Þú hljómar eins og Hitler

Rökþrota einstaklingur og þeir sem vilja gera lítið úr öðrum, bregðast stundum við til að ljúka umræðunni, með því að segja "þú hljómar eins og Hitler". Af sjálfu leiðir að við slíkan mann er ekki hægt að ræða eða treysta honum til góðra verka. 

Þó ummælin séu röng og eigi engan rétt á sér eru þau sett fram í þeim tilgangi að gera viðkomandi einstakling ótrúverðugan og jafnvel fyrirlitlegan. Slíkt er raunar ekki boðlegt í umræðu siðaðs fólks, en því miður reyna sumir að hengja slíka merkimiða á þá,sem þeim er í nöp við, vilja lítillækka eða hafa skoðanir sem þeir eru andstæðir og hafa ekki málefnaleg rök til andsvara. 

Það kom á óvart þegar Sigríður Hagalín Björnsdóttir fullyrti í spurningu til  Arnars Þórs Jónssonar frambjóðanda til forseta í forsetaviðtali RÚV, að hann hljómaði eins og Marine Le Pen í Frakklandi og Nigel Farage í Bretlandi.

Ekkert gat réttlætt fullyrðinguna í spurningunni. Hún var sett fram til að reyna að koma þeim stimpli á Arnar að hann væri hægri öfgamaður. 

Þó Arnar Þór hafi lýst efasemdum um þróun  Evrópusambandsins og sókn þess í aukin völd og andstöðu við fullveldi aðildarríkjanna þá rökfærir hann og setur fram mál sitt með þeim hætti að merkimiðarnir sem Sigríður Hagalín reyndi að hengja á henn eiga engan rétt á sér. Af hverju vísaði hún ekki til Margaret Thatcher sem setti fram líkari athugasemdir þeim sem Arnar hefur fært fram, en þau Nigel og Marianne? 

Spurning Sigríðar Hagalín var sett fram í annarlegum tilgangi til að gera viðmælandanum upp skoðanir. 

Þó spurning frú Hagalín hafi verið utan við þann byggilega heim sem eðlilegur er, þá kastaði fyrst tólfunum þegar skopteiknari á Vísi teiknar Arnar Þór í brúnstakka búningi liðsmanna SA sveita þýsku nasistanna. Þó teiknarinn hafi farið á ystu mörk gagnvart sumum öðrum í meintri skopmynd sinni, þá fór hann út yfir öll siðræn og afsakanleg mörk gagnvart Arnari í skopteikningu sinni.

Arnar Þór Jónsson hefur haldið uppi málefnalegum málflutningi um árabil sérstaklega um stjórnskipunarmálefni Íslands og gildi þess að Ísland gæti að fullveldi sínu. Hann hefur barist fyrir einstaklingsfrelsi og að grundvallarmannréttindi séu höfð í heiðri. Málflutningur hans hefur verið vel ígrundaður og laus við allar öfgar. Þegar þetta er skoðað þá er með algjörum ólíkindum að farið sé í manninn með þessum fyrirlitlega hætti. 

Hér á við það sem skáldið kvað og skal beint til frambjóðandans Arnar Þórs Jónssonar:   

"Taktu ekki níðróginn nærri þér.

Það næsta gömul er saga,

að lakasti gróðurinn ekki það er,

sem ormarnir helst vilja naga.

Að bera sannleikanum vitni

Það getur verið dauðans alvara að segja satt. Það hafa margir reynt í tímans rás. Jesús Kristur sagðist vera í heiminn kominn til að bera sannleikanum vitni og Pontíus Pílatus sagði þá. "Hvað er þá sannleikur" og dæmdi Jesús til krossfestingar.

Í dag kveður enskur áfrýjunardómstóll upp dóm um það hvort framselja eigi Julian Assange aðalmann Wikileaks til Bandaríkjanna, þar sem ljóst er að hans bíða réttarhöld og vafalítið langur fangelsisdómur. 

Julian Assange stóð fyrir því að ná í leynilegar upplýsingar m.a. um framgöngu Bandaríkjanna í Íraksstríðinu auk ýmissa annarra hluta. Ekkert af þeim fréttum, sem að Wikileaks birti voru falsfréttir. Þær voru sannleikur um alvarleg mál, sem áttu erindi til fólks í lýðræðisríkjum.

Það er ansi langt seilst af Bandaríkjamönnum, að segja að fréttirnar sem birtust á Wikileaks fyrir tilstilli Assange hafi varðað þjóðaröryggi Bandaríkjanna, en vissulega voru þessar fréttir ekki fengnar með aljgörlega heiðarlegum hætti, þar sem ýmsir uppljóstrarar, sérstaklega einn voru til staðar, sem miðluðu upplýsingum til Wikileaks.

En Julian sagði satt. Hann bar sannleikanum vitni og náði í fréttir, sem skiptu stundum miklu máli. Það er dapurlegt,að Bandaríkin forusturíki vestrænna lýðræðisríkja skuli standa í því að elta þenanna ástralska ríkisborgara uppi í stað þess að viðurkenna mistökin sem áttu sér stað í Íraksstríðinu og Wikileaks birti upplýsingar um. Hvaða réttlæti er verið að þjóna? 

Sjálfsagt sama réttlæti og leiddi til þess að fremsti skákmaður Bandaríkjamanna, Bobby Fischer, var landflótta áratugum saman og átti það upp á náð íslenskra stjórnvalda, að fá að vera í friði fyrir snuðrurum Bandaríkjanna sem vildu draga Fischer fyrir dóm og refsa honum fyrir að hafa tekið þátt í taflmóti í gömlu Júgóslavíu.  

Vonandi fellur dómurinn í Bretlandi Assange í vil. Það væri sigur frjálsrar fjölmiðlunar.

Það sem ekki má.

Það er vandratað, þegar stjórnmálafólk í lýðræðisríkjum vill stjórna því við hverja fréttamenn ræða og hverja ekki.

Bandaríski fréttamaðurinn Tucker Carlson átti viðtal við Putin, Rússlandsforseta, sem yfir 200 milljón manns hafa séð. Ekki voru allir sáttir við þetta framtak Tucker Carlson þ.á.m. talsmaður Evrópusambandsins (ES) og fjöldi annarra. Því var jafnvel hótað að Tucker Carlson fengi ekki að koma til Evrópu vegna þessa framtaks síns. 

Dálkahöfundurinn Gideon Rachman sem skrifar í helgarútgáfu Financial Times (FT) kallar Carlson nytsama sakleysingja fyrir framtak sitt, en það heiti er sagt að Lenin hafi notað yfir þá, sem mærðu Sovétið  á sínum tíma, en þeir voru allmargir og lýðræðið í Evrópu á þeim tíma og allt fram undir 1990 gerði ekki aðrar athugasemdir við þá kjána aðrar en málefnalegar.

Hótarnir um að beita fjölmiðlamann viðurlögum fyrir það eitt að sækja efni sem á erindi til almennings í lýðræðisríki er alvarlegt mál eins og mátti heyra á talskonu ES. Fréttafólki á að vera frjálst við hverja þeir ræða og dreifa á markaðstorgi hugmynanna. Það eru grundvallarmannréttindi. En vissulega á að gagnrýna þá málefnalega eftir því sem tilefni gefst til.

Sé það svo, að almenningur í vestrænum lýðræðisríkjum geti ekki þolað að hlusta á viðtal við Putin og leggja hans rök og sjónarmið á vogarskálina ásamt öðrum rökum og sjónarmiðum sem boðið er upp á í lýðræðisríki, þá er illa komið fyrir fólki og alvarlegt að stjórnmálaelítan skuli telja að almenningur í lýðræðisríkjum sé ekki bær um að dæma um menn og málefni. 

Fyrir og um síðustu aldamót 2000 var ítölsk blaðakona sem hét Oriana Fallaci og þótti vera vaskasti blaðamaður síns tíma m.a. fyrir að ná viðtölum við leiðtoga hryðjuverkasamtaka og þursaríkja. 

