Hverju reiddust goðin?

Fræg eru ummæli Snorra goða, við krisnitökuna á Alþingi árið 1000 þegar tíðindamaður kom flengríðandi á þingstað og sagði að eldgos væri komið upp og stefndi á bæ eins hálfkristins goða. 

Þeir sem vildu hafna hinum nýja sið kristninni höfðu þá uppi hróp og sögðu að þetta sýndi, að hin gömlu goð Óðinn,Þór,Freyr og Njörður væru reiðir yfir þessu tiltæki að ætla að löfesta kristni sem trú í landinu. 

Snorri goði sagði þá að bragði: "Hverju reiddust goðin er hraunið brann, sem nú stöndum við á." Þetta var spaklega mælt og þingheimur áttaði sig á hversu fráleit þessi ætlan Ásatrúarmanna væri þar sem hraun hefðu áður brunnið og runnið víða um land.

Í trúarbrögðum samtímans og umfjöllun, skortir á að menn sjái þau einföldu sannindi sem Snorri goði benti á. 

Í Feneyjum eru mikil flóð þessa dagana og Markúsartorgið er m.a. undir vatni. Borgarstjóri Feneyja kennir loftslagsbreytingum um, þannig að meint hlýnun jarðar valdi flóðunum. Gríðarlegar rigningar hafa verið undanfarið í Feneyjum og vindar blása með þeim hætti, að þeir halda vatninu í borginni. Sjávarborð hefur því hækkað í borginni um 183 sentimetra vegna þessara óvenjulegu aðstæðna. Borgarstjórinn í Feneyjum bregst nú við eins og heiðnir menn á Alþingi forðum, sem nefndu að goðin væru reið.

Staðreyndin er bara sú,að þetta er ekki eindsæmi og sjávarborð hækkaði meira árið 1966 eða um 198 sentimetra fyrir 54 árum. Það var raunar áður en hin svokallaða litla ísöld kom á áttunda áratugnum og löngu áður en þessi nýju trúarbrögð hamfarahlýnunarinnar festu sig í sessi.

En nú dettur engum í hug að segja eins og Snorri goði sagði forðum: Hvað olli þá flóðunum árið 1966. Slík tilvísun er jafnmarkviss röksemd og skýring borgarstjórans, að loftslagsbreytingar valdi flóðunum núna. Snorri goði samtímans veit líka að mælti hann þessi rök skynseminnar þá væri hann annaðhvort settur í poka og honum drekkt eða hann yrði gerður brottrækur úr borginni fyrir loftslagsguðlast.

En það er alltaf von um betri og meiri styrki ef hægt er að tengja hlutinn trúarbrögðum hamfarahlýnunarinnar. 

Skjóta fyrst og spyrja svo

Þingmenn Viðreisnar ásamt þingmönnum úr systurflokki þeirra, Samfylkingunni, ásamt biskupi og landlækni gerðu sig sek um það í síðustu viku að hrapa að ályktunum og niðurstöðum án þess að hafa kynnt sér staðreyndir.

Þingmennirnir og biskupinn fordæmdu útlendingastofnun og dómsmálaráðherra fyrir  að framfylgja lögum, sem væri ótækt í máli albanskrar konu,sem komin var á steypirinn. Henni hafði verið synjað um hæli á Íslandi,en konan vissi fullvel áður en hún kom að það mundi hún ekki fá.  

Þingmennirnir og biskupin gerðu sig öll sek um að skjóta án þess að þekkja málavexti. Þingmennirnir og biskupinn reyndu að búa til mynd af grimmum yfirvöldum, sem væru gjörsneydd mannúð. 

Sigríður Andersen fyrrum dómsmálaráðherra upplýsti í gær, að hælisumsókn albönsku konunnar hefði verið hafnað 11.október s.l. þegar hún var tæpum mánuði minna kasólétt en þegar hún var flutt úr landi. Konan vildi ekki fara og þráaðist við dyggilega studd af þeim sem hafa atvinnu á kostnað ríkisins við að gera yfirvöldum erfitt fyrir að framfylgja lögum og valda töfum með hundraða milljóna kostnaði fyrir skattgreiðendur á hverju ári. 

Þetta olli þó þingmönnum Samfylkingarinnar og Viðreisnar ekki vökunóttum. Þeir komu hinsvegar tárfellandi yfir því að loksins hefði tekist að framfylgja lögum. Biskupinn yfir Íslandi hafði sig þannig í frammi, að engan þarf að undra, að það fækki jafnmikið og stöðugt í þjóðkirkjunni og raun ber vitni.

Engum af þessum riddurum "réttlætisins" datt í hug, að gera kröfu til hagsbóta fyrir skattgreiðendur, að reglum útlendingalaga yrði breytt þannig, að jafnskjótt og endanlegur úrskurður lægi fyrir um að viðkomandi ætti ekki rétt til dvalar í landinu,þá yrði séð til þess, að koma viðkomandi úr landi þegar í stað.  

