Launahækkanir ábyrgðarleysi hvers

Morgunblaðið bendir réttilega á það í leiðara, að engin innistæða er fyrir launahækkunum sem hafa orðið á íslenskum vinnumarkaði í djúpri kreppu. En hvað veldur?

Þeir sem leiða launahækkanirnar og hafa gert allt þetta kjörtímabil eru stjórnmálamenn, sem létu hækka laun sín af vinum sínum í Kjararáði um leið og þeir settust í valdastóla eftir kosningar. Sú launahækkun var órökstudd og röng og það var þá þegar fyrirséð, að tæki Alþingi og ríkisstjórn ekki á því, þá mundu verða keðjuverkanir á launamarkaðnum eða höfrungahlaup eins og fjármálaráðherra kallar það. 

Sú hefur líka orðið raunin og órói hefur verið á vinnumarkaðnum allt frá þessari sjálftöku stjórnmálastéttarinnar og æðstu embættismanna ríkisins. Aðeins einn þingmaður reyndi að andæfa, en ekki var hlustað á hann og hann er því miður þagnaður.

Þegar Morgunblaðið bendir réttilega á að sú launaþróun sem orðið hefur í landinu stenst ekki miðað við aðrar þjóðhagsstærðir, þá þarf fyrst að beina athyglinni að þeim sem tróna á toppnum og eru með starfskjör, sem eru langt umfram það sem almenni vinnumarkaðurinn getur boðið eða staðið undir. 

Það er því fyrst og fremst við ábyrgðarlausa ríkisstjórn og stjórnmálasétt að sakast. Þjóðfélagið lifir ekki endalaust á seðlaprentun og gjafapökkum frá ríkisstjórninni á kostnað framtíðarinnar.  

Að hafa stefnu eða hafa ekki stefnu

Ríkisstjórnin hefur þá stefnu í sóttvarnarmálum, að samþykkja tillögur sóttvarnarlæknis með fyrirvara um samþykki landsstjórans Kára Stefánssonar.

Engin heildarstefna hefur verið mörkuð af ríkisstjórninni um viðbrögð við Covid fárinu, en eina viðmiðið sem sett hefur verið fram er að heilbrigðiskerfið ráði við álagið. 

Enginn ágreiningur er um að gæta skuli öryggis til að tryggja sem bestan árangur í baráttunni við Covidið, en spurningin er hvað er nauðsynlegt að gera hverju sinni og hvenær er farið yfir mörkin.

Æskilegt hefði verið að ríkisstjórn gerði borgurunum grein fyrir því hvað þurfi til að koma til að gripið sé til mismunandi ráðstafana. Ekkert slíkt hefur verið gert og nú þegar fyrir liggur að toppnum var náð nokkru áður en hertar reglur voru síðast settar á og fjöldi smita á niðurleið, þá skal ekki slakað á og borgurunum gert að norpa fyrir utan verslanir í vetrarkulda, af því að sóttvarnarlæknir telur enga ástæðu til að bregðast við breyttum aðstæðum fyrr en tími hertra aðgerða er fullnaður í desember n.k. 

Sé eingöngu tekið mið af ráðleggingum sóttvarnarlæknis gegnum tíðina, þá er ljóst, að sá tími er kominn, sem rétt væri að létta verulega af hömlum á frelsi fólks svo sem fjölda í verslunum og kaffihúsum svo dæmi séu tekin. En valdtökumennirnir vilja ekki afsala sér kyrkingartökunum á þjóðlífinu jafnvel þó að forsenda aðgerðanna sé löngu liðin hjá. Hinir hlýðnu jarma í kór, að fara beri að hinum vísindalegu tillögum sóttvarnarlæknis, þó þær séu aðrar nú en oft áður við sömu aðstæður. Vísind á bakvið aðgerðirnar liggja því fjarri því ljós fyrir eða eru til staðar yfirhöfuð.