Oriana Fallaci átti m.a. viðtal við Arafat, leiðtoga PLO, á þeim tíma sem PLO þjálfaði þýsku hryðjuverkasamtökin Baader-Meinhof og Khomeini erkiklerk í Íran um svipað leyti og hann gaf út fatwah eða dauðadóm yfir skáldinu Salman Rushdie og sótti hart að minnihlutahópum í Íran.

Þetta framtak Oriana, þótti hið merkasta og Oriana Fallaci fór efst á virðingarlista blaðamanna fyrir að ná viðtölum við ofangreinda einræðisherra auk margra annarra þeirra líka, sem og óumdeildan mannvin (nema í Peking)Dalai Lama. 

Hvað hefur breyst. Af hverju þykir það afbrot hjá Carlson,sem þótti stjörnublaðamennska hjá Fallaci. Af hverju má sannleikurinn og eftir atvikum lyginn hjá viðmælendum fjölmiðlamanna ekki fá að koma fram. Af hverju á að banna fólki að fá að dæma sjálft um skoðanir og framsetningu erlendra stjórnmálamanna?  

Aðilar og samtök sem þola ekki frjálsa hugsun og tjáningarfrelsi eiga ekki heima í lýðræðisríkjum. 

Þú átt að borga

Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra segir í viðtali við Morgunblaðið um kostnað vegna hælisleitenda: 

„Það er ekki hægt að segja að það séu höml­ur á þessu þegar þetta eykst svona stjarn­fræðilega á til­tölu­lega stutt­um tíma. Þetta er komið í svo gíg­an­tísk­ar töl­ur að við erum bara ekki sam­fé­lag sem get­ur staðið und­ir þessu,“

Þegar beinn kostnaður við hælisleitendur er kominn yfir 20 milljarða og annað eins og jafnvel meira þarf varðandi þá sem þegar eru komnir þá gefur það auga leið,að þessi kostnaður skerðir lífskjör og velferð fólksins í landinu. 

Það er gott að hafa það í huga þegar virtar eru kröfur þeirra sem öskra á Austurvelli nú síðast barna úr Hagaskóla, sem gátu aðspurð vart komið heilli hugsun óbrenglaðri frá sér.

Raunar virðist það vera svo, að veruleg hugsanabrenglun ekki síst hjá fréttafólki, á sér stað varðandi þær kröfur sem óeirðarfólkið á Austurvelli hefur uppi. 

Kröfurnar eru að íslenskir skattgreiðendur sendi og greiði fyrir rannsóknarteymi til að finna það fólk sem hefur fengið vilyrði fyrir fjölskyldusameiningu og borgi síðan fyrir það ferðina til Íslands. 

Þegar samþykkt var illu heilli að taka við hópi fólks á grundvelli svokallaðrar fjölskyldusameiningar, þá fól það í sér rétt fyrir viðkomandi til að koma til Íslands, en lagði engar skyldur á hendur stjórnvöldum. Múhameð Ali Baba bin Salman á ekki rétt á því að íslenskir skattgreiðendur greiði fyrir að finna konuna hans og flytja hana til Íslands af því að fallist var á beiðni hans um svokallaða fjölskyldusameiningu. 

Við höfum ekki frekari skyldur við það fólk sem samþykkt hefur verið að megi koma hingað en fólkið sem líður sára neyð í Darfur í Súdan eða kristið fólk vegna ofsókna Múslima í Nígeríu og þannig gætum við farið vítt og breytt um heiminn varðandi fólk sem á bágt og væri gott að geta hjálpað. 

Óeirðarliðið er að krefjast þess að fá að vera á beit í buddunni þinni og þú átt kröfu á því að íslenskir stjórnmálamenn standi í lappirnar og hafni því og standi með eigin þjóð gegn algerlega óeðlilegri og ósiðlegri kröfugerð. 

Samt er það svo, að þó þessi kröfugerð sé frekja og umfram velsæmi og allt sem eðlilegt er, þá kikna bæði utanríkisráðherra og forsætisráðherra í hnjáliðunum og gefa óeirðarliðinu undir fótinn með að verið sé að vinna í einhverju sem kemur skattgreiðendum ekki við.