Þingmennirnir og biskupinn gerðu sig sek um þann fáránleika að skjóta án þess að hafa nægar upplýsingar og töldu að nú væri lag að hafa uppi tilfinngaklám á fölskum forsendum í því eina skyni að fordæma það að lögum í landinu skyldi framfylgt. 

Hitt er svo annað mál, að Sigríður Andersen alþingismaður bætti við alvarlegum hlut í restina, sem var vanhugsaður og hún ætti að draga þegar í stað til baka. En hún talaði um að borgarar allra ríkja ættu að eiga sama rétt og ríkisborgarar EES þ.e. að hafa frjálsa för til að sækja vinnu á Íslandi. Þetta þýðir í raun opin landamæri. Ég vona að Sigríður átti sig á því að þetta gengur ekki upp og leiðrétti sem fyrst. 

Að bera sannleikanum vitni

Þeir sem hafa góðan málstað þurfa almennt ekki að grípa til lyginnar. Annað gegnir um þá sem hafa vondan málstað. 

Í 30 ár hefur stór hluti stjórnmálastéttarinnar og fréttaelítunar ásamt forustu og loftslagsráði Sameinuðu þjóðanna hamast við að segja að allt væri að fara í kalda kol á jörðu hér vegna loftslagshlýnunar af mannavöldum. Ítrekað hafa verið lögð fram hamfaratölvulíkön, sem eiga það sameiginlegt að þau reynast öll röng. Til að leggja sérstaka áherslu á þá vá sem væri fyrir dyrum greip forusta loftslagsráðs Sameinuðu þjóðanna til þess ráðs að falsa mælingar á jöklum í Himalaya fjallgarðinum, en þá komst upp um strákinn Tuma.

Þetta kom upp í hugann þegar blaðið the Economist sem almennt er talið nokkuð trúverðugt, birti þ.21.september frásögn af andláti "Okjökuls" Hugsanlega hefur blaðið fengið upplýsingar frá innlendum heimildarmönnum, en það réttlætir samt ekki rangfærslurnar.

Í greininni segir m.a.: "Hann var ekki minnsti jökullinn á svæðinu eða afskekktastur. Þú gast séð hann frá úthverfum Reykjavíkur höfuðborgar Íslands og á löngu svæði á hringvegi landsins"

Það sem er sérkennilegt við þessa frásögn að engin af staðhæfingunum er rétt. Ok var minnsti svokallaði jökull á svæðinu. Það er ekki hægt að sjá hann frá úthverfum Reykjavíkur eða nokkursstaðar frá höfuðborgarsvæðinu og hann sést ekki á löngu svæði á hringveginum. 

Hinsvegar greinir blaðið rétt frá því, að tveir Texasbúar hefðu gert heimildarmyndina "Not Ok" árið 2018 og það hefði dregið að rithöfunda, stjórnmálamenn og skólabörn til minningarathafnar um hinn látna jökul. Síðan hafi minningaskjöldur verið settur upp sem segi: "Til minningar um það sem mannkynið hefur gert."

Blaðið fékk greinilega ekki upplýsingar um það að Ok var í raun löngu dáinn og það fyrir tíma hinnar meintu hamfarahlýnunar af mannavöldum. Þá nefnir blaðið fjallið Ok, Okjökul, sem fjallið hefur almennt ekki kallað, en í frásögninni er það tilkomumeira. 

Í barnaskóla var mér kennt að varla væri hægt að kalla Ok jökul og hann væri að hverfa. Þetta var löngu fyrir meinta hlýnun af mannavöldum. Þegar ég gekk á fjallið þrisvar sinnum að sumri til árin 2010 til 2012 gat ég ekki merkt að þarna væri jökull frekar en að hægt sé að kalla skaflinn sem sjaldan hverfur úr Gunnlaugsskarði í Esjunni jökul.

Síðan segir blaðið rétt frá þessu: "Þrátt fyrir, að þetta hafi verið seinnipart sumars, þá var fólkið (sem var viðstatt útförina) klætt í úlpur og skíðahúfur og þurfti á því að halda í ísköldum vindinum.

Hamfarahlýnunin var nú ekki meiri og allt þetta tilstand í var sviðsetning til að fá auðtrúa fólk til að trúa því að hér væri birtingamynd hamfarahýnunar, sem við hér vitum að er ekki. En þannig er það með lygina og  sviðsetninguna á loftslagsleikritinu. 

Þó þessi frétt the Economist sé ónákvæm og röng, þá kemst hún þó ekki í hálfkvisti við furðugreinina sem birtist í Morgunblaðinu í gær eftir aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna, fyrrum forseta heimssambands Sósíalista, Antonio Guterres, en þar má sjá allavega 7 staðreyndavillur og einn hálfsannleika og það í tæplega hálfsíðugrein. Ég veit ekki um neinn, sem hefur náð slíkum árangri fyrr í hálfsíðugrein í Mogganum. Það er hinsvegar ekkert nýtt að Guterres og sannleikurinn eigi ekki samleið.  

