Er best að skipta um þjóð í landinu

Snorri Másson einn athyglisverðasti frambjóðandinn, talaði um lækkandi fæðingartíðni á framboðsfundi þar sem Ásmundur Einar Daðason barnamálaráðherra sagði að best væri að fá fleiri innflytjendur. Með öðrum orðum er ekki bara best að skipta um þjóð í landinu. 

Snorri benti þá á það augljósa. Ásmundur og hans líkar í pólitíkinni beita sér ekki fyrir því að ungt íslenskt fólk vilji eiga fleiri börn. Ummæli Ásmundar sýna hyldýpis vanþekkingu, sem talsfólki opinna landamæra er svo tamt.

Í fyrsta lagi er það röng ályktun að fólksfjöldi í landi þurfi alltaf að vera sá sami eða halda áfram að vaxa. Í Evrópu eru sum þéttbýlustu svæði jarðar. Ólíklegt er að lífsskilyrði í þessum löndum  batni ef fólksfjölgunin heldur áfram. Sama á við hér. Vilji til að viðhalda hægri fólksfjölgun væri skynsamlegri leið en að flytja inn fólk.

Ítrekað hafa skoðanir ungs fólks verið kannaðar í Evrópuríkjum vegna lágrar fæðingartíðni og hvað veldur. Ástæðan er ekki sú að fólk vilji ekki eiga fleiri börn heldur að það hefur áhyggjur af hvernig þeim farnist efnahagslega ef þau eiga fleiri en eitt barn og missa þar með verulegan hluta af tekjum annars makans.

Staðreyndin er sú, að það eru einkum tveir hópar fólks á okkar tímum sem eiga þrjú börn eða fleiri. Það eru hinir vellríku, og nýkomnir innflytjendur, sem koma frá þriðja heiminum. 

Þar sem það skortir ekki á það hjá ungu fólki að vilja eiga börn, en setja fyrir sig efnahagslegar ástæður, þá er viðfangsefnið að skapa skilyrði þess að fólk geti og vilji eignast börn. Lausnin er í sjálfu sér einföld. Það þarf að skapa þjóðfélag sem er það barnvænt að fólki sé ekki refsað með lakari lífsafkomu fyrir að eiga börn. 

Við skulum því refsa þeim stjórnmálamönnum sem sjá enga leið út úr neinum vanda nema skipta um þjóð í landinu en kjósa þá, sem hafa framtíðarsýn fyrir íslenska þjóð í eigin landi.