Síðan þarf utanríkisráðherra að sæta því að Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir, sem þó er komin frá góðu heimili, öskri á hann og fnæsi fyrir það eitt, að hann er ekki reiðubúinn að yfirlýsa að farið verði að kröfum óeirðarliðsins við Austurvöll og skattgreiðendur látnir borga fyrir það sem óeirðarliðið og aðstandendur þeirra sem heimilað var að koma illu heilli greiði sjálft. 

Af hverju geta ráðherrar ríkisstjórnarinnar ekki bent á það einfalda sem Guðrún Hafsteinsdóttir bendir á: "við erum samfélag sem getur ekki staðið undir þessu."

Það er mergurinn málsins og það er það sem á að segja við óeirðarliðið á Austurvelli sem og ofstopakvendi eins og Jóhönnu Vigdísi, sem fara fram með hreinum dónaskap og frekju gagnvart ráðamönnum með óeðlilegar kröfur á hendur skattgreiðendum.

 

Óþarfi að kaupa RÚV eða Bylgjuna.

Ríkisvaldið í Sameinuðu Arabísku Furstadæmunum (SAF) með aðsetur í Dubai rembist eins og rjúpan við staurin við að kaupa breska stórblaðið Daily Telegraph. Mörgum hefur orðið ómótt við að ríkisstjórnin í SAF vilji kaupa þann breska fjölmiðil, sem hefur verið málefnalegastur vestrænna fjölmiðla og ekki hikað við að gagnrýna ríkisstjórnir Arabaríkjanna. Tilgangur kaupanna er augljós. Gera DT að málpípu og hluta af áróðursvél SAF.

Áður fyrr voru Gyðingar alsráðandi í fjölmiðlaheiminum, sem var ekki gott. En nú eru það Arabar í skjóli olíuauðsins sem ráða mestu. 

Suma fjölmiðla þurfa SAF ekki að kaupa t.d. Bylgjuna og RÚV. 

Í fréttum Bylgjunnar í gær, var greint frá kæru lögmans vegna meintra brota eins tjaldbúans á Austurvelli m.a. á ákvæðum stjórnarskrár Íslands. Bylgjan hafði ekki samband við þann sem benti á þessi augljósu brot. Þess í stað töluðu þau við einhverja kommúnistínu, sem ætlar að kæra umfjöllun Morgunblaðsins um kæru lögmannsins. Flott fréttamat það.

Þetta er þó smáræði við ítrekaða meistaratakta fréttastofu RÚV. Í gær bæði í útvarps- og sjónvarpsfréttum var þessi einstæða fréttastofa í flóru vestrænnar fjölmiðlunnar með langhunda frá Hamas um að þeim hefðu orðið á nokkur mistök, þegar þeir réðust á Ísrael þ. 7. október, drápu 1.200 manns marga með hræðilegum  hætti, misþyrmdu líkum, nauðguðu konum og drápu ungabörn með hræðilegum hætti m.a. með því að steikja þau lifandi. Þessi afsökunarbeiðni Hamas þó án raunverulegrar afsökunarbeiðni var úðað yfir landslýð stóran hluta dagsins í gær.

Tólfunum kastaði síðan þegar sjónvarpsfréttastofa RÚV var með langa frétt, viðtal við einhverja konu vestur í henni Ameríku, sem sagði að hún hefði orðið fyrir morðhótunum eftir að hún setti upp stuðningsyfirlýsingu við Hamas fyrir framan heimili sitt í framhaldi var síðan viðtal við einhvern mann um eitthvað, sem virtist tengjast einhverskonar vaxandi óþoli gagnvart einhverjum af arabískum uppruna vegna einhvers. 

Þessi fréttaflutningur RÚV er dæmigerðar ekki fréttir og bull sem hefur þó þann mikilvæga undirtón, að sýna fram á hvað fólk í Bandaríkjunum sé vont við fólk af arabískum uppruna.

