Hörundsdökki guðfræðingurinn

Calvin Robinson er hörundsdökkur guðfræðingur í Bretlandi. Yfirstjórn bresku Biskupakirkjunnar er ósátt við skoðanir hans og þess vegna fær hann ekki embætti. Calvin er sagður mjög hæfileikaríkur og svari til þess besta sem þekkist að öllu leyti nema einu.  Hann er ekki með réttar skoðanir að mati þeirra sem ráða.

Calvin hafnar því að hann sé kúgaður og segir að um leið og hann segi að hann sé ekki kúgaður þá sé eins og hann tapi húðlitnum sínum og öllu því tilheyrandi vegna rangra skoðana.

Calvin er andvígur bull-rugl hugmyndafræðinn (woke)og mótmælir því að Bretland sé land þar sem rasismi sé allsráðandi. Hann mótmælir því að um sé að ræða stofnanalegur rasismi innan biskupakirkjunnar og bendir á að helstu yfirmenn kirkjunnar eins og Wellby erkibiskup eigi þá að segja af sér fyrst hann haldi þessum kenningum á lofti því að það þýði þá að hann sé sjálfur hluti  af vandanum, vanhæfur ófær um að leysa hann. 

Calvin bendir á að þetta bull-rugl sé ekki bara bundið við kirkjuna heldur hafi það sýkt allar stofnanir í landinu, sem sé stjórnað af vinstra liðinu, sem vilji gera sem minnst úr eigin menningu og arfleifð. Athugið að guðspjallið skv. bull-rugl stefnunni ætlast til þess að fólk sem er ljóst á hörund segi mér höfundsdökkum manni hvað rasismi sé og krossfesti mig þegar ég er ekki sammála því segir Calvin. 

Sjálfshirtingarstefna vinstri manna nær greinilega inn í kirkjuna á Bretlandi ekkert síður en hér. Verst er hvað hún er fasísk í eðli sínu og hafnar eðlilegum skoðanaskiptum og gerir kröfu til þess, að þeir sem hafa aðrar skoðanir en viðteknar vinstri bull-rugl skoðanir fái ekki embætti eða verði reknir úr þeim hafi þeir fengið þau. 

Er ekki kominn tími til að snúa vörn í sókn og andæfa af fullum þunga gegn vinstra ruglinu. Calvin hefur heldur betur gert það og stendur við skoðanir sínar þó það valdi honum tímabundnum vandræðum.

Far þú og gjör slíkt hið sama. 

Viðskiptaþvinganir og mannréttindabrot.

Viðskiptaþvinganir eru slæmar og bitna bæði á þeim beita þeim og eru beittir þeim. Við höfum reynsluna með því að beita Rússa viðskiptaþvingunum,sem hafa eingöngu skaðað okkur.

En Vesturlönd hafa tekið það ráð að beta Rússa viðskiptaþvingunum og hertum viðskiptaþvingunum og enn hertari viðskiptaþvingunum. Þessar aðgerðir bitna á Rússum, en einnig á þjóðum Evrópu þannig að alvarlega horfir á sumum sviðum.

Sú var tíðin um  nokkur hundruð ára skeið í Evrópu, að styrjaldir voru milli herja á vígvelli, en viðskipti borgaranna gengu fyrir sig eins og venjulega. Þegar Þjóðverjar settust um París í september 1870 þótti það brot á þeim óskráðu reglum í styrjöld að styrjaldarrekstur ætti ekki að bitna á óbreyttum borgurum

Nú þykir það því miður ekki tiltökumál þó að stríðsrekstur bitni á óbreyttum borgurum eignir þeirra eyðilagðir og þeir drepnir.

Í þrjátíu ár hafa Evrópubúar getað ferðast landa á milli með tilltölulega litlum takmörkunum og fólk hefur sótt sér vinnu í ýmsum þjóðlöndum. Þannig hafa þjóðir Austur Evrópu sótt til Vesturlanda eftir að þeir losuðu sig við ok kommúnismans. Í þessum hópi hafa verið rússneskir  ríkisborgarar eins og Úkraínskir, litháískir eða pólskir o.fl.  o.fl. Umtalsverður fjöldi vinnandi fólks af þessum þjóðernum hefur því búið og starfað um alla Evrópu  undanfarna áratugi.

