Ríkisstjórnin mótmælir

Það er fátítt í lýðræðisríkjum að ríkisstjórnir grípi til sérstakra mótmæla í ályktunarformi. Það gerðist þó í gær þegar ríkisstjórn Íslands sá ástæðu til að mótmæla mótmælum og aðför að heimilum dómsmálaráðherra og forstjóra álbræðslunnar í Straumsvík.

Af gefnu tilefni velti ég því fyrir mér hvort ekki var sama ástæða til að koma þessum sjónarmiðum ríkisstjórnarinnar á framfæri þegar aðför var gerð að heimilum annars fólks eins og staðið hefur yfir í tæpt ár.  Má e.t.v. gera aðför að heimilum sumra en ekki annarra? 

Ég hef fordæmt þessi hermdarverk óháð því að hverjum þau beinast.  Sjálftökufólk réttlætisins hafa aldrei reynst góðir dómarar og rýfur jafnan öryggi og innanlandsfrið.  Þess vegna þarf allt ábyrgt fólk að fordæma brot á friðhelgi einstaklinga og heimila þeirra óháð því hverjir eiga í hlut.

Ég velti því líka fyrir mér hvernig mótmæladrottningin frá því í janúar 2008, Álfheiður Ingadóttir heilbrigðisráðherra, og þeir aðrir sem sitja í ríkisstjórninni og  studdu aðförina að Alþingi, ríkisstjón, Seðlabanka og Fjármálaeftirliti greiddu atkvæði um þessi einstöku mótmæli ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur.