Þá brást Jóhanna.

Þegar neyðarlögin voru til umræðu á Alþingi 6. október 2008 krafðist ég þess að verðtryggingin yrði tekin úr sambandi a.m.k. tímabundið með nýjum neyðarlögum. Í framhaldi af því fór ég síðan fram á það að þetta mál yrði tekið upp.

Þáverandi forsætisráðherra gekkst fyrir nokkrum hlutum varðandi skuldavanda heimilanna, m.a. undirbúning til að taka á gengislánunum og fól Jóhönnu Sigurðardóttur að skoða tillöguna um að taka verðtrygginguna úr sambandi. 

Hér fyrir neðan  má sjá fréttina um það hverja Jóhanna valdi í starfshópinn. Vini sína og kunningja að mestu leyti en allt fólk sem eru varðhundar verðtryggingarinnar. 

Svo segist Jóhanna vilja slá skjaldborg um heimilin. Hún er versti óvinur heimilanna í landinu og brást þegar mest á reið eftir hrunið 2008. Síðan þá hafa höfuðstólar verðtryggðu lánanna hækkað meir en 200 milljarða. 

Höfuðábyrgðina á slæmri skuldastöðu heimilanna í dag bera Gylfi Arnbjörnsson forseti ASÍ og Jóhanna Sigurðardóttir. Þau hafa ævinlega tekið stöðu með fjármálafyrirtækjunum gegn fólkinu í landinu.

Félags- og tryggingamálaráðherra felur sérfræðingum að fjalla um verðtryggingu lána

27/10/2008

Félags- og tryggingamálaráðherra hefur í dag skipað fimm manna sérfræðingahóp sem falið hefur verið að skoða hvort og þá hvaða leiðir séu færar til að bregðast við vanda lántakenda vegna verðtryggingar.

Gylfi Arnbjörnsson, hagfræðingur og formaður Aþýðusambands Íslands, er formaður starfshópsins. Aðrir fulltrúar eru Þorkell Helgason stærðfræðingur, Vilborg Helga Júlíusdóttir hagfræðingur, Edda Rós Karlsdóttir hagfræðingur og Ragnar Önundarson viðskiptafræðingur. Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, hagfræðingur í félags- og tryggingamálaráðuneytinu, starfar með hópnum.

Athugasemdir

[Helgi Þór Gunnarsson, 18.2.2012 kl. 15:03]

Sæll Jón hvaða hagsmuni hafa þau í þessu máli????

Ég hef oft velt því fyrir mér hvað er í gangi bakvið tjöldin í stjórnkerfinu!!!

Kær kveðja frá Eyjum.

[Hrólfur Þ Hraundal, 18.2.2012 kl. 16:54]

Þakka þér fyrir Jón Magnússon.  Það sem þú hér segir um Gylfa og Jóhönnu hefur verið grunur margra lengi.

En hvað getum við sagt, við skattborgarar sem bara borgum það sem þetta fólk krefur okkur um og öflun þess fjár krefst margfaldrar vinnu sem aftur krefst hvíldar, og þess vegna hefur ekki en, verið lagt af stað til að sálga þessari óstjórn.  

En vonandi eru en til á íslandi dugandi menn sem kunna að hreinsa til.  En þar er núverandi formaður Sjálfstæðisflokksins ekki til nokkurs hlutar dugandi.

[Erla Magna Alexandersdóttir, 18.2.2012 kl. 19:02]

Ef verðtrygging væri jafnframt á laun fólksins í landinu væri hún afsakanleg- kannski- en hún mun skapa ójafnvægi og koma bönkunum í aðstöðu til að ræna almenning.

Bankarnir buðu 90 % lán og vissu að svo gætu þeir tekið eignirnar til baka.

Skjaldborg jóhönnu er um Bankana.

[Sindri Karl Sigurðsson, 18.2.2012 kl. 22:54]

Það er ekkert of seint að taka verðtrygginguna úr sambandi. Það má ekki endalaust velta upp gömlum syndum og efum. Það að aftengja hana frá og með morgundeginum er auðvelt en það liggur ljóst fyrir að breyta afturvirkt er ekki einfallt mál.

Setja lög sem taka hana úr sambandi og semja um fasta vexti út lánstímann.

[Guðjón Sigþór Jensson, 19.2.2012 kl. 10:05]

Ríkisstjórn hver svo sem hún er á hverjum tíma er undir gríðarlegum þrýsting þeirra hagsmunaaðila sem standa henni næst.