Ríkisstjórnin bregst að sjálfsögðu ekki við vegna þess, að hún hefur enga stefnu nema þá að ráðum hinna nýju valdsmanna, sóttvarnarlæknis og Kára verði hlýtt, þó þeir séu ekki lýðkjörnir til að taka slíkar ákvarðanir einhliða. Þægindunum við að vera ábyrgðarlaus vill ríkisstjórnin ekki afsala sér. 

Nú berast fréttir af bóluefnum sem eiga að ráða niðurlögum Covid. Það er að sjálfsögðu af hinu góða. En svo virðist, sem það hafi hleypt nýjum móði í frelsissviptingarfurstana um að gefa nú hvergi eftir í að skerða frelsi borgarana þar til að stór hópur hefur verið bólusettur. Í annan stað þá er kominn upp sú krafa, að lýðinn skuli bólusetja með góðu eða illu. Þannig hafa nokkur flugfélög tilkynnt, að þau muni ekki fljúga með aðra en Covid bólusetta farþega í framtíðinni. 

Þegar fjöldahræðsla grípur um sig eins og í þessu tilviki, þar sem fræðimenn, ríkisstjórn og fjölmiðlar leggjast á eitt um að mynda hana, þá eiga þeir erfitt uppdráttar, sem tala um einstaklingsfrelsi, meðalhóf og krefjast þess, að rök séu færð fyrir einstökum aðgerðum ríkisstjórna og heilbrigðisyfirvalda. Þeir eru hraktir og smáðir eins og þjóðníðingurinn í samnefndu leikverki Íbsens forðum.

En samt sem áður verður að fara að leikreglum lýðræðisríkis og virða þær reglur sem fara verður eftir varðandi réttindi borgaranna. Þó veruleg áhöld séu um að það hafi verið gert í Cóvíd viðbrögðunum, þá er hægt að stoppa upp í þau göt, þar sem ríkisstjórnin hefur lagt fram frumvarp um breytingar á sóttvarnarlögum, þar sem vegið er að rétti fólksins í landinu og réttindi þess skert. Það verður þó ekki sagt annað um ríkisstjórnina en að hún hafi þó fundið fjölina sína að þessu leyti og miði við að ríkisstjórnir í framtíðinni búi við sama öryggi ábyrgðarleysis og stefnuleysis og ríkisstjórnin fylgir. 

Enginn hlutur heimill nema helvíti

Helsta frétt RÚV í gærkvöldi var fordæming á lögreglukonu fyrir að hafa borið þrjá krossfána á lögreglubúningi sínum á mynd sem tekin var af henni fyrir tveim árum. Fréttastofan taldi þetta langt utan siðferðilegra marka og í fréttinni var rasistastimpli og fleiru klínt á þessa lögreglukonu.

Að sjálfsögðu gætti fréttastofan þess, að tala ekki við lögreglukonuna. Hún var fórnarlambið, sem átti þess ekki kost að bera hönd fyrir höfuð sér. Þá kom ekki fram, að fréttastofan hefði gert sérstaka úttekt á þeim fánum sem lögreglukonan bar og almennt um gildi þeirra, en studdist við ummæli Þórhildar Sunnu Ævarsdóttur þingkonu Pírata. 

Varðstjóri í lögreglunni var dreginn upp af fréttastofunni til að vitna með skilningi RÚV eins og lautinant Valgerður forðum í Hjálpræðishernum um veginn af drottins náð sbr. kvæði Steins Steinars. Af hverju var talað við hann en ekki lögreglustjóra? Ef þetta var svona merkilegt eða mikilvægt mál, agabrot, rasismi, fasismi eða eitthvað í þá áttina var þá ekki eðlilegt að tala við lögreglustjóra en draga ekki upp utangátta og illa undirbúinn varðstjóra. Var ekki líka eðlilegt að tala við lögreglukonuna og eftir atvikum formann Lögreglufélagsins?

