Til hvers orkupakkar

Mér er það hulin ráðgáta af hverju íslenskum ráðamönnum fannst það helst vera til varnar sínum sóma, að fara í orkusamstarf við Evrópusambandið (ES)og aðlaga okkar reglur varðandi raforku að tilskipunum sambandsins í orkupökkum 1,2 og 3 o.s.frv.

Við þurftum aldrei að vera þáttakendur í þessu og það var engin auljós hagnaður eða kostur við að tengjast þessu regluverki. En ráðamenn vildu ekki hlusta á varnaðarorðin og nú koms afleiðingarnar í ljós. 

Skýrasta dæmið er aukinn kostnaður fyrir neytendur. Með orkupökkunum eru búnir til milliliðir sem nýta sér tækifærið og afleiðingin verður að aðilar sem enga orku framleiða stórgræða á kostnað neytenda. 

Stjórnmálamenn sem vilja búa í sátt við þjóðina og móta reglur sem eru almenningi og framleiðslufyrirtækjum til hagsbóta ættu því að segja sig frá orkusamstarfi ES og  móta reglur sem eru í samræmi við íslenska hagsmuni, neytenda og framleiðenda. 

Mun þessa verða getið í stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar?