Hvað þurfa bólusettir að óttast?

Það er fullyrt af sérfræðingum í Covid 19 fræðum, að miklu skipti að borgararnir mæti til að láta bólusetja sig í þriðja skiptið með Pfiser bóluefninu. Þórólfur Guðnason sóttvarnarlæknir telur  að þriðja bólusetningin geti skipti öllu mál og komið í veg fyrir smit og alvarleg veikindi.  

Á sama tíma kemur fram bergmál fasismans um að refsa þeim, sem ekki hlýða valdstjórninni og vilja ekki láta ekki bólusetja sig með tilraunabóluefni. En afhverju á að refsa þeim? Valda þeir einhverri hættu gagnvart þeim sem eru fullbólusettir með þriðja skammtinum?

Ekki nema að þriðji skammturinn dugi ekki. Rökfræðilega verður ekki komist að annarri niðurstöðu en þeirri, að þeir sem vilja skerða frelsi þeirra sem vilja ekki láta bólusetja sig vegna hagsmuna fullbólusettra,að það sé vegna þess, að þriðja bólusetningin skipti litlu sem engu máli.

Ef þriðja bólusetningin kæmi í  veg fyrir smit og alvarleg veikindi, þá skipti engu máli þó einhverjir faríar þráuðust við og neituðu að láta bólusetja. Slíka peyja pent við getum pissað á mætti segja,eins og ráðherrann og stórkaupmaðurinn sungu á sínum tíma í Deleríum Búbónis eftir þá bræður Jónas og Jón Múla Árnasyni.

Það eru ekki þeir sem neita að láta bólusetja sig sem bera einhverja sök. Þeir sem bera sök, eru þeir sem eru búnir að selja bóluefni fyrir hundruði milljarða. Bóluefni sem duga ekki. Af hverju eru stjórnmálamenn um víða veröld svona skyni skropnir að átta sig ekki á því. Þetta eru einfaldlega vörusvik.

Út frá neytendarétti, ætti ríkisstjórn Íslands að krefja lyfjafyrirtækin um bætur vegna þess, að þau hafa verið að selja okkur ónýta vöru eða í besta felli vöru sem gagnast lítið til þess, sem hún á að gera. Það er mergurinn málsins en ekki þeir sem vilja ekki láta bólusetja sig með lyfi, sem lyfjaframleiðendurnir sem maka krókinn á tá og fingri, hundruði milljarða, vilja enga ábyrgð bera á glundrinu sínu. 

Svo segir formaður Framsóknarflokksins og ritstjóri Fréttablaðsins, að það komi vel til greina að óbólusettir þurfi að sæta afarkostum. Er þessum hrímþursum sjálfrátt. Hvar er hin rökfræðilega forsenda þess?

 

 

 

Vöggustofusiðfræðin

Vöggustofusamfélagið eða eigum við e.t.v. frekar að kalla það barnfóstrusamfélagið okkar segir að það megi ekki kenna unglingum um það sem er þeim að kenna. Það geti valdið þeim vanlíðan, neikvæðni og  öðrum kvillum. 

Í fréttum er það helst, að unglingar birti nektarmyndir af sér á netinu gegn eða án gjalds og selja af sér nærbuxur o.s.frv. Í kjölfar þess koma margvíslegir vandamálafræðingar og segja, að það megi ekki kenna þeim um. Hverjum er þá um að kenna? 

Þessir unglingar hafa verið varaðir við. Auk heldur eiga þeir af eigin hyggjuviti að gera sér grein fyrir hvað þeir eru að gera og hvaða afleiðingar það getur haft. Af hverju má ekki segja þeim að það sé á þeirra ábyrgð og það sé þeim að kenna.

Hvert er vandamálafræðin komin ef að það er ekki gerandanum að kenna? Bera þá ríkisstjórninni, Guð eða foreldrar ábyrgðina?

