My heart belongs to Brussel

Starmer forsætisráðherra Bretlands hefur gert samning við Evrópusambandið með tilheyrandi faðmlögum og kossaflensi við Ursulu von der Leyen leiðtoga Evrópusambandsins (ES). Með þessum samningi er fyrsta skrefið stigið til nýrrar aðildar Breta að ES og Starmer virðist hafa verið svo mikið í mun að ná samningnum, að breskum hagsmunum var varpað fyrir róða til að Starmer kæmist undir pilsfaldinn á von der Leyen. 

Hagsmunir bresks sjávarútvegs eru algerlega hundsaðir í samningi Starmer og Leyen svo dæmi sé nefnt auk margra annarra hagsmuna. 

Í sjálfu sér þarf ekki að koma á óvart að Starmer beiti sér fyrir að Bretar gangi aftur í ES, þegar haft er í huga, að hann vildi ógilda þjóðaratkvæðagreiðsluna um Brexit þar sem meirihluti kjósenda ákvað að Bretar skyldu ganga úr ES. Lögmaðurinn frá London nú forsætisráðherra Breta vildi hundsa lýðræðislegt val þjóðarinnar af því að það var honum ekki að skapi. Atkvæði tæplega 18 milljóna átti að hafa að engu.

Því miður situr Starmer nú í forsætisráðuneytinu breska og þykist geta farið sínu fram. Hjarta hans slær í Brussel, sem sýnir hve blindir margir ES sinnar eru á hagsmuni eigin þjóðlanda þegar þeir eru sannfærðir um að ágæti ES sé slíkt, að hagsmunir þjóða þeirra verði að víkja fyrir ákvörðunum Brussel báknsins. 

Þegar horft er á vinnubrögð eins og þau sem Starmer sýnir í þessu mái  þar sem hann vílar ekki fyrir sér að hengja Bretland aftur á snagann í Brussel, þá veltir maður fyrir sér hvað með íslenskt ofsatrúarfólk á ágæti ES þær Þorgerði Katrínu og Kristrúnu Frostadóttur. Munu þær feta sömu leið og Starmer sá breski að gera allt til að troða Íslandi inn í ES hvað sem það kostar t.d. að fórna fiskveiðihagsmunum Íslands.

Því miður mál telja upp á að Þorgerður Katrín sé tilbúin í hvað sem er þegar Brussel er annars vegar því hjarta hennar eins og Starmers slær fyrir Brussel og frú  Kristrún, kötturinn sem læðist virðist sömu gerðar þegar vel er að gáð. 

Við sem viljum Ísland frjálst og fullvalda þurfum því heldur betur að vera á varðbergi gagnvart þeim ættjarðarlausa aðli, sem telur það hentast vorri þjóð, að tapa þjóðerninu og segja okkur til sveitar hjá Brusselvaldinu. 

Kæri Pedro

Öfgavinstri maðurinn Pedro Sanches forsætisráðherra Spánar, sem Kristrún Frostadóttir hefur valið sér sem meðreiðarsvein talaði á fundi Arababandalagsins í gær, þar sem hann sparaði ekki stóru orðin gagnvart Ísrael og ljúfmælgina gagnvart múslimaríkjunum. 

Þennan öfgavinstri mann hefur Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra stórveldisins Íslands valið sér til fylgilags en þau Pedro eru sögð hafa gengist fyrir því að ríki Evrópu skrifuðu upp á sérstaka einhliða yfirlýsingu til fordæmingar á Ísrael og fengu til fylgilags við sig eftir miklar tilraunir, önnur stórveldi Evrópu eins og Möltu, Lúxemborg, Noreg og Írland þar sem aðrir vinstri öfgamenn eru í forsæti. Aðrir vildu ekki koma um borð á þetta lekahrip Kristrúnar og Pedrós.

Daginn eftir að forsætisráðherrar ofangreindra stórvelda Evrópu birtu mynd af sér um leið og þau kynntu yfirlýsinguna greiddi almenningur í Evrópu atkvæði í Eurovísion söngvakeppninni og þar fór svo að langflestir þeirra sem greiddu atkvæði á Spáni og raunar Evrópu, greiddu ísraelska laginu atkvæði sitt. 