Í lok fréttarinnar kom fram af hverju fréttastofan hafði gert þetta að aðalfrétt. Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Pírati hafði tekið málið upp á Alþingi og taldi mikilvægt að nefnd þingsins eyddi tíma í að ræða um tveggja ára gamla mynd af fánum á búningi lögreglukonu. RÚV þurfti að sjálfsögðu að styðja baráttu þessarrar "geðþekku" þingkonu þar sem undirskriftarsöfnuninni um nýju stjórnarskrána var lokið. 

Það er engin furða þó að fólkið í landinu sé vanhaldið af eðlilegum fréttum, þegar fréttastofa RÚV er upptekin við það dögum, vikum og mánuðum saman að afflytja fréttir og stunda pólitískan áróður og gæta ekki þeirra lágmarkskrafna í fréttamennsku að virða mannréttindi þeirra sem um er fjallað, en frétt RÚV í gær var tvímælalaust meiðyrði og brot á persónuvernd lögreglukonunnar sem í hlut á. En það er e.t.v. í lagi að mati fréttamanna RÚV, sem eftir því sem best verður séð sjá ekki að aðrir en öfgavinstrafólk og hælisleitendur eigi nein slík réttindi. 

Það sem þú mátt ekki heyra

Hefur þú heyrt það nýjasta um Hunter son Joe Biden forsetaframbjóðanda í Bandaríkjunum?

Sennilega ekki vegna þess að netmiðlar þ.á.m. fésbók hafa komið í veg fyrir birtingu umfjöllunar um Hunter.

Sérkennilegt að Fésbók skuli taka sér slíkt ritstjórnarvald, þegar um er að ræða frétt, sem ótvírætt á erindi til almennings. Hér er ekki verið að ræða um kynþáttafordóma, kynjamisrétti eða annað sem bannfært hefur verið af samfélagsmiðlum. Það er sögð saga af manni sem er og/eða hefur verið eiturlyfjaneytandi og hefur þegið gríðarlega fjármuni frá vafasömu úkraínsku orkufyrirtæki án þess að gera neitt annað en að sitja í stjórn félagsins að nafninu til og vera sonur föðrur síns. 

Sú staðreynd, að maðurinn sem verið er að fjalla um skuli vera sonur forsetaframbjóðandans Joe Biden skiptir hér öllu máli þar sem fésbók hefur ekki bannað umfjöllun um eiturlyfjafíkn eða fjármálaskandala. Fréttin skaðar að sjálfsögðu Joe Biden vegna þess að hún sýnir þá spillingarveröld sem hann hrærist í sem þáttakandi og aðstandandi.

Með því að banna frétt, sem á erindi til almennings og er ekki röng, tekur fésbók sér ritstjórnarvald, sem hlítur að kalla á að settar verði ákveðnari reglur um netmiðla, sem m.a. takmarka rétt þeirra til að útiloka almennar umræður sem eiga erindi við almenning. 

Hvað sem líður stuðningi eða andstöðu við einstaka forsetaframbjóðendur í Bandaríkjunum, þá er hér of langt gengið í ritskoðun og afstöðutöku með einum frambjóðanda og á móti hinum og það í forsetakosningum í sjálfum Bandaríkjunum.

Fróðlegt verður að sjá hvort að ljósvakamiðlar á Íslandi, RÚV og Stöð 2 telja þetta fréttnæmt eða ekki. Ef til vill eru bara neikvæðar fréttir af Trump þess virði að þessir fréttmiðlar telji þær eiga erindi við almenning.

Í þágu mannréttinda

Að sjálfsögðu er það heiður fyrir fámenna þjóð eins og Ísland að eignast forseta Mannréttindadómstóls Evrópu í Strassbourg. Róbert Spanó er vel að þessum heiðri kominn. Þessvegna kemur það fólki illa, að sjá hann falla í þá gryfju, að samsama sig með ofbeldisöflunum í Tyrklandi og þykja sér sæma að þiggja upphefð frá Erdogan Tyrklandsforseta.

