Að gera skyldu sína.

Hælisleitandinn,sem ógnaði vararíkissksóknara er síbrotamaður, sem ítrekað hefur gerst sekur um alvarleg afbrot. 

Maðurinn fékk dvalarleyfi,sem er löngu útrunnið, samt hefur honum ekki verið komið úr landi. Hvað veldur? Af hverju gera yfirvöld ekki neitt. 

Þrátt fyrir að vararíkissaksóknari o.fl. hafi setið undir ógnunum hælisleitandans, þá var ekki brugðist við frekar en í svo ótal öðrum sambærilegum málum. 

Nú reynir á dómsmálaráðherra og sjá til þess að þeir embættismenn sem málið heyri undir geri skyldu sína og komi öllum í burtu, sem eru ólöglega í landinu. 

Ógnin sem beinist að saksóknara í dag,beinist líklega síðar að þeim. 

Þeir hælisleitendur sem hingað koma verða að vita að lögum sé framfylgt og fólk sent í burtu þegar það er hér ólöglega. Annars gera þeir bara réttilega grín að okkur og skilaboðin fara út um allt að takist fólki að komast inn í Ísland þá þurfi ekki að óttast að vera sent í burtu. Hvaða áhrif hefur það? 

Brottvísun ólöglegra hælisleitenda ásamt landamæraeftirliti skilar árangri og það fyrr en ráðgerðar breytingar á útlendingalögum.

Dómsmálaráðherra verður að bregðast við og gera það sem þarf til að lögum sé framfylgt og öllum hælisleitendum sem eru hér ólöglega verði tafarlaust komið í burtu. Ekki seinna en strax. 

Hverju mega þá aðrir búast við?

Helgi Magnús Gunnarsson vararíkissaksóknari gerir grein fyrir því í blaðaviðtali, að erlendur hælisleitandi og afbrotamaður, hafi ítrekað haft í hótunum við sig m.a. hótað sér lífláti. Hann þurfti að vara börnin sín við að opna ekki útidyr og vera á varðbergi gagnvart ógnvaldinum.

Þrátt fyrir að um sé að ræða mann sem á töluvert undir sér, þá fékk hann enga vernd og mátti þola að vera stöðugt á varðbergi gagnvart hugsanlegri árás á sig og fjölskyldu sína. 

Fyrst svo er komið með vararíkissaksóknara, hvernig er þá staða almennra borgara? Hvaða réttarvernd hafa þeir? Sagt er að margir láti nú þegar hjá líða að gæta réttar síns til að lenda ekki í útstöðum við erlend glæpagengi á Íslandi.

Af öllum hópum innflytjenda er reynslan sú, að þeir sem eru seinfærastir og erfiðastir og liggja að meginhluta upp á velferðarkerfinu með hæstu glæpatíðni, koma frá því svæði í Mið-Austurlöndum, sem ríkisstjórnin hamast við að flytja inn sem flesta. Þetta er gert þrátt fyrir að reynsla allra þjóða af innflutningi fólks frá þessum heimshluta.

Fyrst stjórnleysið er orðið svo mikið sem kemur fram hjá vararíkissaksóknara nú þegar við hverju má þá búast í framtíðinni eftir helstefnu ríkisstjórnarinnar í málefnum hælisleitenda. Já og hvernig á að bregðast við til að tryggja að við búum í virku réttarþjóðfélagi þar sem fólk getur gengið öruggt um göturnar og búið við öryggi heima hjá sér?   

Hnignun stjórnmálastéttarinnar

Í grein, sem Francis Fukuyama skrifaði í helgarblað Financial Times þ. 2.mars s.l., segir hann að skv. niðurstöðu rannsóknarstofnunarinnar "Freedom House" (FH) hafi stjórnmálastéttinni í lýðræðisríkjum heimsins hrakað mikið síðustu 18 árin. Alvarlegasta ástandið sé í Bandaríkjunum.

Hnignun stjórnmálastéttarinar og stofnana þjóðríkis verður m.a. þegar þessir aðilar bregðast ekki við og aðlaga sig ekki að breyttum aðstæðum.