Ríkisstjórn Jóhönnu beið erfiðasta hlutverk nokkurrar ríkisstjórnar á Íslandi, að rétta Þjóðarskútuna við eftir brotlendingu Frjálshyggjunnar. Vin

Hún stóð frammi fyrir þeirri staðreynd, að hámarka þurfti eignir bankanna, þ. á m. útistandandi skuldir. Auðvitað var kannski ekki réttasta leiðin farin en : að leyfa dýrtíðinni að vaða uppi eins og reynslan sýnir. Í öllu uppnáminu fór meira úrskeiðis en nokkur vildi en þessu hefði mátt afstýra hefðu verið gerðar viðeigandi ráðstafanir í aðdraganda hrunsins. Mestu afglöpin voru að slá á boð Breta að vinda ofan af ofvexti íslensku bankanna en aðgerðir þeirra Brown og Darling gerðu illt verra.

Annars er spurning um hvaða lærdóm þjóðin dregur af þessu öllu saman sérstaklega á hvaða siðferðislega plani við erum stödd sem þjóð. Nú er kvörn réttvísinnar komin af stað, fyrsti alvarlegi dómurinn um ábyrgð og ábyrgðarleysi að baki.

Við vonumst til að feta áfram betri tíma en án þeirra sem flæktir voru í brask og ágirnd í aðdraganda hrunsins.

Góðar stundir!

[Júlíus Björnsson, 19.2.2012 kl. 11:09]

http://www.global-rates.com/interest-rates/libor/libor.aspx

Erlendis er Nafnvextir yfirleitt grunnkostnaðar vextir + áhættu vextir vegna veða + CIP vextir fram að gjalddaga.  Enginn ábygur aðili á meginlöndum gefur afslátt af ráðgerðum hámarksverðbótum hingað til.
Grunnkostnaðvextir er náttúru hrein eignkrafa, t.d. til að endurgreiða kostnað við stofnum matrx[fylkja] í stóborgum erlendis.

100 skráðra sameigenda veða fylki 30 ára jafngreiðsluskulda, kostar 1,99% á fyrstu útgáfu til að greiða til baka fyrstu útgáfu á 30 árum í hreinu reiðufé á raunvirði.  
Næstu útgáfur til að viðhalda alltaf eftir 30 ára 100 skráðum eigendum er útgáfa 3-4 nýrra eigenda á ári. Við eru að tal um fylki þar sem þetta er heimilið næstu 30 ár. Þá er eðlilegt að 3 nýir flytji inn í hverfi þegar 3 nýir selja.    

Þetta val á 30 árum kallast að þroska fylkið og eftir 30 ár er það "mature" og í "balance"  bundin útborgunar skylda er þá um 3,33% af framtíðar verðbótum [og eða rentun] ógreiddra heildar skulda.  Því miður er ekki hægt að undirbjóða svo þroskuð fylki gagnvart ríkjum sem taka engar rentur og eru að eins að verðtyggja.
Þetta eru faldir varsjóðir, sjálfbærir og þegar þeim er lokað [hætta að velja nýja 3 ] þá rennur út reiðu weða hreinn hagnaður í 30 ár.

Samkvæmt meðmælum Seðlabanka EU, UK og USA er við nú að skipta  við okkur helstu viðskipta ríki sama magni af fiski , aðeins meira af kjöti  meira af orku , fyrir 50% minna magna af vörum á móti. 
Sjá gengi Íslenskra krónu eftir leiðréttingu á raunvirði útfluttnings.

Gallinn við það að vera stór í landbúnaði eða sjávarútveg er að þá lækkar oft kostnaðar verð framleiðslu, og þar með raunvirði á Alþjóðamörkuðum. Viðskipta vinir [kaupendur] fákeppni grunngeira sem borga aldrei meira en 2,0% vsk. , sig kannski við  smá hagnað á langtíma forsendum en helst ekki neinn. Brussel heldur því um svona geira  í EU leggur fram verðlista um leiðbeinandi fákeppni verð. Regluverk gerir það sama í USA.
Þetta er ekki viðurkenndir keppnisgeirar erlendis, það eru hinsvegar smásölu neytenda geirar þúsunda eða milljóna seljenda, þar áhætta líka engin að 1% fari á hausinn.

Íslendingar eiga að vera með fleiri og minni vsk. fyrirtæki og taka þjóðverja og Frakka til fyrirmyndar og einbeina sér að selja raunvirði inn á efri milltéttar markaði heims.  Ef það er ekki orðið of seint.

AGS bendir á 2005 að hvert ríki borgar sínum þegnum lífeyri af eigin þjóðartekjum, eða ef long term grunnvextir hjá íbúðlánsjóði og lífeyrissjóðum er 3,5% í Kauphöll og þeir 80% af markaði, þá er þetta best kjara vextir á Íslandsmarkaði.  

Í Danmörku er Libor milli banka ársvextir 1,99% , í UK 1,69. Mismunur á bestu kjara vöxtum  er kallað áhætta, áhætta selur sig ekki með hagnaði.    

