Málfrelsi

Við göngum út frá því sem vísu að tjáningarfrelsi ríki í landinu. Formlega er það verndað í stjórnarskrá lýðveldisins. Þó að málfrelsi ríki þá þýðir það ekki að auðvelt sé að koma málum á framfæri. Skilningur  sumra fjölmiðla og fjölmiðlafólks virðist harla lítill á mikiilvægi þess að gæta hlutlægni í fréttaflutningi og umfjöllun um mál sem og að gefa fólki eðlilega möguleika til tjáningar.

Í Ríkisútvarpinu hefur verið fjallað um sömu fréttina í a.m.k.  fjórum fréttatímum allt út frá sjónarmiðum höfunda skýrslu sem gerð var fyrir fjármálaráðherra um ómöguleika þess að  lækka höfuðstól stökkbreyttra húsnæðislána. Ekki er talað við þá sem telja nauðsynlegt að færa niður höfuðstóla stökkbreyttu lánanna. Nú sem fyrr er tjáningarfrelsi þeirra ekki virkt í Ríkisútvarpinu.

Sunnudagskvöldið var umræðufundur þriggja frambjóðenda til forsetakjörs á Stöð 2. Upphaflega átti bara að bjóða 2 frambjóðendum og meina hinum 4 að tjá sig á jafnréttisgrundvelli. Þegar það gekk ekki upp þá var ákveðið af stjórnendum þessa fjölmiðils að skipta frambjóðendunum upp í hópa. Eðlilega létu sumir frambjóðendur ekki bjóða sér slíkan dónaskap og þeir sem eftir stóðu hefðu átt að mótmæla andlýðræðislegu fyrirkomulagi sem Stöð 2 hafði ákveðið.

Stöð 2 ætlaði aldrei að leyfa frambjóðendum að tjá sig á jafnræðisgrundvelli og það ber að fordæma.

Þeir sem bjóða sig fram til æðstu embætta í þjóðfélaginu verða að vera tilbúin til að bjóða ofurvaldi fjölmiðils byrginn þegar fjölmiðillinn misvirðir jafnræði frambjóðenda til að tjá sig. 

Í forkosningum í Bandaríkjunum dettur alvöru fréttamiðlum sérstaklega sjónvarpsstöðvum ekki í hug að hafa umræður frambjóðenda án þess að þeir fái allir sömu tækifærin til að tjá sig við kjósendur. Ekki skiptir máli hvort einhverjir mælast lítið í skoðanakönnunum.  Hér eru greinilega önnur viðhorf hjá fjölmiðlafólki og það ber að fordæma.

Sama gildir að vera með neikvæðan fréttaþátt um einn frambjóðandann samhliða umræðum frambjóðenda. Hverjum datt slíkt rugl í hug.

Stöð 2 ætti að biðjast afsökunar á þeirri lítilsvirðingu sem sjónvarpsstöðin sýndi frambjóðendum og kjósendum og bjóða frambjóðendum upp á alvöru umræðuþátt í sjónvarpssal á jafnréttisgrundvelli.

Mér fannst miður að forseti lýðveldisins og forsetaframbjóðendurnir Herdís og Þóra skyldu ekki ganga á dyr með hinum eða hóta því svo fremi að jafnræðis frambjóðenda væri gætt. Virkt tjáningarfelsi er jú  eitt mikilvægasta grundvallaratriði lýðræðislegrar kosningabaráttu.

Athugasemdir

[Eyjólfur G Svavarsson, 5.6.2012 kl. 01:32]

Ég er alveg smmála þér Jón Magnússon. Mér finnst fjölmiðillinn hafa sínt af sér hroka af verstu gerð gagnvart frambjóðendum, og kjósendum einnig! og loka svo fyrir útsendingu í miðju kafi. Þetta er alveg dæmalaust! og fólk á rétt á afsökunarbeiðni finnst mér.

[Hversemer (IP-tala skráð) 5.6.2012 kl. 12:58]

Það er varasamt að blogga um það sem maður hefur ekki vit á Jón, eins og sannast svo oft á þinni síðu. Í færslunni segir þú:

"Í forkosningum í Bandaríkjunum dettur alvöru fréttamiðlum sérstaklega sjónvarpsstöðvum ekki í hug að hafa umræður frambjóðenda án þess að þeir fái allir sömu tækifærin til að tjá sig við kjósendur. Ekki skiptir máli hvort einhverjir mælast lítið í skoðanakönnunum. Hér eru greinilega önnur viðhorf hjá fjölmiðlafólki og það ber að fordæma."

Í síðustu forsetakosningum vestan hafs ræddu "alvöru fréttamiðlar" bara við tvo frambjóðendur, Barack Obama og John McCain, en ekkert eða nánast ekkert við aðra sem buðu sig fram: Ralph Nader, Chuck Baldwin, Bob Barr, Cynthia McKinney, Charles Jay, Frank McEnulty, Gloria La Riva, Gene Amondson, Ted Weill, Brian Moore, Róger Calero, Alan Keyes og Joe Schriner.

[Jón Magnússon, 5.6.2012 kl. 13:50]

Sammála þér Eyjólfur.