Þegar litið er á Ísland verður ekki annað séð, en niðurstaða FH sé í samræmi við það sem hefur verið að gerast hér. Stjórnmálastéttinni hefur hnignað bæði hvað varðar mannval og siðferðilegar viðmiðanir. Sem dæmi eru ofurlaunin sem stjórnmálamenn skammta sér, vaxandi sveit verklítilla pólitískra aðstoðarmanna og milljarðarnir sem stolið er úr ríkissjóði til að fjármagna starfsemi stjórnmálaflokka.

Greinarhöfundur telur að hnignun stjórnmálastéttarinnar sé mest í Bandaríkjunum og bendir á komandi forsetakosningar mili Joe Biden og Donald Trump.

Margir spyrja hvernig standi á því að Bandaríkin, sem búa yfir miklum mannauði skuli vera í þeirri stöðu að sitjandi forseti sem kemst varla skammlaust fram úr skrifuðum ræðum, getur ekki setið fyrir svörum svo vel sé og rugli jafnvel saman Úkraínu og Gaza í umræðum verði frambjóðandi Demókrataflokksins.

Hvað þá að frambjóðandi Repúblíkanaflokksins verði Donald Trump, sem átti dapra leiki þegar hann var að láta af embætti fyrir fjórum árum síðan, sem m.a. leiddi til skrílsláta og árásar á þinghús Bandaríkjanna. Flestir hefðu talið að það mundi nægja til að hann yrði ekki aftur í kjöri, en sú varð ekki rauninn. Nýlega bauð hann Rússum að ráðast á hvaða NATO ríki sem væri, sem borgaði ekki ímyndaða skuld við bandalagið. 

Við höfum lítið með forsetakosningar í Bandaríkjunum að gera,en úrslitin þar skipta okkur og heimsbyggðina miklu.

Eitt af því sem ekki er nefnt í greininni, en skiptir miklu er sú staðreynd, að hugmyndafræðilegur ágreiningur meginflokka er ekki lengur til staðar og stjórnmálamenn þeirra eru þáttakendur í stjórnmálapartíi en ekki stjórnmálum sbr. íslensku ríkisstjórnina. 

 

Siðlaus ríkisafskipti og mismunun

Íslenskir skattgreiðendur greiða framleiðendum bandarískra sjónvarpsþátta rúma 4 milljarða eða 35% heildarkostnaðar við framleiðslu þáttana. Er þetta ekki hámark siðleysis ríkisafskipta og niðurgreiðsla launa?

Engin siðferðileg eða fjárhagsleg rök réttlæta þessar gjafir til bandarískra stórgróðafyrirtækja, frekar en innlendra. Þetta er ósiðlegt, spilling andstæð hugmyndum markaðsþjóðfélagsins.

Sérkennilegt að talsmenn þess stjórnmálaflokks, sem vill samsama sig með frjálsri samkeppni, skuli gangast fyrir ólögum til að gefa atvinnugrein milljarða á kostnað skattgreiðenda. 

Stjórnmálaelítan lætur sér vel líka. Varla geta sannfærðir sósíalistar verið ánægðir heldur með að auðvaldinu séu réttir milljarðar með þessum hætti af ríkisins fé og ekki einusinni krafist endurgreiðslu ef framleiðslan skilar arði. Allt skal fara í vasa auðkýfinganna sem framleiða skemmtiefnið.

Það er engin stjórnmálastefna sem réttlætir svona siðleysi. Samt segir enginn neitt og allir dansa með  í vitleysunni. 

Vonandi stígur þó ekki væri nema einn stjórnmálamaður fram og segir með þunga: 

"Svona gerum við ekki."  "Svona spillingu er ekki hægt að líða."

True Detective fékk fjóra milljarða

Vá Ísland

Auðkýfingurinn Elon Musk var sagt frá uppákomunni á Alþingi þegar einn af sonum Allah hafði uppi háreysti og ógnaði Alþingi og sagði "Vá Ísland".

Ísland er í hugum margra friðsælt, fámennt land og við höfum lengi státað af því að glæpir væru fáir og fólk almennt óhult jafnvel á göngu í Reykjavík að nóttu til. 

Höfundur bókarinnar Evrópska Arabía talar um hvað Ísland sé lánsamt að hafa nánast enga múslima á meðan aðrar þjóðir væru að glíma við mjög alvarleg vandamál vegna þeirra. 

