Ótrúlegt, en satt.

Lilja Mósesdóttir, Guðlaugur Þór Þórðarson alþingismenn og Ólafur Arnarsson hafa vakið athygli á máli sem er þess eðlis að fyrirfram hefði mátt ætla að fjölmiðlar þjóðarinnar mundu loga og gera málinu verðug skil. Málið snýst um að hundruðir milljarða voru afhentir að óþörfu erlendum kröfuhöfum. Þetta er ótrúlegt en satt. Svona glópa höfum við sem æðstu stjórnendur því miður.

Málið varðar einmuna glópsku fjármálaráðherra og forsætisráðherra sem gáfu erlendum kröfuhöfum skotleyfi á íslenskan almenning og íslensk fyrirtæki. Þessi glópska ráðherranna er með þeim hætti að manni fallast hendur. Þrátt fyrir takmarkaða virðingu fyrir stjórnvisku og hæfileikum þeirra Steingríms og Jóhönnu þá hvarflaði ekki að mér að þau væru þeir glópar að selja framtíð íslenskra heimila og atvinnufyrirtækja í hendur kröfuhafa endurreistra viðskiptabanka.

Nú bíð ég eftir því að stjórnarandstaðan taki þetta mál upp nú þegar og beri fram vantraust á þá ráðherra sem ábyrgð bera á þessari aðför að heimilum landsins og atvinnurekstri.  Þá verður það ekki nægjanlega undirstrikað að þessar upplýsingar sýna að Jóhanna Sigurðardóttir er svikin vara. Skjaldborgin gat aldrei orðið til vegna þess að Jóhanna fórnaði henni í febrúar 2009.

Nánar má lesa um þessa glópsku og svívirðingu Jóhönnu og Steingríms í góðri færslu Ólafs Arnarssonar á Pressunni en slóðin er þessi: http://www.pressan.is/pressupennar/LesaOlafArnarson/skotleyfi-a-skuldara---helstu-punktar

Nú reynir á hvort stjórnarandstaðan er vanda sínum vaxin.  Ef til vill væri rétt að Lilja Mósesdóttir yrði fyrsti flutningsmaður þessarar vantrauststillögu á þá ráðherra sem ábyrgð bera á þessari aðför að almenningi og atvinnulífi í landinu. Hún hefur alla vega tjáð sig með þeim hætti, og á þakkir skildar fyrir það, að það er rökrétt að hún beri fram vantrauststillögu á fyrrum formann sinn og fleiri ráðherra.

Athugasemdir

[Eyjólfur G Svavarsson, 20.5.2011 kl. 00:17]

Sæll Jón. Ég er 100% sammála þér!!

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 20.5.2011 kl. 00:44]

Stjórnarandstaðan innan S og B flokka eru stærstu svikararnir á alþingi Íslendinga í dag!

Sú stjórnarandstaða hefur ekki getað beitt sér af krafti, vegna þess að hún er svo meðsek að stórum hluta til, að hún þorir ekki að beita sér fyrir nokkrum einustu málum af hörku!

Það er helvíti hart að stjórnarliðar hafi þurft að taka þetta óvinsæla ómak af stjórnar-andstöðunni (S og B), að mótmæla óréttlætinu og sviknum kosningaloforðum, eins og staðreyndirnar hafa sýnt!

Og fyrir það eru þeir stjórnarliðar nánast grýttir í hel á andlegan, eineltis-ofbeldishátt, af áróðurs-fjölmiðlum, fyrir að standa í lappirnar, og með réttlætinu?

 M.b.kv.

[Júlíus Björnsson, 20.5.2011 kl. 02:25]

Hér er skrítið að vera eyðileggja eða rústa innra gengi Íslands og vera svo að sækja um festa það ekki allra vesta sem hugsast getur  í sessi , í sýndar yfirtöku aðildaviðræðum í Brussel. Norðmenn bíða en eftir tilboði sem þeir geta ekki hafnað.

 Þrátt fyrir takmarkaða virðingu fyrir stjórnvisku og hæfileikum þeirra Steingríms og Jóhönnu þá hvarflaði ekki að mér að þau væru þeir glópar að selja framtíð íslenskra heimila og atvinnufyrirtækja í hendur kröfuhafa endurreistra viðskiptabanka.

Lið sem fer í banka og spyr hvað kemur best út fyrir mig,  eða í viðskipti við hvern sem er, fær örugglega svör í samræmi. Slíkt lið á ekki að koma nállægt annarra fjármálum að mínu mati.  Samningar eru yfirleitt formsatriði þegar þroskaðir  vita úrslitin nokkurn vegin fyrir fram. Svona liði er trúandi til alls.  Græðgi skein úr Steingrími á fyrsta degi þegar hann komst í stólinn.  Kína er að flytja mest inn í augnblikinu af öllum ríkjum heims, í raun að bjarga ESB í 20 -30% samdrætti síðustu 4 ár.  