Nú bregður svo við, að Vesturlönd ákveða að fólki með rússneskt ríkisfang á Vesturlöndum skuli refsað sérstaklega m.a. með því að takmarka ferðafrelsi, skrá ekki eigur þeirra og takmarka eða loka á bankaviðskipti. Í flestum  tilvikum er ekki verið að tala um ólígarka eða ofurríka einstaklinga heldur venjulegt vinnandi fólk, sem hefur ekki önnur samskipti við Rússland en í gegnum ættingja og vini og ræður engu um innanlandsstjórnmál þar í landi. Hvað réttlætir þá að beita fólk af rússnesku bergi brotið víðsvegar í Evrópu sérstökum refsiaðgerðum þó það  hafi ekkert til saka unnið og hafi ekkert með stríð við Úkraínu að gera. 

Finnst okkur réttlætanlegt að mismuna fólki í okkar landi eftir þjóðerni? Finnst okkur rétt að starfsfólk og annað venjulegt fólk af rússnesku bergi brotið njóti ekki sömu mannréttinda og aðrir í okkar landi og geti notið atvinnufrelsis og átt eðlileg bankaviðskipti óháð því að ríkisfangið sé rússneskt. 

Hvernig verður það réttlætt, að við mismunum fólki á grundvelli þjóðernis þegar í íslensku stjórnarskránni 65.gr. segir: 

 Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.

Er ekki rétt að íslenska ríkisstjórnin skoði þessi mál í þaula og gangi ekki á mannréttindi fólks vegna þjóðernis.

Segðu sannleikann og þú verður rekinn.

Við í Evrópu höfum lög sem eiga að tryggja okkur mannréttindi m.a. tjáningar- og skoðanafrelsi. En ekki er allt sem sýnist. Á síðustu árum hafa öfgarnar á sumum sviðum leitt til þess, að þau sem vilja halda uppi eðlilegri umræðu um einstök mál eins og t.d. loftslagsmál, innflytjendamál,rasisma, kynhneigð og kynbreytingar o.fl. mátt þola það að vera útskúfað og þessvegna rekin úr starfi og þurft að þola "berufsverbot" sem nasistarnir beittu á sínum tíma gagnvart fólki með óæskilegar skoðanir og fól í sér að engin mátti ráða það í vinnu.

Fyrir nokkru var millistjórnandi í HSBC bankanum í Bretlandi, Stuart Kirk rekinn fyrir ummæli um loftslagsbreytingar í fyrirlestri. Í leiðara Daily Telegraph er talað um þetta sem dæmi um stofnanalegt hugleysi.

Fyrirlesturinn hét „Af hverju fjárfestar þurfa ekki að hafa áhyggjur af loftslagsbreytingum og þar var m.a. þetta sagt:

„Það er alltaf einhver kjáni að segja mér frá endi veraldarinnar.“

Jafnvel þó að fyrirlesarinn neitaði því ekki að vegna loftslagsbreytinga gætu borgir við sjávarsíðuna verið í hættu vegna hækkandi sjávarstöðu þá dugði það ekki til að hann héldi vinnunni vegna þess að hann sagði að hann ætlaði ekki að eyða tíma í horfa á eitthvað sem mundi ekki gerast næstu 20-30 árin.

Á einni glærunni hans stóð. „Loftslagsbreytingar valda ekki fjárhagslegri áhættu, sem við þurfum að hafa áhyggjur af. Órökstuddar fullyrðingar um heimsendi eru alltaf rangar."

Þess var krafist að bankastjórn HSBC,ræki Kirk og það var gert þrátt fyrir að bankastjórnin vissi fyrirfram um efni fyrirlestursins.

Kirk bankamaður þurfti að þola stöðumissi vegna þess að hann sagði sannleikann og á sama tíma halda ofsóknir áfram gegn J.K.Rowling fyrir að segja að það séu konur sem fara á túr og þess krafist að bækur hennar séu teknar úr sölu. 