Elon Musk hefur vafalaust haft þessa mynd af Íslandi, sem friðsamt öruggt samfélag,einsleitrar þjóðar, griðarstaður gegn ofbeldi og hryðjuverkum. Nú er það veröld sem var. 

Stefna stjórnvalda í málefnum hælisleitenda í rúman áratug hefur gjörbreytt þjóðfélaginu og það er bara byrjunin ef ekki verður gjörbreytt um stefnu.

Það eru hinsvegar sorgleg og röng skilaboð sem stjórnvöld eru að gefa með því að leysa ofstopamanninn sem ógnaði Alþingi úr haldi lögreglu nokkrum klukkutímum eftir að hann ógnaði öryggi Alþingis. Hvar eru lögregluyfirvöld og ákæruvald eiginlega stödd, að gefa ekki þegar í stað út ákæru á hendur manninum sem og þeim sem veitast ítrekað að utanríkisráðherra. 

 

Með sama áframhaldi er stutt að bíða að fólk víða um heim segi "vá Ísland" í þeirri meiningu að hér ríki stjórnleysi og upplausn og hér megi búast við hverju sem er. Þá gufa ekki rúmlega 25 milljarðar út í loftið heldur dragast tekjur af ferðaþjónustu saman um hugsanlega hærri upphæð. Fólk vill fara til landa sem búa við og öryggi ekki landa þar sem er óstjórn og ofbeldi er látið átölulaust.

 

 

 

Vel að verki staðið.

Fátt er mikilvægara fyrir arðsköpun og góð lífskjör en að friður ríki á vinnumarkaðnum og hjól atvinnulífsins snúist með eðlilegum hætti. 

Það þarf framsýnt fólk, heiðarlegt og velviljað til að láta skynsemina ráða í kjarasamningum stað þess að reyna að ná meintum persónulegum ávinningi með þvergirðingshætti. Sá meinti ávinningur reynist oftast tap en ekki gróði þegar upp er staðið. Hætt er við að Ragnar Þór Ingólfsson formaður VR sitji nú uppi með þann Svarta Pétur vegna eigin vandamála.

Ástráður Haraldsson ríkissáttasemjari hefur leitt samningaviðræður af stakri prýði og þau Vilhjálmur Birgisson forustumaður breiðfylkingarinnar, Sigríður Margrét Oddsdóttir framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins nálguðust málin lausnarmiðað frá upphafi. Þjóðfélagið stendur í þakkarskuld við þau öll og það má virkilega óska öllum þeim sem að þessum samningum koma til hamingju.

Þau eru að leggja sín lóð á vogaskálina til að aukin velmegun verði í landinu og friður ríki á vinnumarkaðnum. Þennan árangur verður að hlúa að og standa gegn öllum þeim, sem reyna vitað eða ómeðvitað að eyðileggja þennan árangur. 

 

 

Eina þjóðin.

Utanríkisráðuneyti erlendra ríkja hafa sum hver hlutast til um að aðstoða eigin ríkisborgara á Gaza.

Aðgerðir utanríkisráðuneytis Íslands vekja sérstaka athygli þar suður frá og víðar, en við hlutumst til ein þjóða um dvalarleyfishafa, sem Ísland ber enga ábyrgð á.

Að venju var  utanríkisráðherra í fjölmiðlafríi þegar svara þurfti fyrir þessa aðgerð. En Katrín Jakobsdóttir sagði mikið gleðiefni, að utanríkisráðherra hefði hlutast til um að flytja yfir 70 dvalaraleyfishafa frá Gasa til Íslands. Í sama streng tók lautinant Guðmundur Ingi Guðbrandsson vinnumarkaðsráðherra, sem minnti á ljóðlínuna úr kvæði Steins Steinars: "Og lautinant Valgerður (Guðbrandur) vitnar um veginn af Drottins náð." 

Hvorki dönsku né sænsku ríkisstjórninni hefur nokkru sinni dottið í hug að gera aðra eins vitleysu og íslenska utanríkisráðuneytið stendur nú fyrir. Hlutfallslega miðað við fólksfjölda, samsvarar þessi innflutningur ráðuneytisins til þess, að Svíar flyttu inn 2.016 manns og Danir 1.224. Þetta dettur þessum þjóðum ekki í hug. Þær hafa vítin til að varast.

