Hvenær er nóg komið

Fyrir nokkru stóð ríkisstjórnin fyrir því, að flytja hingað stóran hóp fólks frá Afganistan og færði sýndarrök fyrir þeirri ákvörðun. 

Ríkisstjórnin kynnti síðan vilja til að standa að myndarlegri svokallaðri fjölskyldusameiningu fólks frá Palestínu yfir hundrað manns. Einn hælisleitandinn tjáði sig af því tilefni og vildi fá rúma 30 fjölskyldumeðlimi sína einnig hingað, að því er virðist til viðbótar við þá 100.

Frændur okkar á Norðurlöndum þekkja vel til þessa fyrirbrigðis, þegar einn hlaupastrákur er kominn inn í landið og búinn að fá réttindi og krefst síðan að tugir svokallaðrar fjölskyldu fái líka að koma. 

Ekkert lát er á vitleysunni hjá íslenskum stjórnvöldum í þessu efni og þrír ráðherrar tveir úr Sjálfstæðisflokknum kynntu fjölskyldusameiningarfyrirætlunina miklu í fjölmiðlum. Enn eitt asnasparkið til að þyngja straum hælisleitenda til Íslands.

Hvað svo sem íslensk stjórnvöld gera í friðþægingarskyni við hvað svo sem það nú er, til að þóknast góða fólkinu, þá er aldrei nóg að gert.

Nú hafa nokkrir palestínskir karlmenn sem tjaldað fyrir framan Alþingi til að krefjast þess, að íslenska ríkið kosti flutning "fjölskyldna" þeirra til Íslands, en ekki þeir. Að sjálfsögðu ekki þeir, það væri nú til of mikilis mælst. 

Vonandi fara blessaðir mennirnir sér ekki á voða norpandi í tjöldum fyrir framan Alþingishúsið á þeim tíma, sem enginn er í húsinu þar sem Alþingi er í fríi. Þess utan heyrir málið ekki undir Alþingi. 

Því miður virðist það markviss stefna íslenskra stjórnvalda að hafa enga stjórn á landamærunum og tryggja það að Ísland verði sem allra fyrst hótel fyrir allan heiminn þar sem íslenskir skattgreiðendur borga hóteldvölina. Hvenær skyldi okkur síðan bresta getan. Það á greinilega að halda áfram þangað til.