Tær snilld

Nýr stjórnarsáttmáli ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur er tær snilld. Aldrei áður hefur tekist að segja jafn lítið í jafn löngu máli. Sérfræðingarnir, sem færðu hugsun leiðtogana í ritað form eiga viðurkenningu skilið. Mikil orðgnógt er notuð til að setja fram aragrúa góðmálahugmynda, án þess að negla niður hvað eigi raunverulega að gera.

Þó stjórnarsáttmálin sé tær snilld að þessu leyti, þá er hann hrein skelfing m.a. þegar virt er heilstætt hvað ríkisstjórnin ætlar sér mikil opinber afskipti af fólki og fyrirtækjum. 

Áhersla er á græn verkefni án þess að þau hafi fengið viðhlítandi skilgreiningu og þar segir að ríkisstjórnin ætli að beita sér fyrir aukinni opinberri fjárfsetingu í grænum verkefnum.

Af hverju opinberri fjárfestingu?  Af hverju ekki að skapa skilyrði fyrir að hugmyndaríkir einstaklingar takist á við það verkefni að stofnsetja og reka "græn fyrirtæki" og sinna "grænum verkefnum".  Ef til vill vegna þess, að hvergi í heiminum eru hin svonefndu grænu verkefni rekin með öðru en stórkostlegu tapi og stórkostlega miklu framlagi hins opinbera. Gæluverkefni VG  "græn verkefni" munu því heldur betur kosta ríkissjóð fúlgur.

Vonandi gengur það eftir sem segir í nýrri spá varðandi fjárlögin að hagvöxtur hér á landi á næsta ári verði 5.3%. Slíkur hagvöxtur gæti þá staðið að einhverju leyti undir svona eyðsluskapandi hugmyndum. Spurningin er hvort að því var stefnt, að auknum hagvexti yrði alfarið eytt til að stækka báknið og borga gæluverkefni VG. "Dýr mundi Hafliði allur" var eitt sinn sagt og nú virðist Katrín kominn í stað Hafliða.