En íslenska ríkisstjórnin virðist á sama róli og bent er á í helgri bók að sjáandi sjá þeir ekki og heyrandi heyra þeir ekki. En þetta er bara byrjunin. Meining ríkisstjórnarinnar er að flytja inn helmingi fleiri. Hvar er þetta fólk eiginlega statt?

Í dag eru birtar niðurstöður rannsóknarstofu vinnumarkaðarins. Þar kemur fram að 11% launafólks búi við skort. Ekki nóg með það. Meirihluti einstæðra mæðra eða 63% á erfitt með að ná endum saman. Ekki hefur frést af viðbrögðum vinnumarkaðsráðherrans Guðmundar Inga Guðbrandssonar við þessu enda á hann sjálfsagt nóg með að fagna eins og lautinant Valgerður á sínum tíma þeirri auknu ómegð sem hann er að flytja inn í landið og íslenskir skattgreiðendur verða að ala önn fyrir um ókomin ár. 

Það er von að fólki ofbjóði eins og Stefaníu Jónsdóttur sem skrifar skelegga grein í Mbl. í dag um stjórnmálamenn þjóðarinnar: 

"Ekkert af ykkur er að verja land og þjóð." 

Taka má undir þetta að mestu, en samt eru sem betur fer nokkrar heiðarlegar undantekningar. Það er hins vegar dapurlegt að svo virðist sem meirihluti stjórnmálastéttarinnar átti sig ekki á meginhhlutverki sínu: Að verja kjör almennings í landinu og standa vörð um þjóðtungu, menningu og fullveldi þjóðarinnar. 

 

 

 

 

Ást og friður

Í gær fengu landsmenn smjörþefinn af því sem koma skal ef fjölmenningarstefna opinna landamæra, sem Samfylkingin, Viðreisn og einkum Píratar leiða, nær fram að ganga.

Ofbeldisfólk opinna landamæra talar um stefnu sína sem stefnu "ástar og friðar". Hvílík öfugmæli. Alls staðar þar sem fólk eins og þremenningarnir sem hælisleitendaiðnaðurinn virkjaði til mótmæla á Alþingi í gær kemur, veldur það illindum, öryggisleysi almennra borgara og hryðjuverkum. Í stað ástar og friðar fylgir því, hatur og ofbeldi.

Þeir sem ímynda sér að hugmyndafræði "Dýranna í Hálsaskógi" um að öll dýrin í skóginum geti verið vinir, eigi við í málefnum hælisleitenda hafa ekki kynnt sér ástandið í heiminum eða í  nágrannalöndum okkar. 

Í Noregi, Danmörku og Svíþjóð eru hópar sem fóru að berjast með ISIS og frömdu þar voðaverk í nafni Íslam og andstöðu og haturs á Vesturlöndum. Á þeim forsendum var heimilt að drepa óvinina, sem stundum voru hjálparstarfsmenn með því að skera þá á háls. Síðan kom þetta lið til baka og hefur frjálsan aðgang að öllum löndum á Schengen svæðinu í nafni ástar og friðar.

Í Osló eru samhliða samfélög þar sem fólk talar ekki norsku og áletranir eru á arabísku. Í Svíþjóð er fjöldi samhliða þjóðfélaga innflytjenda, þar sem lögregla, sjúkralið eða brunalið fer ekki inn í nema með aðstoð þungvopnaðra hermanna. 

Fjöldi hryðjuverka, sem fylgir er gríðarlegur en ég minni bara á Manchester fyrir nokkrum árum,þar sem ungt fólk á tónlistarhátíð  var drepið miskunarlaust á altari fjölmenningarsamfélagsins og Bataclan í París, þar sem það sama gerðist.

Í gær réðust þrír hælisleitendur að löggjafarvaldinu, Alþingi, en var sem betur fer komið í burtu án þess að tjón hlytist af. Því er haldið fram, að þeir hafi verið hvattir áfram af innlendum fylgjendum opinna landamæra, en ekki veit ég það svo gjörla. Hitt veit ég að það verður að vísa þessum mönnum úr landi og flytja þá burt og gæta þess að þeir komi aldrei aftur og það þegar í stað. Allt annað er óheyrileg linkind og sýnir þá þeirra líkum þ.e. að Ísland líði hvað sem er. 

