Afhverju?

Af hverju fær íslenskt skólakerfi falleinkunn  í Pisa könnunum ár eftir ár? Af hverju er ekkert raunhæft gert til að breyta því.

Þegar lélegur árangur íslenskra nemenda kom ítrekað í ljós varð umræðan með þeim hætti sem að Nóbelsskáldið Halldór Laxnes vísar til að einkenni íslendinga, orðræðan einkenndist af orðhengilshætti og innistæðulausum fullyrðingum. 

Í fyrstu var því haldið fram að þessi slaki árangur stafaði af því hve launakjör kennara væru lág. Í öðru lagi var sagt að það væru fleiri nemendur á hvern kennara en í flestum OECD löndum og loksins var sagt að þessar Pisa kannanir væru ekki að mæla rétt og væru okkur mótdrægar. 

Árið 2017 kom í ljós að 15 ára íslenskir grunnskólanemendur eru með verstu útkomu allra þjóða í Pisa könnuninni í lestri, stærðfræði og raungreinum. Þriðjungur drengja getur ekki lesið sér til gagns. Skólakerfið fær algjöra falleinkun.

Árið 2015 voru 6.4 nemendur á hvern starfsmann í grunnskólum og 9.5. á hvern kennara skv. tölum frá Hagstofunni. Í hinum OECD löndunum eru að jafnaði 13 nemendur á hvern kennara. Þá liggur líka fyrir skv. sömu tölfræðilegu heimildum, að kostnaður á hvern grunnskólanema hér á landi er t.d. helmingi meiri en í Bretlandi. Falleinkun íslenskra nemenda er því ekki að kenna fjárskorti né of fáum kennurum. 

Hvað er þá vandamálið? Voru íslendingar svona aftarlega í röðinni þegar Drottinn útdeildi gáfunum? Eða er eitthvað að, sem hægt er að lagfæra? Miðað við getu og hæfni sem íslenska þjóðin hefur ítrekað sýnt, þá er næsta fráleitt að halda því fram að við séum miður gefnir en þær þjóðir sem við berum okkur saman við. Sú staðreynd stendur samt óhögguð, að íslenskir grunnskólanemendur eru lakastir allra í Pisakönnunum. 

Á sínum tíma var horfið frá því að raða fólki í bekki eftir getu og færni. Í staðinn var tekin upp stefna sem byggði á þeirri þá sænsku óskhyggju að öllum ætti að líða vel í skólunum og skólastarfs ætti að snúast um það. Skólinn sem menntastofnun varð því afgangsstærð. 

Í framhaldi af því var kerfinu breytt í skóla án aðgreiningar þar sem öllu ægir saman. Í sömu bekkjardeild er því  ofurgáfað fólk og nánast þroskaheft og allt þar á milli. Kennari sem fær það verkefni að kenna slíkum bekk hefur ekki möguleika á að sinna nemendum eftir þörfum og getu þeirra. Kennslan fer fram á forsendum þeirra sem minnst geta og tímanum eytt til einskis fyrir hina. 

Vissulega má halda því fram að íslensk heimili hafi brugðist nauðsynlegu fræðsluhlutverki sínu. En það á líka við mörg heimili í viðmiðunarlöndunum ekkert síður en hér. 

Af lýsingum margra skólastarfsmanna, þá virðist verulega skorta á viðunandi aga í skólum og fráleitt að nemendur geti verið með farsíma eða leikjatölvur í tímum. 

Skipulag grunnskólastarfs á Íslandi virðist því vera með þeim hætti, að árangur nemenda er óviðunandi. Starfsaðstæður kennara eru óviðunandi og kerfið er allt of dýrt. 

Hvað á menntamálaráðhera að gera þegar þessar staðreyndir blasa við? Skipa starfshóp, sem skilar skýrslu um það leyti sem hún lætur af störfum? Það er hið hefðbundna sem vanhæfir gasprarar gera. En hér skal tekið fram að ég hef meiri væntingar til Lilju Alfreðsdóttur en það. 

