Sigurbjörg stjórnsýslufræðingur kveður sér hljóðs

Sigurbjörg Sigurgeirsdóttur stjórnsýslufræðingur sem gat sér einstakt orð þegar hún brigslaði ranglega ónefndum ráðherra á óróleikafundi í Háskólabíói um að vilja meina henni um málfrelsi. Eftir þetta var hljótt um Sigurbjörgu þangað til Samfylkingin réði hana án eðlilegs ráðningarferlis til starfa í Háskóla Íslands.

Skömmu síðar var hún ítrekað kölluð til sem sérfræðingur af Samfylkingarfólki á fréttastofu RÚV,  til að gefa álit á málum sem hún hafði enga sérfræðiþekkingu á.  Eftir eitt slíkt rugl varð aftur hljótt um Sigurbjörgu stjórnsýslufræðing.

Nú sér Sigurbjörg stjórnsýslufræðingur ástæðu til að láta að sér kveða enn á ný. Henni er nóg boðið þegar Jón Ásbergsson er ráðinn forstjóri Íslandsstofu, þrátt fyrir að hann hafi yfirburða þekkingu og reynslu. Sigurbjörg stjórnsýslufræðingur segir að þessi ráðning beri ekki vott um góða stjórnsýsluhætti, en megi rekja til þröngrar lagahyggju.

Óneitanlega er athyglivert að Sigurbjörg stjórnsýslufræðingur skuli  gagnrýna mannaráðningar þegar þær eru á faglegum grunni.  Þá vekur athygli að Sigurbjörg stjórnsýslufræðingur sagði ekkert um  ráðningu félagsmálaráðherra í embætti umboðsmanns skuldara á dögunum.  Henni fannst heldur ekkert við ráðningu hennar sjálfrar til starfa í Háskóla Íslands að athuga.

Ef til vill finnst Sigubjörgu stjórnsýslufræðingi aðeins við þær stöðuveitingar að athuga þegar flokksskírteini í Samfylkingunni eru ekki virt ofar öðrum verðleikum umsækjenda.  Þá er það athyglivert að stjórnsýslufræðingurinn skuli viðhafa ummæli sem benda til þess að hún telji að ekki beri að fara að lögum við mannaráðningar  heldur önnur og óskilgreind atriði.

Skyldi þetta vera kennt í stjórnsýslufræði í Háskóla Íslands?