Við fáum ekki reiðfé af öðrum mörkuðum til að hagnast á öðrum mörkuðm. Alls ekki hið opinbera.

Sumt er ekki hægt að kenna í Háskólum, greind og glufur í kerfum, og óskrifaðar leikreglur. Lesa texta sem skrifaðir með rökfræðilega setningarlega, þar sem það sem ekki er skrifað skiptir oft meira máli en það sem er skrifað, tvítekning á sama hugtaki getur merk sama og ++ = -. tivísun með samanburði krefst að lesandi lesi þá 100 bls. síður fyrir utan textan hafi hann ekki gert það áður með skilningi og eða lært utan að.

Sem leikmaður þá segi ég að Björgólfur Guðmundsson og Jón Ásgeir hafi sannað í verki að þeir þeir eru læsir á Íslandsmarkað og skilja hvað raunvirði og jafnvirði er.
Liðið hér ofan talið hefur nú ekki hingað síðustu 30 ár sagt mikið sem segir að það skilji nokkuð í markaðfræðum í framkvæmd. 

Tengja heildarneyslutölu [ríkis , lögaðila, 10 % ríkustu] við kröfu lífeyrissjóða að stækka hlutdeild sína í árs þjóðartekju skiptingum framtíðar long term. Var vitleysa 1983, og þar af leiðandi lög og ályktanir byggðar á kröfunni  síðar.

Initial rate á ensku þýðir ekki ávöxtunarkarfa.  Ávaxta þýðir á Íslensku að margfalda eða stækka. Ríkis búskapur felst í að deila og drottna á sínum heimamarkaði á hverju ári. Sýna öðrum ríkjum þá virðingu að treysta þeim fyrir sinum mörkuðum. 

1970 var samkomulag um að koma upp samræmdum jafnvirðsmælikvarða [PPP] fyrir öll ríki heims  til að í framhaldi mætti flytja fjármagn aðlega frá þeim ríkari til þeirra fátækari, [með eignarhald í huga]. Það mun aldrei breytast að allir markaðir hafa sitt persónuleg gengi og samanburður verður alltaf gerður á gengjum markaða. [rating er skráning].  
Þegar nánast öll þjóðin heldur króna ákveði gengi hér , þá erum við í stórhættu, Alþjóðagengismarkaður skráir PPP raunvirði heildarsölu vsk. vöru og þjónustu síðasta árs.  Ef þetta er 100 milljarðar ppp eininga á 10 milljarða íslenskra króna þá fást 10 ppp einingar fyrir 1 krónu.  Vanalega er ppp einingum snúið yfir í USA dollar: hvað fæst fyrir hann á heimamarkaði USA.  Síðan gildir í vöruviðskiptum að USA ábyrgist að þú færð vörur á heimamarkaði fyrir þinn dollar, en ein tegund getur verið uppseld. Hinsvegar bíður engin betra úrval og gæði en USA.  Þetta er verðtygging á dollar síðan 1970. Ríki eignast dollar vegna þess að USA hefur keypt af þeim. Þau geta ekki heimtað gull fyrir allt draslið sem USA hefur keypt af þeim.

Þegar ríki gefa upp sín eigin gengi á eigin raunvirðiforsendum þá kallast þau OER. þá þýðir að OER er hærra en heims meða raunvirðismatið, þá er þessi ríki að okra í krafti sérstöðu [selja meira til þeirra 10 % ríkustu kannski], þegar OER er lægra er þau að undirbjóða.
Ríkistengdir lífeyrissjóðir verða að laga sig að ársþjóðartekum hverjum sinni, þess vegna þegar núverandi bull ávöxtunargeiri verður lagður niður er engin þörf að fita lífeyrisjóði með okur húsnæðislánsformum.
Íslendingar  er ekki með þroskuð fylkja veðasöfn geta því ekki verðtryggt longterm í samkeppni við önnur ríki. Öllu ríki vilja fá ofur lífeyristekjur.

[Ragnar G, 19.2.2012 kl. 12:17]

Gaman að heyra í þér í morgun varðandi verðtrygginguna á Sprengisandi. Þú stóðst þig frábærlega vel varðandi þetta ósanngjarna mál. Áfram Jón.

[Jón Magnússon, 19.2.2012 kl. 14:27]

Ég átta mig ekki alveg á því að hverju þú ert að spyrja Helgi. Ef vísan er til Jóhönnu og Steingríms þá eiga þau við fjármálaveldið í landinu að etja og þora ekki að taka á málum á grundvelli sanngirni.

[Jón Magnússon, 19.2.2012 kl. 14:28]

Sammála þér Hrólfur það verður að sálga þessari óstjórn og fá stjórn sem þorir að takast á við vandamálin.