Menntamálaráðherra þarf því að drífa sig heim úr partýinu í Suður Kóreu þar sem hún gegnir engu hlutverki öðru en að skemmta sjálfri sér. Stjórnmálastarf er ekki bara að vera í partýinu og stjórnmálamanna verður ekki sérstaklega minnst fyrir það. Ástandið í skólamálum hér er þannig að menntamálaráðherra gæti tekið þannig til hendinni að eftir væri tekið. Þar er helst að nefna að íslenskir unglingar stæðu jafnfætis unglingum í nágrannalöndum að færni og þekkingu. Nám til stúdentsprófs yrði stytt þannig að íslenskir nemendur væri jafngamlir þegar þeir yrðu stúdentar og námsfólk á hinum Norðurlöndunum eða 18 ára.

Þar til viðbótar mætti spara stórfé ef horfið yrði frá þeirri ruglkenningu að hægt sé að reka viðunandi menntastofnun með bekkjarkerfi án aðgreiningar. Aðalatriðið er að skólarnir séu menntastofnanir og þjónusti nemendur sína með þeim hætti að þeir hafi viðunandni kunnáttu til að byggja sér farsæla framtíð sem menntað fólk og hafi færni til að takast á við verkefni sem koma upp í lífinu í síbreytilegu þjóðfélagi. 

 

Parísarsamkomulagið og ný nálgun varðandi hnattræna hlýnun.

Náttúruverndarsinninn Björn Lomborg segir að Parísarsamkomulagið í loftslagsmálum sem Trump hafnaði í gær sé gríðarlega kostnaðarsamt og hafi litla þýðingu varðandi hnattræna hlýnun.

Lomborg segir, að þrátt fyrir yfirlýsingar þjóðarleiðtoga nú um að standa vörð um Parísarsamkomulagið og fordæming á afstöðu Trump, þá muni þeir þurfa að horfast í augu við óhrekjanlegar staðreyndir varðandi það.

Í fyrsta lagi er Parísarsamkomulagið dýrasta fjölþjóðasamþykkt sem hefur verið gerð. Kostnaðurinn frá 2030 muni nema milli 1 og 2 trilljón dollara á ári, segir Lomborg.

Skv. sáttmálunum á að greiða þróunarríkjum  á milli 800 milljarða og 1.6 trilljón dollara á ári. Hætt er við að Angela Merkel, Macron og Trudeau súpi hveljur þegar þau þurfa að taka þann kostnað inn í fjárlög landa, sem í dag safna ríkisskuldum sem kynslóðum framtíðarinnar er ætlað að borga.

Í öðru lagi segir Lomborg að Parísarsamkomulagið hafi mjög lítil áhrif á hlýnun í heiminum og miðað við sjónarmið talsmanna hnattrænnar hlýnunar af mannavöldum, þá muni heimurinn ekki ná nema um 1% af nauðsynlegum samdrætti kolefnalosunar til að koma í veg fyrir að hlýnun jarðar frá því sem nú er verði um 1.5 til 2 gráður. Það þýðir að 99% af vandamálinu verður áfram til staðar hvað sem Parísarsáttmálanum líður.

Í þriðja lagi er græn orka ekki til staðar til að taka við af jarðefnaeldsneyti. Umræðan sé öll á bjartsýnisgrunnni, en græn orka sé dýr valkostur og væri ekki til staðar ef ekki kæmu til gríðarlegir styrkir og hátt orkuverð. Spánn eyddi um 1% af þjóðarframleiðslu í endurnýjanlega orku, meira en til æðri menntunar. Þegar þeir drógu úr styrknum var ekki grundvöllur fyrir starfrækslu stærsta meginhluta vindorkuvera í landinu.

