Stríðshaukur slíðrar sverðið

Meðan stríðsátök milli Rússa og Úkraínumanna hafa staðið, hefur Katrín Jakobsdóttir verið fyrst til að mæta á fundi NATO og standa með öllum ályktunum um stigmögnun ófriðarins. 

Hundruðir þúsunda ungra manna hafa fallið á vígvöllunum í Úkraínu og fjölmargir óbreyttir borgarar. 

Aldrei hefur Katrínu Jakobsdóttur lagt til vopnahlé í átökunum. Þvert á móti hefur hún verið helsti stríðshaukur NATO á sama tíma og hún mælir fyrir því á heimavelli að Ísland fari úr NATO.

Flutt var áróðurstillaga Arabaríkja á vettvangi Sameinuðu Þjóðanna (SÞ) um vopnahlé í stríði hryðjuverkasamtaka Hamas og Ísrael. Ríkisstjórn Íslands ákvað í samræmi við stefnu ríkisstjórnarinnar, að standa með öðrum NATO ríkjum og sitja hjá við atkvæðagreiðsluna. 

Nú bregður svo við að stríðshaukurinn Katrín Jakobsdóttir vill slíðra sverðin í Mið-Austurlöndum og talar um mannfórnir, sem henni finnst verri en mannfórnir í austurhluta Evrópu. Hvernig skyldi standa á því og hvernig skyldi nú Katrín rökfæra það að ætla að standa með Arababandalaginu og rjúfa nánast órofa samstöðu NATO ríkja í þessu máli? 

Miðað við sókn Katrínar Jakobsdóttur í að vera helsti stríðshaukurinn á öllum NATO fundum, þá er hér eitthvað nýtt á ferðinni og eðlilega vefst það fyrir almúganum að skilja stefnu forsætisráðherra,sem krefst órofa samstöðu um mannfórnir í Úkraínu, kemur árásar- og landvinningastríð Aserbajan gegn Armeníu ekki við, en telur vopnahlé á Gasa brýna nauðsyn.

Katrín hefur verið mótfallinn vopnahléi í Úkraínustríðinu vegna þess, að það væri hagfellt fyrir Rússa því þá gæfist þeim svigrúm til endurskipulagningar hernaðaraðgerða. Gildir ekki það sama um Hamas?