Dómarar í sjálfs síns sök

Dómarar á íþróttaleikjum sæta oft ámæli fyrir að vera lélegir eða dæma illa. Sjaldnast eru þeir þó sakaðir um óheiðarleika. Gagnrýnin lítur að því að þeir séu ekki nógu góðir. 

Ríkisútvarpið rekur fjölmenna fréttastofu. Fréttamennirnir taka ákvörðun um hvað þyki fréttnæmt og hvað ekki. Iðulega hefur verið á það bent, að þessi fréttastofa sinni hlutverki sínu illa. Fréttir séu lélegar en þó það sem verra er að það sé ekki fullkominn heiðarleiki í framsetningu frétta vegna pólitískrar afstöðu fréttamanna. Þá virðist sem að RÚV sé ætíð málsvari einnar skoðunar og afstöðu sbr. kastljósþætti og kveik. Aðrar skoðanir en þær einu réttu að mati fréttamanna RÚV fá að komast að.

Á valdatíma Donald Trump Bandaríkjaforseta leið varla sá dagur, að fréttastofa RÚV segði ekki fréttir af válegum tíðinum í Bandaríkjunum eða hvað Trump væri hroðalega vitlaus. Morgufréttir byrjuðu nánast alltaf á því þegar Kóvídið kom, hvað margir hefði smitast daginn áður í Bandaríkjunum og síðan var hamrað á því daginn á enda með ýmsmum tilbrigðum. 

Þegar Joe Biden tók við hurfu þessar fréttir úr  RÚV. Gat verið að þá hefði ekkert fréttnæmt verið að gerast í því landi? 

Þessa dagana undir stjórn Joe Biden, eru innlagnir á spítala í Bandaríkjunum fleiri en nokkru sinni fyrr. Verðbólga er hærri en hún hefur verið síðustu fjóra áratugina og þeir sem eru ánægðir með störf forsetans eru einungis 33% þjóðarinnar eða 5% færri en voru ánægðir með störf Trump á sama tíma. Af hverju þykir fréttamönnum RÚV þetta ekki fréttaefni? Þær hefðu vafalaust verið stórfréttir hefði Trump verið forseti.

Íþróttadómarar eru stundum lélegir af því að þeim yfirsést. En það læðist að mörgum sá grunur,að fréttastofa RÚV sé ekki bara léleg vegna þess að þeim hafi yfirsést. 

Svo miklu varðar á íþróttaleikjum,að það eru sérstakir eftirlitsdómarar og hægt er að endurskoða dóma með því að horfa á upptökur. Fréttamenn RÚV hafa enga eftirlitsdómara til að fylgjast með að þeir halli ekki réttu máli og aðhald og eftirlit með fréttstofunni er ekkert. 

Inntakið sem reynt er að fela.

Í helstu jóla kvikmynd þessara jóla segir frá stráknum Nikulási,búsettum í norðanverðu Finnlandi og var kallaður Christmas. Sagan snýst um hnípna þjóð í vanda, sem leitar að einhverju sem geti orðið til að bæta þjóðlífið. Hópur manna fer að leita að Álfheimum þar sem ætlað er að finna megi gleðina og hamingjuna. Nikulás finnur Álfheima og setur í gang verkstæði jólasveinsins og dreifir gjöfum einu sinni á ári. 

Jólin urðu skv. þessu til í Álfheimum. Inntak þeirra er með öllu óljóst utan þess, að Nikulás fer um á hreindýri og dreifir gjöfum. Þannig er nútímasagan um jólin.

Þetta fellur vel að þeirri hugmyndafræði, að aftengja jólin algerlega frá kristinni trú og helgisögunni um fæðingu Jesú og einn liður enn í þeirri viðleitni, að rótslíta kristnar þjóðir algerlega frá kristilegum grundvelli menningar sinnar. Þegar sagan þvælist fyrir er gripið til sögufölsunar eins og sést víða í kvikmyndaheiminum. Álíka merkileg sagnfræði eins og sagan um hinn norska Jesú,sem átti að hafa verið drepinn af Finnum, sem gerðu innrás. Norðmenn nútímans eru þó með það algerlega á hreinu, að Jesús hafi ekki fæðst í Noregi þar sem að vitringarnir komu að austan og þeir telja að þó leitað yrði með logandi ljósi mundu þrír vitringar ekki finnast í Svíþjóð.

