Pólitíski saksóknarinn

Saksóknari meiri hluta þingmanna upplýsti í dag að hún ætlaði að opna vefsíðu til að fjalla opinberlega um  framgang ákæru á hendur Geir H. Haarde fyrrverandi forsætisráðherra. Pólitíski saksóknarinn segist gera þetta af því að:

"Almenningur hefur eðlilega mikinn áhuga á þessum blessuðu hrunsmálum öllum og þess vegna er rétt að veita upplýsingar um það hvað þarna er á ferðinni."

Vefsíðan "glæpurinn hans Geirs", hefur því göngu sína og er stýrt af pólitíska saksóknaranum sem nýlega hefur verið skipuð Ríkissaksóknari.  Vænta má að sama gildi þá um aðrar ákærur sem almenningur kann að hafa áhuga á, þannig að vefsíðan "hinn daglegi glæpur" verði fastur liður í starfsemi embættis Ríkissaksóknara í framtíðinni. Nútíma gapastokkur ákærðra.

Ísland mun þá þokast nær réttarfari þeirra ríkja sem hafa saksóknara og dómstóla alþýðunnar, en þekktust þeirra í dag eru Íran og Norður Kórea. 

Einhverra hluta vegna sýnist mér sem pólitíkin hafi borið Sigríði Friðjónsdóttur pólitískan saksóknara meiri hluta þingmanna og Ríkissaksóknara af leið löghyggjunar, en inn á svið og hugsunarhátt alþýðudómstólanna og þeirra sjónarmiða sem valda því að þeir eru settir á fót.  

Sigríður Friðjónsdóttir virðist hafa gleymt ákvæðum 70 gr. stjórnarskrárinnar og 6.gr. laga nr. 62/1994 um mannréttindasáttmála Evrópu.  Pólitíski saksóknarinn sem einnig er Ríkissaksóknari ætti að hyggja að þeim grundvallaratriðum sem gilda um mannréttindi í réttarríkinu.  

Mér er nær að halda að það mundi valda embættismissi hjá öllum saksóknurum í nútíma réttarríkjum að tjá sig um stofnun sjálfstæðrar fréttaveitu um sakamál á þeim forsendum sem Sigríður J. Friðjónsdóttir segist ætla að gera það, í frétt í Morgunblaðinu á Uppstigningardag.

Hvað skyldi nú innanríkisráðherranum finnast um þetta?

Hvar er nú umboðsmaður Alþingis?

 

70.gr stjórnarskrárinnar: 

70. gr. [Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.]¹⁾

6.gr 1.mgr. laga um mannréttindasáttmála Evrópu 

6. gr. [Réttur til réttlátrar málsmeðferðar fyrir dómi.]¹⁾
1. Þegar kveða skal á um réttindi og skyldur manns að einkamálarétti eða um sök, sem hann er borinn um refsivert brot, skal hann eiga rétt til réttlátrar og opinberrar málsmeðferðar innan hæfilegs tíma fyrir sjálfstæðum og óvilhöllum dómstóli. Sé skipan hans ákveðin með lögum. Dóm skal kveða upp í heyranda hljóði, en banna má fréttamönnum og almenningi aðgang að réttarhöldunum að öllu eða nokkru af siðgæðisástæðum eða með tilliti til allsherjarreglu eða þjóðaröryggis í lýðfrjálsu landi eða vegna hagsmuna ungmenna eða verndar einkalífs málsaðila eða, að svo miklu leyti sem dómstóllinn telur brýna nauðsyn bera til, í sérstökum tilvikum þar sem opinber frásögn mundi torvelda framgang réttvísinnar.

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 3.6.2011 kl. 03:00]

Hvað með liðiði sem kom á og liðið sem viðheldur lögum um verðtryggingu á veðlánasjóðum. Gerir svo í farmhaldi ráð fyrir veldivísislegum [línulegum erldis] vexti verðbólgu á veltu sjóðannanna?

Hvering mun velta slíkrar sjóða vaxa í framhaldi?

Athugasemdir þínar Jón eru alveg réttar. Dómarar eiga ekki að dæma fyrir fram.  

Hinsvegar finn mér þessi perónu og einvaldsdýrkun sem mótar hugsunar hátt flestra á þingi vera til skammar.  Fremstur meðal jafningja er hámarkið þar sem sauðir eru innan við 10% af samfélaginu.

Ég get ekki ásakað núverandi ráðherra vegna þeirrar heimsku, ég reiðist þeim sem ég ber virðingu fyrir.  Hér er búið að innleiða lög og regluramma sem geta skapað óeðlilegt frelsi.