Þrátt fyrir að hafa eytt gríðarlegum fjárhæðum í styrki til að auka endurnýjanlega orku og byggja græn orkuver þá e vindorka um 0.5% af heildarorkunotkun og sólarorka um 0.1%. Þrem tilljónum dollara á að eyða skv. Parísarsamkomulaginu til stuðnings endurnýjanlegrar orku til 2040, en þá mundi sólarorka nema um 1% og vindorka um 1.9% af orkuþörf heimsins. Mikill kostnaður og lítill árangur það.

Miðað við þær staðreyndir sem Lomborg bendir á þá er nauðsynlegt að hugsa málið upp á nýtt. Parísarsamkomulagið mun hrynja og hefði gert það hvað sem líður afstöðu Trump af því að það kostar þvílíkar ógnarfjárhæðir og hefur sáralitla eða enga þýðingu varðandi hnattræna hlýnun og byggir ekki vistvæna orkugjafa af neinu viti.

En hvað á þá að gera? Á brotthvarf frá Parísarsamkomulaginu að þýða að engin geri neitt og þjóðir heims skeyti engu um mengun eða eyðingu hráefna? Er einhver sem vill það? Alla vega ekki sá sem þetta ritar.

Hvað sem líður fordæmingu leiðtoga heimsins á afstöðu Trump, þá væri e.t.v. ástæða til að hugsa málið upp á nýtt og leita leiða til að ná betri árangri gegn mengun og sóun í heiminum með minni kostnaði fyrir neytendur og verkafólk, en Parísarsamkomulagið gerir ráð fyrir.

Hvernig væri að auka gríðarlega rannsóknir og þróun á vistvænni og grænni orku til að hún geti raunverulega tekið við í einhverjum marktækum mæli af jarðefnaeldsneyti.

Á síðustu árum eftir að sósíalísk hugsun og sósíalskar lausnir, heltóku stjórnmálamenn Vesturlanda í framhaldi af hruni sósíalismans árið 1989, þá hefur öll áherslan varðandi baráttu gegn hnattrænni hlýnun og mengun byggst á aukinni skattpíningu fólksins og stjórnmálamenn hafa síðan eytt gríðarlegum fjárhæðum í gæluverkefni, sem litlu eða engu hafa skilað. Í stað þeirrar sóíalísku hugsunar og úrræða verður að leggja áherslu á það hvað við sem einstaklingar getum lagt að mörkum og viljum leggja að mörkum.

Hvernig væri að fólk íhugaði rafbílavæðingu í gríðarlega auknum mæli. Ef umhverfisráðherra vildi gera eitthvað raunverulegt þá mundi hún gera samning við ON um byggingu hraðhleðslustöðva með um 50. km. millibili á þjóðvegi 1 til að byrja með og léti okkur rafbílaeigendur borga sannvirði fyrir notkun vega og orku frá ON. Við eigum ekki að fá þetta ókeypis. Þá mundum við neytendur taka þátt í og borga framkvæmd vistvænna orkustöðva og stuðla í leðinni að því að minnka notkun jarðefnaeldsneytis.

Hvernig væri að Neytendasamtökin þegar þau komast út úr innbyrðisátökum og stjórnvöld gengjust fyrir herferð meðal neytenda til að vera ábyrgir neytendur, hafna umbúða- og plastsamfélaginu. Taka þarf upp góða fræðslu um hvaða við getum sem einstaklingar gert til að vernda vistkerfi okkar og draga úr mengun sem mest við getum.

Af hverju bjóða íslensk stjórnvöld ekki fjárfestum að fjárfesta í rannsóknum á vistvænni orku. Við búum nú þegar yfir gríðarlegri þekkingu hvað það varðar og getum með því að sinna rannsóknum og aðstoð við aðrar þjóðir í þeim efnum lagt mikið að mörkum til heimsins alls. Af hverju ekki nálagast viðfangsefnið jákvætt í anda John Lennon og segja það eru ekki vandamál bara lausnir.

