Átök í Borgarholtsskóla

Fyrir nokkru var sagt frá fólskulegri árás í Borgarholtsskóla. Ungur maður beitti kylfu og hníf. Rætt var um málið í öllum fréttamiðlum landsins sama dag og daginn eftir. Skólastjórinn velti fyrir sér hvort eitthvað væri að breytast í íslensku umhverfi. 

Jafn skyndilega og umræðan byrjaði, dó hún út. Engin fréttamiðill minnist lengur á þessa illvígu innrás og árás.

Þegar skyndilegur þagnarmúr er settur um ákveðið mál, þá er venjulega eitthvað skrýtið á ferðinni. Eitthvað sem fjölmiðlamenn og í þessu tilviki lögregluyfirvöld líka telja æskilegt, að almenningur verði ekki upplýstur um.

Hvað skyldi það nú annars vera?

Gæti verið að skólastjórinn hafi átt kollgátuna, að eitthvað væri að breytast í íslensku umhverfi, en stjórnmálaelítan, fréttaelítan og lögreglan telji heppilegt, að upplýsa ekki um það hvað það er? 

Það er að hlýna þó það sé að kólna.

Í ágætu viðtali við forstjóra Hafrannsóknarstofnunar í Morgunblaðinu í dag, kemur fram, að sjórinn kringum landið sé kaldari núna en var fyrir tveim árum og áratuginn þar á undan. 

Nokkru áður í greininni skrifar blaðamaðurinn. "Alls staðar er að hlýna" 

Þjóðsagan um að það sé alls staðar að hlýna er orðin að trúaratriði og hefðbundnir blaða- og stjórnmálamenn vita, að nauðsynlegt er að taka einn skammt af hnattrænni hlýnun af mannavöldum þegar fjallað er um náttúrulegar breytingar. 

En það er samt að kólna og ótvíræð ummæli forstjóra Hafró sýna það. 

Sefasjúkur áróður hlýnunarsinna minnir meira og meira á baráttu kaþólsku kirkjunnar á miðöldum fyrir því að sannfæra fólk um, að allar reikistjörnurnar og sólin snérist í kringum jörðina, en jörðin væri fasti punkturinn í alheiminum. 

Hlýnunarsinnum finnst því rétt, að skattleggja neytendur vegna ímyndaðs vanda og spurningin er hve lengi ætla neytendur að láta skerða lífskjör sín vegna þessa endemis rugls.