[Jón Magnússon, 3.6.2011 kl. 15:55]

Ég er sammála þér Júlíus með verðtrygginguna. Það er mesti glæpurinn gagnvart fólkinu í landinu að viðhalda henni.  Frá upphafi hefur verið ljóst að það var algjört glapræði að aðskilja laun og verðtryggingu lána. Ef verðtryggja átti lán þá varð sú verðtrygging að fylgja launavísitölu og engu öðru.

[Jon Ragnar Gudmundsson (IP-tala skráð) 3.6.2011 kl. 16:44]

 Vid engann er ad sakast !   Eda hvad ?   Kannskje rèttlæta megi slikt ,frà Nùverandi r ìkisstjòrn ,sem lidur i tæki til ad vidhalda valdi og meirihluta ,àfram.....Er lôngu ordinn leidur à masinu ,hjà nùverandi stjòrn ,um hversu alt er Sjàlfstædismônnum ,og fyrri stjòrn ad kjenna hverning fòr 2008....Vid engann er ad sakast , hversvegna ekki bara ad leggja slikt ad baki sèr. Hefur ekki stjòrnin annad ad gjera enn ad leita ad sôkudòlgum , altjòda hruns , à Islandi ? Ef vid einhvern er ad sakast ,er rikisstjòrn islands ekki markid , heldur àralông vanhæfni islensks stjòrnarfars ,og vôntun à skordum i kerfinu . Slikt hefur sidan leitt hvad af ôdru ,sem ì raun er ekki ,gerandi ad saklhæfa nokkurn mann um....!  Hvenær ætlar fòlkid i landinu ad skilja , einfalda hluti sem slikt.  Màlefnaleg àkæra er ad ôllu àbòtavant ,hvad vardar Geir Haarde ....! Virdist mèr sem adfôrin  ad honum ,meir eda minna er mùgsevjun , sem ekki heldur vatni ,er à hòlminn er komid.     Horfum ,fram i tìd ,og gleymum  slæmar stundir ,ì islenskum sem og altjòdlegum pòlitìkskum glundroda ,sem einfaldlega var ekkert annad enn àrangur lèlegs kerfis . Lìtum til Swiss ,lærum af Swisslendingum .

[Júlíus Björnsson, 3.6.2011 kl. 18:11]

Ég er búinn að finna út hvernig stöndug ríki verðtryggja veltu örggugra veðlánsjóða [AAA Prime] til elífðar.

Stöndug-ríki viðhalda veðum en auka þau ekki. Gerir allt mikið auðveldara.

Byggja nýir borgir.

Gera ráð fyrir línulegum vexti ferils framboðs og eftirspurnar CIP. Það tryggir að greiðslur vegna fasteinglána og húsnæðis allmennt, skerða ekki fastar hlutfallslegar [af þjóðartekjum] launaskattstekjur, söluskattstekjur og aðstöðugjaldstekjur [neytendur á fermetra] hins opinbera. 

Þessi hugmyndar fræði er hægri stefna. Vísir til að greina falska hægri menn í orði og á borði.  

Menn gera ráð fyrir línulegum stöðugleika, sem allri ráherrar hafa vald að stilla.

Lítillmenni gera ráð fyrir parabóluvexti veltu, það er veldisvíslegum. Alls ekki gert ráð fyrir honum hvað varðar minns 80% af veltu stönugura ríkja.

Málin er að það kostar fórnir að koma á fót eilífum veðtryggingar sjóð sem er stöðugur.

Ef raunreiðufjár velta hans árlega er 30 ein. með verðtryggingu.  Meðal lánstími jafngreiðslu lánanna 30 ár. Þá tekur 30 ár að borga eigendum út þegar hann hættir.  [20 ár þá tekur það 20 ár].

Reiðufjáreiginfé er 30. ein. í byrjun, viðbót er 29.ein einingar næsta ár, eftir 30 ár er hann sjálfbær: þroskaður.

Þetta er slatti reiðufjár sem þarf til að byggja upp verðtryggingar sjóð í raunveruleikanum.

Þá nægja ráðgerðar innborgarnir í framtíðnni fyrir útborgunum á hverju ári.

Hinsvegar í reiknilíkani þar sem öll lán er vertryggð miðað við gefna forsendu og útlán hækka á hverju ári um vöxt CIP,  Þá gerist það eftir 30 ár í bókhaldi að innstreymi er meira en útstreymi. 