Að standa vörð um náttúruna og vinna að því að dregið verði úr mengun þ.m.t.notkun kolefna og jarðefnaeldsneytis er ábyrg afstaða, en það verður að nálgast þá hluti með þeim hætti að það hafi raunveruleg áhrif og sé ekki framkvæmt með þeim hætti að færa trilljónir eftir trilljónir króna frá vinnandi fólki til kommissara Evrópusambandsins og SÞ og fyrirtækja sem þeim eru þóknanleg og fá í dag milljarða í styrki og gríðarlegan ágóða með sölu lotslagskvóta allt á kostnað skattgreiðenda. Það er eitt dæmi um það þegar stórkapítalið og afturhaldið nær sameiginlegri lausn með sósíalistunum allt á kostnað einstaklingsframtaksins og almennings sem og framtíðarinnar.

Ákvörðun Trump gerir það nauðsynlegt hvort sem "ábyrgum stjórnmálamönnum" líkar það betur eða verr, að hugsa þessi mál upp á nýtt þannig að ná megi meiri og betri árangri með minni kostnaði fyrir almenning. Annað gengur ekki.  

Það er líka mál til komið að hugsa fyrst og fremst um að vinna gegn mengun og sóun í stað þess að eltast við vísindalegar draugasögur og lausnir glámskyggnrar stjórnmálaelítu.

Hlýnun í Norðurhöfum- Hvaða hlýnun?

Í dag tóku nokkrir íslenskir vísindamenn bakföll yfir hlýnun hafsins á Norðurslóðum og fræddu okkur um þá miklu vá sem okkur stafar af hlýnun af mannavöldum.

Árið 2016 var mælt sem heitasta árið frá því að mælingar hófust og í fyrravetur var okkur sagt að ísinn í norðurhöfum væri minni en nokkru sinni fyrr og BBC fréttastofan sagði að vegna þess að ísinn í Norðurhöfum væri að hverfa hefði orðið versta loftmengun í Peking höfuðborg Kína.

Í upphafi maí mánaðar á þessu ári kom annað í ljós. Danska veðurfræðistofnunin upplýsti að frá því í desember s.l.hafi hitinn í Norðurhöfum verið mínus 20 gráður og ísinn jafn þykkur og fyrir 13 árum. Íshella Grænlandi óx hraðar að ummáli en gerst hefur í mörg undanfarin ár. Þessar staðreyndir virðast alveg hafa farið framhjá hinu íslenska vísindateymi hlýindafólks.

Árið 2016 var heitasta árið vegna þess að veðurfyrirbrigðið El Nino var sérstaklega sterkt en gervitunglamælingar sýna nú að hitinn hefur lækkað verulega alveg eins og gerðist fyrir 17 árum síðan eftir álíka sterkan El Nino árið 1998 sem þá var heitasta árið sem mælst hafði og álíka heitt og árið 2016.

Þetta þýðir að hitastig jarðar hefur ekki hækkað neitt í 19 ár. En vísindamennirnir sem belgja sig út í fjölmiðlum og krefjast meiri peninga frá skattgreiðendum vegna þeirrar hættu sem steðji að okkur segja ekki frá þessu og fjölmiðlamennirnir gleypa frekar við helvítis- og ógnarspám en raunveruleikanum og forðast að kynna sér málið til hlítar.

(Heimildir: Daily Telegraph- frétt 7.5.2017 "Another Arctic ice panic over as world temperatures plummet:Daily Telegraph reporters;

Paul Homewood blogg: Notalotofpeopleknowthat.)

 

 

 

Gróðurmagn í Afríku eykst- Hvað varð um gróðureyðingu vegna hlýnunar?

Á fréttamiðlinum Eyjunni í dag er frétt um rannsókn sem gerð var á gróðurmagni í Afríku. Í ljós kom að þrátt fyrir ágang manna og fleiri meinvætta á gróðurinn, þá hefur hann samt aukist verulega að magni til í álfunni.