Það endar sjálfsagt með því að fólk telur að Bart Simpson í þáttunum um Simpson fjölskylduna, hafi rétt fyrir sér þegar hann lítur upp úr kauptíðinni og gjöfunum og segir: 

"Erum við ekki að gleyma raunverulegu inntaki jólanna. Afmæli jólasveinsins".

 

Fórnarlambið

Í janúar 2019 tilkynnti leikarinn Jussie Smollet, sem er dökkur á hörund, til lögreglu í Síkakó í Bandaríkjunum, alvarlegan hatursglæp gegn sér. Hann sagði að tveir hvítir menn hefðu ráðist á sig barið sig vegna kynþáttar hans, kallað hann ýmsum ónefnum og hellt yfir hann litarefni. Af þessu tilefni sagði leikarinn, að þetta væri það sem við mætti búast í svona MAGA landi (make America great again)og vísaði þar til Donald Trump. 

Fjölmiðlar um allan heim fóru hamförum yfir því hverskonar ríki Bandaríkin væru orðin undir stjórn Trump, þar sem hvítir rasistar teldu sér allt leyfilegt. Frambjóðendur Demókrata notuðu þennan "rasíska hatursglæp" út í æsar.

Ekki er allt sem sýnist. Í ljós kom,að árásarmennirnir á Smollet voru ekki hvítir heldur þeldökkir Nígeríumenn. Það sem meira var Smollet borgaði þeim fyrir að sviðsetja árásina, alls 3.500 dollara og 100 dollara í útgjöld fyrir litarefnið. Dómstóll í Síkakó dæmdi Smollet sekan á fimmtudagskvöldið fyrir að sviðsetja árásina og ljúga að lögreglu varðandi atburðinn.

Fróðlegt verður að sjá hvort talsmenn Demókrata sem gerðu málið að áróðursatriði í síðustu kosningum, leiðrétti og biðjist afsökunar. Sjálfsagt gera þeir það ekki frekar en fjölmiðlarnir sem fóru hamförum. Reynt verður af þessum aðilum að þegja um málið.

Lygin hleypur iðulega marga hringi umhverfis hnöttinn  á meðan sannleikurinn er enn að reima á sig skóna. 

Áhrif út yfir gröf og dauða.

Margrét Thatcher er einn merkasti stjórnmálamaður veraldarinnar síðari hluta 20.aldarinnar. Hún og Davíð Oddsson eiga það sameiginlegt, að bjáti eitthvað á hjá fólki vinstra megin við miðlínu stjórnmálanna er nærtækast að kenna þeim um. 

Loftslagsráðstefna Sameinuðu þjóðanna á að hefjast í Glasgow um næstu helgi og svo virðist, sem Glasgow sé nú sem oftast með sóðalegustu borgum á norðurhveli jarðar, þar sem rottugangur og óhreinindi eru ógn við lýðheilsu fólks í borginni. 

Formaður borgarráðs Glasgow  Susan Aitken frá skoska þjóðarflokknum er með það á hreinu, að ástæða þess, að Glasgow skuli vera með sóðalegustu borgum veraldar, sé Margaret Thatcher að kenna. Vinstra fólk á yfirleitt ekki í erfiðleikum með að finna blóraböggla og kenna öllum öðrum um en sjálfum sér og og varast að  horfast í augu við afleiðingar  sósíalískra stjórnunarhátta sinna.

Mikill má máttur Margaret Thatcher vera fyrst hún nú rúmum 30 árum eftir að hún lét af embætti sem forsætisráðherra og rúmum 8 árum eftir að hún andaðist ber alla ábyrgð á sóðaskapnum og rottuganginum í Glasgow eins og borgarráðsformaðurinn í heldur fram.

Sérkennilegt að svona snargalin umræða skuli eiga sér stað og það frá fólki sem gegnir mikilvægum áhrifastöðum og vinstri fjölmiðlaelítan lætur sem ekkert sé og tekur jafnvel undir bullið.