Ef gert er ráð fyrir veldisvíslegum vexti þá þá verður þetta misræmi meira. Þetta er hrein bókhaldslegur hagnaður.

Augljóst er að t.d. þjóðverjar afskrifa þennan vaxtar auka reglulega út í þjóðfélagið aftur, til að mynda ekki falsvæntingar, lækka vexti næsta veðsafns.  

Þar sem þetta er forsenda fyrir góðan rekstur, þá er augljóst að í framkæmd er þessar 30 ein. á ári eru ekki fastar, og meðal lánstími getur breyst. Reglan er hinsvegar að bókhaldslegur hagnaður vex ef gert er ráð fyrir hraðari vexti CIP.

Einföld formúla til að reikna fjölbreytileikan er er hins vegar ekki til. Ég tel að færust stærðfræðingar Íslands, sem ekki skilja bókhaldslegt samhengi hluta á Íslandi í heila öld eða  framboðs og eftirspurnarlög mál á frjálsum markaði. 

Alþjóðleggir Prime AAA+++ verðtyrggingar sjóðir  sem eru kannski greiddir niður um 0,12 á ári, eru lykli atriði í Fjármálleikjum stöndugra ríkja.  Þeir eru bak veð eins og óveðsett náttúruaulindir Ríkis.

Bak veð fyrir endurreiðfjármögnu til að endur lána í skammtíma áhættulán.  Sem bera því hærri vexti sem veð [sem má breyta strax í reiðufé] eru ótryggari.  Sjóðstjóri í áhættulánasjóði, er mjög varkár hann hámarkar allar sínar áhættu forsendur í von um að hann hafi vitlaust fyrir sér [það er leyndarmálið]. Ungir graðir menn[ af báðum kynjum] þeir  hugsa um næsta drátt en ekki þar næsta lítið um ellina.  

Ábyrg ríkisstjórn og sjóðstjóri lágmarka allar áhættur í sínum plönum.  Mistök er auðvelt að leiðrétta síðar.

Íslensk verðtryggin er ekkert annað en krafa um skjalafals að mínu mati. Stangast á við stjórnarkrár allra ríkja sem kenna sig framboðs og eftirspurnar búskap.

Breyta vertryggingingu langtíma veðlána um ári 2000 eyðlilagði öll eignasöfn á Íslandi sem gætu nýst sem bakveð. Enda er Ísland ekki í samkeppni eða samburði við stöndu ríki heims.

Hér er miðað við t.d. Eistland, Möltu, N-Kóreu, Kúpu, af  innlendum hagstjórnarfræðingunum.

Enginn vekur athygli á því að grunnur Friedman og Fisher, var hægri frjáls, kenningar [rökréttar ályktanir] þeirra byggja á þessum grunni, en ekki þessum sem eru í upphaldi hjá Íslenska mannauðinum í dag.

Dæmi Þjóðverjar er með bestu langtíma reiðufjárveðinn.  Dollar þar sem CIP er búið að vaxa um 4,5 % línulega frá um 1973 og um 3,5 % frá um 1936 er síðan 2005 að stefna á 0% -2.5 % Kúvending sem allir nema Íslendingar eru búa sig undir. 

Ef króna styrkist gangvart viðskipta ríkjum þá er það vegna þess að CIP þar  vex hægar hér en þar [verðlag og launatekjur].  Ef CIP hér vex hægar er allar líkur á að innri heildar þjóðartekjur vaxi hægar.  Þetta er yfirlýst markmið valdahafa á Íslandi. 

Seðlanbankinn  sýnir stöðu sína í dag  eins og sé rekin eins og hvert annað áhættu rekstrar fyrirtæki eins þau sem hrundu hér. 

Ef hér er kauphöll þá er ekki kostur að á Wikipedia má lesa frá stofnun hennar að hún sé lengi að breyta bréfum í reiðubréf.  Hvað kostar þetta skrípi?

Erlendis eiga minnst 80% bréfa að vera í rekstrafyrirtækjum með litla starfsmanna veltu. 

Hér á að leyfa markaðsetningu á hlutabréfum í mjög litlum rekstra einingum, og taka fastan skatt af hagnaði þeirra sem er ekki hærri en fastur skattur á  heildar laungjöld þeirra.

Skilgreina geira í keppni, ákveða fastan skatt fyrir hvern geira. Þá geta þessi fyrirtæki eftir að hafa greitt hagnað, auðveldlega fjármagnað sig í Kauphöll. Almenningur getur bjargað framlegð þeirra frá því að tapast í vaxtasköttum.