Þetta gerist og þrátt fyrir bölvaldinn hnattræna hlýnun af mannavöldum. Samkvæmt þeirri kenningu og fréttum áróðurspresta hlýnunarinnar þá eru stórkostleg vandamál í Afríku vegna hnattrænnar hlýnunar, þurkar, gróðureyðing og afleiðingin landflótti og hungur.

Samkvæmt þessari nýju könnun þá eru staðreyndir allt aðrar. Gróðurmagn í álfunni eykst og það er m.a. vegna aukinnar rigningar. Martin Brand hjá Kaupmannahafnarháskóla sem stjórnaði rannsókninni sem tekur til 20 síðustu ára segir að þar sem gróðureyðing hafi orðið í álfunni sé fyrst og fremst um að kenna ágangi manna.

Þetta hljóta að vera váleg tíðindi fyrir trúarbragðahópinn sem vill leggja milljarða skatta á borgaranna með umhverfisráðherra Bjartrar framtíðar í broddi fylkingar til að þjóna hinni pólitísku veðurfræði.

Er ekki kominn tími til að stoppa þessa vitleysu?

Lýðhyggja (Pópúlismi) og andstæða þess.

Sósíalistum er einkar tamt að að hengja merkimiða á þá sem þeir eru ósammála. Fréttamiðlar þeirra hafa sammælst um að uppnefna þá sem berjast gegn opnum landamærum sem lýðhyggjufólk (pópúlista) og þjóðernissinna.

Sé svo hvað eru þá hinir sem eru andstæðingar okkar lýðhyggjufólksins og þjóðernissinnanna. skv. þessari skilgreiningu?

Eru það sérhyggjufólk?

Eða elítufólk?

Þjóðfjandsamlegt fólk?

Eða eitthvað allt annað?

Fróðlegt væri að vita hvað sérstakur og ætíð álitsgjafi fréttastofu RÚV sérfræðingur í lýðhyggju Eiríkur Bergmann kennari hefur um þetta að segja.

Þá er líka einkar athyglisvert að Eiríkur Bergmann og aðrir sósíalistar sem hugsa með sama hætti gagnrýna okkur lýðhyggjufólk og þjóðernissinna skv. þeirra skilgreiningu fyrir að skipta fólki í, okkur og hina. Raunar kannast ég lítt við að beita slíku orðfæri og alla vega þá minna heldur en Erdogan og Eiríkur Bergmann

En meðal annarra orða. Eiríkur Bergmann og hans nótar- eru þeir ekki með merkimiðunum sínum einmitt að skipta fólki í okkur og hina?

Háskólar vísindi og tjáningarfrelsi

Háskólar eiga að vera vagga vísinda, rökræðna og tjáningarfrelsis. Viðhorf þeirra sem vinna við háskóla víða á Vesturlöndum, kennara og nemenda er hins vegar allt annað.

Háskóli í Cardiff á Englandi hefur birt leiðbeiningar um óæaskileg orð til þess að meiða ekki fólk vegna kynferðis þess. Skv. því er "gentlemans agreement" bannað. 

Í háskóla í Cambridge amast stúdentar við því að fá Jamaican stew og Tunisian rice og segja að það vísi ekki til réttra menningarlegra sjónarmiða. Í öðrum háskóla í Cambridge var ævisaga Winston Churchill rituð af David Irving fjarlægð á bókasafni skólans vegna skoðana sagnfræðingsins.

Tímaritið Spike sagði í síðasta mánuði að 90% breskra háskóla tækju þátt í að takmarka tjáningarfrelsið m.a. hefðu 21 háskóli bannað ákveðnum úrvals álitsgjöfum að tala eingöngu vegna skoðana þeirra. Ákveðnar skoðanir og sjónarmið eru bönnuð eins og á tímum rannsóknarréttarins.