Svik á svik ofan í meira en 100 ár.

Í lok fyrri heimstyrjaldar árið 1918 lagði þáverandi Bandaríkjaforseti Woodrow Wilson fram nokkur grundvallaratriði, sem hann talaði um að væru ófrávíkjanleg varðandi friðarsamninga. Meðal þeirra var að tryggja þjóðum og þjóðarbrotum landa sem Bandamenn höfðu tekið sjálfstæði og þjóðernisleg viðurkenning. 

Heimsveldi Ottómana riðaði til falls. Bandamenn náðu yfirráðum á öllu landi frá Súesskurði til landamæra núverandi Tyrklands. Stærsta þjóðin á þessu svæði fyrir utan Araba voru Kúrdar. Miðað við tillögur Wilson áttu Kúrdar að fá yfirráð yfir eigin landi og sjálfstæði í nýju landi Kúrdistan. 

Samt fór svo að gömlu heimsveldin Frakkland og Bretland náðu sínu fram og ákváðu að skipta á milli sín því landi sem tekið var frá gamla Ottómanveldinu. Þeir teiknuðu upp landamæri að eigin geðþótta og komu  til valda stríðsherrum, sem voru þeim þóknanlegir. Kúrdar voru sviknir af Vesturlöndum og þeir dreifðust á milli Íran, Írak,Sýrland og Tyrklands í kjölfar friðarsamninganna.

Þetta voru fyrstu svik Vesturlanda við Kúrda. Þessi stolta þjóð þurfti enn einu sinni að sætta sig við að þeir áttu enga vini nema fjöllin, þar sem þeir gátu leynst fyrir vígasveitum óvinveittra stjórnvalda. 

Enn sviku Vesturlöndin Kúrda ítrekað og þau svik urðu síðan öllum augljós fyrir og í kjölfar Flóastríðsins sem háð var til að koma aftur til valda gjörspilltri furstafjölskyldu í Kúvæt. Saddam Hussein hefndi sín þá sem fyrr á Kúrdum vegna stuðnings þeirra við Vesturlönd og beitti hernum af öllu afli gegn þeim m.a. með ítrekuðum eiturvopnaárásum. Vesturlönd gerðu ekkert fyrr en að lokum að þeir bönnuðu flug herflugvéla Saddams Hussein yfir landsvæði Kúrda. Þá höfðu mörg þúsund þeirra fallið í valinn. 

Nú hafa Kúrdar um nokkurra ára skeið barist hetjulegri baráttu gegn vígaveitum ISIS. Nú síðast við hlið Bandaríkjamanna, þar sem Kúrdar hafa beitt mannafla, en Bandaríkjamenn lagt til nokkurn hóp hermanna og nýjustu og bestu vopnin sem völ hefur verið á. Kúrdar eru taldir hafa misst um ellefuþúsund hermenn og herkonur í þessum átökum á meðan mannfall annarra hefur verið mjög takmarkað. 

Á sama tíma sat Erdogan Tyrkjasoldán beggja megin borðsins í samskiptum við ÍSIS og vígamenn á leið til þeirra áttu greiða leið í gegnum Tyrkland og olíuviðskipti við ISIS liða voru arðvænleg fyrir Tyrki á sínum tíma.

Ef til vill muna einhverjir enn eftir Kúrdíska þorpinu Kobane, sem sveitir ÍSIS sátu um mánuðum saman, en þorpið er við landamæri Tyrklands. Tyrkir komu í veg fyrir að nokkur aðstoð bærist lengi vel og tálmuðu för herfólks Kúrda til að gæta þess að fólkið þeirra í Kobane yrði ekki drepið eða selt í þrældóm þessvegna kynlífsánauð.

Nú þegar fullnaðarsigur Kúrda með aðstoð Bandaríkjanna er í augsýn lætur Trump Bandaríkjaforseti undan kröfu Erdógans Tyrkjasoldáns um að hann megi ráðast á þessa bandamenn Bandaríkjanna þannig að enn á ný mundu Bandaríkjamenn og Vesturlönd svíkja þjóð, sem á rétt til sjálfstæðis, fullveldis.

Erdógan fer ekki leynt með það að hann ætli að ráðast á vopnabræður Bandaríkjanna í stríðinu við ÍSIS og Trump ákvað í gær að auðvelda honum leikinn með því að draga hersveitir sínar frá líklegum átakasvæðum. Hann hefur að vísu dregið nokkuð í land núna eftir hatrammar árásir m.a. eigin flokksmanna á þessar fólskulegu aðgerðir hans. Þessi afstaða Trump er ömurleg og eitthvað annað en búast hefði mátt við eftir réttmæta gagnrýni hans á forvera sinn Barrack Obama vegna aulagangs hans í baráttunni við ISIS. 

