Sérkennileg stjórnsýsla.

Borgarstjórinn þáverandi fékk ekki álit þess embættismanns borgarinnar, borgarlögmanns, sem eðli máls samkvæmt átti að gefa álit um umboð borgarstjóra og hæfi.  Hann leitaði til aðila sem átti ríka hagsmuni af því að samningar tækjust og borgarstjórinn þáverandi samþykkti þá.  Bæði borgarstjóri og álitsgjafinn, sem eru lögfræðimenntaðir vissu að álitsgjafinn var ekki til þess bær að gefa álit í þessu efni og álitið var einskis virði.  Spurningarnar sem eftir standa eru: Af hverju leitaði þáverandi borgarstjóri ekki til þess embættismanns sem á að gefa álit í málum eins og þessum? Af hverju gaf Hjörleifur Kvaran álit í máli þar sem honum mátti vera ljóst að hann var vanhæfur? Enfremur má spyrja mátti þeim Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni og Hjörleifi Kvaran ekki vera ljóst á grundvelli menntunar sinnar og þekkingar að Vilhjálm skorti fullnægjandi umboð?

Er það ekki sérkennileg stjórnsýsla að borgarstjórn Reykjavíkur skuli ákveða að gera úttekt á REI málinu m.a. aðkomu eða skorts á aðkomu borgarstjórnar og skuli telja eðlilegt að úttektin sé unnin af borgarfulltrúum sjálfum eða á þeirra vegum og samið sé um það hvað komi í skýrsluna og hvað ekki. Hefði ekki verið eðlilegra að vísa málinu til skoðunar hjá óháðum aðilum til að fá hlutlæga niðurstöðu?

Sýnir þetta ekki að það er rík þörf á að endurskoða og breyta stjórnkerfi borgarinnar í grundvallaratriðum? Sýnir þetta e.t.v. að þeir sem sitja í borgarstjórn í dag skortir sýn á hvað eru eðlilegir starfshættir?  

Forstjóri OR álitsgjafinn