Eitt það mikilvægasta sem þarf að kenna hverjum einstaklingi er að axla sjálfur ábyrgð á eigin gjörðum og gera sér grein fyrir að gjörðir hafa afleiðingar og þær geta bitnað á þeim. Sé það ekki gert þá eru vandamálafræðingarnir að senda frá sér kolgalin skilaboð, sem eru engum til góðs, en eykur á ábyrgðarleysi. 

Mikið lán var það fyrir mína kynslóð að vera laus við svona vandamálafræðinga og þurfa að sæta ákúrum foreldra og kennara þegar við áttum það skilið. Það er alla vega betri undirbúningur undir lífið en þessi skelfilega vöggustofuvistfræði.  

Sigurvegararnir

Þann 17 júní 2020 fyrir 14 mánuðum var slegið upp veislu á Bessastöðum og forseti lýðveldisins hengdi æðsta heiðursmerki Íslands, fálkaorðuna í barm landlæknis, sóttvarnarlæknis og Víðis yfirlögregluþjóns fyrir að hafa unnið sigur á hinni illvígu Kóvíd veiru. 

Í kvæði Steins Steinars um Jón Kristófer Sigurðsson kadet í Hjálpræðishernum segir m.a.

"En syndin er lævís og lipur og lætur ei standa á sér".

Eins var farið með veiruna og syndina. Veiran reyndist lævís og lipur og aftur kom hún á fullri ferð tveim mánuðum eftir sigurhátíðina á Bessastöðum og hefur hrjáð landann síðan.

Einn sigurvegaranna sóttvarnarlæknir hefur skilað minnisblöðum til ráðherra og ríkisstjórnar, þegar honum hefur þótt mikið liggja við og ætíð hefur verið við brugðist og farið að minnisatriðum hans í öllum atriðum sem máli skipta. 

Í vor og sumar hófst nýtt áhlaup, bólusetningar, gegn veirunni og sigurstefið sungið dag hvern í Laugardalshöllinni og klappað fyrir veirutríóinu. Lúðraþeytarar þeyttu horn sín og skemmtikraftar létu til sín taka í hinni nýju sigurhátíð, þar sem engu skyldi eirt í baráttunni við hina lævísu veiru og allir bólusettir með illu eða góðu og veirunni útrýmt í eitt skipti fyrir öll. 

Enn á ný reyndist veiran samt lævísari og liprari og sat um mannanna heilsu og bar þann sigur af hólmi að smit fór í hæstu hæðir þó að fáir veikist og að enn á ný er hafinn hræðsluáróður m.a. af valinkunnu sæmdarfólki eins og Helgu Völu Helgadóttur alþingismanni, lögfræðingi,  sérfræðingi í veirufræðum en þó aðallega sérfræðingi í að fiska í gruggugu vatni.

Helga Vala Helgadóttir, lýsir því fjálglega í þætti á Hringbraut hversu lævís og lipurt nýja afbrigði veirunnar sé og helst var á henni að skilja, að einn heilbrigðisstarfsmaður þyrfti að sitja við rúmstokk smitaðs einstaklings nótt sem nýtan dag vegna ofskynjana sem fylgdi sýkingu af þessu afbrigði veirunnar. Raunar koma þessar staðhæfingar Helgu nokkuð flatt upp á þá sem hafa afskipti af þeim sem nú eru Kóvíd smitaðir. En sérfræðingi í sjónhverfingum verður allt að vopni.

Fáum kom á óvart að Helga Vala Helgadóttir vildi reyna að slá sig til pólitísks riddara á fölskum forsendum og freista þess að koma höggi á ríkisstjórnina. Afstaða og framganga ýmissa annarra kom meira á óvart.