[Jón Magnússon, 5.6.2012 kl. 13:57]

Ég velti alltaf fyrir mér hvort ég á að birta nafnlausar athugasemdir eða athugasemdir undir gervinafni eins og hjá þér Hversemer.  En vegna ávirðinganna þá ákvað ég að gera undantekningu hvað þig varðar.

Ekki ætla ég að deila við þig um vitið, en af hverju heldur þú að ég hafi sérstaklega tekið fram forkosningar? Þú vísar m.a. í það innan gæsalappa og síðan talar þú um forsetakosningarnar. Ég var að vísa til forkosninganna en þar eru frambjóðendur að koma sér á blað og kynna sig. Þess vegna talaði ég ekki um forsetakosningar í Bandaríkjunum heldur forkosningar.

Forkosningar eru bundnar við fylkin og þar er svipaðra um að ræða heldur en forsetakosningar í þessu víðlenda og fjölmenna landi en þær aðstæður eru allt aðrar en þær sem eru hér á landi og í forkosningunum.

 Lesa vel og skilja áður en sleggjudómarnir eru settir fram Hver sem er.

Svo bendi ég þér á í framtíðinni að skrifa undir nafni það er almennt forsenda þess að ég birti athugasemdir.

[Johann Kristinsson (IP-tala skráð) 5.6.2012 kl. 19:15]

Jón Magnússon,

Hversemer, hver svo sem hann/hún er, hefur nú svolítið til síns máls, þegar að hannþhún bendir á að ekki allir fái að vera með á umræðufundum fyrir kosningar til forseta í USA.

Til dæmis í forskosningum í Tennessee, Oklahoma og Arkansa í marz og maí á þessu ári, þá voru frambjóðendur fyrir demókrata flokkinn aðrir en Barack Hussein Obama, en ekki var boðið up á neinar umræður.

Það voru frambjóðendur sem fengu yfir 30% og yfir 40% atkvæða í forkosningunum fyrir demókrata flokkinn í þssum ríkjum, þó svo þeir væru óþekktir. Kanski hefðu þeir unnið Barack Hussein Obama ef þeir hefðu fengið tækifæri til að kynna sig fyrir kjósendum á umræðufundi eins og Ari, Andrea og Hannes höfðu völ á, en þágðu ekki boðið.

Kveðja frá Las Vegas

[Jón Magnússon, 5.6.2012 kl. 23:48]

En ar það semsagt þannig Jóhann að það hafi ekki verið neinar umræður og ekki boðið upp á þær. Ég er að tala um þar sem boðið er upp á umræður í forkosningum. En að sjálfsögðu er þetta mismunandi eftir fylkjum Jóhann það er alveg rétt hjá þér. Þá þekki ég ekki eins vel til Demókratanna eins og Repúblíkanana í Banadríkjunum. Ég er sammála þér að það er að sjálfsögðu fráleitt að fjölmiðlar greini ekki frá og geri frambjóðendum jafnhátt undir höfði svo fremi að þeir séu í alvöru í framboði.  En þar sem ég þekki til í Bandaríkjunum þá er passað upp á að frambjóðendur í forkosningum komist allir að.

[Johann Kristinsson (IP-tala skráð) 6.6.2012 kl. 19:19]

Það fer eftir því hvort að það hentar flokksforustuni að hafa umræðufund og líka hvort að frambjóðendur vilja mæta á slíkan fund.

Eins og gerðist í það minsta í Oklahoma, Tennessee og Arkansas í þessum forkosningum til forseta sem nú eru í gangi, þá þótti flokksforustu demokrata ekki þess virði að hafa umræðufund, af því að flokksforustan er og var búin að ákveða hver yrði í kjöri til forseta fyrir demókrataflokkinn.

Það hefði nú einhver sagt eitthvað á Íslandi ef að svona væri farið með menn sem bjóða sig fram og fá svo yfir 40% af atkvæðum í forkosningum, en var aldrei boðið upp á umræðufund með öllum frambjóðendum.

Þetta er nátúrulega svolítið öðruvísi á Íslandi, forsetaframbjóðendur á Ísland eru yfirleitt álitnir óflokksbundnir, en eru þeir það?

Svo við hættum að tala um USA og snúum okkur að forsetaframbjóðenda umræðufundinum í Hörpu síðasliðinn sunnudag

Öllum frambjóðendum var boðið að koma fram á þessum umræðufundi að lokum. Sennilega eftir að stöð 2 var bent á möguleg brot á fjölmiðlalögum eins og þessi umræðufundur var settur upp í byrjun.

Stöð 2 sem ég hef aldrei verið hrifinn af, getur sett upp sína dagskrá eins og þeir vilja, af því að stöð 2 greiðir fyrir kostnað á umræðuþættinum.

En ef Andrea, Ari og Hannes vildu ekki nota tækifærið og kynna sig fyir þjóðini að kostnaðarlausu í sjónvarpi, þá var það bara þeirra skaði eða....

En að læsa rásinni á meðan á umræðu þættinum stóð er svolítið skrítið, en þetta er einkafyrirtæki og þeir geta hagað sinni útsendingu eins og þeir vilja.

Frá byrjun til enda, þá átti þetta aldrei að vera nein umræðuþáttur, heldur árásir á Ólaf Ragnar Grímsson, bæði persónulegar og ópersónlegar árásir.