Þessa fréttastofu þarf Sameinaða Arabíska Furstadæmið ekki að kaupa. Hún tekur öllu fram sem þeir hafa keypt á Vesturlöndum til þessa jafnvel þó að kaupin hafi farið fram fyrir löngu.  

RÚV kostar skattgreiðendur milljarða á ári. Fréttastofan furðulega segir ekki frá hótunum sem þeir Íslendingar verða fyrir sem dirfast að andæfa gegn hælisleitendaþjónkuninni, þar gæti verið um raunverulega ógn að ræða en ekki tilbúna eins og ekki fréttir RÚV í gærkvöldi, um eitthvað fólk í henni Ameríkunni, sem telur sig hafa orðið fyrir einhverju þó engar sannanir væru færðar fram eða neitt tilefni væri til viðtala. 

Það er kominn tími til að borgarar þessa lands fái það frelsi að geta valið sér fréttamiðil í stað þess að vera neytt til að greiða til áróðursfréttastofu RÚV. Minni kröfu er vart hægt að gera í frjálsu þjóðfélagi. 

Siðferðilegur heigulsháttur

Kommúnistinn Guterres reyndi að knýja fram einhliða vopnahlé í þágu Hamas. Bandaríkin beittu neitunarvaldi. Bretar sýndu "siðferðilegan heigulshátt" eins og segir í ritstjórnargrein DT um þá afstöðu þeirra að sitja hjá í stað þess að standa með Bandaríkjamönnum. Að sjálfsögðu sýndu forsætisráðherrar Norðurlanda sama siðferðilega heigulsháttinn með afstöðu sinni. 

Í tillögunni var engin krafa gerð á hendur Hamas um að skila gíslum og láta þá Hamas liða sæta ábyrgð, sem tóku þátt í og bera ábyrgð á hryðjuverkaárásinni á Ísrael 7.október. 

Á sama tíma er ríkisstjórn Abu Dhabi að vinna að vopnahléi á grundvelli samninga, sem er mun vitrænni nálgun en upphlaup Guterres, sem Katrín Jakobsdóttir studdi. Ekki er vitað um afstöðu utanríkisráðherra, þar sem hann hefur kosið þögnina.

Það komst á vopnahlé fyrir tilstuðlan Abu Dhabi fyrir nokkru. Hamas rauf það vopnahlé, þegar þeir töldu sér henta. En nú þegar þrengist að þeim, þá rísa Gyðingahatarar, nytsamir sakleysingjar og þeir sem sýna siðferðilegan heigulshátt, upp og krefjast þess að það verði vopnahlé, án þess að árásaraðilarnir, Hamas sem hófu þessa vegferð þurfi að gera eitt eða neitt og megi halda áfram að stela neyðaraðstoð frá fólkinu á Gasa og halda þeim 140 gíslum, sem þeir eru búnir að misþyrma, pína og nauðga eins og ekkert hafi í skorist. 

Á hvaða vegferð eru stjórnmálamenn, sem taka afstöðu með hryðjuverkasamtökum, án þess að fordæma gerðir þeirra og án þess að benda á hvað þurfi að gerast verði vopnahléi komið á. 

Svo má spyrja á hvaða vegferð er fréttastofa RÚV sem birtir einhliða fréttir til stuðnings Hamas og hamast við að auglýsa fámenna mótmælafundi og göngur stuðningsfólks Hamas á Íslandi. Þessi fréttamennska er fyrirlitleg og allrar gagnrýni verð en því miður ekkert annað en við má búast af þessari fréttastofu sem virðist hafa það helsta markmið andstætt lögum um RÚV að brjóta niður íslenska þjóðmenningu og fylla landið af innflytjendum frá múslimaríkjum svo gáfulegt svo sem það nú er.

 

 

Siðferðilegur heigulsháttur

Kommúnistinn Guterres reyndi að knýja fram einhliða vopnahlé í þágu Hamas. Bandaríkin beittu neitunarvaldi. Bretar sýndu "siðferðilegan heigulshátt" eins og segir í ritstjórnargrein DT um þá afstöðu þeirra að sitja hjá í stað þess að standa með Bandaríkjamönnum. Að sjálfsögðu sýndu forsætisráðherrar Norðurlanda sama siðferðilega heigulsháttinn með afstöðu sinni. 

