pólitík, hættið að eyða þeim peningum sem þið hafið fengið frá fækkun starfa, sameiningu leikskóla og öðrum leiðum, í eitthvað sem skiptir þjóðinni engu máli. Reynið frekar að nota peninganna í eitthvað annað en glæpafaraldskjaftæði, því nú er nóg komið af ykkar hræðslukjaftæðissögum.

*http://www.dv.is/frettir/2011/3/7/reynslusaga-af-handrukkun-breytti-syn-ogmundar/

Kær kveðja frá ykkar einlæga vin,
Magnús Ragnar (Maggi Raggi).

[sveinn olafsson (IP-tala skráð) 9.3.2011 kl. 06:31]

væri nú ekki ágætt hjá þér að segja þá hvað rót vandans er?

ég er nú á "botni" þjóðfélagsins og sé alveg nákvæmlega hvar rót vandans er, en er ekki í aðstöðu til að tala um það (hlustar enginn á botninn, nema botninn)

en ég sé það á umræðunni um þetta að "rót vandans" hefur farið gjörsamlega ofan garðs og neðan meðal ummæla um þetta.

virðist ekki nokkur maður vita eða vilja vita af rót vandans.

annaðhvort bara lemja fólk til hlýðni eða ignora það.

[Jón Magnússon, 9.3.2011 kl. 09:26]

Nei Sverrir mig skortir ekki kjarkinn. En það mál er víðfeðmara en svo að hægt sé að gera því nokkur skil að gagni í athugasemd við bloggfærslu. En í grunninn langar mig til að benda þér á að skipulögð glæpastarfsemi þrífst venjulega þar sem löggjafinn setur lög sem brýtur í bág við vilja, viðhorf, neyslu og viðmiðun verulegs hluta fólksins

[Jón Magnússon, 9.3.2011 kl. 09:29]

Ég er í meginatriðum sammála þér Magnús og það má bæta við og taka undir að það er vitlaust að skera niður fjárveitingar til almennrar löggæslu. Hana þarf miklu frekar að efla, en í því felst aukið öryggi borgaranna.

[Jón Magnússon, 9.3.2011 kl. 09:31]

Þetta er alveg rétt Sveinn og ég get ekki í athugasemd við bloggfærslu útfært þetta eða gert nánari grein fyrir því sem ég tel vera m.a. rótina en það sem eg skrifa í athugasemd til Sverris hér að ofan.  Ég er sammála þér Sveinn að þetta mikilvægasta atriði fer fyrir ofan garð og neðan í umræðunni því miður.

[Jon (IP-tala skráð) 10.3.2011 kl. 18:00]

@Sverrir:

Það má færa fyrir því ágæt rök að þar sem reglur eru iðulega brotnar segi það meira um reglurnar en fólkið sem brýtur þær. Við sjáum nú að áfengisverð hefur hækkað verulega og leiðir það til ákveðinnar hegðunar sumra, t.d. smygls og stórfellds bruggs. Þessir einstaklingar myndu sennilega ekki smygla/brugga ef ríkið lækkaði álögur á áfengi. Annað dæmi sem má nefna er vændi, nú er ríkið búið að gera ákveðna hegðun glæpsamlega sem vitað er að verður ekki stöðvuð með lögum enda hefur þessi iðja verið stunduð ansi lengi. Væri ekki nær að gera vændi löglegt? Ef það er löglegt þarf lögreglan ekki að beita forvirkum aðgerðum sem ég held að torvelt sé að fylgjast með.

Hafa þessi vélhjólasamtök einhverjar tekjur? Ef svo er eru þær af sölu t.d. fíkniefna?

Ríkið á ekki að reyna að vernda einstaklingana gegn sér sjálfum, hvar eiga þessi bönn að enda? Eigum við ekki að banna koffín? Það er hægt færa þung rök fyrir skaðsemi þess sem þú þekkir kannski. Hvar liggur línan? Hversu langt á ríkið og stofnir þess að ganga í að skipta sér af lífi fólks? Hér finnst allof mörgum sjálfsagt að ríkið sé potturinn og pannan í öllu og eigi að skipta sér af öllu og vernda alla. Slíkt gengur ekki og leiðir til falsk öryggis eins og bankahrunið sýndi okkur hressilega fram á.

Jón M: Ég er hjartanlega sammála þér um að ekki eigi að skerða framlög til lögreglunnar, ég er viðkvæmur fyrir niðurskurði til löggæslunnar sem og til heilbrigðis- og menntamála. Frekar vil ég skera haustlega niður í stjórnsýslunni. Hvað vinna t.d. margir í ráðuneytunum gagnleg störf sem skila þjóðinni einhverju? Geta allar blækurnar í heilbrigðisráðuneytinu hjálpað manni (meira en aðrir) ef keyrt á mann fyrir utan ráðuneytið? Mér er það verulega til efs.

Ég held einnig að þessi niðurskurður sveitarfélaganna til menntamála muni koma illa fram seinna.