Hvort er gengishrun eða ríkishrun?

Seðlabanki Íslands bauðst  til að kaupa Evrur á genginu 210 íslenskar krónur í gær og borga með  verðtryggðum ríkisskuldabréfum. Seðlabankinn vildi kaupa 72 milljónir Evra á þessu yfirgengi en fékk 3.

Þegar Seðlabanki býðst til að kaupa Evrur á gríðarlegu yfirverði miðað við skráð gengi og nánast engin vill selja þá segir það alvarlega sögu um stöðu íslensku krónunnar eða ríkisins eða  hvorutveggja. Fjárfestar telja raungengi  krónunar  lægra en 210 krónur  á Evru eða  skuldabréf íslenska ríkisins vonda pappíra. 

Seðlabankastjóri kann þó aðrar skýringar og segir að þetta komi sér ekki á óvart. Fyrst svo var af hverju stóð Seðlabankinn þá fyrir útboðinu. Styðst svona háttalag við heilbrigða skynsemi?

Seðlabankastjóri segir síðan að  því betra ástand sem sé á erlendum mörkuðum því  fyrr getum við afnumið gjaldeyrishöft.  Er það svo?  Liggur styrkleiki eða veikleiki íslensku krónunar í ástandi erlendra markaða? Sýnir saga tíðra gengisfellinga krónunar fram á réttmæti þessa skýringarkosts? 

Þegar íslenska ríkið getur ekki keypt Evrur á yfirverði þá er það grafalvarlegt mál.  Þetta útboð bendir til þess að peningamálastefna Seðlabankans og ráðstafarnir frá því að Már Guðmundsson tók við standist ekki. Ekki frekar en peningamálastefnan sem fylgt var fyrir hrun og merkilegt nokk Már Guðmundsson núverandi Seðlabankastjóri er höfundur að. 

Af hverju ekki að ræða þetta mál í alvöru í stað þess að grípa til útúrsnúninga og rangra skýringa eins og Seðlabankastjóri gerir.

Athugasemdir

[Hlynur Jörundsson (IP-tala skráð) 17.8.2011 kl. 11:06]

Fræðimennska um flata jörð er byggð á doðröntunum sem eru skrifaðir um hana.

Svona sjálfstyrkjandi kenning.

Þú ferð í býflugnabú að leita ullar ef þú reynir að nota orðin heilbrigð skynsemi við slíka fræðimenn.

[Ingi Gunnar Jóhannsson (IP-tala skráð) 17.8.2011 kl. 11:22]

Þetta staðfestir bara það sem löngu er ljóst: Íslenska ríkið á sér ekki viðreisnar von með ónýta krónu sem gjaldmiðil. Ríkið er líka á hausnum, hrunvaldar þessarar voluðu þjóðar hafa séð til þess og rænt hana innan frá fyrir hrun, þeir fjármunir liggja allir í erlendum gjaldmunum sem keyptir voru á spottprís fyrir hrun (Evran var lengi á 80 kall...) faldir á leynireikningum erlendis, eða grafnir í jörð í kössum við íslenska sumarbústaði þessara snillinga. Og ríkið tekur svo á sig milljarða afföll bankanna, ég spyr AF HVERJU? Var ekki búið að einkavæða draslið? 

Það er núna allt endanlega að fara til fjandans á Íslandi. Hvernig væri að horfast í augu við það og gera björgunarráðstafanir, í stað þess að þykjast alltaf vera búinn að þétta lekann á þjóðarskútunni?

Þetta mun fara afar illa, hrunið er rétt að byrja. Katastrófan er í augsýn.

[Lúðvík Júlíusson, 17.8.2011 kl. 11:31]

Þátttaka var takmörkuð við það skilyrði að þáttakendur þyrftu að bjóða að minnsta kosti 500.000 evrur.  Margir smáir áhugasamir fjárfestar fengu ekki að taka þátt.

Seðlabankinn breytti reyndar túlkun sinni á þátttökuskilyrðunum á föstudaginn á þá leið að hægt væri að stofna kt. eða fjárfestingasjóði sem gætu safnað saman smáum fjárfestum.

En þá er samt há þátttökuhindrum.

Ég hlýt að velta því fyrir mér hvers vegna hindrunin sé svona há þegar það þarf gjaldeyri til landsins... er það til að tryggja litla þátttöku?

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 17.8.2011 kl. 11:34]

Er hægt að taka menn alvarlega sem hafa það í regluverki sínu að banna innlendum aðila að sjá fyrir fjölskyldu sinni erlendis?

Ég held ekki. 

[Sumarliði Einar Daðason, 17.8.2011 kl. 12:23]

Sennilega er hvoru tveggja í gangi.

Stefna ríkisstjórnar í efnahagsmálum þjóðarinnar er með öllu óskiljanleg og fjandsamleg bæði heimilum og fyrirtækjum sem eru ekki inn í spillingarvef lífeyrissjóða og ríkisstjórnar.