Róbert Spanó fór til Tyrklands til að taka við heiðursviðurkenningu úr hendi þeirra, sem takmarka tjáningarfrelsi og fangelsað blaða- og fréttafólk hundruðum saman. Dómarar hafa þurft að víkja fyrir þeim sem eru þóknanlegir yfirvöldum og fólk er ofsótt vegna skoðana sinna.  

Miðað við þessar aðstæður var vægast sagt sérkennilegt að forseti við mannréttindadómstól teldi rétt að heimsækja Tyrkland til að leggja blessun sína yfir aðgerðir stjórnvalda. 

Ó ekki segir glaðbeittur þingmaður Vinstri Grænna, Rósa Björk Brynjólfsdóttir. Nýkomin frá því að herja á Pólverja fyrir að neita að kenna kynfræðslu í skólum á grundvelli sjónarmiða kynskiptinga, heldur hún því fram, að það sé í góðu lagi fyrir Róbert Spanó að fara til ofbeldismannsins í Istanbul, af því að þá færi hann fram sjónarmið mannréttinda gagnvart ofbeldinu. 

Þingmaðurinn hafði greinilega ekki kynnt sér það sem Róbert Spanó sagði í Tyrklandsheimsókn sinni. Í ræðu sinni þ.3. september s.l. í höfuðborg Tyrklands í Ankara fjallar hann m.a. almennt um mannréttindi,reglur laganna, lögbundna stjórnsýslu, sjálfstæði dómstóla. Þar segir hann m.a.

"það skiptir miklu máli fyrir tyrkneska dómara, að halda áfram með áhrifaríkum hætti að fara eftir og gefa þessum grundvallaratriðum stjórnarskrárinnar líf." 

Með þessu tekur forseti Mannréttindadómstólsins afstöðu með tyrknesku ofbeldisstjórninni og segir í raun að tyrkneskir dómarar hafi haft grundvallaratriði stjórnarskrár og mannréttinda í heiðri. Róbert vék að því í ræðu sinni að dómstóllinn hefði til meðferðar ákveðin mál sem varðaði dómara frá Tyrklandi en sagðist stöðu sinnar vegna ekki geta vikið að þeim málum eða tekið afstöðu til þeirra. 

Hvað stendur þá eftir? Forseti Mannréttindadómstóls Evrópu fer til Tyrklands og víkur ekki einu orði að mannréttindabrotum Tyrkja, en talar almennum orðum um mannréttindi. Rússínan í pylsuendanum er síðan að gefa dómarastétt landsins, sem hefur böðlast áfram í þágu Erdogan, ágætiseinkunn eins og sést á tilvitnuðum orðum hér að frama. 

Við sem þjóð eigum að gleðjast yfir því þegar Íslendingar fá verðskuldaða upphefð eins og Róbert Spanó í þessu tilviki, en við eigum líka að gera kröfur til þeirra. Þeir eru andlit þjóðar okkar út á við að mörgu leyti og við eigum að ætlast til mikils af þeim. Þessu sárari verða því vonbrigðin með vafasama framgöngu íslenskra trúnaðarmanna á erlendum vettvangi. 

 

Vér einir vitum

Vígorð einvaldskonunga og einræðisherra var og er "Vér einir vitum" á síðari tímum hefur það verið hlutskipti háskólamenntaðra "sérfræðinga" að taka sér þessi orð í munn eða njóta slíks átrúnaðar eins og arfagkonungar gerðu forðum. Enda þurfti þá ekki frekari vitnanna við.

Í C-19 faraldrinum hafa fjölmiðlar, heilbrigðisyfirvöld og margir stjórnmálamenn farið hamförum, þannig að valdið hefur ofsahræðslu meðal almennings, sem hefur sætt sig við innilokanir og aðrar frelsisskerðingar vegna átrúnaðar á óskeikulleika "sérfræðinga". 

