Framsókn í háflugi

Bandarískir sérfræðingar sem gáfu skýrslu til Bandaríkjaforseta í síðara heimsstríði töldu Framsóknarflokkinn líklegastan til að verða leiðandi flokk á Íslandi. Í 60 ár hefur þessi tilgáta verið röng. Nú  virðist  tilgáta þessara sérfræðinga geti verið að rætast illu heilli.

Skoðanakannanir eru ekki kosningar.  Allt of mikið er gert með skoðanakannanir og þær eru fyrirferðamesta umræðuefni háskólakennara í stjórnmálafræðum  og annarra þesskonar spekinga. Minna fer fyrir að þeir velti fyrir sér málefnum og stefnu flokkana.

Stjórnmálaflokkur sem lætur svipta sér til og frá eftir niðurstöðum skoðanakannana er ekki mikils virði. Meira máli skiptir að flokkurinn sé trúr stefnumálum sínum.  Því miður hafa stjórnmálaflokkar um of sveigst inn á það að reyna að geðjast öllum til að fá góða útkomu í skoðanakönnunum en sá eltingaleikur hefur dregið úr trúverðugleika og gert stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka einsleita og gjaldfellt þá.

Framsókn hefur af ýmsu að státa frá fyrri tímum en síður þeim síðari. Framsókn ber ábyrgð á að koma á kvótakerfinu. Það er engin flokkur sem ber meiri ábyrgð á klúðrinu við einkavæðingu bankakerfisins en Framóknarflokkurinn. Enginn flokkur ber meiri ábyrgð á húsnæðisbólunni eftir 2003 og ofurskuldsetningu heimilanna. Allir þeir sem bera ábyrgð á þessu sitja enn í fleti fyrir hjá Framsókn og andlitsgríma Halldórs Ásgrímssonar og Finns Ingólfssonar gægist því miður ískyggilega oft yfir herðar formanns Framsóknarflokksins.

Er líklegt að flokkurinn sem kom á gjafakvótakerfinu, húsnæðisbólunni og klúðraði einkavæðingu bankanna  muni leiða þjóðina til farsællar framtíðar?

Athugasemdir

[Samstaða þjóðar, 5.4.2013 kl. 10:46]

Hinni nýgju sveit Framsóknarflokks er vel treystandi til að hafa forustu í Íslendskum stjórnmálum, fyrst Sjálfstæðisflokkur VILL ÞAÐ EKKI. Afstaða þingmanna Sjálfstæðisflokks til Icesave-málsins hlaut að valda trúnaðarbresti, en að öðru jöfnu hefði flokkurinn samt átt tækifæri til að komast sæmilega frá kosningunum.

Hins vegar hefur komið í ljós að Icesave-svikin voru ekki einangrað fyrirbæri, heldur stafa af kerfislægri meinsemd. Forusta flokksins hefur ekki vit á að fylgja samþykktum Landsfunda, heldur hefur mótað þveröfuga stefnu í flestum málum. Engin furða er að kjósendur flokksins leita annað og vel er hugsanlegt að flokkurinn fái færri atkvæði en sem nemur félagafjölda hans. Þessi ógæfulega stefna forustunnar birtist sérstaklega með eftirfarandi móti:

1. Höfnun á upptöku fastgengis fyrir landið og hafnar þar með efnahagslegum stöðugleika.

2. Höfnun á leiðréttingu stökkbreyttu lánanna.

3. Höfnun á að slíta viðræðum við ESB og loka tafarlaust Evrópustofu.

Sjálfstæðisflokkur er ekki lengur flokkur Sjálfstæðismanna. Ætlar forusta flokksins að halda lengra út í fenið, eða ganga til liðs við breiðfylkingu almennra flokksfélaga?

Loftur Altice Þorsteinsson.

 

[Gunnar Heiðarsson, 5.4.2013 kl. 11:38]

Sæll Jón. Ég kem hingað á síðu þína reglulega og les þína pistla. Víst er að oft eru þeir fræðandi og alltaf vel skrifaðir. Stundum er ég ekki sammála þínum skoðunum en stundum hefur þér tekist að lýsa mér á nýja braut.

Þessi pistill fer hins vegar nokkuð langt yfir strikið hjá þér og víst er að þau munu ekki draga þá frá Framsóknarflokknum sem þangað hafa farið frá Sjálfstæðisflokk.

Það er vissulega hægt að taka undir með þér að þeir stjórnmálamenn sem láta stjórnast af útkomu skoðanankannana og feykjast eftir þeim, eru ekki trúverðugir. Meira traust veita þeir sem láta slíkt ekki á sig fá og standa fastir fyrir, jafnvel þó skoðanakannanir séu þeim ekki hliðhollar.

Með þetta í huga ættum við síðan að skoða hvernig formenn og frambjóðendur stjórnmálaflokkanna hafa stjórnað sínum gerðum, þetta kjörtímabil. Þá stendur einn formaður með höfuð og herðar yfir aðra, en það er Sigmundur Davíð. Hann hefur ekki kvikvað frá sínum áherslum allt kjörtímabilið, jafnvel þó skoðanakannanir hafi oft á tíðum verið flokk hans vægast sagt óhagstæðar, lengst framanaf. 

