Kínverjar koma Evrunni til hjálpar

Forsætisráðherra Kína, Wen Jiobao sagði í gær á fundi með forsætisráðherra Ungverjalands, sem situr í forsæti Evrópusambandsins, að Kínverjar ætluðu að kaupa Evruskuldabréf fyrir billjónir Evra til að styrkja Evruna. Af hverju kaupa Kínverjar haug af Evrum  þegar Evran er í vanda? 

Vesturlandabúar nútímans hugsa um daginn í dag og telja það fyrirsjáanlega framtíð. Á meðan hugsa Kínverjar í áratugum og öldum sem fyrirsjáanlega framtíð.

Kínverjar eiga svo mikið af ríkisskuldabréfum Bandaríkjanna að þeir geta ráðið gengi Bandaríkjadalsins.  Það sama gerist með Evruna ef þeir fylla geymslunni sína með Evrum.  Á meðan halda þeir gengi gjaldmiðils síns niðri af miklum krafti og tryggja þannig flutning milljóna framleiðslustarfa frá Evrópu og Bandaríkjunum til Kína.

Stjórnmálamenn á Vesturlöndum hafa leyft fjármagnseigendum að móta hugmyndafræði um flutninga framleiðslufyrirtækja frá Vesturlöndum  til ríkja sem greiða verkafólki  brot af því sem greitt er á Vesturlöndum. Þetta hefur verið kallað að vinna að ódýru vöruverði fyrir neytendur en það er gert með því að svipta stóran hóp neytenda vinnunni og kaupmættinum.

Er ekki þörf á breyttum hugsunarhætti?  Er ekki kominn tími til að hugsa um heildarhagsmuni fólksins þó það verði á kostnað fjármagnseigenda og pappírsbaróna?

Athugasemdir

[Gunnar Waage, 28.6.2011 kl. 01:30]

Já, kínverjar mæta á allar brunaútsölur.

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 28.6.2011 kl. 06:21]

Sammála þér, það þarf að snúa þessari þróun við. Hér á landi hafa mörg iðnaðarfyrirtæki farið úr landi með framleiðslu sína til að fá ódýrari vinnukraft. Á sama tíma glatast þekking hér á landi sem hefur orðið til við framleiðsluna. Það þarf að snúa þessari óheilla þróun við.

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 28.6.2011 kl. 07:38]

Í raun og veru er ekki við viðskiptalífið að ásakast, heldur við pólitíkusa.  Það sem skiptir máli hér, er einkavæðingin sem greip um sig um alla Evrópu.  Það er þessi einkavæðing sem hefur gert Evrópu nánast "atvinnulausa".  VIð skulum taka dæmið upp, á einfaldan hátt ...

Sjúkrahús í Svíþjóð hafði áður n-marka starfsmenn.   Af þessum n, var nauðsinlegt að hafa m starfsmenn.  Talið var að ríkisútlátin voru óraunveruleg, því að n>m.  Við segjum að launin k eigi við alla starfsmenninga.  Við einkavæðinguna, var mönnum sagt upp svo að nú var n1<m. En launin voru samt söm og áður, það sem gerðist er að starfsfólki var sagt upp.  En laun "lykilstarfsmanna" hækkaði.  Það sem nú gerðist, er að það varð að lána starfsmenn utan frá, til þess að hægt væri að ná m mörgum starfsmönnum, sem eru nauðsynlegir til að starfsemin gangi eðlilega fyrir sig.  En þessa m-n1, þarf nú að leigja inn frá fyrirtækjum sem taka mun hærra verð fyrir einstaklingin (svona þrefalt verð) en ef þeir væru ráðnir.  Kostnaður sjúkrahúsanna, hefur því ekki minnkað, heldur aukist.  Fólki hefur verið sagt upp, og einungis lágmark starfsfólk þarf undir ákveðin tíma.

Sama dæmi gerðist á öllum öðrum vígstöðvum.  Og niðurstaðan er, að þrátt fyrir að ríkið losnaði við "óeðlilega" kostnaðarliði, þá átti ríkið minna eftir til að sinna ríkinu, en áður.

Þetta er RÁN.  Sagt á einfaldan hátt.

Fyrir utan það RÁN, sem átti sér stað, erum við líka að tala um föðurlands svik pólitíkusa á þessu tímabili.

