Undir smitvarnargrímunni

Grundvallareglum í frjálsum menningar- og lýðræðissamfélögum hefur ítrekað verið ýtt til hliðar vegna ofsahræðslu við Kóvíd smit. Bent er á þá óbólusettu eins og þeir hafi gerst sekir um hræðilegt afbrot gegn almenningi. Þeir hafa verið sviptir borgaralegum réttindum í löndum eins og Austurríki, Ítalíu og Hollandi og stjórnmálamenn í fleiri ríkjum sitja á rökstólum til að ákveða hvaða tökum óbólusettir skuli teknir annars vegar til að knýja þá til að láta bólusetja sig og hinsvegar að útiloka þá frá samfélagi hinn útvöldu og margbólusettu.

Stjórnendur heilbrigðismála og stjórnmálamenn grípa til örþrifaráða, til að reyna að telja almenningi trú um, að þeir geti ráðið við vandann og neita að viðurkenna getuleysi sitt gagnvart farsótt eins og Kóvíd. Þessvegna er gripið til að gera einhverja vitleysu til að láta líta út fyrir að yfirvöld hafi ráð undir rifi hverju sem þau raunar hafa ekki. Fyrst ein bólusetning, síðan tvær og loks örvunarbólusetningar þriðja eða fjórða eftir atvikum.

Í Evrópu og á Íslandi hefur verið gripið til ýmissa ráða víða hefur langvarandi útgöngubönnum verið beitt, fyrirtæki hafa orðið að loka eða draga úr starfsemi, grímuskylda, fjarlægðarmörk og takmörk á því hve margir mega koma saman o.s.frv. Alltaf hafa ráðstafanirnar verið kynntar sem tímabundnar. Þær hafa líka verið það, en verið beitt aftur og aftur.

Samt sem áður eru flestar þjóðir Evrópu að glíma við fimmtu eða sjöttu bylgju. Þessar ráðstafanir fresta í besta falli smitum en koma ekki í veg fyrir þau. Ný bylgja fer af stað eftir að takmörkunum er aflétt.

Stjórnvöld stjórnmálamenn og yfirmenn sóttvarna eru í vanda. Þess vegna voru bóluefnin, kærkomið vopn til að telja fólki trú um, að ríkisvaldið mundi leysa vandann með að bólusetja alla heimsbyggðina. Hversu skynsamlegt sem það er eða óskynsamlegt fyrir fullorðið fólk að láta bólusetja sig skal ósagt látið og hér skal ekki gert lítið úr gildi bólusetninga. Samt sem áður hefur komið í ljós að bólusetning hefur ekki áhrif til að koma í veg fyrir smit eða að bólusettir smiti.

Heilbrigðisyfirvöld segja nú, að bólusetning dragi úr alvarlegum einkennum og það virðist þá vera það eina sem bólusetningar gera, sé sú staðhæfing rétt. Bólusettir eru þá ekki minni ógn en óbólusettir varðandi það að dreifa smitum eða hvað?

Þegar fokið er í flest skjól hjá sumu fólki þá leiðast margir út í það að kenna öðrum um. Stjórnmálamenn samtímans hafa gert það að listgrein. Þess vegna kenna stjórnmálamenn óbólusettum um í stað þess að viðurkenna eigið getuleysi gagnvart náttúrulegu fyrirbrigði eins og farsótt.

Þessvegna hika þeir heldur ekki við að grípa til gerræðislegra ráðstafana, sem ganga gegn borgaralegum réttindum fólks. Fólk má ekki hafa aðrar skoðanir en stjórnvöld og það má ekki leita eftir læknislyfjum öðrum en þeim sem eru viðurkennd. Fyrir löngu sá fjölmiðlaelítan fyrir því, að talsmenn annarra skoðana en þeirra viðteknu í samfélagi óttans, fengju ekki að koma sínum skoðunum að með sama hætti og talsmenn óttans.

Óvinir valdstjórnarinnar í dag eru þeir, sem ekki láta bólusetja sig, en það munu vera tæpur fjórðungur eða 23% fólks í Evrópu. Ástæður þess geta verið margvíslegar. Fólk er eðlilega hrætt við að láta dæla tilraunabóluefni,sem framleiðendur taka ekki ábyrgð á, inn í líkama sinn.

Eigum við að svipta fólk þeim rétti, að ráða yfir líkama sínum. Þá skín heldur betur í einræðið undir smitvarnargrímunni. Það er ekki mikið eftir af frelsinu ef fólki fær ekki að ráða því hvaða lyf það tekur eða hafnar eða hvort það lætur dæla einhverju efni inn í líkama sinn eða ekki.

Það skelfilegasta við allt þetta er að horfa á hvað langt óttaslegnir getulausir stjórnmálamenn gagnvart aðsteðjandi vanda geta og eru tilbúnir til vegna tilbúinnar ofsahræðslu í samfélaginu að snúa frá frjálslyndu umburðarlyndu lýðræðisþjóðfélagi og koma á vísi að ofbeldisstjórn og jafnvel ógnarstjórn á grundvelli óttans. Gegn því verður allt frelsisunnandi fólk að rísa hvort heldur það telur skynsamlegt að láta bólusetja sig eða ekki.

Það er dapurlegt að sjá, að þorri stjórnmálamanna í vestrænum lýðræðisríkjum skorti rótfestu hugmyndafræðilegrar grundvallarstefnu sem mótast af frjálslyndum viðhofum um sjálfsákvörðunarrétt borgaranna og grundvallar mannréttindi þeirra.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 6.12.2021 kl. 13:39]

Blessaður Jón.

Ég vissi að þú gætir þetta.

Virkilega góður pistill.

Það er nefnilega hægt að skrifa um takmarkanir sóttvarna, tilhneigingu yfirvalda að búa til sökudólga, gera eitthvað af því bara og svo framvegis, án þess að afneita staðreyndum um alvarleik farsóttarinnar, eða að til séu einhver ódýr töfralyf sem eitthvað óútskýrt afla meinar heilbrigðisyfirvöldum að nota.

Það er enginn valkostur góður, en tvennt er ótækt, að leyfa farsóttinni að rústa heilbrigðiskerfinu eða loka fólk inni um allan aldur.

Og það er ekki boðlegt að benda á ákveðinn hóp og segja hann ábyrgan, þegar sökin liggur hjá veirunni.

Þessi grein þín má fara víða, til dæmis í dagblöðin.

Kveðja að austan.

[Helgi Viðar Hilmarsson, 6.12.2021 kl. 14:40]

Það er ótrúlegt hvað fáir stjórnmálamenn tala af skynsemi og yfirvegun um þetta mál. Við erum með smitsjúkdóm sem lítið brot fjöldans á erfitt með að standa af sér og þá er lausnin að setja alla heimsbyggðina í lyfjameðferð með nýjum lyfjum sem enn eru á tilraunastigi. Þessi lyf uppfylla ekki þau skilyrði að geta talist bóluefni. Bóluefni verja þann bólusetta fyrir smiti og veikindum. Þessi nýju lyf eru í raun ónæmisörvunarlyf sem veita skammvinna og lélega vernd.