14 mánuðum eftir að forseti lýðveldisins lýsti yfir sigri í baráttunni við veiruna rétt eins Bush jr. forðum í Írak, með orðunum "Mission accomplised" þótti forseta lýðveldisins við hæfi að afloknum ríkisráðsfundi, að snupra ríkisstjórnina eins og þar fari óþekkir krakkar fyrir að fylgja ekki ráðum sigurvegaranna orðum prýddu. Þrátt fyrir að ríkisstjórnin verði um margt annað sökuð með réttu en einmitt það.  Á sama tíma bregður krossriddarinn Víðir Reynisson yfirlögregluþjónn sér í hlutverk eins og talsmaður stjórnmálaflokks með gildishlaðinn pólitískan málflutning. 

Það er hægt að fyrirgefa Helgu Völu margt vegna þess að takmarkaðar kröfur eru til hennar gerðar um rökfastan málflutning raunar því miður eins og fjölmarga aðra alþingismenn.

Ýmsir aðrir eiga meira undir og á þá við hið latneska máltæki.

Nomina sunt odiosa.

 

 

Örvunarskammtur spilafíkilsins

Þrátt fyrir að þjóðin hafi öll verið bólusett gegn Kóvíd að undanskildum börnum og unglingum og þeim sem ekki vilja láta bólusetja sig, þá eru fleiri smitaðir nú en nokkru sinni fyrr. Bólusetningin dugði ekki til að koma í veg fyrir smit eða koma í veg fyrir að bólusettir smituðu. 

Sem betur fer virðist veiran hafa tekið þeirri stökkbreytingu, að örfáir veikjast alvarlega þrátt fyrir að sumir álitsgjafar RÚV haldi öðru fram. Öðrum er ekki hleypt að á þeim vettvangi. 

Hvað skyldu þá sóttvarnaryfirvöld telja að helst geti orðið til varnar þeirra sóma?  Jú að fólk fái meira af tilraunabóluefninu. Mælt er með örvunarskömmtum fyrir fólk sem þýðir að það fær viðbótarmagn af bóluefninu sem virkar ekki. Það minnir á viðbrögð spilafíkilsins sem heldur áfram að spila þegar hann hefur eytt öllu sem hann á, en tekur lán í þeirri sannfæringu að næsta spil muni færa honum fjármuni sem leysa muni öll hans vandamál. 

Dapurlegt að hlusta á, að leiðtogar margra helstu lýðræðisríkja heims skuli ætla að banna almenningi sem ekki er bólusettur  að njóta almennra mannréttinda eins að ferðast með almenningssamgöngum, sækja veitingahús eða listviðburði. Er veröldin virkilega orðin galin. Hvernig dettur stjórnmálamönnum í hug að mismuna fólki eftir því hvort það hefur verið sprautað með tilraunabóluefni sem virkar ekki og þeirra sem hafa ekki viljað fá það. 

Frjálshuga fólk sem ann mannréttindum verður að sameinast um það hvar í flokki sem það stendur að verja grundvallarmannréttindi. Mannréttindi eru algild og eiga að vera það og við megum aldrei hvika frá því.  

Aukastörf dómsforseta EFTA dómstólsins í þágu aðildarríkis.

Fyrrum forseti EFTA dómstólsins gagnrýnir eftirmann sinn Pál Hreinsson harðlega í grein sem birtist í Morgunblaðinu 31.júlí s.l. Óvenjulegt er að sjá jafn harðorða gagnrýni frá dómurum um framgöngu eftirmanna sinna og útilokað annað en að taka hana til málefnalegrar umfjöllunar.  

Á s.l. ári fékk ríkisstjórnin Pál Hreinsson dómsforseta EFTA dómstólsins til að vinna álitsgerð um valdheimildir sóttvarnarlæknis og heilbrigðisráðherra o.fl. til opinberra sóttvarnarráðstafana skv. sóttvarnarlögum o.s.frv. með tilliti til stjórnarskrár. Jafnframt var þess óskað að dómarinn gerði frumtillögur að breytingum á lögum og reglum eftir því sem dómarinn teldi tilefni til. 