Pedro var allt annað en sáttur. Að hans undirlagi hafði spænska sjónvarpið haft myrkvaðan skjá í meir en 15 sekúndur og birti yfirlýsingu gegn Ísrael, en allt kom fyrir ekki fólkið á Spáni fór ekki að fyrirmálum Pedros og greiddi atkvæði með ísraelska laginu. 

Pedro telur að hér séu ísmeygileg brögð í tafli og sé leyniþjónustunni Mossad hinni ísraelsku um að kenna, þó vandséð sé, hvernig hún hafi getað komið að þeim málum. Sama kvöld og þetta kom sendi Kristrún kjölturakkann sinn í hlutverki útvarpsstjóra til að feta í fótspor Pedros, sem hann gerði með þeim sóma við stjórn þessa áróðursfyrirtækis Samfylkingarinnar sem ætlast var til af honum.

Hvað sem líður áhuga fólks á fyrirbrigðinu Euróvisíon þá er það athyglisvert að keppnin sé orðin að pólitísku þrætuepli vegna þess að öfgavinstriöflin í Evrópu, sem hamast hafa að Ísrael nú árum saman sætta sig ekki við að almenningur í Evrópu skuli ekki samsinna þeim og í raun kjósa gegn áróðri þeirra og öfgum. 

Mér er síðan spurn hefði ekki verið eðlilegra að aftengja þessa keppni þessum pólitíska biturleika harðlífisvinstrafólksins en fagna sigri lífsins með því að fagna því að ísraleska söngkonan, sem flutti framlag Ísrael skuli vera í tölu lifenda eftir þá mannraun, sem hún lenti í þegar hún kom fram á söngvakeppninni í Ísrael sem Hamas liðar réðust á og drápu flesta en tóku aðra sem gísla. Söngkonan geðþekka slapp frá hroðalegum örlögum af hendi Hamas með því að látast vera dáinn undir hlaða af líkum ungs fólks sem Hamas hafði drepið án þess að það hefði neitt til saka unnið.

Það er dapurlegt að Kristrún skuli hafa skipað sér í hóp  með öfgafyllstu vinstri prelátum Evrópu og sýnt með því sama dæmalausa dómgreindaleysið og utanríkisráðherra hennar. Ég satt að segja bjóst við meiru af Kristrúnu Frostadóttur, en það reyndist ekki vera innistæða fyrir þeirri von því miður.  

 

Það skiptir máli

Félag hjúkrunarfræðinga beinir áskorun til stjórnvalda um að erlendir hjúkrunarfræðingar verði ekki ráðnir til starfa á Íslandi nema þeir kunni skil á íslensku. Af hverju þarf starfsgreinafélag að taka fram og berjast fyrir sjálfsögðum hlutum, sem að íslensk stjórnvöld hefðu átt í meir en áratug að gera að forgangsverkefni. 

Vegna þess að stjórnmálastéttin er metnaðarlaus gagnvart íslenskri menningu og tungu hvað svo sem sagt er á tyllidögum. 

Verði ekki brugðist við strax og gert að skilyrði að vinnandi fólk á Íslandi kunni það góð skil á íslensku,að geta gefið upplýsingar til viðskiptavina eða þjónustuaðila á íslensku er vá fyrir dyrum. 

Verði ekki brugðist við strax og íslenskan sett í öndvegi þá er hætt við því að innan 20 ára verði íslenskan ekki helsta samskiptamál á stór höfuðborgarsvæðinu, þó henni kunni að vegna betur úti á landsbyggðinni nokkur ár til viðbótar. 

Ef við missum íslenskuna þá týnist stór hluti íslenskrar menningar og við hættum að vera sérstök og íslensk en verðum eins og samkynja sandkorn á strönd þess sem greinir ekkert frá öðru. 

Finnst okkur virkilega engu máli skipta að berjast fyrir íslensku þjóðerni, menningu og tungu? Slík barátta skiptir meira máli en ákveðinn auðsöfnun hinna fáu í núinu fyrir íslenska þjóð.

 

Hvaða framtíðarsýn?

Í kalda stríðinu fyrir 1989 héldu kommúnistar fram að kapítalisminn (markaðshagkerfið) grundvallaðist á auðsókn og óheft samkeppni gerði þá ríku ríkari á þá fátæku fátækari. Kapítalisminn væri stefna arðráns.