Hinn nýji tími "frjálslyndu fasistanna" hefur hafið innreið sína með bókabrennum  og "berufsverbot" (starfsbanni) Fólk sem er raunverulega frjálslynt og umburðarlynt þarf að rísa gegn þessari ógn. Frelsið er því miður ekki sjálfsagt það verður alltaf að berjast fyrir því. 

R in þrjú og minnislausu alþingismennirnir

Ríkisútvarpið, Ríkiskirkjan og Rauði krossinn (R in þrjú) hafa hamast að dómsmálaráðherra fyrir að framfylgja Útlendingalögum sem Alþingi setti í sátt árið 2016 og tóku gildi árið 2017.

Samfylkingin og Píratar tóku fullan þátt í þeirri lagasetningu. Nú krefjaset alþingismenn úr þeim flokkum, að ekki skuli farið að lögunum, sem þeir sjálfir sömdu og greiddu atkvæði með.  

Ríkisútvarpið hefur í umfjöllun um málið birt einhliða og jafnvel rangar fréttir og einhliða fréttaskýringar auk þess að bregða sér í kufl ákæranda yfir ráðherranum fyrir að framfylgja lögum settum af Alþingi.

Yfirmaður Ríkiskirkjunnar tekur undir sem ákærandi og Rauði krossinn, sem fær gríðarlega styrki og hefur rekið  stærstu lögfræðistofu landsins, sem vinnur eingöngu að þessum málum á kostnað ríkisins tekur undir alla gagnrýni og bregður sér líka í hlutverk ákæranda. Rauði krossinn sem  framkvæmdaaðili og  umsjónaraðili ákærir líka þrátt fyrir að Rauði krossinn hafi átt ríkan þátt í að móta þá löggjöf sem um ræðir. Nokkuð sérstakt og vekur upp spurningar um hvort ekki sé eðlilegt að fela öðrum aðilum meðferð þessara mála alla vega auk Rauða krossins.

Minnislausir alþingismenn í Samfylkingunni og Pírötum hamast að ráðherra fyrir að framfylgja lögunum sem þeir settu sjálfir. 

Allt er þetta með miklum eindæmum og þeim til skammar sem hafa staðið að samræmdri herferð um að ekki skuli farið að lögum. 

Þegar upplýsingar berast síðan af samsetningu þess hóps, sem hefur verið vísað úr landi og hvert þeir fara, þá kemur enn betur ljós að málflutningur ofangreindra aðila er í grundvallaratriðum rangur og algert lýðskrum.

Af þeim  197 sem gert er að fara héðan nú (ekki 300) fara meira en helmingur til  síns heima, þar sem ekkert af því sem þeir báru fyrir sig stóðst við skoðun og 51 fara til annars Evrópuríkis sem þeir höfðu áður fengið samþykkta dvöl í svo dæmi séu tekin.

Löggjöf Íslands varðandi umsækjendur um alþjóðlega vernd og flóttamenn er allt of rúm og vilhöll þeim sem koma hingað á höfrungahlaupi með aðstoð alþjóðlegra smyglhringja, fram fyrir fólk í raunverulegri neyð. Þessir strákar (en yfir 90% af þeim sem þannig koma eru ungir karlmenn) eru síðan eftir höfrungahlaupið og háar greiðslur til smyglarana teknir í náðarfaðm ríkisstyrktu lögfræðiskrifstofu Rauða krossins, sem neytir allra bragða til að nýta alla fresti og veifa þessvegna frekar röngu tré en öngvu til að koma sem lengst í veg fyrir að þessum hlaupastrákum verði vísað úr  landi.

Mikilvægt er að breyta lögum um útlendinga til að takmarka möguleika þessa hóps til að misnota góðsemi,greiðasemi og velvild íslensku  þjóðarinnar.

Ábyrgðarlaus framganga Ríkiskirkjunnar, Rauða krossins og þá sér í lagi Ríkisútvarpsins hlítur að vekja upp spurningar um það hvað þeim finnist rangt í þeim lögum sem um þessi málefni gilda og hvað afsaki þetta upphlaup þeirra. 