Óneitanlega vekur það upp ýmsar spurningar að dómari við alþjóðlegan dómstól, sem fjallar m.a. um aðgerðir íslenska ríkisins og/eða aðgerðarleysi skuli taka að sér lögfræði- og ráðgjafarverkefni fyrir íslenska ríkið. Iðulega reynir á mál gegn íslenska ríkinu fyrir dómstólnum og í álitinu er dómarinn að fjalla um málefni þar sem hæglega getur reynt á EES reglur t.d. varðandi frjálsa för fólks. Þessi aukastörf dómarans eru því með öllu óeðlileg.

Vinna dómarans fyrir íslensku ríkisstjórnina í sóttvarnarmálum vegna Kóvíd vekur upp spurningar um sjálfstæði og hæfi auk þess hvort eðlilegt sé að dómari þiggi verkefnagreiðslur frá ríki sem á undir í ýmsum dómsmálum þar sem hann er dómari.

Lögmannafélag Íslands hlítur að gera athugasemd við óeðlilega samkeppni dómara við alþjóðlegan dómstól við starfandi lögmenn, sem greiða skatta og skyldur til ríkisins og lúta ýmsum reglum um ábyrgð fyrir vinnu sína og hafa sérstaka skyldutryggingu vegna starfa sinna sem dómarinn hefur ekki. 

Á sínum tíma þótti þeim sem þetta ritar þessi skipan mála hjá forsætisráðherra með ólíkindum vegna ákvæða sem gilda um EFTA dómstólinn auk þess sem að framan er getið. En strangar kröfur eru auk þess gerðar til  að sjálfstæði dómara við EFTA dómstólinn verði ekki dregið í efa sbr. 30.gr. samnings milli EFTA ríkjanna um stofnun eftirlitsstofnunar og dómstóls um að óhæði og sjálfstæði dómara við dómstólinn. Við það bætist að í 4.gr.bókunar (protocol) 5 við samninginn um EFTA dómstólinn er m.a. talað um að dómarar skuli ekki taka að sér önnur störf nema með sérstöku samþykki allra ríkisstjórna EFTA ríkjanna.

Ekki liggur fyrir hvort slíks samþykkis hafi verið aflað áður en Páll Hreinsson hóf störf fyrir forsætisráðherra alla vega hefur það hvorki verið birt eða kynnt.

Þessi ákvæði um EFTA dómstólinn auk eðlilegra viðmiðana um aukastörf dómara eru þess eðlis, að Páll Hreinsson dómari verður að gera rækilega grein fyrir aðkomu sinni í íhlaupastörf hjá íslensku ríkisstjórninni og með hvaða hætti hann getur fengið það út, að slíkt samrýmist störfum hans sem óháður og sjálfstæður dómari hjá EFTA dómstólnum. Þögn í þessu sambandi er ekki ásættanleg hvorki frá forsætisráðherra né dómaranum. 

Hvað sem líður hugsanlegum réttlætingum Páls Hreinssonar á þessum aukastörfum fyrir ríkisstjórnina, þá liggur samt fyrir að þetta ráðslag Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra er út frá öllum almennum sjónarmiðum og viðmiðunum með öllu óeðlileg og það átti bæði hún og dómarinn að gera sér grein fyrir. 

 

Vertu öruggur um leiðina

Á síðasta degi fjöldabólusetningar gegn Covíd boðaði sóttvarnarlæknir á ný upplýsingafund vegna aukinna smita. Á þeim fundi kom fram, að bólusetningar veita ekki vörn gegn smiti og bólusettir geta smitað. 

Eðlilega eru þetta vonbrigði fyrir alla. Lærðir sem leikir höfðu fram að þessu trúað að með fjöldabólusetningum myndaðist hjarðónæmi, við yrðum laus úr viðjum ótta og innilokunar og lífið gengi eftir það sinn vanagang eins og það var fyrir janúar 2020. 