Öll löndin gerðust aðilar að "stríðsmaskínu" bandaríkjanna.  Þó svo að þau tækju ekki beinlínis þátt í sjálfum styrjöldunum, þá hjálpa þau til með því að taka á móti flóttafólki frá þeim héruðum, sem verið er að heyja stríð í.  Þetta er gert til að auka "fjölþætti" samfélagsins.  Með þessu felst aukinn kostnaður fyrir ríkið, sem ekki felur í sér fleiri störf.  Það sem næst gerist, er að þessum flóttamönnum er gefin menntun, starfs staða, sem ekki felur í sér auknar tekjur fyrir landið í heild.  Á sama tíma og þetta gerist, er einnig ákveðin "ríkis terrorismi" í gangi.  Það sem kallast "state terrorism".  Þetta felur í sér, að þeir aðilar sem ríkið telur óæskilega, eru atvinnulausir og menntunarlausir.  Þessi titill "óæskilegur" hefur nákvæmlega enga rökræna merkingu, því við erum ekki að tala um "óvini" ríkissins.  Við erum að tala um fólk, bæði af innlendum og erlendum uppruna, sem einhverju kanski er bara illa við og því er tekin pólitísk afstaða að "útiloka" þessa aðila.  Þetta felur í sér kostnað fyrir ríkið, sem ekki er hægt að meta í krónutölu ... því hér um að ræða fólk, sem ekki fær að taka þátt í samfélaginu, og er "passívt" verið að ýta því út úr landi ... þeir eru "teknir" fyrir ganga á grasinu.  Ef þeir lenda í árekstri, eru þeir "alltaf" í órétti.  Þeir fá enga "lögfræðihjálp", nema þá sem þéir geta borgað sjálfir.  Þeir eru stöðugt undir þrýstingi, og lenda alltaf neðst í búnkanum við atvinnuleit.  Þeir eru á lista "ríkislögreglunnar" (SÄPO), sem ekki er gerður opinber enn (bíða verður þangað til þeir aðilar sem stóðu að skráningunni ekki eru til staðar, svo ekki sé hægt að hefna sín á þeim), og þessi skrá er alltaf skoðuð af fyrirtækjum eða ráðfærð fyrir ráðningu.

Svo við förum ekkert út í að keyptar séu ódýrar vörur í Kína, eða að fé frá Evrópu flæddi yfir í stríðsrextur bandaríkjanna ... sem árið 2009 nam þá um $3 000 000 000 000, og er ábyggilega kominn upp fyrir 5 í dag.

Þetta kallast landráð .... því í kjölfarið fylgir upplausn, eins og á Íslandi, og er að byrja í Evrópu ... þetta veit hvaða hagfræðingur sem er.

[Kristjan H Kristjansson (IP-tala skráð) 28.6.2011 kl. 09:52]

Framleiðsla var flutt til Kína frá Bandaríkjunum, sem leiddi til atvinnuleysis þar og glötun verkkunnáttu. Bandaríkjamenn hafa tekið rosalega há lán hjá kínverjum og núna eru miklar deilur í þinginu um að taka enn meiri lán til þess að reyna að bjarga efnahaginum. Þótt að það telst ekki skynsamlegt fyrir skuldunaut að móðga lánadrottinn sinn þá hafa bandaríkjamenn sýnt Kínverjum mikinn hroka. Þeir þykjast betri í mannréttindamálum þótt þeir eru sjálfir með dauðarefsingar, hafa stundað pyndingar og stutt hræðilega einræðisherra í mörgum löndum. Flutning framleiðslu til Kína hefur dregið verulega úr fátækt þar. Vegna þess að vinnuafl er að verða dýrara er byrjað að flytja framleiðsl til Víetnams, Kambódíu og Laos, sem mun vonandi einnig leiða til batnandi lífskjara í þessum löndum. Um daginn sá ég þátt á BBC um kínverja í Afríku. Fyrir utan að hafa skapað fjölda nýrra starfa hafa þeir komið á samkeppni og aðkoma þeirra einkennist af alþjoðaviðskiptum. Þar á móti hafa Vesturlöndu komið fram við Afríkubúa sem ósjálfbjarga þurfalinga, sem hefur dregið úr frumkvæði og samkeppni í viðskiptum. Auk þess hafa margir í Afríku frekar viljað eiga samskipti við Kína en Vesturlönd vegna einfaldari samskipta og minni skriffinsku. Dambisa Moyo, fyrrverandi starfsmaður Alþjóðabankans, gagnrýnir harðlega þróunaraðstoð Vesturlanda í Afríku, en þar á móti telur hún aðkomu kínverja mun árangursríkari og heiti einn kaflinn: ,,The Chinese are Our Friends&#148;.   