Þá hlítur þjóðin að krefjast þess, að Samfylkingin og Píratar leggi fram þær breytingatillögur í þessum málaflokki,sem þeir telja nauðsynlegar á lögum sem þeir  sjálfir sömdu. Það hafa þeir ekki gert til þessa og framganga þeirra verður því ekki flokkuð með öðrum hætti,en sem rangfærslur og ómerkilegt lýðskrum.

Hefði

Það er gaman að láta hugann reika og velta fyrir sér hvað hefði getað gerst í stað þess sem gerðist.

Vegna Kóvíd beittu stjórnvöld víða innilokunum, ferðabanni, lokunum landamæra o.s.frv. Hvað hefði gerst ef sömu stjórntæki hefðu verið tiltæk þegar alnæmi kom upp á sínum tíma. Þá var engum landamærum lokað og engin almenn sóttkví,innilokun eða samkomubann. Samt hafa um 37 milljónir manna dáið úr alnæmi frá því að sá sjúkdómur fór að herja á mannkynið. 

Talið er að um 6.3 milljónir  hafi dáið úr Kóvíd til.22.maí 2022, þó að smittíðnin sé margfalt meiri hvað Kóvíd varðar en alnæmi. Miðað við þann samanburð má segja að viðbrögðin við Kóvíd hafi verið gjörsamlega úr samhengi við það sem stjórnvöld hafa áður gert varðandi smitsjúkdóma. Af hverju var það svo? Getur verið að það sé vegna þess, að stjórnvöld búa nú yfir tækni sem gerir víðtæk afskipti af borgurunum mun einfaldari en áður var. Hvers er þá að vænta í framtíðinni?

Sýnt hefur verið fram á, að aðgerðir stjórnvalda höfðu takmörkuð áhrif til að hefta útbreiðslu Kóvíd, samt sem áður er ferðatakmörkunum til sumra ríkja viðhaldið, jafnvel grímuskyldu við ákveðnar aðstæður og ferðatakmarkanir sérstaklega ef fólk er óbólusett. 

Hvaða þýðingu hefur bólusetningin? Það er óljóst hvað þessi tilraunabóluefni hafa mikil áhrif. Það sem þó liggur fyrir er að fólk smitast þó það hafi verið bólusett og það smitar og það veikist ekkert síður en aðrir. Hvaða máli skiptir þá að fólk hafi verið bólusett eða ekki. 

Það sannast aftur og aftur að það er auðvelt að koma á höftum og svipta fólk frelsi og mannréttindum, en stjórnvöld eru ekki eins reiðubúin til að aflétta óskapnaðinum jafnvel þó að tilefnið sé löngu liðið hjá. 

Lýðræðissinnar verða því stöðugt að halda vöku sinni og bregðast ókvæða við þegar haftastefna ríkishyggjufólksins knýr dyra. 

Það versta í því sambandi er að horfa upp á þá sem eiga að vera gæslufólk almannahagsmuna, lýðræðis og mannréttinda bregðast á ögurstundu og samsama sig með stjórnlyndisöflunum án takmarks eða tilgangs. 

Í gær sá ég mann á reiðhjóli fjarri alfaraleið með grímu fyrir vitum sér. Margir kílómetrar voru í næstu mannveru. En gríman var samt fyrir vitunum, sem sýnir að þegar ótti almennings hefur verið vakin þá verður honum ekki eytt á svipstundu. Stjórnmálamenn ættu að athuga það þegar þeir setja frá sér glórulausar fullyrðingar um endalok jarðlífs vegna aðgerða okkar mannfólksins.

Helvíti á jörðu

Marxistinn Davíð Þór Jónsson prestur hefur dæmt fólk í heilum stjórnmálaflokki VG til helvítisvistar að loknu þessu jarðlífi og annar prestur þjóðkirkjunar Sindri Geir Óskarsson á Akureyri tekur undir og segir ríkisstjórnina vera að senda fólk í lifanda lífi til helvítis, sem sýnir takmarkaða sýn hans á raunveruleikanum en það er annað mál.

