Ritskoðun og afnám tjáningarfrelsis

Breska lögreglan eyðir miklum tíma í að fylgjast því sem venjulegt fólk skrifar á samfélagsmiðla og taka við og rannsaka kærur vegna þess. Virk ritskoðun hefur því verið tekin upp í Bretlandi með sama hætti og í kommúnistaríkjunum forðum.

Fyrir nokkru var Lucy Connolly,42 ára kona, barnfóstra og móðir fangelsuð og dæmd í 31 mánðar fangelsi fyrir tíst, eftir að ráðist hafði verið inn í Taylor Swift, danskóla stúlkna og þrjár þeirra stungnar til bana í Southport á Englandi.

Hún eyddi tístinu rúmum þrem tímum síðar. Tístið í lauslegri þýðingur:

"Flytjum fjölda (hælisleitenda) í burtu núna og kveikjum í helv.hótelunum sem eru full af „b---s“ (glæpamönnum) og meðan verið er að gera það er rétt að flytja svika ríkisstjórnina og stjórnmálamennina með þeim. Ég verð veik af því að hugsa um hvað þessar fjölskyldur í Southport þurfa að ganga í gegn um. Ef það gerir mig að rasista þá verður svo að vera."

Fyrir þetta tíst var Connolly dæmd í þyngri refsingu en þeir þurfa iðulega að þola sem nauðga konum eða ráðast inn á heimili fólks og misþyrma því og/eða ræna.

Með dóminum yfir Conolly er ljóst, að tjáningarfrelsið er verulega skert í Bretlandi og refsingar við orðum sem höfð eru uppi í geðshræringu eða þegar fólk er ekki í jafnvægi eru úr öllu samhengi við það sem eðlilegt er í lýðfrjálsu ríki.

Meðferðinni á Connolly hefur verið mótmælt af ýmsum m.a. Bandríkjastjórn sem hefur sagt, að tjáningarfrelsið sé verulega skert í Bretlandi. Hvað gerðist eiginlega í Bretlandi þessari vöggu tjáningarfrelsis og mannréttinda. Hvernig stóð á því að það breyttist í lögregluríki, í líkingu við það sem George Orwell lýsir í bók sinni 1984 þar sem ógnarstjórnin var alls staðar til að fylgjast með hugsunum fólks og tjáningu.

Því miður gætum við farið sömu leið hér sbr. ákvæði 95.gr. og 233 gr.a í almennum hegningarlögum á Íslandi. Skv. því hefur sá sem þetta ritar sennilega þráfaldlega orðið sekur um brot gegn 95.gr. alm.hgl. með umfjöllun um Erdogan einræðisherra Tyrklands. Það er hættulegt að hafa ákvæði í hegningarlögum eins og þau sem hér er vísað til. Óprúttin ríkisstjórn gæti lagt fyrir lögregluyfirvöld að lúsleita eftir ummælum sem gætu brotið í bág við þau ákvæði.

Í því sambandi mundi vera nægjanlegt að segja sannleikann um Íslam eins og austurríski kennarinn mátti þola sem sagði nemendum sínum hvað það væri kallað í dag ef menn gerðu eins og M spámaður, sem giftist yngstu eiginkonu sinni Fatimu þegar hún var 6 ára og byrjaði að hafa mök við hana þegar hún var 9 ára. Fyrir það var kennarinn dæmd til refsingar og sá dómur síðan staðfestur af Mannréttindadómstóli Evrópu á þeim grundvelli að sannleikurinn sem austurríski kennarinn sagði frá gæti valdið ólgu í þjóðfélaginu - eins og það eigi að koma í veg fyrir að fólk geti tjáð sig með eðlilegum hætti.  Eigum við þá ekki að banna stjórnmálaflokka. Þeir eru stöðugt að valda ólgu í þjóðfélaginu.

Í ljósi reynslunnar í Bretlandi þá skulum við afnema lög, sem eru til þess fallin að koma í veg fyrir eðlilega umræðu í lýðfrjálsu landi já og jafnvel það að fólk geti gert góðlátlegt grín hvert að öðru.