Öflugan víðsýnan Sjálfstæðisflokk

Í vikunni sem leið hætti ég að vera þingmaður utan flokka og gekk í Sjálfstæðisflokkinn. Ellert B. Schram vinur minn alþingismaður Samfylkingarinnar sagði  mig sérstakan kjarkmann að ganga í Sjálfstæðisflokkinn við þessar aðstæður.

Við Ellert gegndum á árum áður ýmsum trúnaðarstörfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn sátum m.a. báðir á þingi fyrir Sjálfstæðisflokkinn.  Ellert sem kjörinn þingmaður en ég varaþingmaður  tvö kjörtímabil.  Við vorum auk þess báðir  formenn Sambands ungra Sjálfstæðismanna. Leiðir okkar og Sjálfstæðisflokksins skildu  en ég hef aldrei getað eða viljað fara vinstra megin við línuna eins og Ellert gerði. 

Ég er einstaklingshyggjumaður og tel fólki best borgið þeim mun minni sem ríkisafskipti eru og þeim mun minni skattheimta.  Ellert og mágur hans Jón Baldvin Hannibalsson telja það hugdirfsku við þessar aðstæður að ganga í Sjálfstæðisflokkin. Ég met það hins vegar sem heilbrigða skynsemi miðað við þær aðstæður sem fyrir hendi eru í íslenskum þjóðmálum í dag. Nú skiptir máli fyrir alla þá sem vilja sem mest einstaklingsframtak og minnst ríkisafskipti að skipa sér  í Sjálfstæðisflokkinn til að mynda öfluga brjótstvörn gegn sósíalismanum, gegn skattheimtu og aukinni ríkisvæðingu.  Af þeim ástæðum geng ég í Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að ég vil leggja mitt að mörkum til að byggja upp víðsýnan, öflugan lýðræðisflokk. 

Það er líka aukinn hvati til að ganga í flokkinn þegar hann á erfiðleikum af því að ég vil taka þátt í að byggja hann upp að nýju eftir að flokkurinn tapaði um of tengslum við þá hugmyndafræði sem gerði Sjálfstæðisflokkinn á sínum tíma að langstærsta flokki þjóðarinnar.

Þegar flokkurinn á í erfiðleikum eins og nú þá tel ég líklegra að flokksmenn séu tilbúnir til að endurskoða stefnu og störf flokksins. Gaumgæfa það sem aflaga fór og leggja sig fram um að gera betur.  Af fenginni reynslu eftir setu á Alþingi þá tel ég  líklegra til árangurs fyrir áhugafólk um ákveðnar þjóðfélagsbreytingar að  skipa sér í fylkingu með starfandi öflugum stjórnmálaflokkum sem mögulegt er að taki upp þær megináherslur. Við höfum  ekki löggjöf sem heimilar bindandi þjóðaratkvæðagreiðslur um einstök deilumál og við þær aðstæður verður að koma þeim í gegn um stjórnmálaflokkanna.   

Stór hluti þeirra sem mynduðu og standa að Frjálslynda flokknum er fólk sem kom úr Sjálfstæðisflokknum. Færa má að því rök að heppilegra hefði verið þegar málið er skoðað í baksýnisspeglinum að fólk hefði haldið baráttunni áfram innan  flokksins í stað þess að mynda nýjan flokk. 

Þegar ég nú geng í Sjálfstæðisflokkinn þá hefur enginn lofað mér neinu hvorki framboðssæti né stöðu. Ég hef heldur ekki farið fram á það. Afskipti mín af pólitík og pólitísk barátta hefur alltaf verið á grundvelli hugsjóna en aldrei á grundvelli loforða eða tylliboða.   Ég  hef ekki látið af neinum þeim málum, hugsjónum  eða málflutningi sem ég tel skipta mestu og ég hef barist fyrir undanfarin ár.  Þannig mun ég áfram berjast gegn gjafakvótakerfinu en nú á vettvangi Sjálfstæðisflokksins utan eða innan þings eftir atvikum.  Ég mun berjast fyrir eðlilegum lánakjörum fólksins í landinu og fyrirtækjanna í landinu.  Ég mun berjast fyrir því að Sjálfstæðisflokkurinn taki aftur upp stefnu mannúðlegrar markaðhyggju svo sem ég hef barist fyrir alla tíð frá því að ég hóf afskipti af stjórnmálum.

Ég tel raunar að Sjálfstæðisflokkurinn geti fljótt orðið sá öflugi víðsýni þjóðarflokkur sem hann var áður takist vel til með forustuskipti í flokknum og  megináherslur í þjóðmálum.

(Birtist sem grein í Morgunblaðinu 26.febrúar)

Hvaða ábyrgð ber Ingibjörg sem Jóhanna ber ekki?

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir ætlar að sækjast áfram eftir formennsku í Samfylkingunni. Þær Jóhanna Sigurðardóttir og Ingibjörg Sólrún virðast nú hafa gengið í stórveldabandalag innan Samfylkingarinnar gegn hugsanlegu framboði Jóns Baldvins Hannibalssonar.

 Jón Baldvin Hannibalsson heldur því fram að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir eigi að víkja þar sem að hún þurfi að axla ábyrgð á efnahagshruninu. Á sama tíma segist Jón Baldvin styðja Jóhönnu Sigurðardóttur.

Spurning hlítur að vakna vegna þessara ummæla Jóns Baldvins hvaða ábyrgð þarf Ingibjörg Sólrún að axla sem að Jóhanna Sigurðardóttir þarf ekki að axla.  Sátu þær ekki saman í fráfarandi ríkisstjórn? Sátu þær ekki í ríkisstjórn þegar efnahagshrunið varð? Í hverju er ábyrgð Ingibjargar Sólrúnar fólgin?  Hvers vegna telur Jón Baldvin að Jóhanna Sigurðardóttir sé ábyrgðarlaus þó að hún sæti í þeirri sömu ríkisstjórn og Ingibjörg Sólrún? 

Er það ekki svo að beri Ingibjörg Sólrún Gísladóttir ábyrgð á efnahagshruninu vegna setu í síðustu ríkisstjórn, þá ber Jóhanna Sigurðardóttir það líka?

Ingibjörg býður sig fram