Kapítalistarnir sögðu frjálst markaðshagkerfi leysa úr læðingi hugvit, tækifæri, sjálfsákvörðunarrétt og væri vegurinn til velmegunar. Kapítalisminn leiddi til þess að allir yrðu ríkari. 

Kommúnisminn hrundi og varð gjaldþrota í Sovétríkjunum og Austur Evrópu og síðar urðu mörg fyrrum kommúnistaríki rík þjóðfélög eftir að markaðshagkerfið var tekið upp. 

Lýðræði reyndist hins vegar ekki óhjákvæmileg forsenda markaðsþjóðfélags. Einræðisríki gátu á stundum látið markaðshagkerfið vinna eins og t.d. Kína,jafnvel betur en þegar lýðræðið var að þvælast fyrir. Kína er næststærsta hagkerfið í heiminum og getur farið sínu fram eins og dæmið með Belti og Braut sýnir, sem í raun býður upp á hluti sem gæti gert ríki ánauðug kínverska kommúnistaríkinu.

Baráttan um heimsyfirráð er bara valdabarátta í dag. Hún er hvorki hugmyndarfræðileg né siðræn eins og að mörgu leyti áður. Við sem vonuðumst eftir grundvallarbreytingum í heiminum til hins betra við fall sovétkommúnismans höfum heldur betur orðið fyrir vonbrigðum. Baráttan nú er grímulaus valdabarátta, án siðrænna eða hugmyndafræðilegra gilda og stjórnmálamenn nútímans hafa ekki þá framtíðarsýn að móta stefnu framtíðar til framfarasóknar alls mannkyns byggða á réttlæti, mannréttindum og siðrænum gildum.

Það er svo bágt að standa í stað og mönnunum munar annað hvort aftur á bak eða nokkurt á leið kvað þjóðskáldið Jónas. Heimurinn hefur verið að færast aftur á bak undanfarin ár og það er nauðsynlegt að breyta því.

Hvað er þá til ráða?  Hvaða framtíðarsýn viljum við hafa?

 

Biden, falsfréttir og valdarán.

Innan við þriðjungur fólks treystir fréttum helstu fréttaveitna skv. könnunum í Bretlandi og Bandaríkjunum. Þessar fréttaveitur, ríkisútvörp, og stærstu fréttamiðlar hafa ítrekað sagt ósatt og reynt að fela sannleikann. 

Alvarlegasta nýja dæmið sem allir helstu fréttamiðlar í Bandaríkjunum og víðar t.d. RÚV tóku þátt í, var að reyna að fela, hvað illa var komið fyrir Joe Biden meðan hann var Bandaríkjaforseti. Svo illa að hann var ófær um að gegna embættinu. Samt reyndi hirðin í kringum hann að fá hann endurkjörinn.

Nýlega kom út bókin "Original Sin: President Biden´s Decline,its cover-up and his disastrous choice to run again eftir Jake Trapper og Alex Thompson. Höfundar sýna fram á hvernig lítill hópur í kringum forsetann reyndi að fela m.a. fyrir ráðherrum í ríkisstjórn Bandaríkjanna, hve illa var komið fyrir Biden. Þessi hópur fékk dyggan stuðning frá öllum helstu fréttamiðlum. 

Innsti kjarninn í kringum Bidengegndi forsetaembættinu í raun. Engin þeirra lýðræðislega kjörin. Hirðin gerði allt sem hún gat til að koma í veg fyrir að almenningur fengi réttar upplýsingar.

Eftir kappræður Biden og Trump um mitt síðasta ár mátti öllum vera ljóst, að Biden hafði ekki hæfi til að vera forseti. Nokkru síðar er sagt að hann hafi hitt helsta stuðningsmann sinn George Clooney leikara í veislu og ekki þekkt hann.  

Alvarlegustu hlutirnir í sambandi við "the Biden cover up" eða falsfréttirnar um Biden eru í fyrsta lagi að dreifa falsfréttum. Í annan stað, að helstu fjölmiðlar um allan heim skyldu flytja þessar falsfréttir athugasemdalaust þó flestum mátti vera ljóst þetta gekk ekki. Í þriðja lagi, að lítill hópur í kringum Biden gegndi forsetaembættinu, en engin úr þeim hópi hafði fengið lýðræðislega kosningu. 

