Hver gaf þeim umboð ?

Hópur fólks, sem segist tala fyrir hönd fólks frá Asíu mótmælir þeim rasisma, að leikendur í óperunni Madama Butterfly séu farðaðir, svo þeir líktust fólki af Japönsku bergi brotið.

Sviðslistafólk hefur um árahundruð notað gervi og farða við sýningar og ekki þótt tiltökumál eða bera vott um illar kenndir. Það er reynt að líkja eftir því sögusviði sem um er að ræða. 

Listamaðurinn Al Jolson, sem var hvítur á hörund farðaði andlit sitt dökkt á sýningum og hefur verið kallaður "the king of blackface performers" (eða konungur listamanna með dökkt andlit) Aldrei var það talið rasismi enda var woke(bull)fræðin hlegin í hel á þeim tíma. Nú er þessi bullfræði hér undir handleiðslu háskólafólks. 

En hverjir eru að mótmæla meintum rasisma við sýningar á Madame Butterfly? Fólk sem er sjálfskipaðir en algerlega umboðslausir fulltrúar Asíufólks á Íslandi. Til hverra sækir þetta fólk umboð sitt? Ekki til neinna. Umboðsleysið kom berlega í ljós, þegar um 20 manns af nokkur þúsund fólks af Asískum uppruna, sem hér býr mættu til að mótmæla hinum meinta rasisma. 

Þetta sýnir við hverju má búast hjá þjóð, sem er með stjórnlausan innflutning útlendinga, sem segjast vera hælisleitendur. Hætt er við að þjóðleg eining og samstaða verði þá ekki lengur fyrir hendi og allskyns fyrirbrigði komi fram og tali umboðslausir í nafni þessa eða hins hópsins og geri bull kröfur eins og í gær á grundvelli þess, að viðkomandi sé svo óskaplega móðgaður yfir því sem ekkert er nema tilbúningur. 

En þó umboðsleysið sé algjört og kröfurnar fáránlegar þá eru hefðbundnir fjölmiðlar tilibúnir til að færa bullið til almennings í landinu eins og þar fari einhver mektar hreyfing, sem nauðsynlegt sé að taka tillit til, þegar viðkomandi tala venjulega bara í nafni sjálfs sín.

Mótmæltu er gestir gengu inn í Hörpu

Og lautinant Þorgerður vitnar

Í bókinni 1984 er greint frá því hvernig stjórnvöld reyndu að ná öllum tökum á hugsun tjáningu og hegðun fólks. Pólitískt nýmál var tekið upp til að auðvelda stjórnun á hugsun og tjáningu fólksins. Höfundur bókarinnar George Orwell hafði ekki hugmyndaflug til að setja inn í pólitíkst nýyrðasafn einræðisvaldsins, að tjáningarfrelsi væri hatursorðræða. Úr þessu hefur Katrín Jakobsdóttir bætt með þingsályktunartillögu um hatursorðræðu.

Tillagan gerir ráð fyrir viðamiklum ráðstöfunum til að koma í veg fyrir "hatursorðræðu" sem þó hefur ekki fengið viðhlítandi skilgreiningu. Menntun og fræðsla ríkisstarfsmanna og annara sem vilja ganga undir ok ritskoðunarinnar verður væntanlega á höndum lautinanta úr Vinstri grænum. Með því kemur vinnumáladeild VG sennilega þeim flokksmönnum, sem hafa ekki enn fengið vinnu hjá ríkinu í þægilega vellaunaða innivinnu við að fylgjast með hugsunum fólks með sama hætti og var í skáldverkinu 1984.

Í umræðum um málið á þingi nýverið lýstu þingkonur úr Pírötum og Samfylkingu fögnuði með þessa tilraun Katrínar til að vega að  tjáningarfrelsinu.

Þingkonan Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, sem undanfarið hefur samsamað sig með vinstrinu í íslenskri pólitík, Pírötum og Samfylkingunni skyldi lýsa yfir sérstökum fögnuði með þetta dáðríka framtak forsætisráðherra. 