[Seiken (IP-tala skráð) 20.5.2011 kl. 12:26]

Við erum nokkur sem höfum haldið því fram í langan tíma, m.a. í rifrildum við stjórnarliða á Eyjunni, að bankarnir hafi verið endurreistir með nákvæmlega þeim hætti sem lýst er í skýrslunni.

Í samskiptum mínum við fólk undanfarna daga, varð ég var við gríðarlega reiði vegna þessa máls, sem síðan hefur fyrst og fremst breyst í sorg.  Fólk bókstaflega trúir því ekki að við séum með jafn andstyggilegt fólk við stjórnvölin og að skýrslan gefur bersýnilega til kynna.

Það hlýtur að vera sjálfsögð krafa kjósenda í þessu landi að borið verði fram vantraust á ákveðna ráðherra í þessu máli. Ég minni á að stór hluti þingmanna, í bæði stjórn og stjórnarandstöðu, hefur fram að þessu ekki haft hugmynd um hvernig þetta var gert.

Það má einu gilda hvort vantraust verður samþykkt eða ekki. En kjósendur verða að fá það skjalfest, áður en næst verður kosið, hvaða þingmenn ætla að leggja nafn sitt við þessi vinnubrögð.

[Gunnar Tómasson (IP-tala skráð) 20.5.2011 kl. 12:29]

Sæll Jón. 

Þann 12. september 2009 sendi ég alþingismönnum eftirfarandi bréf um málið:

Samningar skilanefnda og kröfuhafa bankanna

Ágætu alþingismenn.

Í Kastljósviðtali sl. þriðjudag 8. september vék ég m.a. að því broti lánastofnana á lögum nr. 38/2001 um vexti og verðtryggingu sem felst í bindingu skuldbindinga í íslenzkum krónum við dagsgengi erlendra gjaldmiðla.

Í viðtali á Bylgjunni sl. fimmtudag 10. september sagði viðskiptaráðherra í upphafi máls að “það hafi verið gengið út frá því til þessa að þessi erlendu lán hafi verið lögleg.” Ef einhverjir teldu að svo væri ekki, bætti hann við, þá væri það hlutverk dómstóla að skera úr um málið.

Hér er ekki um “erlend lán” að ræða.

Öll krónulán bankanna eru fjármögnuð af tiltækum krónueignum þeirra að meðtöldum innistæðum í Seðlabanka Íslands sem verða til við sölu bankanna til se ðlabanka á erlendum gjaldeyri sem þeir hafa keypt af viðskiptavinum eða tekið að láni erlendis.

Erlend lántaka felur í sér gengisáhættu, sem bankarnir hafa kosið að láta lántakendur axla með bindingu höfuðstóls krónulána við dagsgengi erlendra gjaldmiðla.

Lög nr. 38/2001 banna slíka yfirfærslu gengisáhættu, sbr. athugasemd við frumvarp til laga nr. 38/2001:

“Samkv æmt 13. gr. og 1. mgr. 14. gr. frumvarpsins verður ekki heimilt að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við dagsgengi erlendra gjaldmiðla. Er talið rétt að taka af allan vafa þar að lútandi. "

Í uppgjörssamningum skilanefnda og kröfuhafa gömlu bankanna er gengið út frá því að yfirfærsla gengisáhættu hafi verið lögleg.

Samningarnir taka því ekki mið af skaðabótaskyldu bankanna gagnvart lántakendum gengisbundinna lána skv. 18. gr. laga nr. 38/2001.

Niðurfærsla höfuðstóls slíkra lána til jafns við fyrri uppfærslu vegna gengisbindingar myndi nema hundruðum milljarða króna.

Útfærsla uppgjörssamninganna án dómsúrskurðar um lögmæti gengisbindingar og hugsanlega skaðabótaskyldu væri glapræði.

Virðingarfyllst,

Gunnar Tómasson, hagfræðingur

[Jón Magnússon, 21.5.2011 kl. 11:47]

Þakka þér fyrir Eyjólfur. Þetta er mikilvægt en alvarlegt mál.

[Jón Magnússon, 21.5.2011 kl. 11:53]

Ég er alveg sammála þér Seiken og þykir gott að heyra að fólk skuli vera að ræða þetta mál. Mér finnst þetta stórmál og mjög alvarlegt. Ef til vill sýnir þetta betur en margt annað hvað þau Steingrímur og Jóhanna eru gjörsamlega vanhæf.   Ég er sammála þér að það er óverjandi að það sé ekki borin fram vantrauststillaga á þingi á þau fyrir þessa glópsku.