Skömm Demókrata og helstu fjölmiðla er mikil vegna þessa samsæris þagnarinnar og falsfrétta. Vinstri sinnaða skítapakkið í kringum Biden ætlaði að halda áfram að ráða með fölsunum og lygi, en tókst það ekki lengur þar sem lygin varð svo augljós. 

Enn og aftur koma helstu falsfréttir frá opinberum aðilum og ekkert er að marka meginstraumsfjölmiðla af því að þar á bæjum nenna menn ekki lengur að leita sannleikans eða telja sig jafnvel hafa hagsmuni af því að viðhalda lyginni.

 

 

 

Er rasísk andstaða gegn fyrirtækjum stefna ríkisstjórnarinnar?

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir utanríkisráðherra hefur skipað sér fremsta í röð vestrænna utanríkisráðherra, sem hatast út í Ísrael og Gyðinga. Mér er ekki kunnugt um neinn annan utanríkisráðherra lýðræðisríkis í Evrópu, sem lýsir yfir nauðsyn rasískrar BDS herferðar gegn fyrirtækjum í eigu Gyðinga.(BDS var krafa þýskra nasista um að eyðileggja fyrirtæki Gyðinga) 

Í kvöldfréttum RÚV sjónvarps hvatti utanríkisráðherra til að ákveðið fyrirtæki yrði sniðgengið. Fyrirtækið sem um ræðir skilar góðri þjónustu, en það skiptir ekki máli að mati utanríkisráðherra vegna þess að fyrirtækið er í eigu Gyðinga.

Höfuðsynd og eina synd fyrirtækisins að mati utanríkisráðherra er rasísk og andgyðingleg. Með þessu er íslenskur ráðherra að samsama sig með þursaveldinu sem stóð fyrir BDS hreyfingunni í Þýskalandi og kristalsnóttinni 1938 þegar þýskir nasistar eyðilögðu fyrirtæki Gyðinga í Þýskalandi vegna þess að þau voru í eigu Gyðinga.

Er það virkilega svo, að það sem utanríkisráðherra segir sé stefna ríkisstjórnarinnar? Vonandi er það ekki og þá verður utanríkisráðherra að víkja - farið hefur þá fé betra.

Telur forsætisráðherra og aðrir stjórnarliðar að utanríkisráðherra gæti íslenskra hagsmuna með orðagjálfri, hatursáróðri og stríðsyfirlýsingum? 

Hafa stórveldi engar siðrænar viðmiðanir.

Allt frá því að hryðjuverkasveitin Hayat Tahir al Sham(HTS)lagði undir sig Damaskus og varð ríkjandi stjórnvald í Sýrlandi hafa HTS liðar og aðrir vígahópar tengdir þeim einsog ÍSIS og Al Kaída framið fjöldamorð á trúarlegum andstæðingum, Alavítum, Kristnum og Drúsum um allt Sýrland.

Myndir hafa birst á netinu af Alawítum, heilu fjölskyldunum sem hafa verið strádrepnar, menn, konur og börn skotin af stuttu færi og líkunum stundum misþyrmt. Eftir að hafa einbeitt sér að Alawitum kom röðin síðan að kristnum og Drúsum. 

Jafn viljugar og fréttastofur Vesturlanda eru að birta daglega fréttir frá Hamas um hve margir hafi fallið á Gasa, þá bregður svo sérkennilega við að á þessi raunverulegu fjöldamorð HTS og skuggalegra félaga þeirra er aldrei minnst. Það væri þó a.m.k. einnar fréttar virði að sýna þegar fjölskyldur Alavita, kristinna og Drúsa eru reknar á flótta eignir þeirra yfirteknar af hryðjuverkamönnunum og fólkið síðan drepið á fóttanum.

Kristnir söfnuðir minnast ekki á hræðilegar ofsóknir gegn kristnum, Drúsum og Alawitum og Macron Frakklandsforseti minnist ekki á þessi svívirðilegu fjöldamorð í fyrrum nýlendu Frakka, Sýrlandi en boðar til sérstakra funda til að fordæma Ísrael.

HTS er skilgreint sem hryðjuverkasamtök í Bandaríkjunum, Bretlandi og Evrópusambandinu. Katar og Tyrkland standa á bakvið HTS. Erdogan er maðurinn sem stendur þarna helst að baki og á sama tíma og hann fordæmir Ísrael sigar hann morðhundum sínum í HTS á saklaust varnarlaust fólk þessvegna á flótta. Fjöldamorðin eru framin með velþóknun hans enda stefnir hann að því að ná til baka Íslamska veldi Tyrkjasóldána, Ottómana veldið  með næsta viðkomustað Jerúsalem, en árum saman hefur Erdogan sagt að markmiðið sé að ná Jerúsalem. 

Þjóðir og stjórnmálmenn þurfa að vanda til þess hverja þeir velja sem vini sína. Þessa gætir Donald Trump ekki og hefur átt í illdeilum við traustustu vini Bandaríkjanna þann stutta tíma sem hann hefur verið forseti á ný, en faðmar nú Al Kaída liðann Ahmad Al Sharaa stjórnanda Sýrlands og heitir því að allar viðskiptaþvinganir gagnvart Sýrlandi verði afnumdar til þess eins og Trump orðaði það; "in order to give the country a chance to greatness." (til þess að gefa landinu tækifæri til að verða stórveldi á nýjan leik) 

Áður fyrr höfðu jafnvel stórveldi eins og Bandaríkin ákveðnar siðferðilegar viðmiðanir en með faðmlaginu við Ahmad Al Sharaa og fólskulegum árásum á Dani hefur Trump sýnt því miður, að hann hefur engar siðferðilegar viðmiðanir í alþjóðlegum samskiptum.

En ætlum við að halda áfram að þegja um fjöldamorðin gegn minnihlutahópum í Sýrlandi og sýna sama siðferðilega aumingjaskapinn og Donald Trum. 

 

 

 

 

Berufsverbot

Starfsbann (Berufsverbot) hét það hjá þýsku nasistunum þegar pólitískir andstæðingar voru reknir úr störfum sínum og fengu ekki að vinna vegna skoðana sinna. Nú hefur dómsmálaráðherra vikið vaskasta lögreglustjóra landsins Úlfari Lúðvíkssyni úr embætti vegna skoðana sinna og framgöngu við að stemma stigu við komu hælisleitenda til landsins þó annað sé látið í veðri vaka.

Um þetta skrifar Hjörtur J Guðmundsson athyglisverðan pistil, sem ég leyfi mér að endurrita hér: 

"Fyrirvaralaust var Úlfar Lúðvíksson, fyrrverandi lögreglustjóri á Suðurnesjum, boðaður á fund Þorbjargar S. Gunnlaugsdóttur, dómsmálaráðherra og þingmanns Viðreisnar, í fyrradag þar sem honum var tilkynnt að ráðningarsamningur við hann yrði ekki endurnýjaður þegar hann rynni út í haust og að embættið yrði auglýst til umsóknar. Úlfari var ekki greint frá því fyrir fundinn hvert tilefni hans væri. Haft var eftir ráðherranum í fjölmiðlum að ákvörðunin hefði verið pólitísks eðlis.

„Fyrirhugaðar eru töluverðar breytingar á embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum sem eru í samræmi við áherslur nýrrar ríkisstjórnar um verulega aukinn þunga í landamærapólitík. Það liggur fyrir að ég mun leggja fram frumvarp í haust um brottfararstöð. Það eru sömuleiðis fyrirhugaðar breytingar um það að flytja komustöð svokallaða til Suðurnesja. Samhliða því að það er verið að skoða alvarlega að flytja ákveðin verkefni frá Ríkislögreglustjóra til lögreglustjórans.“

Með þessum hætti rökstuddi Þorbjörg ákvörðun sína um að segja Úlfari upp störfum í samtali við Vísi í gær sem er áhugavert í ljósi þess að hann hefur sjálfur ítrekað kallað eftir því í fjölmiðlum að stjórnvöld tækju landamæraeftirlitið fastari tökum og bent á brotalamir í þeim efnum.

Bæði í tíð núverandi og síðustu ríkisstjórnar. Þá hefur ítrekað verið fjallað í fjölmiðlum um aukinn árangur lögreglunnar á Suðurnesjum til að mynda varðandi brottvísun erlendra afbrotamanna. Fyrir vikið hefði mátt ætla að áframhaldandi störf Úlfars féllu einkar vel að áðurnefndum áherzlum dómsmálaráðherra og þær þar af leiðandi miklu fremur rök fyrir því að endurnýja ráðningarsamning hans frekar en að segja honum upp.