Nú er hnípið veirutríó í vanda og veit ekki hvað í ósköpunum á til bragðs að taka. Fullyrðingar um bólusetningar hafa reynst rangar eða í besta falli gróflega yfirdrifnar. Smit aukast, en engin veikist samt alvarlega eftir því sem sóttvarnarlæknir upplýsir.

Vegna aukinna smita þó ekki alvarlegra íhugar sóttvarnarlæknir nú að grípa til aðgerða þó hann viti ekki hverjar þær eigi að vera, vegna þess að e.t.v. í framtíðinni komi í ljós, að einhverjir sem veikjast þurfi á spítalainnlögn að halda. 

Slíkar forsendur fyrir því að hefta borgaralegt frelsi eru vægast sagt ófullburða.

Telji sóttvarnarlæknir nú, að bólusetningar komi ekki í veg fyrir alvarlegar afleiðingar Cóvíd smita,þá hefur hann því miður haft rangt fyrir sér og búið er að bólusetja þorra þjóðarinnar með bóluefni á tilraunastigi, sem ekki sér fyrir endan á hvaða afleiðingar muni hafa á framtíðarheilsufar þjóðarinnar. Bóluefni sem framleiðendur taka enga ábyrgð á ekki einu sinni virkni framleiðslunnar, en ríkisvaldið taldi samt nauðsynlegt að dæla í fólk án nokkurs fyrirvara og skerti réttindi þeirra sem ekki létu bólusetja sig.

Hafi sóttvarnarlæknir rétt fyrir sér um virkni bólusetningar fyrir þá sem smitast, þá er lítil ástæða til að grípa til annarra aðgerða en að brýna fyrir fólki einstaklingsbundnar varnir.

Vafalaust hefðu stjórnvöld átt að tileinka sér einkunarorð bandarísku frelsishetjunnar Davy Crockett í allri þessari baráttu: "Vertu öruggur um leiðina og haltu síðan áfram." 

 

 

 

Er íslenskan ekki nothæf?

Hafi fólk haft áhyggjur af vexti og viðgangi íslenskrar tungu, þá má ætla að fólki hafi brugðið í brún við að lesa þær fréttir, að ferðaiðnaðurinn hér á landi, teldi sér hentast, að nota ensku.  

Þegar ég heimsótti fjölsóttann ferðamannastað fyrir Covíd, þar sem brýn þörf var á að gera góða grein fyrir hlutunum, þá var það óttalega kauðskt, að 60 manna íslenskum ferðahópi skyldi bara boðið upp á að fá útskýringar á ensku.  Óneitanlega skortir á eðlilegan þjóðlegan metnað þegar skipulagið er þannig. 

En þetta er ekki það eina. Við lestur dagblaða og annarra opinberra miðla kemur í ljós, að fjöldi fólks kann ekki skil á einföldustu reglum íslenskrar setningaskipunar og stafsetningu, jafnvel þó um fjölmenntað fólk sé að ræða.

Þannig mátti sjá í dag í einu og sama blaðinu eftirfarandi texa í auglýsingum þar sem um er að ræða sérhæfða starfsemi: 

Ný flýsalögn og Hluturinn er þvoður.

Ef til vill ekki stórvægilegara villur, en leiðir hugann að því hvort við höfum ekki slakað óhæfilega mikið á íslenskunámi og leggjum ekki neina rækt við að fólk geti tjáð sig á íslensku máli með íslenskri setningaskipun en ekki enskri.

Því miður er ekki um neina Pisa greiningu á kennslu í íslensku hér á landi og ekki nokkur samanburður af neinu tagi enda verður honum ekki við komið. Hræddur er ég um að væri hann til staðar þá riði íslenska skólakerfið ekki feitum hesti frá slíkum samanburði frekar en öðrum. 

Raunar sýnir það metnaðarleysi menntamálayfirvalda, að bregðast ekki við þegar ítrekað er skrifað á vegginn ár eftir ár, að fræðsla í íslenska skólakerfinu sé ekki fullnægjandi. 