Átta af hverjum tíu fyrirlesurum í háskólum í Bretlandi er vinstra fólk, sem leiðir til hættu á hóphegðun. Adam Smith stofnunin segir að þetta hafi leitt til þess að ekki sé lengur tekist á um ólíka skoðanir og ætlanir og ályktanir um lykilmál séu ákvörðuð á grundvelli hóphegðunar um hinn eina rétta sannleika. Í því skyni að koma fram hinni einu réttu skoðun hélt prófessor í Sussex seminar um það með hvaða hætti ætti að fara fram gagnvart hægri sjónarmiðum og kæfa þau í fæðingu.

Þessu furðufyrirbæri sem margir háskólar eru að verða vegna rétttrúnaðar í stað vísindalegra vinnubragða, leiða til óskapnaðar þar sem ástæða er til fyrir stjórnmálamenn að gaumgæfa hvort peningum skattgreiðenda sé ekki betur varið til annars vísindastarfs en skoðanakúgaðra háskóla.

Háskólaspeki nýaldar hefur fundið það út að fólk sé í raun þess kyns sem það telur sig vera hverju sinni. Þegar svo er komið þá er ekki furðulegt að þolinmæði fyrir hlutlægum umræðum og vísindastarfi bíði hnekki og tímar allsherjarríkisins í anda fasismans,  sem Mussolini fasistaforingi talaði um renni upp fyrir tilstilli vinstri háskólaspekinnar.

100 mánuðurnir sem liðu áfallalaust

Árið 2016 er heitasta ár á jörðinni í meir en 100 þúsund ár vegna loftslagsbreytinga, sagði í frétt vinstra blaðsins Guardian í síðustu viku.  Vísað var til upplýsinga "sérfræðingsins" James Hansen eins helsta baráttumanns um loftslagshlýnun af mannavöldum. Þetta er raunar alrangt þar sem loftslag var hlýrra á jörðinni fyrir um 1000 árum eða þegar Ísland byggðist og er því miður ekki eins hlýtt og þá.

Hansen og annað ofsatrúarfólk á hnattræna hlýnun af mannavöldum halda því fram að finna verði leiðir til að koma koltvísýringi burt úr andrúmsloftinu en áætlaður kostnaður við það eru 570 trilljónir dollara eða sem samsvarar sjöára heimsframleiðslu. Það þýðir um 9 milljón króna kostnað á hvert mannsbarn í heiminum.

Hansen og nótar hans hafa spáð því allt frá árinu 1988 að hlýnun væri óumflýjanleg ef ekki yrði hætt að brenna jarðefnaeldsneyti og losa koltvísýring út í andrúmsloftið. Þeir hafa ítrekað fullyrt að íshella á pólunum mundi bráðna, sjávarborð mundi hækka, þurkar yrðu stórkostlegt vandamál og hvirfilbylir yrðu sterkari og tíðari. Allt hefur þetta reynst rangt.

Fyrir 8 árum byrjaði vinstra blaðið Guardian baráttu fyrir að bjarga jörðinni og hélt því fram að aðeins væru eftir 100 mánuðir til þess annars yrði óbætanlegur skaði af loftslagsbreytingum óafturkallanlegur íshella pólana mundi bráðna, sjávarborð mundi hækka verulega, hvirfilbylum mundi fjölga og styrkur þeirra aukast og þurkar yrðu stöðugt fleiri og alvarlegri.

Nú eru þessir hundrað mánuðir liðnir og ekkert af þessu hefur gengið eftir og hvað sem líður upphrópunum um heitustu ár í sögunni þá hefur hitastig ekki hækkað á jörðinni síðustu átján ár og þar verður að skoða að árið 2016 er undir áhrifum frá fyrirbrigðinu El Nino.

Pólar íshellan er um það bil sú sama og þegar mælingar hófust árið 1979. Varla er hægt að merkja hækkun sjálvarborðs í um það bil heila öld. Engin breyting hefur orðið varðandi styrk eða tíðni hvirfilbyla. Alvarlegir þurkar eftir 1950 til dagsins í dag eru einnig fátíðari.