Kauphallir virka ekki á Bolsévika grunni.  Gera fasteignakaup að góðum verðtryggingakosti á móti sparifé, en ekki að gróðastígu.  

Ef grunnur er vitlaus hver er þá sekur? hvernig væri að miða sig við Þýskaland, UK, USA, Kanada, Holland t.d. Taka til fyrirmyndar þeirra grunn í viðskiptafræði og efnahagstjórnun. Minnka vægi fjárfestinga á fátækum mörkuðum , þar sem risarnir eru á fullum kappi. Sérhæfa sig í að þjóna efri millistéttar mörkuðum heimsins, án beinna afskipta stjórnmálanna.  Virkja nýbúanna.  Lítið gæða magn sleppur í gegnum alla múra ef almenningur í þessum ríkjum sækist ekki eftir því. Margt smátt gerir eitt stórt og öruggt.

[Júlíus Björnsson, 3.6.2011 kl. 19:19]

Félagmálráðaherra, sagði í fréttum núna að hann og þeir sem hefur umboð fyrir, væru að læra af starfsmönnum AGS.  

Þetta staðfestir allt sem ég hef sagt, hér kunna sumir ekki stönduga efnahagstjórn.

Maður á ekki að reka Ríkið eins og alþjóðlegan auðhring eða áhættu skammtíma rekstrarfyrirtæki. 

Einstaklingarnir eru bestir til í þeim geirum sem ekki eru öruggir keppnisgeirar.

Eintaklingarnir eru líka bestir í bera óskerta ábyrgð á öruggum rekstri.

Þeir sem ekki ráða við stóra veltu, geta vel ráðið við litla. Hinsvegar ráða þeir ekki við stóra veltu sem ekki ráða við litla. Ríkið á ekki að vera leikvöllur þeirra sem ekki ráð við litla veltu.

Menn sem ráða við litla veltu, sækjast ekki störfum hjá ríkinu ef allt væri eðlilegt.    

[Jón Magnússon, 3.6.2011 kl. 23:49]

Þakka þér fyrir Jón Ragnar en það er að sjálfsögðu við ákveðna aðila að sakast og það mun koma í ljós. Því miður fór umræðan strax eftir hrunið ef til vill af því að henni var stýrt í óttalegt rugl.

[Júlíus Björnsson, 5.6.2011 kl. 01:00]

http://juliusbearsson.blog.is/blog/juliusbearsson/entry/1171875/

Hér myndræn framsetning á því sem góðir starfsmenn AGS eru að vekja athygli á í skýrlu sem var gerð fyrir 2005 og voru rökin með og móti, sértækum vandamálum á Íslandi , sem stjórnin myndu svo ræða við valdmenn hér. Nú fyrr á árinu er það helsta í fréttum heim til NY að Seðlabankinn hér sé að leggja [í fyrst sinn, undir skilið] í varsjóð án þess að taka féið lánið. Varasjóðir er mjög dýrir og aðeins hægt að réttlæta  ef virklega kemur þörf á því að loka þeim. Það er eina leiðinn til að ná fé út úr þeim.  Forendur fyrir stærð varasjóða eru að hámarka atvinnu stigið og starfsaldur, lágmarka verðbólgu stig framtíðar hámarka greiðsgetu. Ef ríki er stöndugt í dag afhverju ætti það að hafa breyst eftir 30 ár? 

Er ekki kreppa núna og er ekki ráð að tæma alla varsjóði sem eru óþarfir eftir 30 ár. Ef í dag er hægt að leggja 60% af ellilífeysisjóðsgjöldum hinna vinnandi inn í varasjóð, hversvegna er það ekki hægt eftir 30 ár?  Ef það er hægt eftir 30 ár hversvegna er ekki hægt að taka upp bein ellitekju kerfi eins og í Þýskalandi.   Þjóðverja vita að þeir sem eru hraustir í ellinni eru líka virkir neytendur og efla allan innri hagvöxt. Ég sé fyrir mér þjóð hér eftir 30 ár með langa starfsævi og styttri námstíma, góða greiðslugetu og dansandi almennt fram á síðast dag. Ég þarf engan varsjóð sem tryggir,  hið gagnstæða. Ég versla ekki í lágvöru búðum  og eyði 200 kr. í bensín til að spara 10 kr. í afslátt. Sumir segjast vilja spara og segja hagræðing sé af hinu góða. Maður sparar ekki út fyrir gröf og dauða. Maður nýtur lífsins lifandi, ekki uppdópaður í Kör.