Í tillögunni var engin krafa gerð á hendur Hamas um að skila gíslum og láta þá Hamas liða sæta ábyrgð, sem tóku þátt í og bera ábyrgð á hryðjuverkaárásinni á Ísrael 7.október. 

Á sama tíma er ríkisstjórn Abu Dhabi að vinna að vopnahléi á grundvelli samninga, sem er mun vitrænni nálgun en upphlaup Guterres, sem Katrín Jakobsdóttir studdi. Ekki er vitað um afstöðu utanríkisráðherra, þar sem hann hefur kosið þögnina.

Það komst á vopnahlé fyrir tilstuðlan Abu Dhabi fyrir nokkru. Hamas rauf það vopnahlé, þegar þeir töldu sér henta. En nú þegar þrengist að þeim, þá rísa Gyðingahatarar, nytsamir sakleysingjar og þeir sem sýna siðferðilegan heigulshátt, upp og krefjast þess að það verði vopnahlé, án þess að árásaraðilarnir, Hamas sem hófu þessa vegferð þurfi að gera eitt eða neitt og megi halda áfram að stela neyðaraðstoð frá fólkinu á Gasa og halda þeim 140 gíslum, sem þeir eru búnir að misþyrma, pína og nauðga eins og ekkert hafi í skorist. 

Á hvaða vegferð eru stjórnmálamenn, sem taka afstöðu með hryðjuverkasamtökum, án þess að fordæma gerðir þeirra og án þess að benda á hvað þurfi að gerast verði vopnahléi komið á. 

Svo má spyrja á hvaða vegferð er fréttastofa RÚV sem birtir einhliða fréttir til stuðnings Hamas og hamast við að auglýsa fámenna mótmælafundi og göngur stuðningsfólks Hamas á Íslandi. Þessi fréttamennska er fyrirlitleg og allrar gagnrýni verð en því miður ekkert annað en við má búast af þessari fréttastofu sem virðist hafa það helsta markmið andstætt lögum um RÚV að brjóta niður íslenska þjóðmenningu og fylla landið af innflytjendum frá múslimaríkjum svo gáfulegt svo sem það nú er.

 

 

Skynsemi eða hægri öfgar

Geert Wilders og flokkur hans Frelsisflokksins (PVV)vann afgerandi sigur og tvöfaldaði fylgi sitt í þingkosningunum í Hollandi s.l. miðvikudag. Frelsisflokkurinn er nú stærsti stjórnmálaflokkur Hollands.

Flokkurinn vill að hugsað sé fyrst og fremst um hagsmuni Hollendinga, ganga úr Evrópusambandinu, stöðva innflutning múslima,  moskur og Kóran skóla svo dæmi séu tekin.

Sigur Wilders sýnir að vaxandi fjöldi kjósenda treystir ekki lengur hefðbundnum hægri flokkum, sem hafa brugðist kjósendum sínum á ýmsa og allt of marga vegu. Ísland er því miður ekki undanskilið.

Stöðugt vaxandi fjöldi fólks snýr sér til fylgis við það sem stjórnmála- og fjölmiðlaelítan kallar öfga hægri og pópúlisma, þó þeir flokkar séu að berjast fyrir þjóðlegum gildum og vinna gegn glæpum og öryggisleysi almennra borgara. Hægra "öfgafólkið" í Evrópu er ekkert öfgafólk. Það berst ekki fyrir því að lýðræðið, stjórnkerfið eða stjórnsýslustofnanir séu teknar úr sambandi eða vikið sé frá gildum samkeppnisþjóðfélagsins og gildum almennra mannréttinda. 

Hvað sem stjórnmálaelítan og fjölmiðlaelítan heldur fram, þá er það rangt að kalla Wilders og t.d. Melloni á Ítalíu öfgafólk. Þau svara kalli sífellt stærri hóps fólks í Evrópu, sem sættir sig ekki við að innflytjendur taki yfir og glæpagengi taki heilu hverfin undir sig eins og í Svíþjóð, Frakklandi já og höfuðborg Evrópu, Brussel. 