Þorgerður ræddi um þá hættu sem fólki stafaði af hatursorðræðu hægri manna og lofaði framtak forsætisráðherra. Hún sagðist nálgast þetta mál frá "hægri". En þau orð í ræðu Þorgerðar sýna í raun ekkert annað en að flokksformaður Viðreisnar sér ekki handa sinna skil í pólitíska litrófinu.

Engin þingmaður tók til varna fyrir tjáningarfrelsið í umræðunni eða gerði athugasemdir.

Vonandi er til fólk á Alþingi, sem lætur ekki þessa "woke"(bull) hugmyndafræði forsætisráðherra ná fram að ganga. 

Jafnstaða kynjanna eru grundvallarmannréttindi

Þau lönd sem virða jafnstöðu karla og kvenna hafa það best stjórnarfarslega, efnahagslega. Þau lönd sem takmarka réttindi kvenna og meina þeim jafnvel að læra eða vinna hafa það verst stjórnarfarslega og efnahagslega.

Þessar staðreyndir eru kunnar, en þær þjóðir sem eru þjakaðar af hugmyndafræði Íslam, búa undantekningarlítið við þessar mannréttindaskerðingar, skort á lýðræði og efnahagsleg bágindi nema í þeim undantekningartilfellum, þar sem náttúruauðlindir hafa skapað drottnandi auð einræðisherra þeirra landa.

Í janúar var Mursal Nabizada fyrrverandi þingmaður í Afganistan, skotin til bana á heimili sínu í Kabúl. Mursal var baráttukona fyrir réttindum kvenna og ákvað að vera áfram í landinu eftir að Talibanar tóku völdin 2021. Ríkisstjórnin hefur stöðugt þrengt að réttindum kvenna í landinu og reyna að koma í veg fyrir að konur sæki skóla. 

Sama er uppi á teningnum í þursaveldinu Íran. Eitrað hefur verið fyrir konum, sem sækja skóla. Ung kona var tekin af lífi af lögreglunni í Íran fyrir að hylja ekki hár sitt og neita að bera ímynd karlakúgunarinnar og réttleysis kvenna blæjuna og handklæðið.

Að sjálfsögðu eigum við að berjast fyrir jafnstöðu karla og kvenna. Kynin eru tvö og það er ekkert sem réttlætir að annað kynið hafi réttindi umfram hitt. Á sama tíma og við virðum mismun kynjana, þá ber að virða jafnstöðu þeirra.

Sótt hefur verið að réttindum kvenna í nokkrum vestrænum löndum að undanförnu með næsta sérkennilegum hætti. Lög um svonefnt kynbundið sjálfræði hafa verið lögfest og hafa haft slæm áhrif varðandi réttindi kvenna og valdið því að konur hafa verið beittar kynbundnu ofbeldi af þeim sem hafa skráð sig sem konur án þess að vera það.

Þessa löggjöf fáránleikans verður að afnema. 

Á undanförnum árum hafa ýmsir stjórmálamenn bullhugmyndafræðinnar átt erfitt með að skilgreina hvað felst í orðinu "kona". Það þurfti heimsfrægan barnabókarhöfund til að benda á einfaldar líffræðilegar staðreyndir varðandi kynin tvö,  svo hluti stjórnmálastéttarinnar þyrði að koma fram og viðurkenna staðreyndir og hafna bullfræðunum. 

Hluti af réttindabaráttu kvenna á Vesturlöndum er því og verður fólgið í því að augljósar staðreyndir varðandi kynin séu viðurkennd og bullfræðinni hafnað. Jafnframt því að við sækjum fram til að tryggja kynjunum aukna jafnstöðu og eyðum öllum kynbundnum mun í löggjöf og launakjörum. 

Það er verk að vinna og mikilvægast er að berjast af hörku fyrir því að málssvarar þursaveldanna geti ekki haldið áfram að meina konum að njóta lágmarksmannréttinda á við karla og réttindi kvenna verði ekki skert með ruglhugmyndafræði varðandi kynin.

 

 

Lindarhvoll

Af hverju má ekki birta skýrslu Sigurðar Þórðarsonar fyrrum ríkisendurskoðanda um starfsemi Lindarhvols. Því hefur verið haldið fram, að ekki sé um skýrslu að ræða heldur vinnuplagg, en það skiptir í sjálfu sér engu máli.