Svo er seðlabankinn nýbúinn að hækka stýrivexti vegna verðbólgu sem má pottþétt rekja til skattahækkana. Kjarasamningarnir almennings náðu ekki einu sinni að dekka nema brot af skattahækkunum. Nýlegar launahækkanir alþingismanna, ráðherra og fleiri álíka er ákveðið af kjararáði einhliða!

Þetta er svo mikið bull sem er í gangi að það er erfitt að finna samanburð í hinum stóra heimi.

[Einar Solheim, 17.8.2011 kl. 12:38]

...á yfirverði?  Það fer auðvitað eftir því við hvað þú miðar.  SÍ er að kaupa á undirverði miðað við skráð gengi SÍ.  Bankinn var að gera tilraunir til að kaupa krónur á lægra verði en skráð gengi.  T.d. að hleypa mönnum út með Evrur ef þeir eru tilbúnir til að kaupa evruna á 210 kr. í stað 170.  Það að þátttaka í slíku útboði sé lítil þýðir væntanlega að eigendur IKR vonast til að geta fengið Evrur ódýrara - þ.e. að krónan sé raunverulega of veikt skráð.

[Jón Magnússon, 17.8.2011 kl. 13:28]

Já eigum við ekki frekar að leita að hunangi í býflugnabúinu Hlynur.

[Jón Magnússon, 17.8.2011 kl. 13:30]

Það er einmitt það sem þarf að gera Ingi. Horfast í augu við raunveruleikann eins og hann er og gera fólki grein fyrir því og hvernig á að sigla út úr vandanum í stað þess að láta alltaf eins og fólk séu hálfvitarnir hans Þráins Bertelssonar

[Jón Magnússon, 17.8.2011 kl. 13:31]

Nei Lúðvík er það ekki til að einfalda vinnuna við útboðið. Þeim mun fleiri sem bjóða lágar upphæðir þeim mun meiri vinna. Þess vegna er líka farið í að bjóða fólki að koma í hóp.

[Jón Magnússon, 17.8.2011 kl. 13:32]

Því miður Sumarliði þá er víða nóg af bullinu annarsstaðar en hér. Það hrellir mann ansi mikið.

[Jón Magnússon, 17.8.2011 kl. 13:34]

Nei Einar Seðlabaninn bauðst til að kaupa Evruna á 210 krónur íslenskar. Það er yfirverð miðað við skráð gengi kr. 163 krónur eða rúmlega 22% hærra verð en skráð gegni íslensku krónunnar.

[Gunnr (IP-tala skráð) 18.8.2011 kl. 00:21]

Sæll Jón,

Þetta er gríðarlegt áhyggjuefni. Aflandsgengi(markaðsgengi) íslensku krónunnar er lækkanid og var í dag um 263 Íkr € miðað við haftagengi Seðlabankans sem var um 164 Íkr og það að þeir geta ekki keypt € á 210 Íkr sem er þarna mitt á milli segir væntanlega þá sögu að raunverulegt raungengi krónunnar er nærri aflandsgenginu en haftagenginu.

Við erum með ríkisstjórn sem hangir á eins manns meirihluta og virðist í raun hafa gefist upp á fjárlagahallanum sem er væntanlega hlutfallslega stærri en sá gríski þegar afborganir skulda koma í kjölfarirð. Hagkerfið er ekkert að vaxa. Raunar er ekkert af viti að gerast hérna og ríkisstjórnin er með líkvöku yfir viðskiptalífi landsins. Ekki er traustið mikið á þessari ráð og dáðlausu ríkisstjórn en það ber ekki mikið á tillögum stjórnarandstöðunnar sem ber í raun ábyrð á að hafa látið ríkisútgjöldin blásið út um 33% á hvern einstakliing á tæpum 10 árum frá 2000 til 2009 og það er væntanlega heimsmet í vestrænu þjóðfélagi. Þetta þarf allt að fara til baka og enda verður þjóðfélagið ekki með meira milli handanna en í besta falli það sem við höfðum árið 2000 fært til dagsins í dag enda bætast vaxtagreislur og jafnvel niðurgreiðslur lána inn í myndina en það gleypti raunar næstum 20% af skattekjum ríkisins í fyrra og það bólgnar ár frá ári að óbreyttu.

Á Stöð 2 var vísað í það að það treystu 29% stjórnarandstöðunni til að taka við og 45% treystu þeim alls ekki þanning að ástandið virðist nokkuð vonlaust. IMF er farið frá landinu.

Við ekki haldið áfram að vefja okkur í skuldir og án þess að ná jafnvægi verður vitavonlaust að hætta gjaldeyrishöftunum og með þau verður engin alvöru atvinnuuppbygging þanning að þjóðfélagið virðist í pattstöðu þar sam jafnvægi á ríkisútgjöldunum virðist forsendan og það getur ekki ráðlaus stjórn, þjóð virðist ekki gera sér grein fyrir stöðunni nema að litlu leiti og umræðan einkennist af argaþrasi og illmælgi og uppnefnum.

Kv.