Þessir kennimenn þjóðkirkjunar hefðu átt að skoða ritninguna örlítið  áður en þeir kváðu upp sína dóma og þá er ekki úr vegi að skoða orð Jesú sem eiga við í þessu tilviki:

"Dæmið ekki svo að þér verðið ekki dæmd. Því með þeim dómi, sem þér dæmið, munuð þér dæmd verða og með þeim mæli sem þér mælið mun yður mælt verða. Hví sérð þú flísina í auga bróður þíns, en tekur ekki eftir bjálkanum í auga þínu.(Matt.7.1-3)

Marxistinn Davíð Þór hefur lengi fylgt stefnu í þjóðmálum,sem hefur búið fólki helvíti á jörðu í lifanda lífi og kostað tugi milljóna fólks lífið hvar svo sem er í veröldinni, sbr í Sovétríkjunum sálugu og Kína hvað þá í Kambódíu. 

Ef til vill væri betra fyrir Davíð Þór og Sindra Glerárprest að huga betur að sálarheill sinni lifandi og láta vera að dæma aðra til eilífrar helvítisvistar og huga að því að fyrirgefningin er megininntakið  í fagnaðarboðskap kristninnar. 

Við erum sem betur fer ekki lengur á slóðum miðaldakirkjunnar með sinn rannsóknarrétt og galdrabrennur og vonandi dagar Davíð Þór ekki þar uppi mikið lengur þó  ekki væri nema vegna eigin sálarheillar. 

Að dæma lifendur og dauða

Skv. kristinni trú er Jesú falið allt vald af Guði til að dæma lifendur og dauða. Prestlingurinn Davíð Þór Jónsson telur sig þó líka hafa þetta vald og hefur dæmt Vinstri græna til ævarandi helvítisvistar. Hvaðan skyldi Davíð Þór hafa þegið sitt vald? 

Lögregla mundi rannsaka orð Davíðs Þórs sem hatursorðræðu, hefði hann beint orðum sínum t.d. að transfólki eða múslimum. Sennilega gildir ekki það sama um Vinstri græna þó að þeir séu í meiri útrýmingarhættu en hinir hóparnir. 

Öfgafull orðræða prestlingsins í Laugarnessókn er vegna þess, að ríkisstjórnin hyggst framfylgja lögum og senda þá sem hafa dvalið hér ranglega á kostnað skattgreiðenda aftur  til þess lands þar sem þeir eiga rétt á að vera skv. þeim lögum sem að t.d. Samfylkingin og Píratar komu að því að semja.

Af hverju er prestlingnum svona uppsigað við Vinstri græna? Hvaða stað eiga þá Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn að mati klerksins, fyrst Vinstri grænir fara lóðbeint til helvítis. 

Dante vísaði til þess í bók sinni "Hinn guðdómlegi gleðileikur" (La Divina Comedia)að ákveðnir liðnir einstaklingar væru í helvíti en dæmdi engan þá lifandi, en það hefur páfinn gert á stundum og e.t.v telur Davíð Þór að hann hafi sama vald og páfinn og Jesús.

Allt er þetta með miklum  ólíkindum. Samfylkingin hamast við að berjast gegn því að framfylgt sé Evrópureglum varðandi hælisleitendum á sama tíma og flokkurinn berst fyrir því að þjóðin afsali sér fullveldi sínu og gangi í Evrópusambandið. 

En það er ekki bara Davíð Þór Jónsson sem missir sig í þessari umræðu. Í gær var dapurlegt að horfa á ofurfréttakonuna Sigríði Dögg Auðunsdóttur stjórna umræðuþætti þar sem Jón Gunnarsson ráðherra og Helga Vala Helgadóttir áttu að ræðast við. Það fór þó ekki svo. Sigríður Dögg Auðunsdóttir þáttastjórnandi fór mikinn og í hvert skipti sem hún hafði borið fram spurningu til ráðherra þá gat hún ekki unnt honum að svara, heldur greip stöðugt fram í og hélt orðinu og kom í veg fyrir að vitrænar umræður gætu átt sér stað. 

Dapur dagur fyrir annars ágæta fréttakonu, sem hefur margt gert vel. Dómsmálaráðherra lét þetta ekki valda sér hugaræsingi, en fór fram af stakri prúðmennsku eins og honum er lagið.

