Það þarf að ná þjóðarsátt um fiskveiðistjórnina.

Ég vona að forsætisráðherra átti sig á því að það er óviðunandi að gera ekki verulegar breytingar á fiskveiðistjórnarkerfinu.

Að mínu mati er kerfið andstætt atvinnufrelsisákvæði stjórnarskrárinnar og jafnræðisreglu. Þá liggur fyrir að Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðana telur kerfið óréttlátt og andstætt mannréttindum.  Við slíkar aðstæður væri þá ekki rétt að ríkisstjórnin skipaði nefnd allra þingflokka til að fara yfir málið og gera tillögur um breytingar hið fyrsta.

Við eigum alltaf að keppa að því að vera á fremsta bekk en ekki þeim aftasta. Við eigum sérstaklega að keppa að því að vera í fremsta flokki þegar um virðingu fyrir einstaklingnum er að ræða og mannréttindi fólksins í landinu.

Álit um kvótakerfið gefur ekki tilefni til lagabreytinga

Athugasemdir

[Fannar frá Rifi, 15.1.2008 kl. 15:38]

Með til er öfund Íslandi, mun aldrei nást sátt um að einhver geti grætt.

Það getur hver sem er farið í útgerð. Hann verður bara að vera tilbúinn að leggja útí kostnað í formi lána. Ekki ósvipað ef hann vildi opna verslun við Laugarveginn. Hann þyrfti að kaupa upp eða leigja af einhverjum núverandi eiganda húsa við laugarveg sem er takmörkuð auðlind.

Það er allt háð takmörkunum á þessari jörð þar sem hún hefur ekki upp á endalaus gæði að bjóða. Það eru engar reglur eða lög sem takmarka aðgang nýrra aðila að fjárfesta í sjávaútvegi. Nema náttúrulega óttinn við að tapa öllu sínu ef andstæðingar aflamarkskerfisins komast að völdum. 

Andstæðingar aflamarks kerfisins hafa fyrir hverjar kosningar hrædd fjöldan allan af harð duglegum mönnum úr útgerð. Fyrir hverjar einustu kosningar tekur sala á varanlegum afla heimildum kipp þar sem menn eru frekar tilbúnir að selja sig út heldur en að taka áhættuna á að tapa öllu sínu.

Í stuttu máli sagt þá hafa frjálslyndir ásamt öðrum átt mikinn þátt í að draga út mönnum kjark til að stunda sjávarútveg og þannig stuðlað beint að samþjöppun eignar halds innan greinarinnar. 

[Valdimar H Jóhannesson (IP-tala skráð) 15.1.2008 kl. 16:27]

Megum við. ekki búast við því að heyra frá Sjálfstæðismönnum að það sé alls ekki svo slæmt að vera í félagsskap Úganda. Uruguy og Sýrlands. Ofsögum sé sagt um sómakarlinn Idi Amin og skortur á umburðarlyndi gagnvart framandi menningu að hneykslast á mannáti  hans.

[Hallgrímur Guðmundsson, 15.1.2008 kl. 18:16]

 Fannar skrifar meðal annars "Hann þyrfti að kaupa upp eða leigja af einhverjum núverandi eiganda húsa við laugarveg sem er takmörkuð auðlind"  Akkúrat Fannar hann þyrfti að kaupa eða leigja húsið, hann þyrfti ekki að kaupa eða leigja lagerinn á uppsprengdi verði sem seljandinn, leigjandinn einn ákveður.

Ef ég kaupi mér eða leigi bát með veiðileyfi verð ég að kaupa eða leigja mér lager (aflaheimildir) sem seljandinn, leigjandinn einn ákveður. Lögmálið um framboð og eftirspurn á ekkert skylt við þessi viðskipti, Það er einungis goðsögn.

Ef ég ekki sætti mig við verðið sem er upplogið og er ekki í neinum takti við arðsemi og afkomu, get ég étið það sem úti frýs. Ef verðið er reiknað út frá arðsemi þá lítur það svona út  . Ekki treysti ég mér til að nota aðrar reikniskúnstir þar sem þetta er það verð sem raunverulega gengur upp, allt annað er upploginn þvæla, ef einhver er á annarri skoðun getur sá hinn sami, og skora ég á hann að koma með haldbæra útreikninga á því og rökstyðja það.