[Jón Magnússon, 21.5.2011 kl. 11:59]

Já Gunnar þetta var alveg rétt hjá þér eins og svo margt annað sem þú hefur sent frá þér. En þú hefur sennilega ekki vitað þegar þú sendir bréfið í september 2009 að Steingrímur og Jóhanna væru búin að brjóta fjöreggið með því að afhenda erlendum kröfuhöfum skuldir íslenskra fyrirtækja og heimila til innheimtu með öllum þeim afarkostum sem þeir óska að sýna.

[Gunnar Tómasson (IP-tala skráð) 21.5.2011 kl. 16:46]

Sæll aftur Jón.

 

Eins og fram kemur í eftirfarandi grein minni sem ég sendi 5. maí til birtingar í Fréttablaðinu (hún hefur væntanlega verið birt degi eða tveimur síðar), þá varaði ég sérstaklega við því að ríkisstjórn Steingríms og Jóhönnu væru með glórulausum aðgerðum sínum að afhenda fjöregg þjóðarinnar í hendur handrukkara.  

 

***

Eignamat gömlu bankanna - Stjórnvöld, heimili og kröfuhafar Í minnisblaði viðskiptaráðherra – Endurreisn fjármálakerfisins - sýn viðskiptaráðherra á verkefnin framundan – dags. 5. maí segir svo í 1. lið:  „Í ákvörðunum Fjármálaeftirlitsins frá því í október 2008 var kveðið á um að tilteknar eignir og skuldir færðust yfir frá gömlu bönkunum yfir í þá nýju.  Í kjölfarið gerði Fjármálaeftirlitið samning við Deloitte LLP um að meta þær eignir og skuldir sem færðust á milli.  Einnig gerði eftirlitið samning við alþjóða ráðgjafafyrirtækið, Oliver Wyman, til þess að hafa tilsjón með mati á eignunum.  Fjármálaeftirlitið fól Deloitte LLP að byggja mat sitt á hugtakinu gangvirði, en skilgreining þess gerir ráð fyrir að nýju bankarnir haldi áfram starfsemi sem fullfjármagnaðir íslenskir bankar á innanlandsmarkaði og þurfi hvorki að losa eignir (eða gera upp skuldbindingar) í bráð né með nauðungarsölu.  Niðurstöður matsins liggja nú fyrir og er nú verið að kynna þær hagsmunaaðilum í samræmi við stefnu þar að lútandi.” Gangvirði (”fair value” á ensku) vísar til söluverðs eigna við ríkjandi markaðsaðstæður án tillits til upphaflegs kaupverðs eða nafnverðs, t.d. reyndist gangvirði eigna Glitnis í Noregi sl. október vera 10% af kaupverði 2004 og brezkur fjármálamaður bauð 5% í áhvílandi skuldir á eignum Baugs í Bretlandi á sama tíma.  Þegar bankar fara á hliðina fara eignir þeirra á brunaútsölu, sbr. yfirtöku Bank of America á skuldum og eignum Merrill Lynch & Co. um síðustu áramót á 12% af gangvirði hlutabréfa fyrirtækisins í janúar 2007.   Markaðurinn er harður húsbóndi eins og skuldsett heimili landsins sannreyna um leið og stjórnvöld bjóða þeim aðstoð í skötulíki.  Hins vegar hafa íslenzk stjórnvöld slegið skjaldborg um hagsmuni erlendra og innlendra kröfuhafa á Gömlu bankana sbr. þær vinnureglur sem Fjármálaeftirlitið setti Deloitte LLP við mat á eignum þeirra og eiga ekkert skylt við gangvirði í merkingu þess hugtaks við ráðstöfun eigna gjaldþrota banka. Höfuðstóll og skilmálar húsnæðislána Gömlu bankanna eru ótvírætt umfram greiðslugetu fjölda lántakenda.  Það væri því glapræði fyrir Nýju bankana að yfirtaka slík lán skv. mati Deloitte LLP sem byggir á öðrum forsendum.  Vandi stjórnvalda verður einfaldlega ekki umflúinn: skjaldborg verður ekki slegin samtímis um hagsmuni heimila landsins og kröfuhafa Gömlu bankanna.  Hið sama er upp á teningnum varðandi skuldir sjávarútvegsfyrirtækja: Nýju bankarnir myndu verða nánast óstarfhæfir til langframa við yfirtöku skuldanna á margföldu gangvirði. Höfundur er hagfræðingur 

[Jón Magnússon, 22.5.2011 kl. 13:21]

Þakka þér fyrir þessa upprifjun Gunnar. Þú þyrftir að rifja þetta mál upp í dagblöðum.  Steingrímur J. komst upp með það í fréttum á Stöð 2 að gera hróp að þeim sem gagnrýna hann fyrir að halda svona illa á málum og tala um að þetta sé allt saman bull og vitleysa án þess að fréttamaðurinn hafi séð ástæðu til að spyrja hann nokkurs í framhaldi hvað þá að tala við þá sem halda fram því sem Steingrímur heldur fram að sé bull.