Sem betur fer telja fleiri og fleiri kjósendur um alla Evrópu sig eiga meiri samleið með þeim sem vilja hugsa um eigin borgara og öryggi þeirra fyrir erlendum glæpahópum. Þessvegna stækka flokkar eins og AfD í Þýskalandi. Flokkur Giorgia Meloni á Ítalíu, Marine Le Pen í Frakklandi og nú Wilders í Hollandi.

Hefðbundnir hægri flokkar eiga ekki lengur erindi við kjósendur þ.m.t.Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi og Íhaldsflokkurinn breski nema þeir séu tilbúnir að svara kalli kjósenda sinna um að gæta að þjóðlegum gildum og stöðva innflytjendastraumin og tryggja öryggi borgaranna fyrir erlendum glæpagengjum, en gengjastríð er þegar hafið á götum Reykjavíkur og þessvegna  Litla Hrauni.

Hvort, Hvar eða Hvenær

Undanfarið hafa fréttamenn ítrekað spurt helstu vísindamenn landsins í jarðfræði um: hvort það muni gjósa, hvar og hvenær. Fréttamennirnir virðast ekki geta skilið, að sérfræðingarnir vita þetta ekki. Vísindin eru ekki nákvæmari en það. 

Vísindamennirnir greina hvað er að gerast undir yfirborðinu og geta varað við hugsanlega yfirvofandi hættu. Lengra nær það ekki. 

Fyrir rúmri viku, varð ljóst, að hætta gat steðjað að í Grindavík og var bærinn réttilega rýmdur. Þá þegar var ljóst, að mikilvægt var að fólk og fyrirsvarsfólk fyrirtækja gæti unnið að því að lágmarka hugsanlegt tjón með því að ná í eignir sínar og forða verðmætum frá eyðileggingu. 

Því miður brugðust yfirvöld og létu sér helst umhugað um að draga úr mannréttindum Grindvíkinga sem mest mátti vera og í stað þess að setja í gang skipulega flutninga búslóða og annarra verðmæta frá Grindavík voru búnar til fáránlegar reglur um allt of takmarkaða aðkomu íbúa að eigum sínum. 

Það þýðir aldrei að fjargviðrast út af því sem liðið er og við fáum ekki breytt. En þá er mikilvægt að læra af reynslunni og í stað þess að vera með hörkulegar lögregluaðgerðir til að koma í veg fyrir að fólk geti náð eigum sínum,þarf að skipuleggja í samvinnu við íbúa að tryggja  flutningatæki og öruggt geymsluhúsnæði fyrir búslóðir og önnur verðmæti.

Væri ekki nær fyrir hamfarastjórnina að einbeita sér að því að hjálpa fólki við að koma í veg fyrir tjón og skipuleggja aðgerðir til að lágmarka hættu í stað þess að einbeita sér að lögregluaðgerðum til að takmarka rétt fólksins í Grindavík til að vera sjálfs sín ráðandi með óeðlilega hörkulegum hætti. 

Engin er að tala um neinn galgopaskap. En fyrr má nú aldeilis fyrr vera.  

 

Samstaða með lýðræði og frelsi gegn hatri og hermdarverkum.

Fyrir mánuði myrti Hamas 1.400 saklausa einstaklinga með hroðalegum hætti. Þeir pyntuðu fórnarlömbin, nauðguðu konum, drápu og svívirtu líkin, myrtu börn jafnvel ungabörn m.a. með því að kveikja í þeim og brenna þau. Villimennskan var algjör.

Hamas drápu, misþyrmdu og nauðguðu ungu fólki á tónlistarhátíð alls 260 þ.á.m. 22 ára stúlku frá Þýskalandi, sem þeir hópnauðguðu,myrtu, svívirtu líkið og óku með það um Gasa þar sem fólk hrækti á líkið. Villimennirnir kórónuðu ódæðið með því að höggva höfuðið af ungu konunni,sem hafði ekkert til saka unnið.