Um hugleiðingar þínar um fortíðina er fátt að segja, end hún löngu liðin. Þó er kannski rétt að benda á að kosningaloforð Framsóknar um 90% lán frá Íbúðalánasjóð (Húsnæðisstofnun), kom til vegna samkeppni frá einkabönkunum. Þá er rétt að minna á að þessi 90% leið var aldrei 90% leið, þar sem þak var sett á lánin. Það þak var svo neðarlega að jafnvel þó fólk væri einungis að kaupa ódýra gamla blokkaríbúð gat það ekki fengið 90% af kaupverðinu að láni frá Húsnæðisstofnun.

Einkabankarnir lánuðu hins vegar allt að 100% af kaupverði. Þar var ekki neitt þak. Að vísu voru þeir með þann leiða galla að gera mikinn greinarmun á hvar fólk ætlaði að versla sér eign og búa. T.d. gátu sumir ekki einu sinni fengið 10% lán til húsnæðiskaupa hjá þessum bönkum, ef það ætlaði að versla sér íbúð einhverstaðar úti á landi. þó gat fólk sem bjó í Reykjavík auðveldlega fengið allt að 100% lán til kaupa á sumarhúsi á næstu jörð við hliðina! Þetta var stór ljóður á starfsemi þessara einabanka.

Því er vart hægt að kenna húsnæðisbóluna á Framsóknarflokk. Þar eiga gömlu föllnu bankarnir allan heiður.

Einkavæðing bankanna, hin fyrri, var um margt gagnrýniverð. En þar á ekki einn flokkur sök, heldur tveir.

[Sigurður (IP-tala skráð) 5.4.2013 kl. 19:13]

geisp......

Og svo skiljið þið ekkert í því afhverju flokkurinn er að hverfa...

[Ómar Ragnarsson, 5.4.2013 kl. 21:41]

Ég skrifa bloggpistil í dag í svipuðum dúr og þinn pistill er. Hugsanlega er ástæða þess hvað bandarískir sérfræðingar mændu á Framsóknarflokkinn í seinni heimsstyrjöldinni sú, að Jónas frá Hriflu var enn formaður hans (settur af 1944) og allra Íslendinga áhugasamastur um að tryggja "Engilsöxum" aðstöðu hér eftir stríðið. Það taldi hann nauðsynlegt vegna öryggis landsins á næstu áratugum og var að þessu leyti framsýnni en margir aðrir. Jónas einangraðist hins vegar og þótti ganga allt of langt þegar hann vildi semja við Bandaríkjamenn um þrjár herstöðvar til 99 ára.

[Stefán Örn valdimarsson (IP-tala skráð) 5.4.2013 kl. 22:11]

Gaman væri að sjá hvernig þú rökstyður það að framsóknarflokkurinn hafi valdið húsnæðisbólinni. Ég vona þín vegna að þú sért ekki að tala um 90% lánin því þau höfðu fráleitt nokkur áhrif sem skiptu máli enda á þeim þak sem var um 15,8 milljónir sem gerði það að verkum að það reyndi afar sjaldan á 90% regluna. Tilfellin sem reyndi á regluna var þegar keyptar voru litlar og ódýrar eignir enda var markmiðið að auðvelda ungu fólki að koma þaki yfir höfuðið á ný stofnuðum fjölskyldum.

Aðrar fullyrðingar eru auðvitað ekkert annað en innantómar fullyrðingar.

Þó að sjálfstæðismenn séu óskaplega móðgaðir yfir slælegu gengi þá verðið þið að passa ykkur á að detta ekki niður forarpytt ódýrs málflutnings og ráðast á framsóknarflokkinn með svona drullumalli. Það mun ekki gagnast ykkur.

Ég held að flest skynsamt fólk vilji sjá sterkan sjálfstæðisflokk og framsóknarflokk mynda sterka stjórn í kjölfar kosninga.

[Jóhann Kristinsson, 6.4.2013 kl. 01:53]

Nú finst mér moldin farin að rjúka í logninu.

Hvað var (S) allan þennan tíma sem (F) var að gera öll þessi asnaprik?

En að ásaka þá sem eru í framboði (F) í kosninguni eftir 21 dag er afskaplega léleg rökræð.

Það er verið að kjósa um framtíðina en ekki fortíðina.

Af fjórflokkunum hefur (F) hreynsað sig bezt og við ættum að gefa þeim the benefit of the doubt áður en við ákðrum þau um landráð.

Landsfundurin (S) er uppruni af fylgis hruni (S) flokksins og þetta sáu allir, það var ekkert sérstakt í þeirra stefnuskrá um að:

1. Afnema verðtrygginguna fyrir næstu áramót.

2. Loka Evrópustofu daginn eftir Ríkisstjórnarmyndun

3. Þjóðaratkvæði um ESB ekki seinna en október 2013.

(S) Landsfundurin skinjaði ekki púls þjóðarinnar, og þess vegna fer sem fer fyrir fylgi (S) í kosninguni eftir 21 dag.

Kveðja frá Houston

[Jón Magnússon, 7.4.2013 kl. 22:44]

Þakka ykkur fyrir innlegginn, uppfræðsluna skoðanirnar og þess vegna það sem sumi rkalla nöldrið.  Ómar ég held að þetta sé alveg rétt metið hjá þér. CIA mennirnir á þessum tíma höfðu þetta í huga eða e.t.v. voru þeir frá FBI eða bara sérlegir sendimenn Bandaríkjaforseta.