Ríkisstjórn Íslands gafst upp á því að stjórna landinu eða hafði ekki til þess kjark og fól sóttvarnarlækni og síðan ásamt Kára Stefánssyni, að taka ákvarðanir fyrir sína hönd að vísu yfirstimplaðar af viðkomandi stjórnvaldi, sem fór í framhaldi af því í felur eins og henni kæmi málið ekki við. 

Brugðist var við andófi við nýjum allsherjarreglum í boði sóttvarnaryfirvalda með því að kalla andólfsfólk, kverúlanta, fólk, sem viðurkenndi ekki vísindi og í versta falli til að sýna hverskonar úrhrök hér væri á ferðinni "Trumpista" Síðan komu sérvaldir hamfarahagfræðingar í hópin til að tvístimpla aðgerðirnar um raunverulega lokun landsins, efnahagslegar hamfarir og aukna fátækt og atvinnuleysi.

Nú bregður svo við, að margt fólk lætur ekki bjóða sér þetta lengur og skynjar, að það er falskur tónn í áróðrinum. Hættan er í fyrsta lagi ekki eins mikil og látið hefur verið í veðri vaka. Til að mynda deyja nú fleiri í Bretlandi vegna sumarhita en vegna C-19. Í öðru lagi eru engin markmið eða stefna sett fram varðandi aðgerðirnar. Í þriðja lagi eru vísindin að baki þeim ekki ótvíræð og í fjórða lagi þá brjóta þær gegn lögum. 

Stórséníið skemmtilegasti maður þjóðarinnar Óttar Guðmundsson nálagast þetta með háði, sem honum einum er lagið. Bæjarfulltrúi Viðreisnar á Seltjarnarnesi Karl Pétur Jónsson bendir réttilega á að markmiðin að baki ráðstöfununum og stefnan sé óviss. Einn fremsti lögmaður landsins Reimar Pétursson segir á vef Fréttablaðsins, skoðanir, að sóttvarnaraðgerðirnar nú brjóti í bága við stjórnarskrá og er þá í hópi með lögfræðingum, sem hafa bent á að ekki sé gætt meðalhófs í aðgerðum ríkisvaldsins og að öllum líkindum sé ekki lagagrundvöllur fyrir þeim. Seðlabankastjóri gefur greinilega lítið fyrir álit hamfarahagfræðinga þjóðarinnar um einhliða tap þjóðfélagsins af því að leyfa ferðafólki að koma til landsins og segir slíka útreikninga út í hött. 

Einvaldsstétt sóttvarnarsérfræðinga með ríkisstjórnina í sínu rækilega taumhaldi getur því ekki lengur fordæmt þá sem tjá sig um málið gegn niðurstöðum þeirra, sem kjána, Trumpista eða fólks í afneitun.

Í dag rekur Jón Ívar Einarsson prófessor við læknadeild Harvard háskóla í Bandaríkjunu í grein í Morgunblaðinu, enn einn naglann í fráleitt regluverk veirutríósins og Kára. Jón bendir á, að dánartíðni vegna sóttarinnar sé mjög lítil og ýmislegt annað í þjóðfélaginu sé mun hættulegra. Þá bendir hann á, að það sé óraunhæf útópía að búa í veirufríu landi og það sé skynsamlegra að gæta meðalhófs og vernda lýðheilsu, en jafnframt að hlúa að frelsi einstaklingsins og finna leiðir til að lágmarka skaðann fyrir alla. Hér talar maður sem hefur ekki síðra vit á því sem hér er um að ræða heilsufarslega en veirutríóið og Kári. 

Ég hef hér vísað í skrif tveggja lækna, seðlabankastjóra sem er hagfræðingur og bæjarfulltrúa, sem allir sýna fram á með skynsamlegum öfgalausum málflutningi hversu glórulausar aðgerðir ríkisstjórnarinnar eru í sóttvarnarmálum.