Búast hefði mátt við fjöldamótmælum á Vesturlöndum m.a.hér vegna morðanna og kröfu fólks um að varnarlausum gíslum 230 manns, verði sleppt. Fjarri fór því. Haldinn var samstöðufundur með íbúum á Gasa og Hamas í Háskólabíó 5.nóv. Samúð fundarmanna náði ekki til saklausra fórnarlamba Hamas og gísla þeirra.

Hluti fólksins á samstöðufundinum eru nytsamir sakleysingjar, sem óar við stöðugum áróðri RÚV um hörmungar og tölu fallina á Gasa skv. upplýsingum villimannasamtakanna. Svo er annar hluti, sem mætir vegna haturs á Ísrael. Væri ekki svo, þá mundi þetta fólk ekki síður halda samstöðufundi vegna hryllingsins sem er að gerast í  Armeníu og Súdan.

Hvernig getur fólk á Vesturlöndum tekið afstöðu með rasískum,hómófóbískum samtökum eins og Hamas, sem dásama hryðjuverk,telur samkynhneigð dauðasök. Samtök sem hika ekki við að byggja stjórnstöðvar sínar, vopnabúr og birgðageymslur undir sjúkrahúsum og skólum á Gasasvæðinu.

Hamas liðar líta á að mannfórnir á Gasa þegar Ísrael slær til baka eftir hryðjuverk Hamas, sem lið í baráttunni fyrir því að grafa undan velvild í garð Ísrael, sem það gerir óneitanlega.

Á meðan öfgamennirnir í framlínu Hamas beita öllum ráðum til að drepa sem flesta, lifa forustumenn Hamas í vellystingum á lúxus hótelum í löndum eins og t.d. Qatar.

Fyrir miðja síðustu öld voru 150.000 Gyðingar í Írak, 75.000 í Egyptalandi og tugir þúsunda í Líbýu, Sýrlandi, Jemen og Líbanon. Nánast allir þessir Gyðingar þurftu að flýja til Ísrael og meira en helmingur Gyðinga sem býr í Ísrael eru afkomendur þessa fólks. Þessir Gyðingar eiga bara Ísrael sem heimaland.

Ísrael er á örlítið land. Gyðingar hafa breytt því úr hrjúfu örfoka landi í gróðurvin, þar sem velmegun er mikil og landið í fremstu röð þjóða í efnahagslegu, menningarlegu og vísindalegu tilliti. Nágrannar þeirra búa yfir miklum óbyggðum landssvæðum, en dettur ekki í hug að bjóða Palestínufólki að byggja þau.

Ísrael er eina lýðræðisríkið fyrir botni Miðjarðarhafsins og borgararnir búa við öll almenn mannréttindi. Fimmti hver borgari í Ísrael eða 20% íbúa eru Arabískir Ísraelsmenn, sem hafa sama kosningarétt og rétt til embætta og annarra réttinda. Margir þeirra gegna mikilvægum ábyrgðarstöðum . Tæplega 20% Ísraela eru Múslimar en hafa sömu lýðréttindi og aðrir borgarar. Hvernig rímar það við slagorð Gyðingahataranna um að í Ísrael ríki apartheit eða aðskilnaðarstefna?

Þessar staðreyndir valda vinstra liðinu og Gyðingahöturnum ekki vökunum þegar þeir þykjast taka sér stöðu á grundvelli frjálslyndra skoðana og mannréttinda með einræðishyggju og ofbeldisliði Hamas, sem byggir á andlýðræðislegri miðaldahyggju, heimsyfirráða múslima og útrýmingu allra Gyðinga í heiminum.

Vonandi tekst að lama starfsemi Hamas og vonandi tekur skynsamt fólk við stjórn hjá Palestínumönnum þannig að grundvöllur skapist fyrir friði og tveggja ríkja lausnin, Ísrael og Palestína nái fram að ganga með friðsæl býli og gróandi mannlíf friðar og velsældar. Samstöðufundurinn í Háskólabíói þ 5. nóvember var ekki lóð á þá vogarskál heldur þvert á móti.