Fullnaðarsigur á ÍSIS er ekki í höfn og Bandaríkjamenn og Kúrdar eiga enn verk fyrir höndum. Þar til viðbótar eru á annan tug þúsunda vígamanna ÍSIS í haldi Kúrda, hvað verður um þá þegar Kúrdar eiga hendur sínar að verja fyrir Tyrkjum. 

Hvað gera svo hin aumu Evrópulönd í málinu. Koma þau Kúrudum til hjálpar í orði eða verki? Nei heldur betur ekki. Þau halda áfram aðildarviðræðum við Tyrki um aðild þeirra að Evrópusambandinu. Þeir borga þeim milljarða á milljarða Evrur ofan til að hann passi upp á það sem Evrópubúar eiga sjálfir að passa upp á, að svonefndir flóttamenn flæði ekki yfir landamæri Tyrklands inn í Evrópu. 

Evrópa gerði ekkert meðan vígamenn landa þeirra flyktust til liðs við ÍSIS og ríkisstjórnir í Evrópu horfðu upp á hvernig mannréttindi voru fótum troðin. Kirkjur voru brenndar og kristnum söfnuðum var eitt og ráðist var á Yasida og Kúrda. Fjöldamorð voru framin og konur seldar í kynlífsánauð þar sem almennir uppboðsmarkaðir á konum sem kynlífsþrælum voru haldnir á svæðum ÍSIS. Kristnir söfnuðir þjóðkirkna Vesturlanda höfðu enga döngun í sér til að krefjast verndar fyrir trúbræður sína hvað þá að sína þeim einhvern samhug. Þeim kom það ekki við vegna þess að kristnir söfnuðir Vesturlanda voru uppteknir við vinstri sinnaða félagslega boðun og höfðu hvorki tíma til að sinna heimatrúboði né til að gæta hagsmuna kristins fólks í heiminum. 

Nú standa þessir aumu leiðtogar Vesturveldanna frammi fyrir því að horfa upp á árás bandamanns síns Tyrkja á fólk sem á að hafa fengið frelsi og sjálfstæði fyrir löngu. Evrópuráðið mun halda áfram aðildarviðræðum við Tyrki og halda áfram að fylla í ríkiskassann til að halda þeim góðum af því að ráðamenn í vesturhluta Evrópu eru rofnir úr öllum tengslum við menningarlega og siðfræðilega hvað þá kristna arfleifð álfunnar. 

Trump veldur stuðningsmönnum sínum sem og mörgum öðrum algjörum vonbrigðum og sýnir með þeirri gjörð að svíkja bandamenn sína Kúrda, að honum er ekki treystandi. Kúrdarnir sem fögnuðu kjöri Trump eftir ömurlega stjórn Obama klóra sér nú í höfðinu og velta fyrir sér hvort Trump sé sama pissudúkkan og leiðtogar Vestur-Evrópu sem og Obama áður. 

Er virkilega ekkert eftir af siðrænni og kristilegri réttlætiskennd hjá þjóðum Evrópu og Bandaríkjanna og baráttuanda fyrir réttlæti, svo þær í eitt skipti fyrir öll klári það verk sem átti að klárast með friðarsamningunum fyrir einni öld. Þannig að Kúrdíska þjóðin fái sjálfstæði í eigin fullvalda ríki og tryggingu fyrir því að ríki þeirra muni njóta verndar gagnvart árásargjörnum nágrönnum.

Bullið étur börnin sín

Oft er sagt að byltingar éti börnin sín. Sú var heldur betur staðreyndin í frönsku byltingunni á 18.öld þar sem byltingarforingjarnir sem dæmdu aðra til að hálshöggvast með fallöxinni voru síðar dæmdir til þess sama.

Kommúnistabyltingar hafa haft sama einkenni, að dæma og drepa fyrrum byltingaforingja þegar "hinn sterki byltingaforingi" hvort heldur hann hét, Stalín, Mao eða eitthvað annað tók yfir.

Nýjum tímum fylgja nýir siðir. Það hefur verið tímafrekur samkvæmisleikur meginstefnustjórnmálamanna um allan heim að finna nýja og nýja hópa, sem verið sé að ráðast á og móðga. Drýgstir í þessari baráttu hafa verið þeir sem telja sig tilheyra hinu frjálslynda vinstri, sem er þegar á botninn er hvolft algjör andstæða frjálslyndis. Þessir talsmenn taka út volaða minnihlutahópa sem ekki má undir neinum kringumstæðum móðga eða segja gamansögur um, eins og t.d konur,múslima, samkynhneigða, transara,dökka, rauða, feita, granna o.s.frv. 