Ríkisstjórnin verður að fara að stjórna landinu út frá þeim forsendum sem Jón Ívar og Reimar Pétursson tala um, að lágmarka skaðann fyrir alla. Þessvegna á ríkisstjórnin þegar í stað að marka stefnu í samræmi við lög landins þar sem mannréttindaákvæði stjórnarskrár eru virt og afnema þær reglur, sem leiða til stórkostlegs atvinnuleysis, fjöldagjaldþrota og skertrar lýðheislu fólks í framtíðinni. Ríkisstjórnin hefur enga afsökun fyrir að bregðast ekki strax við til að efla þjóðarhag.  

Af hverju Bandaríkin en ekki Belgía?

Á hverjum degi frá morgni til kvölds færa allar tiltækar fréttastofur okkur fréttir af Covid 19. Nokkra furðu vekur, að flestar eiga það sammerkt að tiltaka sérstaklega í hvert skipti hvað magir hafi smitast í Bandaríkjunum og hvað margir hafi dáið þar. Þessar ávirku fréttir virðast hafa þann tilgang, að koma því inn hjá fólki að ástandið í þessum málum sé verst í Bandaríkjunum og iðulega er vikið að því hver fari þar með æðstu stjórn mála og nánast sett samansem merki þar á milli. 

Er það svo að tölur séu ekki jafntiltækar frá öðrum löndum. Getur verið að dreifing C-19 sé meiri í Bandaríkjunum en annarsstaðar eða eitthvað sé sérstaklega fréttnæmt hvað varðar faraldurinn þar í landi. Eftir því sem næst verður komist þá er ekkert slíkt til staðar. 

Það land sem hefur orðið verst úti t.d. hvað dauðsföll varðar miðað við íbúafjölda heitir Belgía. Aldrei er vikið að því í fréttum. Ekki er gerð tilraun til að reyna að finna skýringu á því af hverju Belgía verður svona miklu verr úti en t.d. nágrannalöndin, Holland og Lúxemborg. Hvernig skyldi standa á því. Nú gæti það verið mikilvæg lýðfræðileg stúdía að átta sig á hvernig dreifing C-19 er einmitt í Belgíu. En það vekur ekki áhuga fréttamanna, ef til vill vegna þess, að þar er enginn óvinur við stjórnvölin, sem þarf að koma höggi á. 

Mat á hvað er frétt og hvað ekki og hvað er sagt og hvað ekki víkur æði oft fyrir pólitísku mati fréttaelítunnar.

 

Twitter og Fésbók taka sér dómsvald og virða ekki tjáningarfrelsi.

Fjölmiðlarnir Twitter og Fésbók segjast taka hart á hatursorðræðu og röngum fréttum. Ekki þarf langa skoðun til að sjá, að þeir báðir eru samt fullir af röngum staðhæfingum og hatursáróðri. Eigið dómsvald þessara fjölmiðla er varhugavert og getur verið atlaga að frjálsum skoðanaskiptum. 

Sem dæmi skal vísað til þess að sama dag fyrir nokkru vísaði ég til fyrrum forustumanns í Þýskalandi fyrir miðja síðustu öld og Guðmundur Ólafsson prófessor í vígorð flokks hans. Ummæli okkar beggja voru neikvæð í garð þeirrar stjórnmálahreyfingar en eftir sem áður var lokað á okkur í heilan dag á Fésbókinn. Þessi sérkennilega ritskoðun kom mér verulega á óvart.

Nú hafa Twitter og Fésbók fjarlægt færslu forseta USA og segja hana falsfréttir. Forsetinn sagði í orðræðu á fréttastöð, að ungt fólk væri nánast ónæmt fyrir að smitast af C-19, en verið var að ræða um hvort opna ætti skóla aftur eða ekki. Fesbók og Twitter telja þetta hættulegar og rangar upplýsingar og fjarlægðu færsluna og lokuðu Trump twittinu þangað til umrædd færsla hefði verið fjarlægð. 

Ekki þarf að leita lengi eftir ónákvæmum og villandi ummælum Trump og margra annarra stjórnmálamanna á síðustu misserum og árum hvort sem þau hafa birst á Twitter, fésbók eða annarsstaðar og hingað til hafa ekki verið gerðar athugasemdir við þau, en voru þessi ummæli Trump röng?