Ekki er við góðu að búast þegar sjálfur menntamálaráðherra áttar sig ekki á hvað um er verið að tala eins og kom í ljós, í sérstakri umræðu um skóla án aðgreiningar á Alþingi nokkru fyrir þinglok í vor. 

Færri fiskar úr sjó

Hafrannsóknarstofnun krefst þess að 13% færri þorskar verði dregnir úr sjó á næsta fiskveiðiári. Verði farið að tillögunum dragast tekjur í sjávarútvegi gríðarlega mikið saman og þjóðartekjurnar sem því nemur. 

Um árabil voru veidd árlega á Íslandsmiðum tæp 500 þúsund tonn af þorski. Ýmsir fiskifræðingar töldu það algjöra ofveiði. Í skýrslu 1966 hvetur þáv. forstöðumaður Hafrannsóknarstofnunar til víðtækrar friðunar vegna algjörrar ofveiði á þorski. Ekki gekk það eftir og svartari og svartari skýrslur komu í kjölfarið, þó veiðin væri samt sem áður góð. Svo fór þó, að löggjafinn féllst á það árið 1983 að sjávarútvegsráðherra gæti ákveðið skiptingu hámarksafla á árinu 1984. Kvótakerfið varð til. 

Kvótakerfið var til og hefur staðið með breytingum frá þeim tíma og valdið gríðarlegri auðsöfnun þeirra, sem nutu úthlutunar ríkisins á þjóðarauðlindinni og misskiptingu auðs. 

Kvótaúthlutuninni má að mörgu leyti líkja við það, að ákveðið hefði verið að Íslandsbanki yrði einkavæddur og þeir sem væru inn í bankanum við lokun kl. 17. þ. 15.maí 2021 ættu bankann, án þess að þurfa að leggja nokkuð fram.

Forsenda kvótakerfisins árið 1984 og síðar er sú, að með þeirri vísindalegu nálgun sem til væri hjá Hafrannsóknarstofnun yrði veiðum stillt í hóf svo að nýliðun þorsks yrði meiri og meiri. Við værum með því að takamarka veiðarnar að byggja upp eins konar bankareikning þar sem vaxtatölurnar yrðu ævíntýralega háar með stigvaxandi þorskafla þegar fram í sækti. Allt hefur þetta reynst rangt. Aflinn hefur alla tíð frá því að kvótakerfið var tekið upp verið minni en hann var fyrir daga kerfisins.

Þegar fólk lemur ítrekað höfðinu við steininn og fær alltaf þá sömu útkomu, að því verður illt í höfðinu við þann árekstur mætti ætla að flestir mundu átta sig á, að það væri ekki farsælt að halda áfram að berja höfðinu við steininn. En ráðamenn þjóðarinnar gera það samt.

Jón Kristjánsson fiskifræðingur hefur ítrekað haldið því fram, í ræðu og riti, að beita þurfi öðrum aðferðum og veiða meira og með því mundi stofnstærðin aukast. Þau sjónarmið styður hann líffræðilegum og fiskifræðilegum vísindasjónarmiðum. 

Þegar nú blasir enn og aftur við, að hugmyndafræðin á bakvið núverandi hömlur á veiðar og forsendur kvótakerfisins er röng, er þá ekki rétt, að breyta um stefnu.

Spurning er um hvort íslenskir stjórnmálamenn átti sig á mikilvægi þessa máls. Það ætti að verða helsta viðfangsefni stjórnmálanna við næstu þingkosningar þar sem svo gríðarlegir hagsmunir eru í húfi á sama tíma og nauðsynlegt er að þjóðarsátt náist um skipulag fiskveiða og útdeilingu fiskveiðiréttinda í framtíðinni.  

Vér einir vitum

Arfakóngar á fyrri öldum voru sannfærðir um að þeir hefðu þegið völd sín frá Guði og vissu einir hvað væri sannleikur. Orð þeirra voru lög. Nú trúa þessu fáir,sem betur fer, en enska konungsfjölskyldan er þó enn þessarar skoðunar. 