Það er sameiginlegt öllum þessum meintu minnihlutahópum, að þeir eiga rétt á því að móðgast út af hverju sem er. Þó enginn átti sig á því að þeir hafi verið móðgaðir. En þá er um að gera að hoppa á bullvagninn og samsinna ruglinu.

Einn helsti sporgöngumaður þessa bulls er Justin Trudeau forsætisráðherra Kanada sen í dag er heldur betur orðinn fórnarlamb eigin vandlætingar, fyrir það eitt að klæðast eins og Arabi og mála andlit sitt svart á grímuballi á skólaárum sínum. Þetta þykir bera ótvírætt merki um  grófasta rasisma. Sjálfur grátbiður þessi meistari bullaranna fólk um að fyrirgefa sér óafsakanlegann rasisma. Rasisma hvað?

Stjórnmálaandstæðingar hans hræra í gruggugu vatni í staðinn fyrir að segja að þetta upphlaup sé ekkert annað en rugl. Fólk verði að fá að gera að gamni sínu og þó ungur maður klæði sig í grímubúning þá sé það ekki til að gera veður út af. 

En nei meginstefnustjórnmálin geta ekki fyrirgefið svona asnaspörk skólastráka á grímuballi af því að það má alls ekki gera neitt, sem gæti verið til þess fallið að móðga múslima, konur, svarta, feita og samkynhneigða o.s.frv. að viðlagðri ábyrgð og mannorðsmissi. Þess vegna verður Trudeau ekki fyrirgefið.

Trudeau hefur sjálfur heldur betur gefið tóninn á undanförnum árum með skammaryrðum og nafngiftum gagnvart öðrum ekki síst manninum sem stjórnar fjölmenna ríkinu sunnan Kanada.

Nú étur bullið barnið sitt Trudeau. Hann er ákærður og sekur fundinn ef hamfaraelítunni og verður krossfestur af sínum eigin byltingarfélögum fjölmenningarstefnunnar vegna þeirrar bullómenningar sem hann sjálfur ber ábyrgð á að er við lýði og hefur unnið við að byggja upp.

Hann og meginstefnustjórnmálafólk og fjölmiðlafólk má ekki víkja af þeim hugmyndafræðilega vegi dyggðarinnar, að það er aðeins í lagi að gera lítið úr kristninni og svo ekki sé talað um hvítum kristnum gagnkynhneigðum karlmönnum. Því að þar eru menn á viðurkenndum og öruggum leikvelli háðsins, níðsins og lítilsvirðingarinnar.

Skálkurinn heiðraður

Kommúnistinn Angela Davis fékk við sig drottningarviðtal í Morgunblaðinu um síðustu helgi. Segja má að þá hafi skálkurinn verið heiðraður. Varast var að segja sögu þessa róttæka kommúnista, sem studdi Sovétríkin alla tíð og hélt tryggð við hugmyndina um alræði öreiganna undir stjórn Sovétríkjanna fram yfir það að dagar þeirra voru taldir 1989. Angela Davis sagði sig ekki frá þessari hugmyndafræði fyrr en 1991.

Angela Davis vakti fyrst heimsathygli vegna réttarhalda yfir henni vegna þess að einn af svonefndum Soledad bræðrum vel vopnum búinn hertók réttarsal í Marin County í Kaliforníu 1970 afhenti hinum ákærða vopn og tók dómarann og saksóknarann í gíslingu og flúði. Angela Davis keypti vopnin sem notuð voru. Þess vegna var hún ákærð fyrir hlutdeild í þessu afbroti og sat í gæsluvarðhaldi. Kommúnistar og nytsamir sakleysingjar um allan heim hófu mikla baráttu fyrir því að hún yrði leyst úr fangelsi og eftir eina dýrustu vörn þess tíma, þar sem ráðnir voru færustu sálfræðingar til að finna út úr því við réttarhöldin hverjir úr kviðdómnum væru hugsanlega hliðhollir málstað Davis var hún sýknuð af hlutdeild í þessum glæp.

Davis var tíður gestur í kommúnistaríkjum Austur Evrópu og Sovétríkjunum og fékk margar heiðursviðurkenningar að launum. Sovétríkin studdu pólitíska baráttu hennar bæði með áróðri og fjárframlögum. Árið 1972 hélt hún ræðu í Austur Berlín eftir að hafa skoðað ófrelsismúrinn, sem kom í veg fyrir að fólk í Austur-Þýskalandi hefði ferðafrelsi. Þar fordæmdi hún Bandaríkin og samkeppnisþjóðfélagið en lofaði í hástert kommúnistastjórnina í Austur Þýskalandi og Sovétríkjunum og hagkerfi skömmtunarinnar. 