Hins vegar hefur Úlfar einnig bent á ýmsar brotalamir varðandu aðild Íslands að Schengen-svæðinu. Sú gagnrýni fellur vitanlega illa að stefnu Viðreisnar um að gengið verði í Evrópusambandið en eins og ráðherrann sagði var ákvörðunin pólitísk.

Fyrir skömmu ritaði Guðni Ágústsson, fyrrverandi formaður Framsóknarflokksins, grein í Morgunblaðið þar sem hann gagnrýndi aðildina að Schengen-svæðinu og vitnaði í nýleg ummæli Úlfars í Dagmálum um stöðu mála á landamærunum að öðrum ríkjum þess. Meðal annars hafði Guðni eftir honum að stjórnvöld yrðu að vakna í þessum efnum.

„Viðtalið við lögreglustjórann er nánast samfellt neyðaróp. Ákall til stjórnmálamanna um að grípa í taumana,“ sagði hann enn fremur. „Ég skora á dómsmálaráðherra að skoða þá fullyrðingu Úlfars Lúðvíkssonar lögreglustjóra að herða verði löggjöfina á landamærum,“ sagði Guðni áfram.

Þorbjörg svaraði á síðum Morgunblaðsins og sagði áhyggjur Guðna ástæðulausar. Taldi hún síðan upp mál sem hún væri með í gangi en áttu það flest sameiginlegt að hafa átt upphaf sitt í tíð forvera hennar. Til að mynda brottfararstöð og hælissvipting vegna alvarlegra afbrota. Réttum tveimur vikum síðar rak hún Úlfar."

Ljóst er að skoðanir Úlfars og dugnaður við að hafa stjórn á landamærunum féllu ekki að skoðunum dómsmálaráðherra og stefnu ríkisstjórnarinnar. Þess vegna varð Úlfar að víkja vegna skoðana sinna og það þrátt fyrir að hafa staðið sig frábærlega vel í starfi. Svona stjórnsýsla eins og dómsmálaráðherra sýnir er fordæmanleg. 

Ef til vill er það rétt sem hvíslað er um lögregluna á höfuðborgarsvæðinu, að brotaþolar,sem verða fyrir ofbeldi m.a. af hálfu erlendra leigubifreiðastjóra fái mál sín ekki tekin fyrir af lögreglu. Er það hin nýja stefna sem dómsmálaráðherra vill leggja blessun sína yfir? Já og þeir sem eru  ósammála og vilja vernda borgarana verði að víkja?

Verður bankað á dyrnar þínar í fyrramálið?

Af hverju afnámum við ákvæði um guðlast úr refsilögum og tókum upp ákvæði um hatursorðræðu í staðinn spyr dálkahöfundurinn Michale Deacon í grein. Honum og fleirum er ofbboðið yfir framferði bresku lögreglunnar, sem bankar á dyr fólks snemma að morgni, handtekur og framkvæmir húsleit vegna sakleysislegra ummæla. 

Hvað hefur fólkið, sem lögreglan knýr dyra hjá árla morguns gert af sér? Það hefur gerst sekt um að móðga fólk eða hópa skv. mati einhvers móðgunargjarns. 

Fólki var nóg boðið í síðustu viku, þegar lögreglan barði að dyrum og handtók fyrrum lögregluþjón 71 árs að aldri, sem hafði framið þann glæp að vara við gyðinga hatri. Raunar sá lögreglan líka að hann var með bækur sem voru hliðhollar Brexit og það var afleitt skv. lögregluskýrslunni. 

Brenni einhver Biblíuna yrði það ekki talinn hatursglæpur og mundi ekki valda vökunum hjá lögregluliði Bretaveldis. Annað gildir um Kóraninn,sbr. það þegar skólatrákur missti hann fyrir slysni og mátti þola útskúfun og leiðindi fyrir vikið. 

En af hverju er bannað að viðlagðri refsiábyrgð á Vesturlöndum að andmæla sumum trúarskoðunum? Af hverju vorum við að afnema ákvæðið um guðlast og taka upp í staðinn víðtækari lög um bann við að móðga fólk. Raunar er það svo að það virðist oft á tíðum vera nóg að einhver segi að sér sé misboðið til að hinir vösku Sérlokkar Bretaveldis fari á stúfana. 