 

Danskurinn og fjandskurinn

Stefán Ólafsson í Vallanesi orti á 17.öld eftirfarandi um kaupmanninn á Djúpavogi:

"Danskurinn og fjandskurinn á Djúpavog

 hann dregur að sér auðinn við brimseltusog

 með fjandlega gilding og falska vog

 fari betur að reyrðist um hálsinn hans tog."

Mér datt þessi vísa í hug þegar ég heyrði lögregluyfirvöld í Noregi taka það sérstaklega fram, að maðurinn sem framdi hryðjuverkið í Kongsberg þar í landi væri danskur. 

Í sjálfu sér er eðlilegt að fréttamiðlar geri grein fyrir því hvaðan maðurinn er auk frekari upplýsinga um hann. Það sem er öðruvísi en jafnan er að fréttamiðlar birta almennt ekki slíkar upplýsingar. Hætt var að birta slíkar upplýsingar og talið jaðra við rasisma að gera það sérstaklega þegar framin voru skipuleg hryðjuverk múslima á borgara Vestur Evrópu. 

Þýskir, franskir og breskir fjölmiðlar gefa almennt ekkert uppi varðandi slíka árásarmenn nema væri hægt að segja að þeir væru þýskir,franskir eða breskir ríkisborgarar jafnvel þó að uppruni þeirra væri í Íslömsku ríki. Þagað er, ef uppruni þeirra er t.d. í Sýrlandi, Marokkó, Afganistan eða Írak. 

Þegar þeir sem ábyrgð báru á þessari stefnu fjölmiðla á Vesturlöndum hafa verið spurðir af hverju þeir hafi þessa stefnu, hefur jafnan verið borið við að fjölmiðlar vilji ekki kynda undir óróa í þjóðfélaginu, ekki stuðla að rasisma eða reiði gagnvart einstökum þjóðfélagshópum.

Í samræmi við þessa samstilltu stefnu fjölmiðla á Vesturlöndum er því óeðlilegt að segja frá því að árásarmaðurinn sé Dani, en þess er sérstaklega getið í vestrænum fréttamiðlum. Í þessum sömu fréttamiðlum er nánast aukaatriði ef á það er minnst, að maðurinn sé múslimi. Að sjálfsögðu hlaut það að vera aðalatriði að illyrmið  væri danskur. 

Um Danskinn gilda greinilega aðrar viðmðiðanir enda engin sem býst við neinu illu af þeim ekki einu sinni þeir sem búa nú á Djúpavogi. 

 

  

Sérkennilegar staðreyndir

Á síðasta ári því herrans ári 2020 drundi daglega sem fyrsta frétt í útvarpi ríkisins og í öllum fréttatímum til kvölds, að svo og svo margir hefðu dáið í Bandaríkjunum úr Kóvíd og svona margir hefðu smitast. Af fréttunum að dæma mátti ætla að óbærilegt hryllingsástand væri í Bandaríkjunum ólíkt öllu öðru og mun verra en annarsstaðar á heimsbyggðinni. 

Þessi fréttaflutningur útvarps ríkisins hélt áfram fyrstu daga í janúar, en síðan hvarf hann með valdatöku nýs forseta Joe Biden og hamfara Kóvíd fréttir hafa ekki verið á þeim fréttamiðli síðan. 

En hvað gerðist? Hurfu hörmungar Kóvíd daginn sem Joe Biden tók við völdum? Þeir sem hlusta á útvarp íslenska ríkisins eingöngu hlutu að álykta sem svo.

Það skýtur því skökku við þegar alþjóða fréttastofan Al Jaseera birtir frétt um það í dag, að fleiri hafi látist í Bandaríkjunum af völdum Kóvíd á árinu 2021 en árið 2020.

Skrýtið að þessi staðreynd skuli alveg hafa farið fram hjá fréttamönnum hamfaraútsvarps ríkisins. 

Hinir alvitru

Samfylkingin fékk undir 10% atkvæða í síðustu Alþingiskosningum. Í rúman áratug hefur þessi flokkur verið smáflokkur. 