Af því að hún var í hávegum höfð af skoðanasystkinum sínum í Sovétríkjunum og víðar í Austur Evrópu snéru ýmsir pólitískir samviskufangar í þem löndum sér til hennar og báðu hana um aðstoð við að þeir fengju notið mannréttinda og tjáningafrelsis m.a. Jiri Pelican í Tékkóslóvakíu og Alexander Solzennitsyn í Rússlandi. Angela Davis sem gefur sig út fyrir að vera talsmaður mannréttinda, varð ekki við þessari bón þeirra og studdi aldrei samviskufanga í Kommúnistaríkjum eða fordæmdi fangabúðir þar. Gagnrýni hennar beindist bara að Bandríkjunum og öðrum ríkjum hins frjálsa heims á þeim tíma.Hennar eina föðurland á þessum tíma var í raun Sovétríkin og fylgiríki þeirra og þeirra málstað tók hún alltaf meira segja eftir að frjálslynd öfl höfðu ráðið niðurlögum kommúnistana í Sovétríkjunum. 

Þessi prófessor í kvennafræðum gerði sig seka um algert dómgreindarleysi í mannréttinda- og réttindamálum með auðmjúkum og einlægum stuðningi við einræðis- og ógnarstjórnir kommúnista. Samt sem áður þrátt fyrir þetta dómgreindaleysi þá þykir hún eiga eitthvað erindi við fólk í nútímanum. Þrátt fyrir að hafa stutt mannréttindaskerðingar, pólitískar fangelsanir og hermdarverk áratugum saman og verið einlægur aðdáandi Sovét-Kommúnismans fram yfir andlát hans þá þykir Morgunblaðinu sem gefur sig út fyrir að vera frjálslynt borgaralega sinnað blað, eðlilegt að birta við hana athugasemdalaust drottningarviðtal

Skipuleggjendum Me-Too ráðstefnunar í Reykjavík sýna sama dómgreindarleysið og telja þessa konu sem hefur komist næst heimsmeti í dómgreindarleysi hvað mannréttindi varðar, hæfa og  gjaldgenga sem fyrirlesara á þessum tyllifundi. 

80 ára afmæli innrásar, sem innrásaraðilinn kannast lítið við

1. september s.l. var minnst að 80 ár voru liðin frá  innrás Þjóðverja í Pólland. Þar með hófst síðari heimstyrjöldin. Forseti Þýskalands bað Pólverja afsökunar fyrir hönd þjóðar sinnar en áður hafa kanslarar Þýskalands ítrekað beðið Pólverja afsökunar á innrásinni fyrir 80 árum og grimmdarverkum í kjölfar hennar. 

En það er önnur innrás, sem heimurinn kannast lítið við. Fyrir 80 árum í dag þ.17 september gerðu Sovétríkin (Rússland og co) innrás í Pólland í samræmi við samning Stalíns og Hitlers um hvaða hluta Póllands félli í hlut Sovétríkjanna. 

Hersveitir Rauða hersins allt að 5 milljónir hermanna studdir a.m.k. 5000 skriðdrekum og 2000 sprengju- og flutningaflugvélum réðust inn í austurhluta Póllands. Þeir sögðust vera að hjálpa sínum slavensku bræðrum og sumir Pólverjar féllu fyrir þessum áróðri, en Sovéski herinn var ekkert betri en sá þýski. Hópum Pólverja m.a. landeigendur, prestar, hermenn og já Gyðingar var smalað saman og þeir drepnir. Harðýðgi Rauða hersins sýndi sig t.d. vel með morðunum á pólskum hermönnum í Katyn skógi þar sem þúsundir pólskra hermanna voru murkaðir niður af sovéska hernum. Sömu sögu var að segja frá öðrum löndum sem Hitler og Stalín höfðu samið um að Kommúnistarnir í Sovétríkjum mættu ráðast inn í lönd eins og Baltnesku löndin, Finnland og Rúmenía

Fyrstu 22 mánuði síðari heimtyrjaldarinnar voru þeir Hitler og Stalín vinir og Kommúnistar og nasistar áttu mikil viðskipti sín á milli, m.a. matvörum, efnavörum, vopnum og skipum jafnframt lýstu þeir yfir sameiginlegri fordæmingu gegn frjálslyndri hugmyndafræði og þýsku sprengjuflugvélarnar sem réðust á Bretland voru fylltar af eldsneyti frá kommúnistunum í Sovétríkjunum.  Kommúnistar um allan heim afsökuðu innrás nasista og Sovétríkjanna í Pólland sem dæmi Nóbelsskáldið Halldór Kiljan Laxnes.

Þegar herir Þjóðverja og Rússa náðu saman í borginni Brest var sameiginleg hersýning Wehrmacht og Rauða hersins og foringjar herjanna skiptust á kveðjum og heimboðum eftir að endanlegu markmiði hefði verið náð "að sigra kapítalistanna." Kommúnistar og nasistar voru vopnabræður fyrstu 22 mánuði heimstyrjaldarinnar og það breyttist ekki fyrr en með vanhugsaðri innrás Hitlers Þýskalands í Sovétríkin. Stalín neitaði að trúa því að Þjóðverjar hefðu rofið samkomulagið og ráðist á Sovétríkin. 