[Jón Magnússon, 19.2.2012 kl. 14:29]

Það er alveg rétt Erla. Háa lánshlutfallið á verðtryggð lán með 5% vöxtum gat aldrei gengið upp.

[Jón Magnússon, 19.2.2012 kl. 14:38]

Ég er ekki sammála þér Guðjón varðandi erfiðasta verkefnið. Ríkisstjórn Jóhönnu tók við því verkefni sem fyrri ríkisstjórnin var byrjuð á. Þar var meðal annars byrjað á að skoða vanda vegna gengisbundnu lánanna og niðurfærslu höfuðstóla verðtryggðu lánanna.  Jóhanna og Steingrímur hentu þessum verkefnum frá sér og létu Íslandsbanka og Arion banka í hendur erlendra vogunarsjóða. 

Varðandi frjálshyggjuna þá er það misskilningur að frjálshyggjan hafi brugðist.  Spurning er líka um skilgreiningu á hvað þú átt við með frjálshyggju.  Það er hægt að segja að markaðskerfið hafi orðið fyrir áfalli, en það er ekki nokkur maður ekki einu sinni Steingrímur J eða Jóhanna sem eru á móti frjálsu markaðskerfi eða leggja til eitthvað annað.  Frjálshyggja eins og ég hef skilgreint þá stefnu fjallar um að lágmarka afskipti ríkisins en auka sem mest frelsi einstaklingsins. Það var ekki undirrót þess vanda sem við var að glíma og er verið að glíma við. Vandinn var ábyrgðarlausar ópersónulegar bankastofnanir sem lutu ekki lögmálum eðlilegrar markaðsstarfsemi og voru að svindla. Það er engin stjórnmálahreyfing eða hugsjón sem stendur fyrir slíku eða mælir því bót.  Vandinn sem við og þjóðir Vestur Evrópu standa frammi fyrir er útþennsla og eyðsla ríkisins og auknar lántökur og raunveruleg ríkisvæðing bankanna. Afleiðing þeirrar helstefnu er að koma í ljós víða í Evrópu í dag og á eftir að verða hér nema dregið verði úr afskiptum og eyðslu ríkisins.  Þannig verður hugmyndafræði einstaklingsfrelsisins og takmarkaðra ríkisútgjalda að bjarga okkur út úr þeirri kreppu sem nú er og má að töluverðu leyti kenna aukinn ríkishyggju, aga- og aðhaldsleysi og hreinlega glæpamennsku um.

[Jón Magnússon, 19.2.2012 kl. 14:38]

Þakka þér fyrir Ragnar.

[Guðjón Sigþór Jensson, 20.2.2012 kl. 20:20]

Ef Sjálfstæðisflokkurinn væri við völd í dag þá er allt eins líklegt að við værum í svipaðri stöðu og Grikkland.

Ekki hefði verið tekið á neinu, það hefði þurft að taka tillit til hinna og þessara af því að þeir höfðu borgað í kosningasjóð Guðlaugs Þórs eða einhvers annars. Spillingin hefði haldið áfram þó svo að hún hefði verið rekin á öðrum forsendum.

Enginn hefði verið ákærður enn og þaðan af síður dæmdur. Ljóst er að tekið hefði verið á silkihönskum á öllum þeim bröskurum sem tengdust Sjálfstæðísflokknum og Framsóknarflokknum.

Stjórnarandstæðan er svo aum þrátt fyrir mjög veikan þingmeirihluta að Ólafur Ragnar sér aumur á henni. Hann er orðinn n.k. aðstoðarstjórnarandstaða þegar hann grípur fram fyrir hendurnar á þingmeirihlutanum í einstökum málum þegar hann neitar að undirskrifa lög samþykkt á þingi.

Mesta afreksverk ríkisstjórnar Jóhönnu er að bjarga velferðarþjóðfélaginu sem hefur ætíð verið þyrnir í augum Frjálshyggjunnar. Alþjóða gjaldeyrsissjóðurinn hefur gefið okkur mikið lof fyrir þetta afreksverk og vísar gjarnan í reynslu Íslendinga.

Mættuð þið íhaldsmenn athuga þetta gaumgæfilega.

Góðar stundir með Jóhönnu sem forsætisráðherra!

[Sigurður Ingólfsson, 21.2.2012 kl. 14:36]

Varla hægt að orða þetta betur en þú gerir hér í næstsíðustu greininni. Það er bæði hlálegt og grátlegt að fjöldi heimila og fyrirtækja hefur flosnað upp og fólk hefur misst allt sitt vegna þessa óskapnaðar sem vísitala verðtrygginarinnar er. Bankarnir héldu að þeir höfðu höndlað hamingjuna með þessu samtvinnaða okri sem vextir og verðtrygging er.Þangað til að þeir fóru á hausinn vegna þess.