Atlagan að stjórnarskránni III.

Viðurkennt er meðal lýðræðisþjóða að í stjórnarskrá felist grundvallarlög sem mæla fyrir um réttindi borgaranna, valdmörk stjórnvalda og skyldur þeirra. Stjórnarskráin er umgjörð um lýðræðislega stjórnskipun og mannréttindi. Stjórnarskrám er ekki breytt nema brýnt tilefni sé til.

Eftir bankahrunið komu fram raddir fólks sem af vankunnáttu hélt því fram að stjórnarskránni þyrfti að breyta vegna vanda fjármálafyrirtækja. Stjórnarskráin hafði ekkert með fjármálafyrirtækin að gera og þar af leiðandi var þessi krafa byggð á röngum forsendum.

Nú talar helsti foringi þeirra sem krefjast breytinga á stjórnarskránni og samþykkt verði þau drög sem fyrir liggja frá stjórnlagaráðinu um að slíkt sé nauðsynlegt vegna þess að: 1. Fólkið krafðist þess í búsáhaldabyltingunni.  2. Vegna þess að krafa komi fram um það í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis. 3. Vegna þjóðfundar sem var haldinn 2009 þar sem þjóðarviljinn  hafi komið fram. 4. Stjórnarskráin sé gömul.

Þá segir þessi sami maður Þorvaldur Gylfason, að þjóðin sé raunverulegur höfundur tillagnanna sem stjórnlagaþing setur fram.  Einu sinni var lítill hópur kommúnista sem hélt fundi á Þórsgötu 1 í Reykjavík og talaði jafnan í nafni þjóðarinnar.  Þessi hópur var hleginn í hel þegar byrjað var að tala um þjóðina á Þórsgötu 1. Mér sýnist sama vera upp á teningnum varðandi Þorvald Gylfason. Hann virðist haldinn sömu meinloku og einvaldskonungurinn Loðvík 14, Frakkakonungur sem sagði "Þjóðin það er ég."

Ekkert af því sem nefnt er varðandi kröfuna um breytingar á stjórnarskrá hefur gildi í sjálfu sér. Þá er það rangt að krafa um breytingar á stjórnarskrá komi fram í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis.

Stjórnarskráin hefur reynst vel. Það skiptir máli að hafa hana áfram. Það þarf að breyta nokkrum atriðum, sem full málefnasamstaða á að geta náðst um sbr. sameiginlegar auðlindir og þjóðaratkvæði.

Þegar þjóðin á stjórnarskrá sem góður friður og sátt hefur ríkt um og hefur reynst vel, er þá vit í því að kasta henni og taka illa orðuð ákvæði frá stjórnlagaráði og samþykkja að þau skuli koma í staðinn fyrir góða vel orðaða og vandaða stjórnarskrá sem reynst hefur þjóðinni vel og reynist þjóðinni vel.

Vissulega ekki. Þess vegna segjum við NEI í atkvæðagreiðslunni á laugardaginn kemur.

Athugasemdir

[Davíð Þ. Löve, 15.10.2012 kl. 13:50]

Byrjar ballið! Eru menn orðnir svo frávita að nú skuli farið að kalla stjórnlagaráð "hóp kommúnista"? Þetta lýsir ykkur "gömlu" íhaldsseggjunum rétt! Farið nú að setjast í helgan stein því þið eruð þjóðinni til óþurftar og trafala vegna stífni ykkar og sjálfselsku! En svo þú vitir það, þá á ég aðeins ár í sextugt svo klárlega er eitthvað stórkostlegt að í ykkar ranni! Vona að þú hafir kjark til að leyfa þessu að birtast! Ritskoðun virðist eiga upp á pallborðið hjá ykkur "gamlingjunum"

[Ágúst H Bjarnason, 15.10.2012 kl. 14:39]

Takk fyrir góða pistla um stórnarskrármálið Jón.