Búast hefði mátt við að forustumenn Rússlands og þessvegna Úkraínu og Hvíta Rússlands sem öll tilheyrðu Sovétríkjunum á sínum tíma, bæðu Pólverja afsökunar á innrásinni fyrir 80 árum og þeim hermdarverkum sem unnin voru af Rauða hernum. En það er ekki gert. Rússar vilja lítið kannast við þetta 80 ára afmæli og telja það raunar ekki koma sér við.

Fyrir nokkru dæmdi rússneski hæstiréttur bloggarann Vladimir  Luzgin fyrir að skrifa þessa setningu: "Kommúnistar og Þýskaland gerðu sameiginlega innrás í Pólland sem varð til þess að seinni heimstyrjöldin byrjaði." Luzgin gerði ekkert annað en að segja frá því sem gerðist sagnfræðilega fyrir 80 árum, en það má ekki. Jafnvel ekki í "lýðræðisríkinu" Rússlandi.

Engar fréttastofur sem ég hef skoðað í dag minnast á þetta innrásarafmæli. Engin minningarathöfn er haldin vegna þessa og engar afsakanir frá arftökum sovésku kommúnistanna þó að stjórnendur víða í löndum hinna gömlu Sovétríkjanna séu mun hugmyndafræðilega skyldari en stjórnendur Þýskalands nasistunum á sínum tíma. En um þátt Rússa er þagað og svo merkilega vill til að vinstri menn um allan heim hafa ekki gleymt tryggð sinni við málstaðinn um alræði öreiganna og þegja þunnu hljóði og kannast jafnvel ekkert við að þetta hafi gerst. 

Með sögufölsunum og vegna gleymsku hefur kommúnistum tekist að láta sem þeir hafi verið eitthvað betri en naistarnir. En það voru þeir því miður ekki. Þessvegna er óskiljanlegt að nútímafólk skuli ekki fordæma jafnt gamla kommúnista sem gamla nasista. En það er ekki gert og m.a. fékk einn gamall kommúnisti við sig drottningarviðtal í Morgunblaðinu um síðustu helgi. En nánar að þeirri skömm Morgunblaðsins á morgun. 

Evrópskur lífsstíll hvað er það?

Ursula von der Leyen tekur við forsetaembætti Evrópusambandsins í lok október n.k. Hún hefur þegar hafið undirbúning og m.a. skipað Margaritis Schinas til að gæta að því að vernda evrópskan lífstíl. Evrópskur lífsstíll hefur leitt til mestu framfara,frelsis,mannréttinda sem í heiminum og bestu lífskjara. 

Skoðað í þessu ljósi er fátt eðlilegra en að gæta og vernda þann lífsstíl og hugmyndafræði, sem skóp þessi bestu lífskjör á jörðinni. En svo er ekki. Jean Claude Juncker sem fljótlega lætur af embætti forseta Evrópusambandsins, gagnrýnir eftirmann sinn heiftarlega fyrir að vilja með þessu segja að innflytjendur séu ógn við evrópskan lífsstíl og fer eins nálægt því að kalla Ursulu fasista án þess að gera það. En það eru aðrir í hans hópi sem gera það og leggja hart að henni að breyta stöðuheiti viðkomandi embættismanns. Evrópskur lífsstíll er eitur í beinum þess fólks.

Þegar stöðuheiti "til verndar evrópskum lífsstíl" er talið mjög móðgandi og vísi til andtöðu við innflytjendur og sé í raun kynþáttahyggja og fasismi þá er heldur betur um að ræða sérkennilega hluti. Af hverju má ekki vernda evrópskan lífsstíl. Er arabískur lífsstíll kynþáttahyggja og fasismi eða kínverskur, indverskur eða japanskur. Sennilega mundi engum í Kína, Japan,Indlandi eða Arabíu halda því fram. En Evrópa er greinilega annað mál.

Af hverju  má ekki vernda það frjálslyndi og víðsýni sem hefur gert Evrópu að fremstu álfu veraldar. Hvernig í ósköpum getur það verið fasismi eða anstaða við innflytjendur þegar t.d. það er skoðað að það er engin álfa í heiminum sem tekur við eins mörgum innflytjendum og sem fólk sækist eins mikið að komast til.

Eigum við ekki að vaðveita það sem best er í heiminum? 

 

Mannréttindi eða hatursorðræða

Á sama tíma og lögreglan á höfuðborgarsvæðinu getur ekki sinnt kærum almennra borgara á afbrotum gegn þeim, er sérstök áhersla lögð á að rannsaka og ákæra vegna meintrar hatursorðræðu og er það nánast einskorðað við að fólk tali gegn Múhameðstrú.

