Ekkert óviðkomandi

Sigmundur Davíð  forsætisráðherra ákvað að vera í framboði í Norðausturkjördæmi fyrir flokk sinn, en þar er fólk öllu hallara undir Framsókn en Grímsbý lýðurinn eins og fyrrum forustumaður þess flokks kallaði Reykvíkinga á sínum tíma.

Sigmundi hefur allt frá því að kjósendur í Norðausturkjördæmi sýndu honum þann sóma að kjósa hann þingmann sinn fundist að æ sé gjöf til gjalda. Þess vegna ákvað Sigmundur og flokksmenn hans að flytja Fiskistofu til Akureyrar.  Ekki skipti máli þó þessi hreppaflutningur kosti skattgreiðendur nokkur hundruð milljónir og valdi ótal vandamálum. 

Á kjördæmisþingi Framsóknarflokksins í NAkjördæmi nýverið steig forsætisráðherra í ræðustól og gaf kjósendum sínum enn eina gjöfina. Í þetta skipti stærstu beinagrind landsins.  Hingað til hefur það ekki verið til siðs að gefa beinagrindur nema í annarlegum tilgangi. ´Vonandi mun beinagrindin þjóna hlutverki sínu vel og færa auð og velsæld í byggðir norðausturlands.  Það er auk heldur einfaldara að gefa beinagrindur en þjónustustofnanir og veldur minni röskun.   

Svo er nú komið okkar högum að ríkisvaldið lætur sér ekkert óviðkomandi lifandi eða dautt og telur nú rétt að gefa beinagrindur við hátíðleg tækifæri.  

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 20.10.2014 kl. 11:37]

Það fer lítið fyrir slagorðinu "Báknið Burt!" í dag, þó við stjórnvölinn séu Sjálfstæðisflokkur ásamt Framsókn. Krumla stjórnvalda og misgóðra embættis og stjórnmálamanna virðist allsstaðar telja sig ómissandi og í raun grátlegt orðið að horfa upp á þetta aðeins versna og versna. Aldrei í sögu lýðveldisins hefur báknið verið stærra og meira að umfangi en nú til dags. Hvað ætli stjórnvöld geri til að hreinsa út beinagrindur úr sínum eigin skápum og hverjum ætli hlotnist sá heiður að fá þær til varðveislu?