AA samtökin 90 ára

AA samtökin eiga 90 ára afmæli í dag,en þ.10.júní 1935 setti annar stofnandi samtakanna Bill W tappann í flöskuna og tók hann ekkert úr eftir það. 

Þær eru ótaldar milljónirnar, sem hafa fundið leið frá áfengisfíkn og raunar fleiri fíknum með því að tileinka sér þá leið sem AA býður fólki upp á til að öðlast nýtt og betra líf. 

Eftir því sem þekkingu okkar fleytir fram, þá kemur betur og betur í ljós hvað áfengi er vondur vímugjafi og fer illa með fólk.

Þegar ég fann leiðina frá áfenginu í gegnum AA samtökin, þá fannst mér súrt í broti að áfengisneysla minnkaði ekkert hún jókst þrátt fyrir að ég væri hættur, það munaði ekkert um mig. 

Nú er öldin hins vegar önnur og áfengisneysla hefur minnkað til muna í heiminum svo mög að tímartiið "The Economist gerði það að umtalsefni þ. 3. maí s.l. Blaðið benti t.d. á að 3 af fjórum síðustu forsetum Bandaríkjanna notuðu ekki áfengi (bara Obama)og fólk sem er framarlega í viðskiptum t.d. Elon Musk láta áfengi algerlega eiga sig. 

Fólk hefur fundið, að það vinnur betur með því að drekka vatn eða sódavatn heldur en þegar það hefur áfengi um hönd. Aðrir finna að þeim líður betur og líta betur út og eru hamingjusamari þegar áfengið er látið eiga sig. 

Forstjóri stórfyrirtækis sagði við starfsfólkið sitt fyrir margt löngu, ég vil biðja ykkur um það ef þið viljið fá ykkur drykk í hádeginu að fá ykkur þá whisky, vodka eða gin eitthvað sem gerir að það finnst af ykkur áfengislykt þannig að viðskiptavinirnir viti að þið eruð bara full en ekki svona vitlaus.

En það eru samt allt of margir, sem eiga erfitt með að stoppa og leggja líf sitt og ástvina sinna í rúst. AA samtökin og boðskapur AA er ekki síður mikilvægur nú en hann hefur verið öll 90 árin sem samtökin hafa starfað.

Fólk sem á í erfiðleikum þarf að fá að vita, að AA samtökin eru ekki samtök fólks sem hneykslast á öðrum heldur eru til að hjálpa. Við sem erum þar höfum ekki úr háum söðli að detta og vondir hlutir voru farnir að gerast í okkar lífi við mættum öll of seint á okkar fyrsta AA fund og viljum því hjálpa öðrum til að finna leiðina sem fyrst.  

Vinslit ekki af ástæðulausu

Eitt helsta vandamál vestrænna ríkja er að þau eyða um efni fram og safna skuldum. Þetta voru þeir sammála um Trump og Musk þegar sá fyrrnefndi settist í forsetastól og sá síðar nefndi tók sæti í ríkisstjórn hans sem sparnaðarráðherra.

Musk var nokkuð ágengt og náði að spara 175 þúsund milljónir dollara í gegn um Skilvirknisstofnun(Doge)sína. Svo súrnaði samband þeirra og Musk fór úr ríkisstjórninni eftir að hafa gagnrýnt fjárlagatillögur forsetans. 

Fjárlagatillögur Trump gera ráð fyrir miklum ríkissjóðshalla og skuldaaukningu upp á 2.3 trilljónir dollara næsta áratug. Einmitt það sem Musk var ráðinn til að koma í veg fyrir. Í sjálfu sér eðlilegt að hann yfirgefi ríkisstjórn við þær aðstæður og sendi „vini“ sínum blendnar kveðjur fyrir að víkja svo gróflega frá kosningaloforðum sínum.

Musk fór líka háðulegum orðum um að stefna ríkisstjórnarinnar væri greinilega að trúa á að aukning þjóðarframleiðslu gæti komið í veg fyrir gjaldþrot alríkisins. Raunar sama stefna og síðasta ríkisstjórn Íslands fylgdi og sú sem nú situr virðist ekki ætla að takast að breyta þar nokkru um þrátt fyrir fögur fyrirheit.

Það er erfitt að vera ósammála Musk eða vera bjartsýnn á fjámálalega framtíð svo dæmi sé tekið Bandaríkjanna,Breta, Frakka.

Velferðarkerfið kostar um helming ríkisútgjalda og meirihlutinn t.d. í Bretlandi 53% þjóðarinnar fær meira frá ríkinu en þau borga í skatta. Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn segir breska ríkið hafa fengið svo mikil lán að ekki sé svigrúm til að lána þeim meira.

Ef stjórnmálamenn hafa ekki hugrekki til að ráðast að rótum skuldavanda og eyðslustefnu, þá verða valkostirnir fljótlega lítt fýsilegir. Því miður hefur Trump nú sýnt það, að hann velur vinstri valkosti í ríkisfjármálum þegar nauðsynlegt er að spara eins og Elon Musk bendir á og komist að því hversu gjörólíkt það er að stjórna þjóðfélagi og fyrirtæki.

Stjórnmálastéttin hér á landi er gjörsamlega ábyrgðarlaus varðandi eyðslustefnu sína bæði í fjármálum ríkis og sveitarstjórna og því miður engin stjórnmálaflokkur sem hefur döngun í sér til að bregðast við vandanum meðan enn er svigrúm til þess. Við siglum því hraðbyrði og sennilega hraðar að feigðarósi en  þeir Trump, Starmer og Macron