Karl Bretaprins telur sig hafaspásagnaranda í loftslagsmálum, sem hann vafalaust telur sig hafa þegið frá Guði. Í júlí 2009 sagði Karl, að hlýnun jarðar af mannavöldum væri svo mikil og hröð að við ættum aðeins 96 mánuði eftir þangað til að allt yrði komið í óefni. Júlí 2018 kom og 96 mánuðirnir liðnir, en ekkert gerðist. Ári síðar, endurnýjaði Karl spá sína og sagði nú, að við ættum 18 mánuði eftir þangað til að úti yrði um mannkynið. Janúar 2021 kom 18 mánuðirnir voru liðnir, en þá gerðist heldur ekki neitt.

Sonur Karls Harry bætti um betur og í júnímánuði 2019 sagði hann að við værum eins og froskar, sem værum í sjóðandi vatni vegna hlýnunar af mannavöldum. Í tilefni þess fór hann í fjórar utanlandsferðir á einkaþotum, en er enn ekki steiktur í eiginlegri merkingu. 

Fésbók, twitter og google dettur ekki í hug að loka á svona falsfréttir og spádóma. Það er bara gert gagnvart þeim, sem mótmæla pólitísku veðurfræðinni og hamfaraspámönnunum og segja eins og barnið á keisarann í nýju fötunum forðum:

" En það hefur nánast ekkert breyst." 

 

Skuggaveldi samhljómsins

Meðan tæknin var með þeim hætti, að einungis stórir fréttamiðlar gátu miðlað upplýsingum var aldrei talað um falsfréttir sem vandamál. Nú þegar fólk almennt á þess kost að koma skoðunum sínum, sjónarmiðum og þessvegna myndböndum á framfæri hamast stjórnmála- og fréttaelítan gegn svonefndum falsfréttum. 

Falsfréttir geta verið af ýmsu tagi. Þær geta falist í því að greina rangt frá staðreynum. Þær geta falist í því að þegja um staðreyndir. Þær geta falist í því að neita staðreyndum og þær geta falist í því að kæfa umræður með því að neita öðrum en þeim sem hafa hina "einu réttu skoðun" að mati fjölmiðilsins um að tjá þær. 

Í gær var sýnt úr franskri skólastofu í fréttum, þar sem áhersla var lögð á, að þeir sem vildu fara aðrar leiðir í baráttu gegn Cóvíd en þeirri sem stjórnvöld boðuðu sem og þeir sem afneituðu opinberri loftslagsstefnu væru að flytja falsfréttir. Dapurlegt var að hlusta á skólabörn sem höfðu verið mötuð á hinni einu "réttu skoðun" tjá sig um málið. 

Stóra spurningin í núinu eru ekki meintar falsfréttir heldur: Hvers vegna er komin sú lenska meðal fjölmiðlaelítunnar um allan heim að takmarka fréttaflutning og leyfa ekki ólíkum skoðunum að leikast á. Af hverju leyfa fjölmiðlarisar veraldar eins og t.d. facebook og Google,sér að úthýsa ákveðnum notendum og skoðunum?

Slíkt er skiljanlegt ef verið er að hvetja til hryðjuverka eða annarrar glæpastarfsemi. En er ekki vafasamt í meira lagi að útiloka almenn skoðanaskipti.

Skuggahlið stóra sannleikans hefur birst í fréttaflutningi fjölmiðla af Cóvíd fárinu um allan heim. Fréttir eru sagðar einhliða og til þess fallnar að valda ótta. Virtir aðilar t.d. læknar eru útilokaðir frá umræðunni alveg eða eins og hægt er, hafi þeir aðrar skoðanir á fárinu en þær viðteknu. Þannig eru þeir sem benda á lækningamátt ákveðinna lyfja í hópi óhreinu barnana, sem ekki mega komast að, en áhersla lögð á bólusetningar á fólki allt niður í ungabörn. Já og það með lyfjum, sem framleiðendurnir þora ekki einu sinni að taka sjálfir ábyrgð á enda hafa þau ekki fengið fullnægjandi prófanir. Raddir þeirra sem andæfa þessu offorsi stjórnvalda og lyfjarisana, að troða þessum lyfjum í alla eru kæfðar. Af hverju? Má ekki ræða þetta á markaðstorgi frelsisins?