Í bókstaflegri merkingu eru þau það. Börn eru ekki ónæm fyrir C-19, þó smittíðni þeirra séu helmingi lægri en fullorðina skv. könnun sem Ross Clark dálkahöfundur í Daily Telegraph vísar til í dag (ONS 26.4-27.6.2020). 

Samt sem áður virðist börnum og unglingum vera lítil hætta búin af því að sýkast af C-19 eða þurfa að glíma við alvarlegar afleiðingar. Vafalaust var Trump að vísa til þess, þegar hann mælti með því að skólar í USA yrðu opnaðir að nýju.

Ross Clark bendir líka á, að af 15.230 dauðsföllum í New York vegna C-19 fram til 13.maí s.l.,hafi aðeins 9 dauðsföll fólks undir 18 ára aldri verið rakin til C-19,af þeim 9 hafi 6 verið með undirliggjandi heilsufarsvandamál. Ross Clark segir í þessu sambandi, að þar sem umræðan hefði snúist um hvort börn og unglingar ættu að fara aftur í skólann og Trump hefði verið að tala um, að það væri engin ástæða til annars, þá hafi umfjöllun hans verið fjarri því að vera óskynsamleg eða órökrétt þó hún væri vissulega ógætileg.

En spurningin er af þessum gefnu tilefnum. Er það afsakanlegt, að fésbók og Twitter taki sér ritskoðunarvald og úrskurði sjálft hvaða skorður tjáningarfrelsinu skuli settar og útiloki að geðþótta þær skoðanir sem þeim er ekki að skapi? Í því sambandi má velta því fyrir sér líka, hvaða hag þessir fjölmiðlar telja sig hafa eða rétt til að standa með þeim, sem magna stöðugt upp ástæðulausan ótta vegna C-19

 

 

Þórólfur strikes back

Gat ekki að því gert, að þetta minnti mig á heiti á Star Wars mynd "The Empire strikes back." 

Að sjálfsögðu hlaut eitthvað að vera að fyrst Þórólfur var í fríi. En nú snýr hann aftur og bægir frá hinum vonda C-19 vágesti.

Ég hefði e.t.v. frekar átt að minnast á Gunnar á Hlíðarenda sem sagði fögur er hlíðin og mun ég hvergi fara þegar hann leit til baka og snéri síðan aftur eins og Þórólfur nú. En það var ekki eins árangursríkt eins og þessi viðsnúningur verður vonandi hjá Þórólfi. 

Þórólfur snýr aftur

Úrslit forsetakosninga. Hafa skal það sem er rétt.

Hvort fékk Guðni forseti stuðning 92% þjóðarinnar eða 59%. Það fer eftir því við hvað er miðað. Af þeim sem eru á kjörskrá fékk Guðni 59% stuðning og Guðmundur 5%.

Fjölmiðlar virðast sammála um, að ekki eigi að taka mark á þeim sem vildu hvorugan frambjóðandann kjósa, en höfðu samt fyrir því að mæta á kjörstað til að skila auðu. Auð atvkæði eru hluti kosningaúrslita og við útreikning á hlutfallstölu, þá er það rangur útreikningur að taka ekki tillit til þeirra sem skiluðu auðu og lítilsvirðing við vilja þeirra kjósenda. 

Réttur útreikningur á fylgi frambjóðenda hlutfallslega miðað við þá sem kusu,  þegar tekið er tillit til þeirra sem skiluðu auðu er nokkur annar en fjölmiðlar nefna, en þá er Guðni með rúm 89% atkvæða en ekki rúm 92 og Guðmundur er með stuðning rúmra 7.5%, en rúm 3% kjósenda vildi hvorugan þeirra kjósa.  Það eru hin réttu hlutfallslegu úrslit kosninganna miðað við þá sem kusu.

Annað er fölsun á hlutfallslegri niðurstöðu kosninganna.