Spennandi kosningar í Bretlandi

Sjaldan hafa þingkosningar í Bretlandi verið eins spennandi og núna. 

Eftir að hafa fylgst með kosningabaráttunni í Bretlandi á síðkvöldum þá finnst mér athyglivert hvað Gordon Brown hefur lítið fram að færa. Forustumenn hinna stóru flokkanna boða breytingar og eru með skemmtilega nálgun í mörgum málaflokkum. Það verður fróðlegt að sjá hvort að breskir kjósendur veita flokkum þeirra eðlilegt brautargengi og Verkamannaflokknum þá útreið sem hann á skilið.

Samfylkingin hefur um árabil talið Verkamannaflokkinn breska pólitískt náskyldan sér. Sagt er að Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra gumi af flokksskírteini í þeim flokki. Þrátt fyrir þennan andlega skyldleika þá er reginmunur á pólitískri skynjun forustumanna Verkamannaflokksins og Jóhönnu Sigurðardóttur formanni Samfylkingarinnar.  Það sem Jóhanna kallar frjálshyggju kallar forusta Verkamannaflokksins eðlilega markaðsstarfsemi.

Þá er líka athyglivert að þrátt fyrir bankahrun í Bretlandi og trilljóna punda framlag ríkissjóðs Bretlands til bankanna þar, þá dettur engum í þessum systurflokki Samfylkingarinnar í hug að víkja frá markaðshagkerfinu.  Ef til vill þarf stór hluti Samfylkingarinnar með Jóhönnu í broddi fylkingar að fara í pólitíska meðferð til að læra eðlilega skilgreiningu pólitískra hugtaka.