Hvaða hagsmuni er verið að vernda með leyndarhyggjunni? Eðlilega verður fólk tortryggið þegar málefni Lindarhvols fást ekki rædd með eðlilegum hætti.

Ef engar markveðar upplýsingar eru í skýrslu Sigurðar, þá þarf ekki að ræða það frekar eftir að hún hefur verið birt. Ekki ætti þá að vera ástæða til að birta ekki skýrsluna. Séu hinsvegar mikilsverðar upplýsingar í skýrslunni þá er eðlilegt að um það verði rætt á lýðræðislegum vettvangi. Skýrslan á erindi til fólks í lýðræðisríki. 

Lindarhvoll hefur og er að sýsla með gríðarlega fjármuni og eignir  ríkisins. Ekki hefur verið gerð grein fyrir hvaða ráðstafanir voru gerðar varðandi sölu eigna, hvernig kaupendur voru valdir. Hvort þess hafi verið gætt að hámarka verð hins selda og þá með hvaða hætti. Einnig hvaða þóknanir voru greiddar og hverjum. 

Öll þessi atriði þarf að upplýsa. 

Sjálfstæðisflokkurinn á að vera og þarf að vera í fararbroddi um upplýsingagjöf og opið lýðræðislegt þjóðfélag.  Flokkurinn má ekki takmarka upplýsingagjöf til almennings og standa vörð um leyndarhyggju hvorki varðandi Lindarhvolsmálið né önnur mikilsverð mál sem varða stjórnsýslu ríkisins eða henni tengt. 

  

Bregðumst við.

Hælisleitendur streyma til landsins sem aldrei fyrr. Þrátt fyrir að Ríkislögreglustjóri lýsti yfir hættustigi á landamærunum, hefur Alþingi ekki afgreitt frv.til breytinga á útlendingalögum, sem lagar þó málið ekki nema örlítið. Fjarri því nóg. 

Afgreiða átti útlendingalögin fyrir jól, en nú ársfjórðungi síðar eru þau enn óafgreidd, þrátt fyrir að brýna nauðsyn beri til að afgreiða þau strax. 

Brýnt er líka að breyta ákvæðum um kærunefnd útlendingamála,svo að lögfræðilega hæf fagnefnd starfi í þeim málaflokki í stað aðila sem m.a. eru tilnefndir af aðilum sem berjast fyrir opnum landamærum og bitlingaliði. Hæstiréttur ætti að skipa 3 nefndarmenn og 3 til vara í kærunefndina og formaður hennar ætti að vera fyrrverandi eða núverandi dómari.

Slysið varðandi hælisleitendur frá Venesúela hefði aldrei gerst, ef kærunefnd útlendingamála hefði verið þannig skipuð. 

Á þessu ári gæti svo farið að álíka margir kæmu til að sækja um aljþóðlega vernd á Íslandi og nemur íbúum Vestfjarða. Hvaða glóra er í því að ætla fámennri þjóð, að taka víð slíkum fjölda.

Við verðum strax að grípa til ráðstafana,sem eru mun víðtækari en breytingartillögur við útlendingafrumvarpið kveða á um. Annars tvöfaldast útgjöld vegna hælisleitenda á stuttum tíma og álag á mikilvægustu innviði landsins verður okkur um megn nema með því að skerða verulega þjónustu til fólksins í landinu.  

Ekki er samstaða innan ríkisstjórnarinnar til að bregðast við eins og verður að gera þegar þjóð verður fyrir viðlíka innrás og við höfum orðið fyrir. Þar sem það liggur fyrir og hér er um brýnt mál að ræða þarf að gefa þjóðinni kost á því að segja álit sitt á því hvort hún vill gefast upp sem þjóð eða verja landamærin. 

Sérhver þjóð, sem vill viðhalda sjálfstæði sínu og menningu ver eigin landamæri. Erum við tilbúin til þess?

