Tökum Dani til fyrirmyndar í hælisleitendamálum.

Danska þingið samþykkti að senda umsækjendur um alþjóðlega vernd eins og það heitir á máli fína og góða fólksins til ríkis í Afríku meðan þeir bíða niðurstöðu sinna mála (raunar heitir það utan Evrópu en Danir hafa verið í samningaviðræðum um þetta við Afríkuríki) 

Þetta er það eina skynsamlega í stöðunni og því miður erum við ekki í lagasamstarfi við Dani hvað þetta varðar. 

Því miður hefur dómsmálaráðherra alveg látið þessa umræðu fram hjá sér fara og andæft gegn þessum sjónarmiðum, sem Ólafur Ísleifsson þingmaður Miðflokksins hefur sett fram og mælt fyrir. 

Eðlilegt hefði verið að Áslaug Arna dómsmálaráðherra hefði farið til móts við framtíðina og tekið Dani til fyrirmyndar í málefnum hælisleitenda í stað þess að gera Angelu Merkel að leiðtoga lífs síns í þeim efnum og galopna landið með öllum þeim kostnaði og öðrum vondum afleiðingum sem það hefur fyrir þjóðfélagið. Að þessu leyti stefnir dómsmálaráðherra í sömu átt og Angela Merkel gerði árið 2015 þegar hún galopnaði Þýskaland  með þeim hörmulegu afleiðingum sem það hafði. 

Af hverju getur fólk, sem telur sig vera framtíð í pólitík ekki áttað sig á því að borgarar þessa lands kalla á að það búi við öryggi og friðsæld í stað þess að þurfa að sæta þeim ógnunum og öryggisleysi, sem innflytjendastefna Áslaugar og Merkel færir borgurunum. 

Danir samþykkja umdeild lög um hælisleitendur

Hatursorðræðan og glæpasamtökin

Fyrir nokkru var forgangsraðað með þeim hætti í lögreglunni, að stofnuð var sérstök deild til að fylgjast með hatursorðræðu. Þeir glæpir hafa aldrei verið fyrirferðamiklir í íslensku samfélagi eða skaðað fólk verulega eða valdið því fjörtjóni.

Á sama tíma er ljóst, að að það eru önnur mál, sem skipta meira máli fyrir heill og öryggi borgaranna.

Þá er einnig ljóst, að lögreglan er of fáliðuð og hefur orðið hlutfallslega fáliðaðri á undanförnum árum, þrátt fyrir að verkefnin hafi vaxið með auknum íbúafjölda og gríðarlegri fjölgun ferðamanna. Dómsmálaráðherra hefur ekki gætt þess, að gera tillögur um og sjá svo til, að lögreglan sé svo búinn hvað varðar mannskap, tæki og aðbúnað að hún geti sinnt brýnustu verkefnum sínum. 

Það segir e.t.v. sína sögu, að á sama tíma og lögreglumenn eru uppteknir viða að skoða meinta hatursorðræðu á samfélagsmiðlum, þá skuli ná rótfestu í landinu 15 erlend glæpagengi, eftir því sem yfirmenn í lögreglunni greina frá. Þau víla ekki fyrir sér að fremja alvarlega glæpi, sem varða líf og heilsu borgaranna.

Það er óneitanlega ámælisvert,að dómsmálaráðherra skuli ekki hafa gert neitt í þessu máli og forgangsraðað fyrir öryggi borgaranna en ekki gæluverkefni.