Raunar hefur eitt breyst undanfarin ár e.t.v. vegna aukins koltvísýrings í andrúmsloftinu. Jörðin er grænni og jarðargróði er miklu meiri en áður.

Þrátt fyrir þessar staðreyndir hefur stjórnmálaelítan ákveðið að leggja þungar byrðar á fólk og atvinnulíf sem birtist m.a. í hækkuðu orkuverði og álögum á atvinnulíf sem bitnar á endanum á neytendum. En á sama tíma taka Kínverjar og Indverjar þátt í allri vitleysunni og skrifa undir samninga en láta sér ekki detta í hug að fara eftir því og auka því miður sem aldrei fyrir losun koltvísýrings.

Helvítisspárnar hafa ekki gengið eftir en við þurfum óháð því að ganga vel um og gæta fjöreggsins okkar jarðarinnar og skila henni til komandi kynslóða betri en við tókum við. Það þýðir ekki að við eigum að dansa eftir flautu falsspámanna hnattrænnar hlýnunar.

(Upplýsingar að mestu úr ritstjórnargrein Daily Telegraph9.10.2016)

Eru blondínur ekki heimskar eftir allt saman?

Blondínur eru alls ekki heimskar eins og haldið hefur verið fram og sagt er frá í óteljandi skrýtlum. Skv könnun sem birt var í blaðinu Economics Bulletin kemur fram að blondínur mældust með hæstu greindavísitöluna þegar mælt var eftir  háralit. Blondínur voru líka oftar í hærra settum störfum en konur með annan háralit.

Sama gildir um karlmenn. Ljóshærði karlmaðurinn kom heldur betur út í könnuninni gáfnalega en við sem höfum annan háralit.

Þegar könnunin er skoðuð betur sést raunar að sáralítill munur er á gáfnafari fólks eftir háralit og munurinn innan skekkjumarka. Gildi könnunaninnar er því takmarkað umfram það að hrekja þá vitleysu að ljóshærðar konur eða karlar séu miður gefin andlega en þeir sem hafa annan háralit.

Það verður greinilega að endurskoða ljóskubrandarana.

 

Flottar umbúðir í París.

Við höfum loksins náð því sögulega takmarki að bjarga jörðinni frá loftslagsbreytingum. Þannig var samkomulagið sem náðist á loftslagsráðsstefnunni í París, kynnt.  Markmiðið er að hlýnun verði ekki nema 2 gráður á öldinni og lönd heimsins samþykkja að reyna að halda hlýnuninni innan við 1.5 gráður.

Ríku löndin eiga að greiða 100 milljarða dollara á ári til þróunarlandanna. Þau eru samt ekki lagalega skuldbundin til þess og munu ekki gera það miðað við fyrri reynslu.

Samkomulagið skuldbindur ekki neitt ríki lagalega til eins eða neins umfram það sem verið hefur. Orðalag og markmið samningsins er orðað svo frábærlega að fáheyrt er enda skipta umbúðir meira máli en innihald fyrir stjórnmála- og vísindaelítu nútímans. Árangurinn mælt með þeirri mælistiku er því gríðarlegur.

Tárfellandi forseti Kiribati eyja sagði að næðu menn ekki samkomulagi um hámarkshitun 1.5 gráður mundi Kiribati sökkva í sæ. Samt sem áður hefur landmassi Kiribati aukist en ekki minnkað og ekki mælist nein hækkun sjávarborðs þar.

Kína sem ber ábyrgð á helmingi losunar kolefnis mun tvöfalda kolefnislosun til ársins 2030 miðað við áætlanir um byggingar kolaorkuvera og Indland sem er þriðji stærsti kolefnalosandi heimsins ætlar að þrefalda losunina til sama tíma. Í dag eru áform um að byggja 2.500 ný kolaorkuver af því að kol eru ódýrasti orkugjafinn. Samþykkt Parísarráðsstefnunnar skiptir engu máli og þeim milljón vinnustundum sem var eytt þar hefði betur verið varið til annars.