Það skýtur því nokkuð skökku við að 90% af þeim sem Ríkissjónvarpið kallar til sem "sérfræðinga" til að fjalla um mál skuli vera innvígðir og innmúrað Samfylkingarfólk. Nánast ekkert Sjálfstæðisfólk eða Framsóknarfólk er kallað til. Greinilegt að stjórnendum fréttastofu og Kastljóss Ríkissjónvarpsins finnst ekki vera önnur sérfræði sem mark sé á takandi en Samfylkingarsérfræði. 

Sem betur fer er þjóðin á annarri skoðun.

En hvað getur Ríkissjónvarp lengi verið Ríkissjónvarp, sem hafnar því að meirihluti þjóðarinnar og meirihlutaviðhorf fái sambærilega umfjöllun og auglýsingu og Samfylkingar"sérfræðin"? 

 

 

Ímyndarstjórnmál

Kosningum til Alþingis er að ljúka. Sennilega hefur kosningabaráttan aldrei verið eins málefnasnauð og örugglega hefur barátta flokkana aldrei snúist eins mikið um persónu formanna stjórnmálaflokkanna. 

Foringi stjórnmálaflokks hefur í síauknum mæli úrslitaþýðingu um gengi eða gengisleysi hans og því eðlilegt að aulýsa persónu hans og reyna að skapa jákvæða ímynd. Einstakir frambjóðendur og málefni skipta stöðugt minna máli í baráttunni.

Sigur og tap flokkana verða þá um leið sigur eða tap viðkomandi forustumanna. 

Allt er þetta skiljanlegt í heimi þar sem áhuginn á pólitískri umræðu og stefnumálum flokkana fer sífellt minnkandi. Á sama tíma hefur það leitt til þess, að ímyndarfræðingarnir búa til foringja, sem eru eðlislíkir í málflutningi og áherslum og þeir sjálfir sjá sig ekki í öðru hlutverki en því. Þannig skiptir öllu máli að vera jákvæður hvaða bull sem um er að ræða.

Í foringjaumræðunum í gær kom spurning eins og skrattinn úr sauðaleggnum. "Viljið þið að kynjafræði verði gerð að skyldunámsgrein í grunnskólum" Gjörsamlega fráleit spurning miðað við umræður í kosningabaráttunni auk þess sem það er gjörsamlega fráleitt og heimskulegt að gera kynjafræði að skyldunámsgrein. Hvað sem því líður þá svöruðu allar puntudúkkurnar sem heita forustumenn íslenskra stjórnmálaflokka umræddri spurningu játandi. Annað hefði getað leitt til ímyndarvanda og enginn þeirra vill vera annarsstaðar en í hópi góða fólksins. 

Þessvegna verða stjórnmálin einsleit og ómálefnaleg. Má ég þá frekar biðja um alvöru pólitík án ímyndarfræðinga, þar sem málefnin ráða og stjórnmálaforingjar þora að hafa skoðanir jafnvel þó óvinsælar séu í upphafi baráttunar og standa og falla með þeim en ekki persónulegri ímynd sinni.

 

  

 

Ber ekki ábyrgð á Stalín

Arnar Þór Jónsson héraðsdómari og Gunnar Smári Egilsson foringi Sósíalista ræddu málin í spjallþætti á Bylgjunni í gærmorgun.

Arnar Þór benti af gefnu tilefni á ýmsar staðreyndir varðandi sósíalismann og arfleifð hans um víða veröld. 

Sósíalistaforinginn kom sér fimlega hjá því að svara fyrir syndir sósíalismans, en sagði Sjálfstæðisflokkinn sekan um að hafa ætíð staðið gegn réttmætum kröfum og réttindabaráttu verkafólks og almennings í landinu.

Upptalning Gunnars Smára á þessum meintu ávirðingum, var athyglisverð en röng. En sósíalistaforinginn bregður á það ráð, sem sósíalistar hafa alltaf gert, að veifa frekar röngu tré en öngvu.

Gunnar Smári sagði t.d., að Sjálfstæðisflokkurinn hefði staðið einarðlega gegn svonefndum vökulögum um lágmarkshvíldartíma sjónamanna. Vökulögin voru samþykkt á Alþingi 1921 en Sjálfstæðisflokkurinn var stofnaður 1929.