 

Hræðum alla upp úr skónum

Enski heilbrigðisráðherrann í byrjun Kóvíd vildi hræða almenning upp úr skónum til að geta beitt fólk hvaða harðræði sem hann teldi nauðsynlegt (frighten the pants of everyone-hræða alla úr buxunum). 

Heilbrigðisráðherrann og aðgerðarhópur hans,vildi hræða fólk til hlýðni við yfirvöld. Hann var líka með ráðagerðir um að reka vísindamenn sem töldu Kóvíd ekki svo ýkja hættulegt almennri lýðheilsu. 

Til viðbótar þessu var rætt um að tilkynna um ný Kóvíd afbrigði þegar á þyrfti að halda til að halda óttanum við og gera yfirvöldum kleyft að svipta borgarana grundvallarmannréttindum. 

Stórblaðið Daily Telegraph(DT)upplýsir á degi hverjum, hvernig var unnið markvisst af yfirvöldum, að magna upp ótta og dreifa falsfréttum til að tryggja,að yfirvöld gætu farið sínu fram og meirihluti fólks mundi samþykkja og styðja afnám mannréttinda. 

Vonandi verður svona úttekt unnin hér á landi. Veirutríóið okkar kom fram á degi hverjum í áróðursþætti í sjónvarpi, sem var á þeim tíma það vinsælasta. Það  boðaði þann heina sannleik, sem heimilaður var á þeim tíma. Í dag vitum við,  að þar var ekki alltaf settar fram vísindalegar staðreyndir heldur iðulega getgátur, sem voru ætlaðar til að fá fram ákveðin viðbrögð almennings og yfirvalda. 

Alþingi var tilbúið að dansa eftir pípu sóttvarnarlæknis og breyta lögum í samræmi við það sem hann óskaði vegna þess að hér eins og í Bretlandi hafði boðskapur óttans tekið völdin. Mannréttindi fólks mátti skerða "í þágu vísindana" sem reyndust síðan vera engin vísindi eða jafnvel vafasöm. Engin stjórnarandstaða var til í málinu sem spurði krefjandi eða óþægilegra spurninga.

Það skiptir máli í  lýðræðislegu  þjóðfélagi að fá allar upplýsingar sem máli skipta hvort sem er í þessu máli eða máli Lindarhvols. Leyndarhyggja á ekki að líðast í samfélagi sem byggir á því að teknar séu upplýstar ákvarðanir á lýðræðislegan hátt.

Aðgerðir sem gripið var til vegna ráðlegginga heilbrigðisyfirvalda kostuðu þjóðarbúið hundruð milljarða.

Þær aðgerðir yfirvalda er ekki hægt að réttlæta lengur í Bretlandi. 

Hvernig ætlum við að tryggja það í framtíðinni, að mannréttindi verði virt og stjórnmálamenn og almenningur fái réttar upplýsingar frá yfirvöldum en verði ekki hræddur upp úr skónum með falsfréttum, af því að yfirvöld vilja afnema mannréttindi og beita borgarana því harðræði sem þeir vilja ná fram.

Það er mikilvægasta spurningin.

Sjálfsfróun og 100 kyn

Stjórnmálamenn í Bretlandi hafa vaknað upp af værðarsvefni við að foreldrar á eyjunni Mön mótmæltu því að dragdrottning annaðist um kynfræðikennslu í skólanum. 

Við skoðun kemur í ljós, að það sem verið er að kenna börnum jafnvel ókynþroska bornum er m.a. hvernig eigi að fara að við sjálfsfróun og að kynin séu 100 eða fleiri. 

Börn allt niður í 12 ára gömul eru spurð um hvað þeim finnist um munnmök og að taka í rassinn. Umfjöllun um þessa merkilegu kynfræðslu má finna í DT í dag. Einnig er sagt að forsætisráðherra Breta, Rishi Sunak sé verulega misboðið og ríkisstjórnin muni bregðast við því sem er ekki lengur kennsla heldur boðun ákveðinnar hugmyndafræði. 

En hvernig er kynfræðslu háttað á Íslandi? Er hún með sama hætti og í Bretlandi, þar sem fylgjendur ákveðinnar hugmyndafræði ráða ferðinni og ausa úr afbrigðilegu helabúi sínu bullfræðunum yfir börnin? Hvaða eftirlit og hvaða námskrá er það sem er fylgt. 