Grundvallarregla í lýðræðislegu samfélagi er að fólk hafi fullt tjáningarfrelsi, en sé ábyrgt orða sinna.

Dómstólar hafa í auknum mæli takmarkað æruvernd einstaklinga en aukið æruvernd samtaka og hugmynda. Vægast sagt sérkennileg þróun. Hvaða ástæða er til að auka æruvernd hugmynda sem njóta stuðnings hundruða milljóna eða milljarða manna? Alla vega gildir það þó ekki um kristna trú eða þá sem játa hana. Kristinni trú má hallmæla og það má gera grín að henni algjörlega refsilaust, en annað gildir um Múhameðstrú. Það má t.d. ekki segja opinberlega sannleikann um Múhameð spámann. 

Emanuel Macron vill gera það refsivert að tala gegn meintri hnattrænni hlýnun af mannavöldum og telur það hatursorðræðu. Sú hugmynd hans ætti að leiða til þess að samtök andfasista héldu aðalfund í París til að mótmæla auknum fasískum tilhneigingum forseta Frakklands, en það gera þau ekki af því að slík samtök eru í raun ekki andfasísk. 

Í lýðræðisríki á fólk að hafa þau mannréttindi að geta sagt opinberlega að því líki ekki við eða sé á móti tilteknum stjórnmálamönnum, hugmyndum, hugmyndafræði og trúarbrögðum t.d. Donald Trump, nasisma eða Múhameðstrú. Það er ekki hatur heldur liður í eðlilegri lýðræðislegri umræðu. Borgarar lýðræðisríkja eiga að njóta þeirra mannréttinda að mega tala gegn hvaða hugmyndafræði eða trúarbrögðum sem er og gera grína að þeim líka.

Handhafar réttrúnaðar hatursorðræðu hugmyndafræðinnar hafa ekki áttað sig á því að það að vera á móti hugmyndum og hugmyndafræði, stjórnmálamönnum eða trúarbrögðum felur sjaldnast í sér hatur á fólki heldur andstöðu við hugmyndir, sem fólk telur geta valdið skaða eða gert líf þeirra verra. Lýðræðisleg mannréttindi borgaranna ná til þess, annars eru sett þau takmörk á frjálsa umræðu að skrefið til ritskoðunar og afnáms tjáningarfrelsis verður þá minna og minna skref að taka. 

Föðurlandið eina

Boris Johnson forsætisráðherra Breta ætlar að virða vilja bresku þjóðarinnar og koma Bretlandi úr Evrópusambandinu 31.október með eða án samnings. Á þeim stutta tíma sem er til stefnu skiptir máli að forsætisráðhera Breta komi sem sterkastur til leiks í viðræðum við ráðamenn Evrópusambandsins. Ætla mætti að þingmenn Bretlands hvort heldur þeir eru í stjórn eða stjórnarandstöðu teldu  það siðferðilega skyldu sína að styðja forsætisráðherrann í því að koma fram þjóðarviljanum og ná sem bestum samningum við Evrópusambandið. 

En þá bregður svo við að formaður Verkamannaflokksins gerir allt til að koma í veg fyrir útgöngu Breta úr Evrópusambandinu. Hann sækist eftir stuðningi þeirra þingmanna í Íhaldsflokknum, sem virðast líta á Evrópusambandið sem sitt eina föðurland, sem þeim beri að sýna hollustu og trúmennsku í hvívetna.

Corbyn telur greinilega að stuðningsmenn Evrópusambandsins í þingflokki Íhaldsflokksins telji mikilvægara að sýna Evrópusambandinu hollustu og telji þá ekki eftir sér að koma gamaldags Marxista eins og honum til valda í Bretlandi.

Boris Johnson  hefur sakað Evrópusinna í sínum eigin flokki um að leka upplýsingum um áform ríkisstjórnarinnar og ýmsar sviðsmyndir um hvað gæti gerst ef Bretar fara út án samnings. 

Það er með þetta veganesti sem Boris Johnson fer nú á fund þeirra Merkel, Macron og Tusk. Fimmta herdeild Evrópusinna á breska þinginu hefur unnið sína vinnu vel og gert allt sem í þeirra valdi hefur staðið til að veikja samningsstöðu Breta og reyna að koma í veg fyrir að þjóðarviljinn verði virtur. 

Þessi 5.herdeild Evrópusinna á breska þinginu, sem þýðir í raun óvinir innan borgarmúranna, starfar á sama hugsjónagrundvelli og kommúnistar gerður áður þegar þeir sögðu hvað varðar okkur um þjóðarhag þegar mestu skiptir að koma á alræði öreiganna. Evrópusinnarnir hafa eignast nýtt föðurland, sem þeir telja réttara að votta hollustu en eigin föðurlandi.  Því miður örlar á sama hugsanaferli hjá ýmsu helsta talsfólki Evrópusambandsins hér á landi.