Ef til vill finnst prestlingnum Davíð Þór rétt að dæma ráðherrann til helvítisvistar fyrir prúðmennsku og málefnalega orðræðu. Fróðlegt væri líka að fá upplýsingar um það hjá biskupi hinnar furðulegu þjóðkirkju hvort hún hafi fært Davíð Þór vald til að dæma lifendur og dauða og hvort hún telji sig yfirhöfuð hafa eitthvað með slíka dóma að gera eða framsal slíks valds.

Er ekki kominn tími til að Biskupinn, RÚV, Samfylkingin, Rauði Krossinn og Davíð Þór ræddu þessi mál af skynsemi og án upphrópana eða helvítisprédikunar. Það færi þeim öllum betur.

Eigi skal farið að lögum

Ríkisútvarpið, Rauði krossinn og Píratar hafa hafið samræmda herferð fyrir því að ekki skuli farið að lögum varðandi útlendinga og öllum sem koma á fölskum forsendum andstætt útlendingalögum til landsins skuli umsvifalaust veitt svonefnd "alþjóðleg vernd" þó þeir eigi engan rétt til þess. 

Raunar þá barátta fyrir opnum landamærum.

Gríðarlegur fjöldi svonefndra hælisleitenda hafa komið til Evrópu undanfarin ár. Meginhluti þeirra eru ungir karlmenn, sem hafa borgað smyglurum mikla peninga til að þeir geti farið á höfrungahlaupi til þess lands í Evrópu sem þeir vilja koma til. Raunar komast þeir þannig fram fyrir aðra sem eru í meiri þörf. Þeir eyðileggja vegabréf sín og önnur skilríki að ráði smyglarana og reyna síðan að fá hæli með því að segja skröksögur. 

Eftir Kóvíd er staðan sú á Íslandi að tæplega 300 hlaupastrákar sem áttu aldrei rétt á að fá alþjóðlega vernd eru í landinu og bíða brottflutnings á kostnað skattgreiðenda. Skattgreiðendur hafa greitt fyrir hvern þeirra um hálfa milljón á mánuði þann tíma sem þeir hafa verið í landinu ólöglega og það líka eftir að lokaniðurstaða réttarkerfisins lá fyrir að þeir ættu engan rétt á að vera hér. 

Verri meðferð á opinberu fé er vandfundin. 

Stríðið í Úkraínu hefur leitt til mikils flóttamannastraums frá Úkraínu til annarra landa Evrópu. Yfir 90% flóttamanna frá þessu raunverulega stríðshrjáða landi eru konur, börn og gamalmenni. Þegar hlaupastrákarnir eiga í hlut, þá er samsetningin heldur betur önnur, yfir 90% ungir karlmenn og örfáar konur og börn. Sýnir betur en nokkuð annað hverskonar bull og rugl er í gangi. 

Þrátt fyrir að ljóst sé, að Evrópa verði að einbeita sér að því að taka við raunverulegu flóttafólki frá Úkraínu og eigi lítið eða ekkert aflögu fyrir aðra, þá lætur talsmaður Sameinuðu þjóðanna sér sæma að gagnrýna Evrópuríki og saka þau um rasisma fyrir að mismuna rauverulegu flóttafólki og hlaupastrákunum. 

Það er annars merkilegt með framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna, að hann hamast alltaf á Evrópuríkjum að taka við fleiri meintum flóttamönnum, en víkur aldrei orðum að Kína, Japan, Saudi Arabíu eða Flóaríkjunum. Hvað skyldu þessi ríki annars taka á móti mörgum flóttamönnum meintum eða raunverulegum. Svarið er einfalt Engum. Það er Evrópa sem á að vera gististaður,hótel og griðastaður fyrir allan heiminn.

Skyldi einhverjum detta í hug, að biðja Saudi Arabíu, Japan eða Kína að taka við flóttamönnum frá Úkraínu. Engum. Það er bara Evrópa sem er opin fyrir þá. Kveðjur framkvæmdastjóra SÞ. eru því ósæmilegar. Hann ætti að snúa sér að ríku löndunum í hinum Íslamska heimshluta, sem vilja ekki taka við einum einasta af sínum trúbræðrum og ypta öxlum og segja,"ekki við það mundi valda of mikilli röskun". 