Þá sagðist Gunnar Smári ekki bera ábyrgð á Stalín. Það er vissulega rétt. Hann ber enga ábyrgð á Stalín og hann ber heldur enga ábyrgð á Karli Marx, Rauðu Khmerunum og áfram mætti halda. En hann er að boða hugmyndafræði þeirra. Hugmyndafræði sem alltaf og alls staðar hefur leitt til frelsisskeringar, örbirgðar og ógnarstjórnar.  

Þó Gunnar Smári beri ekki ábyrgð á Maó eða Stalín, þá er hann að boða kenningu þeirra, þrátt fyrir að sósíalisminn leiði ævinlega til hörmunga. Tilraunir með sósíalismann ættu því að vera fullreyndar eftir hörmungasögu hans í rúm 100 ár. 

Þeir, sem gera alltaf sömu mistökin og halda að næst verði það öðruvísi eru firrtir öllum ályktunarhæfileika auk annars.

Boðskapur sósíalista og afsökun er í því sambandi alltaf sá sami. Þeir sem stjórnuðu í nafni sósísalismans gerðu það ekki í raun og veru. Gerðu margvísleg mistök hans, en núna verði þetta öðruvísi. Það sögðu bankamennirnir og útrásarvíkingarnir líka fyrir hrun. Þú skilur þetta ekki sögðu þeir. Þetta er allt öðru vísi en áður þá voru gerð mistök, en fjármálakerfið hefur aðlagað sig.  Gunnar Smári flytur að breyttum breytanda boðskap sósíalismans á þessum fölsku forsendum þeirra sem ekkert muna og engu hafa gleymt.  

Hvenær ber ráðherra ábyrgð?

Í Morgunblaðinu í dag er haft eftir forsætisráðherra, að það hafi ekki verið hennar að meta hæfi Páls Hreinssonar forseta EFTA dómstólsins, heldur hans sjálfs þegar hún réði hann til að gera álitsgerð um aðgerðir í sóttvarnarmálum.

Þetta svar forsætisráðherra sýnir undarlegt viðhorf, sem því miður allt of margir stjórnmálamenn eru illa haldnir af. Að þeir beri almennt ekki ábyrgð.

Í þessu svari forsætisráðherra felst, að henni beri ekki að kynna sér hvaða reglur gilda um dómara við fjölþjóðlegan dómstól, en ekki þarf að kafa lengi í ákvæði um dómstólinn til að sjá, að ráðning dómarans til starfans var í besta falli vafasöm. 

Katrínu Jakobsdóttur veit hvað hlutverk EFTA dómstólsins er og viðfangsefni hans varða fyrst og fremst aðgerðir eða aðgerðarleysi stjórnvalda þ.á.m. ríkisstjórna viðkomandi aðildarríkja þ.á.m. Íslands. Út frá almennri skynsemi og siðrænum forsendum var eða átti Katrínu að vera ljóst, að það var fráleitt að ráða dómsforseta EFTA dómstólsins til að fjalla um íslensk löggjafarmálefni og gera tillögur um breytingar, sem hann kynni síðar að þurfa að fást við sem dómari. 

Það er hlutverk ráðherra líka forsætisráðherra að leggja heildstætt mat á þau viðfangsefni,sem þeir fjalla um. Þeir eiga ekki að geta vikið sér undan ábyrgð. 

Meginatriðinu er samt ósvarað hvað sem líður þessu viðhorfi forsætisráðherra. Spurningunni um hvort það hafi verið eðlilegt að ráða dómsforseta EFTA dómstólsins til þessara starfa fyrir ríkisstjórnina, en því kemur Katrín Jakobsdóttir sér hjá að svara og vísar eingöngu í formið en ekki efnisatriði. Síðast en ekki síst. Hvað segir dómarinn Páll Hreinsson um málið. Gagnrýninni er jú fyrst og fremst beint að honum, þó að forsætisráðherra þrátt fyrir góða tilraun geti ekki heldur frýjað sig ábyrgð.