Dettur einhverjum í hug að með því að senda slík skilaboð, þá komi færri þeirra líkar til landsins til að leggjast upp á skattgreiðendur. Að sjálfsögðu ekki og skiptir þar frumvarp dómsmálaráðherra ekki sköpum það þarf miklu meira til að koma.

Á sama tíma og þessir ofbeldismenn gagnvart löggjafarvaldinu ættu að vera á leiðinni úr landi með algjört komubann vegna ólíðandi og hættulegrar framkomu, þá býsnast þingmenn allra flokka með það hvernig helsta ofbeldismanninum líði.

Þessir sömu þingmenn hafa ekki velt fyrir sér undanfarna daga hvernig fórnarlömbum aðfluttra ofbeldismanna líður og væri það þó verðugra verkefni.  En e.t.v. sýna þessi ummæli þingmannanna hversu gjörsamlega vanhæfir þeir eru til að gæta þjóðarhags og öryggis eigin samborgara. 

Vaskur maður Jón.

Jón Gunnarsson fyrrum dómsmálaráðherra sýndi enn og aftur að hann er vaskur maður og lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna. Að sjálfsögðu brást hann við og aðstoðaði lögregluna við að koma óaldarlýðnum, sem sýndi Alþingi Íslands lítilsvirðingu út úr þinghúsinu. 

En hvað ætlum við lengi að láta það viðgangast, að erlendur landshornalýður gangi um Alþingishúsið eins og þeir ráði þar lögum og lofum. Væri ekki rétt, að veita þingmönnum og ráðherrum viðunandi vernd á vinnustað sínum.

Jón stökk til og aðstoðaði lögreglu

Að bera sannleikanum vitni

Það getur verið dauðans alvara að segja satt. Það hafa margir reynt í tímans rás. Jesús Kristur sagðist vera í heiminn kominn til að bera sannleikanum vitni og Pontíus Pílatus sagði þá. "Hvað er þá sannleikur" og dæmdi Jesús til krossfestingar.

Í dag kveður enskur áfrýjunardómstóll upp dóm um það hvort framselja eigi Julian Assange aðalmann Wikileaks til Bandaríkjanna, þar sem ljóst er að hans bíða réttarhöld og vafalítið langur fangelsisdómur. 

Julian Assange stóð fyrir því að ná í leynilegar upplýsingar m.a. um framgöngu Bandaríkjanna í Íraksstríðinu auk ýmissa annarra hluta. Ekkert af þeim fréttum, sem að Wikileaks birti voru falsfréttir. Þær voru sannleikur um alvarleg mál, sem áttu erindi til fólks í lýðræðisríkjum.

Það er ansi langt seilst af Bandaríkjamönnum, að segja að fréttirnar sem birtust á Wikileaks fyrir tilstilli Assange hafi varðað þjóðaröryggi Bandaríkjanna, en vissulega voru þessar fréttir ekki fengnar með aljgörlega heiðarlegum hætti, þar sem ýmsir uppljóstrarar, sérstaklega einn voru til staðar, sem miðluðu upplýsingum til Wikileaks.

En Julian sagði satt. Hann bar sannleikanum vitni og náði í fréttir, sem skiptu stundum miklu máli. Það er dapurlegt,að Bandaríkin forusturíki vestrænna lýðræðisríkja skuli standa í því að elta þenanna ástralska ríkisborgara uppi í stað þess að viðurkenna mistökin sem áttu sér stað í Íraksstríðinu og Wikileaks birti upplýsingar um. Hvaða réttlæti er verið að þjóna? 

Sjálfsagt sama réttlæti og leiddi til þess að fremsti skákmaður Bandaríkjamanna, Bobby Fischer, var landflótta áratugum saman og átti það upp á náð íslenskra stjórnvalda, að fá að vera í friði fyrir snuðrurum Bandaríkjanna sem vildu draga Fischer fyrir dóm og refsa honum fyrir að hafa tekið þátt í taflmóti í gömlu Júgóslavíu.  

Vonandi fellur dómurinn í Bretlandi Assange í vil. Það væri sigur frjálsrar fjölmiðlunar.