Nú þurfum við að einbeita okkur að því að sýna mannúð þeim sem á  þurfa að halda en víkja þeim burt, sem eru hér á fölskum forsendum. 

 

Gott er að hafa tungur tvær og tala sitt með hvorri.

Sú var tíðin að VG og forverinn Alþýðubandalagið voru með margháttaðar uppákomur til að lýsa andstöðu við veru Íslands í NATO og varnarstöðinni í Keflavík sem þeir kölluðu Miðnesheiði um leið og þér settu upp eymdarsvip eins og þeim væri illt í maganum eða lyktin væri óbærileg. 

Stefna VG í öryggis- og varnarmálum er enn að Ísland segi sig úr NATO. 

Á sama tíma mætir formaður VG Katrín Jakobsdóttir á fundi æðsta ráðs NATO og geislar af ánægju og umvefur aðra leiðtoga ríkja heimskapítalismans í miklum fögnuði. Hún lýsir auk þess yfir stuðningi við inngöngu Svía og Finna í þetta voðabandalag, NATO. Sama gerir þingmaður hennar Bjarni Jónsson formaður utanríkismálanefndar Alþingis. 

Fyrst það er eindreginn vilji VG, að Finnar og Svíar fái aðild að NATO er þá eitthvað samræmi að halda því fram, að það sé björgulegast fyrir varnir Íslands og öryggi að Ísland segi sig úr NATO. Við eina þjóðin í þessum heimshluta mundum þá hafa þá sérstöðu að vera ekki í NATO.

Framganga VG broddanna miðað við stefnu flokksins stenst ekki og er tóm vitleysa. 

En það er fleira sem hangir á spýtunni. Með því að taka þátt í starfsemi NATO og hvetja til að helstu vina og grannþjóðir Íslands fái aðild að NATO er VG í raun að lýsa yfir mikilvægi NATO sem varnarbandalags. 

En VG þorir ekki að horfast í augu við sjálft sig og viðurkenna, að utanríkisstefna flokksins er vitleysa og byggð á röngum forsendum. Öryggi Íslands fólst frá stofnun NATO 1949 í því að við værum í varnarbandalagi með öðrum helstu lýðræðisríkjum heims og Tyrklandi(því miður)

Sennilega þorir VG ekki að gera upp fortíðina og horfast í augu við og viðurkenna afglöp sín í utanríkismálum og í þeim málum hafi flokkurinn haft rangt fyrir sér í 70 ár.

Hvað með hin áttatíu

Aðeins 20% kjósenda greiddu lista Dags B. Eggertssonar borgarstjóra atkvæði sitt og meirihlutinn sem hann klambraði saman fyrir 4 árum er ekki lengur meirihluti. Nú reynir á oddvita Sjálfstæðisflokks og Framsóknar að freista þess að mynda nýjan meirihluta, gangi það ekki eftir hefur þeim mistekist hrapalega strax í upphafi kjörtímabilsins. 

Í sjálfu sér má segja að kjósendur hafi ekki heldur verið sérstaklega að kalla á Sjálfstæðisflokkinn til forustu í Reykjavík þar sem flokkurinn tapaði umtalsverðu fylgi og hefur aldrei notið eins lítils stuðnings kjósenda hlutfallslega og núna.

Við slíkar aðstæður hefðu margir talið að eðlilegt væri fyrir Flokkinn að hugsa sinn gang og gaumgæfa hvað er það sem veldur þessu afhroði í kosningunum því það verður ekki kallað neitt annað, eftir að Flokkurinn var búinn að vera í fjögur ár í stjórnarandstöðu gegn hraklega lélegum meirihluta.

Í pólitík er  aldrei valkostur að gefast upp, þó stundum geti verið skynsamlegt að huga að öðru en valdastólum. En við þær aðstæður sem nú eru í Reykjavík þá verða oddvitar Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks að reyna til hins ítrasta að mynda starfhæfan meirihluta í Reykjavíkurborg. Kjósendur veittu þeim ekki atkvæði sitt til að kalla Dag yfir sig enn einu sinni.