Lifið heil Kv Halli

[Fannar frá Rifi, 15.1.2008 kl. 21:09]

Síðan kemur að einni spurningu. Á sjávarútvegur að borga sig og vera velborgandi vinna eða á þetta að vera atvinnubóta starfsemi sem notuð verður til þess að halda íbúum í hinum dreyfðu byggðum landsins?

Það eru enginn almennileg lög um sölu og leigu. Það er enginn opinn markaður sem gæti treyst undirstöður þeirra sem minni eru og annarra sem standa veikar að vígi eða vilja komast nýjir inn. Afhverju er það svo? Nú það má ekki viðurkenna tilverurétt aflamarkskerfisins þannig að engu er breytt því ef það er farið í að breyta jafnvel hinum minnstu hlutum til batnaðar fyrir alla aðila, þá koma hópar alveg ösku illir nánast froðufellandi og krefjast þess að annað hvort verði engu breytt eða öllu umturnað.

Ekki fyrir löngu ætlaði útgerðarmaður að bæta kjör hjá sjómönnum sínum. Hann vildi að ein hópur manna væri á sjó í einn róður (um það bil mánuð) og kæmi svo í land og fengi frí meðan næsti færi á sjó. Hann vildi einnig með þessu hætta löndunar stoppi þar sem ekki væri verið að hvíla neinn. Sér menn landa sem ekki voru úti sjó, þeir voru farnir í frí. Síðan þeir sem voru landi voru hressir og endurnærðir eftir hvíldina og ólmir í að komast út sjó. En nei verkalýðsfélög og forkólfar þeirra töldu að brotið væri á rétti sjómannanna. Engu mátti breyta. Jafnvel þó það væri til góðs.

Halli. Menn hafa alla tíð reiknað út að það sé ekki hægt að reka útgerð. á öllum tímum. Til að styrkja stöðu hinna smærri útgerða og einyrkja þyrfti að auka og styrkja stoðið aflamarkskerfisins og setja lög og reglur í kringum það eins og er í öðrum greinum. Ekki bara hrópa og kalla fyrir allar kosningar að eftir gosningar muni gapastokkurinn bíða allra þeirra sem hafa eitthvert erfiði lagt í útgerð.  

með fullvissu um að allt yrði ekki tekið af þeim eftir fjögur ár, myndu fleyri treysta sér í útgerð. Það fer enginn í útgerð eða heldur áfram að gera út þegar hann sér fram á að vinna hans verði að engu vegna þess að stjórnmálamenn geta ekki slitið puttana af þessari atvinnugrein. 

Sífell afskipti stjórnmálamanna eru ekki hughreystandi, þó þeir margir hverjir telji sig handhafa hins æðsta sannleiks. 

[Hallgrímur Guðmundsson, 15.1.2008 kl. 22:54]

Fannar við tveir erum búnir að tala um þessi mönnunarmál hjá sjómönnunum á öðrum stað á blogginu og vorum algjörlega sammála um þau og þurfum ekki að blanda þeim í þessa umræðu.

Ég fer einungis fram á haldbær rök fyrir því sem menn eru að kalla hagræðingu og arðbæra stefnu í sjávarútvegi, og hvaða útreikninga menn leggja því til stuðnings. Ekki langlokur um eitthvað sem leiðir umræðuna frá viðfangsefninu. Ég skoða þessa síðu aftur annað kvöld, sjáum þá hvað stefnu þessi einfalda beiðni mín hefur tekið. 

Á meðan góðar stundir Kv Halli.             

[Fannar frá Rifi, 15.1.2008 kl. 23:22]

Ég er ekkert endilega hlynntur einhverjum risastórum útgerðum. Reyndar þakka ég öllum æðri mátavöldum að sem betur fer kom aldrei togari í Rifshöfn. Litlar útgerðir eru alveg jafn vel til þess fallnar að keppa við stærri útgerðir og geta oft á tíðum verið betur til þess fallinn að koma með breytingar í rekstri sem henta hverjum tíma.

