Meirihlutinn vill flotkrónuna burt.

Það er athygliverð niðurstaða sem kemur fram í skoðanakönnun Fréttablaðsins í dag að 63% vilja aðra mynt en krónuna. Ég skil þá niðurstöðu þannig að fólk sé í sjálfu sér ekkert á móti krónunni sem slíkri en óttist að hafa flotkrónu sem sveiflast eftir geðþóttaákvörðun erlendra fjárfesta.

Væntanlega sér fólk hvað það er hættulegt að hafa gjaldmiðil sem getur sveiflast um 20-30% vegna efnahagsástands í öðrum löndum en okkar. Slík gengisstefna tekur ekki mið af íslenskum aðstæðum eða hagsmunum framleiðslufyrirtækjanna.

Lítil myntsvæði er viðkvæm fyrir sveiflum og það gildir allt annað um þau en stór myntsvæði en þetta virðist yfirseðlabankastjóri ekki skilja. Það skiptir venjulegan Bandaríkjamann litlu og yfirleitt engu máli þó að dollarinn falli i verði miðað við Evru eða Evrópumanninn hvort Evran fellur miðað við dollara. Yfir 90% og iðulega nánast allt sem fólk kaupir á stórum myntsvæðum eins og dollara- og evrusvæðinu er í dollurum eða evrum. Verðið sveiflast því ekki að neinu leyti á almennum neysluvörum. 

Hér á landi aftur á móti í minnsta myntkerfi heims sveiflast stór hluti af neysluvörunum eftir því hvort krónan hækkar eða lækkar gagnvart erlendum gjaldmiðlum.  Það er ósköp eðlilegt að venjulegt fólk sé orðið þreytt á gælugjaldmiðli sem hefur þá helstu þýðingu að fela mistök í hagstjórn en þjónar hvorki hagsmunum fólks eða fyrirtækja e.t.v að sumum fjármálafyrirtækjum undanskildum.

Það eru brýnir hagsmunir  almennings að taka upp Evru eða tengjast evru t.d. í gegn um dönsku krónuna til að vera með gjaldmiðil sem er viðmiðun í öllum viðskiptum fólks og viðskiptin geti þá orðið gegnsærri og auðveldara að átta sig á fyrir neytendur hvort að verðbreytingar eru vegna ofurverðlagningar eða eiga rétt á sér.

Mér finnst undarlegt að hvorki ríkisstjórn né Seðlabankastjórar skuli sjá hættuna sem efnahagslífinu getur stafað af djúpum sveiflum flotkrónunnar.