Því miður er þess ekki að vænta að forsætisráðherra sem er í sama flokki og föllnu leiðtogarnir, Nicole Stugeon, Jacinda Ardern og  Truedau, sem enn hangir sem  forsætisráðherra Kanada, hafi nokkuð við kynfræðslu af þessu tagi að athuga. Hún hefði sennilega gott af að fá fræðslu frá samtökunum 22 félagi homma og lesbía, þar sem mér sýnist skv. grein formanns félagsins í Morgunblaðinu í dag vera lýst andstöðu við bullfræði gildandi kynjafræði.

En málið er á borði menntamálaráðherra og hún ætti að taka á sig rögg og láta það ekki halda áfram að gerast áfram hér á landi, sem er að raungerast í Bretlandi þessa dagana.  

Kóvíd skjölin og viðbrögð stjórnvalda.

Breska stórblaðið, Daily Telgraph birtir nú daglega upplýsingar um hvað gekk raunverulega á í bresku stjórnkerfi á Kóvíd tímanum og hvað réði því að ákveðnum aðgerðum var beitt m.a. frelsisskerðingum með þvingunarúrræðum og innilokunum. 

Þar kemur m.a. fram að þáverandi forsætisráðherra hafi viljað aflétta innilokun og sóttkví enda allar forsendur til þess. En það hafi verið talið óráðlegt vegna andstöðu meirihluta fólks og falsfréttar frá opinberum aðilum að væri slakað á sóttvörnum mundu 4.000 manns deyja á viku. Boris Johnson þó brattur væri gerði því ekkert í málinu. Hvorki ráðherrar í ríkisstjórninni né stjórnarandstaðan fengu fullnægjandi upplýsingar.

Vegna rangra upplýsinga og falsfrétta,sem að mestu stöfuðu frá opinberum aðilum varð hræðsla almennings svo mikil,að frelsi borgaranna og mannréttindi voru ekki virt og stjórnarandstaðan hætti að gagnrýna. Umræða og gagnrýni var litin hornauga allt vegna ofurhræðsluáróðurs á fölskum forsendum.  

Fraser Nelson dálkahöfundur í DT segir um þetta: Lýðræðiskerfið var tekið úr sambandi. Ráðherrar fengu ekki fullnægjandi upplýsingar og þá ekki stjórnarandstaðan sem hætti að spyrja spurninga vegna almenningsálitsins.

Allt þetta vekur upp spurningar og álitaefni varðandi frelsi og mannréttindi borgarana. Ljóst er að í Bretlandi og ekki síður hér á landi var haldið að fólki röngum staðhæfingum og á það skorti að yfirvöld töluðu í nafni vísindanna þó þau segðust gera það. Kóvíd ógnin var ýkt til muna. 

Gott væri ef farið yrði gagnrýnið yfir það hvernig íslensk yfirvöld brugðust við á þessum tíma bæði þau sem áttu að vera vísindaleg og fagleg og stjórnmálaforustan í landinu, stjórn og stjórnarandstaða. 

Nýjar veirur munu koma og nauðsynlegt verður að beita sóttvörnum. En búa svo um hnútana að stjórnvöld geti ekki tekið sér aftur alræðisvald við að svipta borgarana mannréttindum og borgararnir fái aukin úrræði til að komast hjá frelsissviptingu á fölskum forsendum.

Fúsk eða fagmennska

Faglærðir handverksmenn að því er mig minnir í Þýskalandi fyrir nokkrum árhundruðum hófu að gera kröfur til sjálfra sín um starfsþekkingu og mynduðu "Gildi" þar sem þeir sem uppfylltu lágmarkskröfur um verkþekkingu og verkgæði gætu selt neytendum þjónustu sína sem fagmenn á sviði viðkomandi iðngreinar.

Hugmyndin var því upphaflega um ákveðna neytendavernd þannig að almenningi stæði til boða að kaupa vinnu af sannanlega hæfum aðilum. Þar sem kerfið reyndist vel voru starfsheiti í ýmsum iðngreinum lögvernduð. 