Ég hef enga útreikninga í höndunum til þess að sanna orð mín. Bara reynslu úr mínum heimabæ. Menn verða að fá að geta fjárfest og verið öruggir um að fjárfestingar þeirra verði ekki kyppt í burtu bara sí svona. Síðan eins og ég hef áður tekið fram hérna og annarstaðar, þá er hræðslan oft svo sterk að menn þora ekki að fjárfesta í sinni útgerð og lenda undir.

Ef það yrðu komið á alvöru markaði með aflaheimildir, bæði varanlegar og leigu þá myndi staða mynni aðila batna. En þessu hefur ekki verið komið á. Afhverju? Nú menn eru hræddir. Beggja vegna borðs. Ef farið verður í svona drastískar breytingar er hætta á að allt sjóði upp úr og aflamarkskerfið verði aflagt í einhverjum óðagangi og pólitísku óveðri. Síðan hinu megin að með almennilegum reglum og lögum verði aflamarkskerfið og eign á nýtingarréttnum viðurkenndur og þar með verði ekki aftur snúið.

Að hafa eitthvað eitt kerfi og treysta það í sessi, styrkja það og hlúa að stöðugleika er best fyrir alla í sjávarútvegi. bæði lands og sjós, einyrkja sem stórútgerðir.

óttinn er oft nóg til að draga úr mörgum kjarkinn. síðustu dagar hafa ekki bætt andrúmsloftið hjá þeim sem óttast um allt sitt. 

[Fannar frá Rifi, 16.1.2008 kl. 00:49]

Já þjóðin á fiskinn í sjónum. útgerðarmenn eiga nýtingarrétt og allan þann fisk sem kemur að landi.

Sameinuðuþjóðirnar eru nú ekki merkilegur pappír. Skoðaðu sögu Sameinuðuþjóðanna í Afríku og þá kemstu að öllum þeim viðbjóði sem menn hafa gert undir merkjum stofnanarinnar þar.

þetta var enginn dómur. þetta var álit 12 manna af 16 sem skipaðir/valdir voru í nefnd sem kom með álit, lítt eða ekkert studda með rökum eða á einhvern átt nánar útskýrt. hvaða lögfræðingur sem er getur sagt þér það. Er það ekki Jón?  

Hvað á að koma í staðinn ef kvótakerfið er svona slæmt? dagakerfið með tilheyrandi verslun með daga í stað tonna? er það svo miklu betra og hagkvæmara að risa verksmiðju-frystitogari eða tveir myndu hreinsa upp miðin á kannski 10 dögum?  

[Sigurgeir Jónsson, 16.1.2008 kl. 08:40]

Þetta síðasta ályt Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðann er frá mönnum sem eru fulltrúar Súdan.Kína,Saudi Arabíu, Alsír og Pakistan svo dæmi sé tekið.Allt ríki sem legið hafa undir ámæli vegna mannréttindabrota.Því ber að henda þessu ályti þeirra í klósettið.En ef menn vilja taka álytið alvarlega þá styrkir það stöðu þeirra sem hafa veiðiréttinn í dag.Álytið gengur út á það að ekki megi svipta menn sem hafa haft atvinnu af veiðirétti, þeim rétti án bóta.Mannréttindadómstóllinn í Strassburg er rétti aðilinn til að fjalla um þetta mál.Hann hefur ekki fengist til þess til þess vegna þess að hann hefur ekki talið að um nein mannréttindbrot sé að ræða.Úrskurður hans er bindandi fyrir Ísland.Ég skora á Jón Magnússon að gera tilraun til að fá Mannréttindadómstólinn til að taka málið fyrir fyrir, sjálfs sín hönd eða annara. 

[Fannar frá Rifi, 16.1.2008 kl. 12:04]

Skrítið að Jón skuli taka svona mikið mark á nefndar áliti sem synir Allah voru í og túlka það sem nauðsyn lagabreytinga á Íslandi. Ef einhver nefnd sameinuðu þjóðanna kæmi með það álit að opna ætti ísland upp á gátt fyrir innflytjendum frá mið austurlöndum, þá er ekki svo viss um að Jón tæki mikið mark á nefndinni.