Þrátt fyrir falleg orð og fyrirheit mun kolefnalosun aukast verulega því miður en ekki minnka og ekkert í samkomulaginu skuldbindur nokkurt ríki. Alvarlegasti lærdómurinn af Parísarráðstefnunni er því miður sá að stjórnmála- og vísindaelíta heimsins hefur afsalað sé raunverulegum markmiðum, en bullukollast í samræmi við það sem George Orwell hefði kallað "political newspeak" fjarri öllum sannleika eingöngu sett fram til að þóknast pópúlískum slagorðaflaumi án  raunveruleikatengingar eins og fullyrðingar forseta Kiribati.

 

Nú fer þessu að verða lokið

Þegar ég var að paufast í snjónum áðan þá datt mér í hug að Karl Bretaprins sagði á loftslagsráðstefnunni í Rio de Janeiro í mars 2008 að það væru minna en 100 mánuðir þangað til hlýnun jarðar yrði óyfirstíganleg. Samkvæmt því þá er þetta búið í júlí 2017.

Loftslagsráðstefnan í París verður þá sú síðasta. Eftir júlí 2017 verður engu breytt Móður jörð verður ekki bjargað frá eyðingu. Nema  Karl Bretaprins og Obamar allra þjóða hafi rangt fyrir sér og ástandið sé.

Stjórnmálaleiðtogar eru eins og hópur háskólafólks í hópefli við að sannfæra hvort annað um hnattræna hlýnun þó engin þeirra hafi vísindalegar forsendur. Karl Bretaprins segir að borgarastyrjöldin í Sýrlandi stafi af loftslagsbreytingum. Þurkur og uppblástur er ekki vandi Sýrlands og uppskera á hveiti hafði fjórfaldast frá 1990 þegar uppreisnin hófst. Þurkar í Mið-Austurlöndum voru mun alvarlegri um miðja síðustu öld. Karl Bretaprins kynnir sér ekki staðreyndir en bullar í hópeflin eins og svo margir aðrir heimsendaspámenn.

Í kvöld var sagt frá því að umræðan á loftslagsráðstefnunni hafi verið um vandamál vegna þess að ummál vatns í vestur hluta Afríku hafði minnkað mjög. Hvað þá með áður landlæga þurrka og hungursneið í Ethíópíu og Sómalíu upp úr 1980. Hvað varð af þeim? Af hverju er það ekki vandamál lengur?

Því miður er fáu að treysta lengur í þessum heimi og mælingar og spár ganga á mismunandi vegu. Þá er hentast að skoða hvað brennur á eigin skinni. Í þau 30 ár sem ég hef stundað fjallgöngur hef ég ekki séð að snjóalög hafi breyst mikið eða veðurlag þannig það það sé einhver munur sem miklu skiptir. Nú eins og þegar sambærileg loftslagsráðstefna var haldin í Kaupmannahöfn um árið gengur á með fimbulkulda og mestu snjókomu í Reykjavík í marga áratugi.

Mesti munurinn á loftslagsráðstefnunni núna og í Kaupmannahöfn er sá að nú er íslenska sendinefndin tiu sinnum fjölmennari og munar þar ekki síst að Dagur B. Eggertsson ákvað að fara ekki fáliðaður til þessa þings og hafa með sér gildasta forsjárfólk úr gervallri Reykjavík svo það mætti sannfærast í hópeflinu um að ekki þyrfti að gera við holurnar í malbikinu þar sem bílarnir væru hvort heldur hinn versti skaðvaldur og bæri að útrýma.

Í kulda snjókomu og trekki síðustu daga eiga því vel við lokin á vísunni sem Steinn Steinar setti saman þá nýkominn til Reykjavíkur "þetta er ekki ekki ekki ekki þolandi"