Sérþekking í handverki og lögverndun iðngreina ásamt lágmarkskröfum um þekkingu og verkhæfni reyndust vel í Evrópu og gerði álfuna að forustuálfu og ríkustu álfu í heiminum. Fólk heldur að það hafi verið yfirburða háskólamenntun og afleiður hennar sem hafi gert Evrópu að forustuálfu, en það er misskilningur. Evrópa varð rík og tók forustu vegna þess að við áttum gott og hæft duglegt handverksfólk. Háskólafólkið færði okkur annað sem ekki var síður miklvægt en það er annað mál.

Sigurður Már Guðjónsson formaður Landssambands bakarameistara vekur athygli á því að Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir ráðherra góðmála og nýsköpunar alhliða ætli að leggja niður kerfi lögverndunar starfsgreina. Spurning er af hverju ráðherra áformar að breyta ríkjandi skipulagi varðandi handverk.  

Hefur kerfið reynst illa? Svarið við því er nei. Hvað kallar þá á heildarendurskoðun og leggja niður gott kerfi?

Ráðherra ætti að gaumgæfa það sem Sigurður  Már bendir á, að þýsk stjórnvöld hafi vegna slæmrar reynslu af því sem Áslaug Arna ætlar nú að framkvæma hér,  horfið frá afnámi reglna um lögverndun iðngreina og tekið það upp aftur.  

Væri ekki ráð fyrir ráðherran að skoða vel það kerfi sem reynst hefur vel fyrir neytendur, verkþekkingu og framfarir áður en því er kastað á glæ? 

Fyrirséð að fúsk muni aukast

Verðbólgan

Í opinberri umræðu hefur virst, sem Seðlabankastjóri bæri einn ábyrgð á verðbólgunni í landinu og væri um að kenna. Aðgerðir Seðlabankans til þess með stýrivaxtahækkunum hafa verið gagnrýndar og jafnvel fordæmdar af stjórnmálamönnum, verkalýðsleiðtogum og flestum mannvitsbrekkum, samfélagsmiðla. 

Alþingi og ríkisstjórn virðast sammála um, að verðbólgan sé ekki þeim að kenna og það sé liðleskjuháttur Seðlabankastjóra að ná ekki að beisla verðbólguna og hafa á henni taumhald. 

Fjármálaráðherra taldi hækkanir ýmissa gjalda í ríkissjóð um áramótin ekki skipta miklu máli þó hún ylli verulegri hækkun vísitölunnar í janúar og segir nú, að engin hefði búist við að verðbólgan færi yfir 10%. Er það virkilega svo?

Helsti orsakavaldur verðbólgunar er Alþingi og ríkisstjórn. Með því að reka ríkissjóð með viðvarandi halla svo árum skiptir, búa til innistæðulausa peninga og ætla komandi kynslóðum að borga fyrir partýið er verið að búa til ávísun á verðmæti sem eru af skornum skammti. Eðlilega leiðir það til verðhækkana. 

Hagfræðingurinn og séníið Milton Friedman sagði á sínum tíma, að það væru stjórnmálamenn og ríkisstjórnir sem væru helsti orsakavaldur verðbólgunar og aðspurður um hvað ætti að gera til að koma í veg fyrir verðbólgu eða vinna gegn henni, sagði hann að ríkisstjórn ætti að gera þetta:

"Create less money. Spend less money." 

(Búið til minna af peningum og eyðið minnu af peningum)

Gott væri ef Alþingi og ríkisstjórn mundu gaumgæfa að það er ekki seðlabankastjóri sem er að reyna að slökkva eldinn sem ber ábyrgðina heldur þau sem kveiktu hann. Þeir sem afgreiða fjárlög með  viðvarandi halla.

Sennilega er orðin brýn þörf á, að forustumenn íslenskra stjórnmála kynni sér hugmyndafræði frjáls markaðshagkerfis og nauðsyn beri til, að kalla Hannes H. Gissurarson heim frá Brasilíu til að hafa byrjendanámskeið um markaðshagkerfið fyrir borgaralega stjórnmálamenn á Alþingi.