Stjórnarskráin er einn af hornsteinum þjóðfélagsins og mikilvægt að um hana ríki sátt og friður. Það er mikilvægt að hún sé einföld, skýr og ótvíræð. Hvert orð þarf því að vera vel úthugsað og vandað. Því miður er allt of mikill viðvaningsbragur á þeim drögum sem komu frá  stjórnlagaráði, og mun ég því væntanlega merkja við NEI á kjörseðlinum.

Það er aðeins eitt sem vefst fyrir mér:

Er nóg (e.t.v. betra) að segja Nei við fyrstu spurningunni "Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?" og láta vera að svara hinum fimm?  

Hverju mælir þú með?   Láta nægja að svara fyrstu spurningunni með Nei?   

(Ef ég svara spurningum 2-6, þá er það í andstöðu við svar mitt við fyrstu spurningunni, finnst mér).

[Jón Magnússon, 15.10.2012 kl. 18:29]

Ég er ekki að því Davíð það er að snúa út úr því sem ég segi. Ég tala um að Þorvaldur Gylfason tali eins og þjóðin á Þórsgötu 1 gerði á sínum tíma. Ég talaði líka um Lúðvík 14. Frakkakonung í þeirri samlíkingu. Enginn bregður honum um kommúnisma. En ég fór ekki alveg rétt með. Lúðvík sagði "Ríkið það er ég"  Ég hef aldrei verið íhaldsmaður Davíð. Það getur verið að þér finnist þú vera gamall en það er mér óviðkomandi og ekki málefnalegt. Ég leyfi allar málefnalegar athugasemdir svo fremi fólk gefi upp nöfn.  Hafna eingöngu athugsemdum sem eru ómálefnalegar og með persónulegar ávirðingar.

[Jón Magnússon, 15.10.2012 kl. 18:30]

Þakka þér fyrir Ágúst. Mér finnst aðalatriðið að segja NEI við fyrstu spurningunni. Fólk getur haft mismunandi skoðanir á ýmsum hlutum, en það réttlætir ekki heildartillögur stjórnlagaráðsins.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 15.10.2012 kl. 23:36]

Ég tek ekki undir að einn maður, sem hefur kynnt sér vel stjórnarskrar á Íslandi og erlendis , sé "óvinur"!

Sjálf var ég meðframbjóðandi hans , ein af 522 , eftir þjóðfundinn , og við vissum öll að þjóðkrafan var "íslensk stjórnarskrá"..loksins.

Ég man að eftir að ég var ekki kosin með áhugamálið mitt stóra (íslenska sem opinbert mál á íslandi) þá kvaðði ég Þorvald (hann hafði fengið afburða kosningu) með þessum orðum 2010 "ekki láta Alþingi eyðileggja þennan góða vinja þjóðarinnar"

[Jón Magnússon, 16.10.2012 kl. 00:09]

Ég átta mig ekki á hvað þú ert að meina með þessu Anna. Óvinur hver á það að vera?

Þú ert að lýsa því Anna að þú vantreystir Alþingi. Það er þín skoðun. Ég hef sitthvað við Alþingi að athuga eins og ýmislegt annað í íslensku stjórnkerfi. En við verðum að átta okkur á því hvaða aðili fer með hvaða vald samkvæmt okkar stjórnskipun. Alþingi fer með valdið til að breyta lögum þar á meðal stjórnarskrá. Stjórnlagaþing eða ráð eða hvað getur ekki tekið það vald frá Alþingi.

Svo er annað mál. Af hverju ætti stjórnlagaráði að vera betur treystandi en Alþingi? Ég sé engin efnisleg rök sem réttlæta slíka skoðun.

[EINAR S. HÁLFDÁNARSON (IP-tala skráð) 17.10.2012 kl. 12:59]

,,Ég man að eftir að ég var ekki kosin með áhugamálið mitt stóra (íslenska sem opinbert mál á íslandi) þá kvaddi ég Þorvald (hann hafði fengið afburða kosningu)..."

Anna Benkovic Mikaelsdóttir

Jón, þarna er kominn nýr mælikvarði; hvort náði Þorvaldur 2 eða 3 prósentum þjóðarinnar? ... þá er háð en eigi lof, sagði Snorri, eða eitthvað í þá áttina, um svona löguð ummæli.