Nýu fötin keisarans í útgáfu Þorvaldar Gylfasonar

Flestir þekkja söguna af Nýju fötum keisarans eftir H.C. Andersen þar sem litla barnið var eitt um það að benda á að keisarinn væri ekki í neinum fötum, eftir að loddarar og falsskraddarar höfðu talið öllum trú um að þeir hefðu gert þann mesta listvefnað sem gerður hefðu verið á byggðu bóli. Þegar barnið benti á að keisarinn væri ekki í neinum fötum þá þorðu allir að viðurkenna það og sáu ruglið.

Í nýrri útgáfu af ævintýrinu eftir Þorvald Gylfason segir: Stjórnlagaráð kom saman og leit yfir verk sitt og sagði að aldrei hefði nokkru þessu líkt verið gert. Hér er hin fullkomna stjórnarskrá. Forsætisráðherra dásamaði verkið og  þjónar hennar og töldu  listvefnað. En forsetinn sagði nei stjórnlagaráðið er nánast ekki í fötum. Uss sagði Þorvaldur þú átt að þegja þú kemur of seint. Falsskraddarar stjórnlagaráðsins sameinuðust síðan um að ráðast að forsetanum undir forustu Þorvaldar prófessors.

Útgáfa H.C. Andersen er betri og trú hans á að fólki átti sig á því þegar verið er að rugla það í ríminu. Hvað hefði gerst í ævintýrinu ef pabbi barnsins hefði sagt "uss þú mátt ekki segja neitt lengur."

Þá gengi keisarinn enn um nakinn eins og stjórnlagaráð og stór hluti Alþingismanna vill gera í stjórnarskrámálinu.

Athugasemdir

[Gísli Tryggvason (IP-tala skráð) 2.1.2013 kl. 07:44]

http://blog.pressan.is/gislit/2013/01/02/forseti-vanhaefur-i-stjornarskrarmalinu/

[Helgi (IP-tala skráð) 2.1.2013 kl. 10:04]

Sæll.

Það er svolítið merkilegt með ÞG, hann virðist líta ansi stórt á sig án þess að nokkur innistæða sé fyrir því. Þó sprenglærður hagfræðingur eigi að heita sá hann ekki hrunið fyrir (sumir gerðu það) en taldi samt eðlilegt að hann yrði Seðlabankastjóri. Einhverjir myndu kannski endurmeta stöðuna þegar þeim sæist yfir svona stórt atriði.

Maðurinn skilur heldur ekki eðli stjórnarskrár, telur ekkert óeðlilegt að setja inn í stjórnarskrá ákvæði um lausagöngu búfjár.

Það sem vantar inn í stjórnarskrána í dag er ákvæði varðandi eignarrétt - að öðru leyti er hún fín. Eignarréttur varinn af stjórnarskrá er afskaplega holur ef stjórnmálamenn geta skattlagt eigur fólks að vild - setja þarf skýrt þak á heimildir stjórnmálamanna til að taka eigur fólks af því með skattheimtu og öðrum opinberum álögum.

Enginn spyr stóru spurningarinnar í dag: Hvenær hættir skattheimta að vera skattheimta og verður að löglegum þjófnaði - eignaupptöku?

Það er ekkert sem stoppar stjórnmálamenn í eignaupptöku, þetta sjáum við víða í hinum Vestræna heimi, almenningur á t.d. Írlandi þarf að bera ábyrgð á illa reknum bönkum og litlu munaði að almenningur á Íslandi yrði látinn bera ábyrgð á íslensku bönkunum (hér stoppaði almenningur og forsetinn það af - ekki stjórnmálamenn).

Í gegnum tíðina hefur sumum verið refsað fyrir að ganga vel og þeir skattlagðir sérstaklega - Hollande (70% skattur á tekjur yfir milljón evrum á ári) var að reyna það sem áður hefur verið gert t.d. af Wilson.

Má mismuna fólki eftir því hve mikið það á með mismunandi skattprósentu? Heimilar stjórnarskráin það? Heimilar stjórnarskráin að fólk vinni marga mánuði á hverju ári fyrir aðila sem fólk vill kannski ekki greiða krónu til og hefur ekki samið um að greiða til? Heimilar stjórnarskráin sumum að taka af eigum annarra?

ÞG ætti að reyna að svara þessum spurningum - ef þær eru ekki of flóknar fyrir hann.

[Valdimar Samúelsson, 2.1.2013 kl. 11:28]

Jón. þetta er góð dæmisaga og á við mörg atriði nú síðustu mánuðina enda hef ég oft hugsað til hennar með ýmis ríkisstjórnarmál . 

[Jón Magnússon, 2.1.2013 kl. 16:45]

Ég er sammála þér með að setja ákvæði í stjórnarskrá um hámark þess sem ríkið má taka af borgurum sínum. Það er eitt það mikilvægasta í dag að takmarka völd stjórnmálamanna hvað það varðar.

[Jón Magnússon, 2.1.2013 kl. 16:46]

Takk fyrir það Valdimar. Mér finnst sagan um Nýju fötin keisarans eiga einkar vel við um þetta brölt í öfgafyllsta hópnum sem sat í stjórnlagaráðinu og heimtar að litið sé á það sem þeir segja eins og Guð hafi sagt það.

[Jón Magnússon, 3.1.2013 kl. 13:39]

Þetta er einhver brenglun Gísli. Forsetinn er alls ekki vanhæfur til að fjalla um stjórnskipunarmál ekki frekar en þú. Þú þekkir vanhæfisreglur sem lögfræðingur og mátt ekki bullukollast svona þó að fólk sjái í gegn um fingur sér hvað varðar vesalings hagfræðiprófessorinn sem þykir allt vita best um stjórnskipun og stjórnarskrá.