Raddir þeirra jafnvel virtra vísindamanna, sem halda því fram með rökum, að loftslagsbreytingar séu náttúrulegar og maðurinn hafi ekkert með þær að gera eru kæfðar ekki má ræða þær á markaðstorgi skoðanaskipta. Skapa verður mesta mengunarvaldi heimsins, Kína, algeran markaðsforgang eins og Merkel, Macron og nú Biden hamast við að gera.

Sama á við um þá sem er á móti fjöldainnflutningi fólks til Evrópu. Þær raddir fá ekki að heyrast en eru stimplaðar sem öfgar og mannfyrirlitning þó hvorutveggja sé út í hött. Þessvegna þegja fjölmiðlarisarnir um þjóðerni glæpamanna og skipulagðra glæpasamtaka og fela það eins vandlega og hægt er, ef hælisleitandi á hlut að máli. Í því sambandi er athyglisvert að rifja upp hvernig breskir fjölmiðlar þögðu um hryllinginn sem átti sér stað í nokkrum stórborgum í norðurhluta Bretlands, þar sem ungar stúlkur voru teknar í kynlífsþrælkun af glæpagengjum innan íslamska samfélagsins og jafnvel þó að stjórnvöld hafi þurft að bregðast við og ákæra suma þeirra, þá gera fjölmiðlar litla sem enga grein fyrir málinu og þar er reynt að þagga það niður eins og verða má. 

Ef til vill ættu þeir sem bollokast um og hroka sér upp sem sjálfskipaðir talsmenn hins eina sannleika sem sé að finna á ríkisfréttamiðlum og hjá fjölmiðlarisunum, að huga að því, að umfjöllun almennings á fréttamiðlum eins og fésbók varð til þess m.a. að ekki var hægt að þegja yfir fjöldanauðgunum innflytjenda á þýskum stúlkum á nýársnótt í Köln fyrir nokkrum árum. Þar þögðu fjölmiðlar og lögregla já og borgarstjórinn í Köln neitaði því ásamt Angelu Merkel í lengstu lög að nokkuð slíkt hefðu gert. Það voru falsfréttirnar voðalegu, sem reyndust síðan vera sannleikurinn. Sama var með einstaklingsfréttamilun fólks í borgunum í Bretlandi sem gerði það að verkum að lögregla, barnaverndaryfirvöld og dómstólar gátu ekki haldið áfram að horfa framhjá víðtækri misnotkun og kynlífsþrælkun, glæpagenga manna úr íslamska heiminum á barnungum stúlkum í Bretlandi.

Með því að vanda fréttaflutning sinn og flytja fréttir með hlutlægum hætti og leyfa mismunandi skoðunum að leikast á verður best brugðist við falsfréttum. Það er ekki hlutverk fjölmiðla að sía út það sem þeir telja rétt og hvað rangt. Það er til skammar fyrir stjórnmálaelítuna að tala einum rómi með sama hætti um að ekki megi aðrar skoðanir fá að heyrast í mikilvægum málum en þær sem þeim er að skapi.

Þessi afstaða fjölmiðlarisana sem og stjórnmálaelítunnar er virkilegt áhyggjuefni. Horfið hefur verið frá hugmyndafræði upplýsingastefnunnar um víðtækt tjáningarfrelsi allra og tekið til við að móta þjóðfélag í anda stjórnræðisins, sem George Orwell lýsti svo vel í bók sinni "Animal Farm.