[Guðmundur Bjarnason (IP-tala skráð) 28.6.2011 kl. 12:12]

Kæri Jón.

Það er erfitt fyrir okkur að skilja hagfræði Kínverja en gæti ekki verið að allir sem skoða okkar atferli utanfrá hafi aðra sýn en við?
Ég veit að sumt í okkar háttarlagi er nánast abnormal í Kína.
Lítum okkur nær.

[Jón Magnússon, 28.6.2011 kl. 23:04]

Já Gunnar og gera venjulega góð kaup.

[Jón Magnússon, 28.6.2011 kl. 23:05]

Sammála Rafn. Það verður að vera lágmarks samfélagsskyldur sem stjórnendur atvinnufyrirtæja hafa. Að sjálfsögðu að því tilskyldu að þeim séu sköpuð eðlileg tækifæri og kjör.

[Jón Magnússon, 28.6.2011 kl. 23:07]

Þakka þér fyrir innleggið Bjarne, en ekki er hún björt framtíðarspáin þín.

[Jón Magnússon, 28.6.2011 kl. 23:08]

Þetta er allt saman rétt Kristján og þakka þér fyrir að koma þessu inn í umræðuna.

[Jón Magnússon, 28.6.2011 kl. 23:09]

Okkar hagfræði er abnormal. Við ættum að sjá það Guðmundur. Það liggur fyrir að Kínverjar uppgötvuðu það fljótlega eftir að Maomúrinn féll og þeir fengu aukið frelsi.

[Kristjan H Kristjansson (IP-tala skráð) 28.6.2011 kl. 23:52]

Eftir að ég skráð athugasemd mína sá ég þessa fréttaskýringu vegna þess að ég er á póstlista.

http://english.aljazeera.net/programmes/insidestory/2011/06/20116287348642872.html

[Júlíus Björnsson, 29.6.2011 kl. 00:04]

Er mað saklaus ef hann kaupir aðila til að drepa fyrir sig. Þræhald er orðið að veruleika. Ég var að horfa á þátt um Rómverja  og hvernig Öldungadeildar[þing]mennirnir skáru niður eiginfé almennings til að leggja allt land undir sig: tækifæri til séreigna auðsöfnunar [verðtryggingar].  Síðan kom einræðið. Kínverjar hafa ekkert á móti smá eignarhaldi í EU.  Þetta gæti líka verið gert til að styrkja Dollar. EU er ekki sjálfbær til að viðhalda nútíma tækniframleiðslu.   Kínverjar eru að hækka hjá sér verðlag í Markaðaborgum sem þeir setja af stað fullbyggðar í áföngum. Einn Berlín í einu.  Þetta er mælanlegur raunhagvöxtur ein mesta raunvaxta hækkun í dag. Vesturlönd eiga að fara áfram niður í samburði við ríki þriðjaheimsins. Það er langt síða risarnir urðu sammál um þetta jafnréttis mál, á skiptingu hráefna og orku kökunnar. Ég tel að um 1970 hafi næstum 30 árum á Vesturlöndum verið varið í að undirbúa sig undir minni neyslu til eilífaðar í samanburði. EU sé í raun varnarsókn, höfundanna gegn staðreyndum framtíðarinnar.  EU var steingeld fyrir öldum síðan og flest efnaðri ríkinn niðurgreidd með nýlendugóssi.  USA [ríki nátturauðlinda] byggði EU upp fram til ársins 2000. Menn fóru frá EU á sínum tíma til að efnast. Kínverjar treysta á þolinmæði  og spyrja að leikslokum í upphafi sinnar strategíu. Kínverjar lána beint en ekki í skjóli Seðlabankaleyndar eins og Þjóðverjar, Frakkar, Ítalir og Bretar. Þeir er búnir að lána í Afríku líka vinnuafl í erfiðsvinnu, sem heimamenn kunna að meta.

[Gunnar Waage, 29.6.2011 kl. 02:35]

Já þeir gera yfirleitt reyfarakaup :)