Ef við höfum ekki frelsi til að gagnrýna það sem annað fólk heldur fram og trúir býr fólk þá við tjáningarfrelsi? 

Hvað þýðir þá fjölmenning? Má ekki ætlast til þess, að þeir sem koma til Íslands eða Bretlands, aðlagist þjóðfélagi okkar. Bæði á Bretlandi og Íslandi þá er þessu öfugt farið. Gestgjöfunum er ætlað að aðlaga sig að gestunum og mega ekki gagnrýna þá eða móðga. 

Deacon segir, að til þess sé ætlast, að fólk verði fyrir alla muni að forðast að vera með guðlast gagnvart spámanninum til að vera í friði fyrir löggunni en til þess að tjáningarfrelsi ríki, þá verði að vernda rétt fólks til að móðga múslima og hvern sem er. Það er talið sjálfsagt að hver sem er geti móðgað kristið fólk án viðurlaga. Af hverju á ekki það sama að gilda um allar lífsskoðanir hvort heldur það eru trúarbrögð,trans, sam- eða gagnkynhneigð.

Meðan löggjöfin í Bretlandi er eins og hún er, þá mega þeir sem reyna að standa varðstöðu um tjáningarfrelsið búast við því að lögreglan knýji dyra í morgunsárinu framkvæmi húsleit og handtaki fólk fyrir það sem á ekki að vera sök í siðaðra manna samfélagi, þar sem leyfi á að vera til að gera grín að hlutum, vera ósammála og þess vegna móðga fólk ef svo ber undir. 

En að sjálfsögðu gildir sú meginregla að aðgát skal höfð í nærveru sálar. 

 

 

Verndari öfganna.

Erdogan Tyrklandsforseti hikar ekki við að fangelsa alla, sem eru honum mótdrægir. Ferðamenn eiga jafnvel á hættu að vera fangelsaðir, ef leyniþjónusta Tyrklands hefur upplýsingar um að viðkomandi hafi gagnrýnt forsetann. 

Í marsmánuði s.l. lýsti Erdogan því yfir í stærstu mosku Tyrklands, að hann væri verndari "sharía" laga og bætti við; 

"Megi Allah sökum nafns síns Sigurvegarinn(Al-Qahhar)eyðileggja og tortíma Ísrael"

Þetta er maðurinn, sem Vesturlönd hafa gælt við og reynt að telja fólki trú um að væri með öllu meinlaus og stjórnendurnir í Brussel viljað taka inn í Evrópusambandið. Það sýnir fádæma dómgreindaleysi og glópsku evrópskra stjórnmálamanna.

Þrátt fyrir ótvíræða yfirlýsingu um að eyðileggja annað ríki, sem fælist þá í því að tortíma þeim sem þar búa,hefur engin mótmælt þessari skefjalausu,illsku,rasisma og glæpum gegn mannkyninu.

Utanríkisráðherrar vinstri stjórna Evrópu með Þorgerði Katrínu í fararbroddi hafa ekki mótmælt þessum skefjalausu öfgum og rasisma meðan þau hamast að Ísrael. Þau mundu aldrei amast við Erdogan enda virðist þeim í mun, að sýna íslamska heiminum fullkomna uppgjöf og undanlátssemi.

Engu máli skiptir þó að Erdogan, Hamas samtökin, Hesbollah og Hútar boði útrýmingu Gyðinga það hreyfir ekki við vinstri sinnuðu utanríkisráðherrunum, sem eru í óða önn að grafa undan eigin þjóðríkjum og menningu. 

Við sem viljum mannréttindi, frið, öryggi og höfnum rasisma þurfum að bregðast við og fordæma kröftuglega svik og undanlátssemi Þorgerðar Katrínar og annarra vinstri sinnaðra utanríkisráðherra, sem telja það helst vera til varnar sínum sóma að fordæma Ísrael þó andstæðingar þeirra lýsi því yfir, að ekki komi annað til greina en að útrýma Gyðingum og Ísraelsríki.

Í öllu skálaglamrinu virðist Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur utanríkisráðherra Íslands algjörlega sjást yfir mikilvægi þess að standa með vestrænni menningu og lýðréttindum gegn afturhalds-, fornaldar- og öfgahyggju íslamska heimsins. 

 

 

 

 –