Íslenska krónan ekki samkeppnisfær segir fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins.

Þorsteinn Pálsson ritstjóri Fréttablaðsins og fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins skrifar mjög góðan og athygliverðan leiðara í blað sitt í dag. Þar fullyrðir hann að lantgímavandi fyrirtækja og alls almennings í landinu sé að íslenska krónan sé ekki samkeppnisfær.

Þá bendir Þorsteinn á að raunverulegar ógöngur peningastefnunnar hafi komið fram þegar gengi hennar var sem hæst, en þá hafi lífskjörin og trúin á stöðugleikann verið látin ráðast af erlendurm lántökum en ekki verðmætasköpun. Það hafi verið sýndarveruleiki.

Loks segir Þorsteinn að vandinn felist í gjaldmiðlinum og bendir á að helstu forstöðumenn hagsviðs og hagrannsókna í Seðlabankanum hafi komist að þeirri niðurstöðu að krónan geti ekki tryggt sambærilegan stöðugleika og öflugt myntkerfi. Hann  segir einnig að bankastjórn Seðlabankans hafi ekki haft styrk til að taka á þessari umræðu.

Ég er sammála þeim sjónarmiðum og rökstuðningi sem Þorsteinn setur fram í leiðaranum og finnst kærkomið að loksins skuli forustumaður í Sjálfstæðisflokknum fjalla um þessi mál af alvöru. Það voru hins vegar  vonbrigði að forsætisráðherra skuli reyna að drepa umræðunni um peningamálastefnuna á dreif.

Framlag forsætisráðherra í umræðuna er raunar afar merkileg með vísan til þess að hann er lærður hagfræðingur.

Af leiðara Þorsteins verður þó ekki annað ráðið en að framsýn öfl innan Sjálfstæðisflokksins vilji beita sér fyrir nýrri stefnumótun í peningamálum og afstöðunni til Evrópusambandsins á meðan flokkseigendafélagið í Sjálfstæðisflokknum heldur sig fast við Davíðskuna.  Svo virðist sem það verði örlög Sjálfstæðisflokksins í bráð að halda sig við Davíðskuna.

Spurning er þá hvort að framsýnt, frjálslynt fólk á heima í flokknum meðan svo fer fram.