Afnám vörugjalda

Samtök atvinnulífsins hvetja til þess að vörugjöld verði afnumin og undir það taka samtök verslunar og þjónustu. Samkvæmt greinargerð sem Samtök atvinnulífsins hafa látið gera þá mundi afnmám vörugjalds leiða til þess að verðlag hér á landi yrði svipað og í nágrannalöndum okkar og afnmám vörugjalds á heimilistæki og byggingarvörur mundi stuðla að bættum hag lág- og miðtekjufólks.

Ég tek undir það að nauðsynlegt er að afnema þessa séríslensku skattheimtu sem vörugjaldið er. Slíkur skattur sem og tollar og innflutningshöft hefta frelsi borgarana til að gera hagkvæm viðskipti. Þá skiptir máli að verðlag hér verði það sama og annarsstaðar í okkar heimshluta En meira verður að koma til en afnám vörugjalda.

Samkvæmt nýustu könnun ASÍ á verðlagi á mat- og nýlenduvörum þá hafði lækkun vörugjalda og vsk. skatts einungis áhrif til lækkunar vöruverðs að hluta til í bili. Síðan virðist verðið vera að þokast upp þannig að verslunin er að taka til sín lækkanirnar á opinberum gjöldum.  Hver er afsökunin fyrir því. Hvað segja talsmenn Samtaka atvinnulífsisn og verslunarinnar um það.

Skortir á að um sé að ræða virka samkeppni í landinu?

Af hverju ber stjórnvöldum skylda til að tryggja lyf á lágmarksverði?

Nokkrir hafa haft samband við mig og lýst þeirri skoðun sinni að það færi í báq við frjálsa samkeppni og viðhorf mín í markaðsmálum að gera kröfu til að stjórnvöld tryggi sjúklingum lyf á lágmarksverði. Það er ekki rétt.

Markaðshyggjan byggir á því að þegar einokunar- eða fákeppnisaðilar koma í veg fyrir eðlilega samkeppni og verðlagningu þá ber ríkisvaldinu að grípa til ráðstafana til að tryggja eðlilega samkeppni. Hugmyndafræði markaðsþjóðfélagsins byggir á því að með frjálsri og virkri samkeppni sé neytendum tryggð hagstæðustu kjör. Þegar þau kjör eru ekki í boði þá er eitthvað að. Samkeppnin er skekkt eða ekki fyrir hendi. Þá ber stjórnvöldum að grípa inn í.

Lyf eru vara sem fólk þarf á að halda hvort sem því líkar betur eða verr. Það getur ekki nýtt þann valkost að sleppa því að kaupa lyfið. Við slíkar aðstæður er ennþá brýnni nauðsyn til að gæta almannahagsmuna með virku eftirliti með lyfjamarkaðnum og inngripi í verðlagningu gerist þess þörf og þess er þörf núna það sýnir verðmunur á lyfjum hér og í nágrannalöndum okkar.

Ég sá vísað til þess hvaða hugmyndir fráfarandi heilbrigðisráðherra hafði sett fram í þessu máli. Þær hugmyndir ganga allt of skammt. Það eru milljarða hagsmunir sjúklinga og skattgreiðenda að eðlilegt lyfjaverð sé til staðar í landinu. Þess vegna dugar ekkert hálfkák.

Í lengstu lög vona ég að aðili komi inn á íslenskan lyfjamarkað sem bjóði lyf á sama verði og lyf eru boðin til sölu á í Svíþjóð en meðan verðmunur er þrefaldur og allt að tífaldur þá er samkeppnin ekki að virka hér á landi.