Spilltir kjósendur kjósa spillta stjórnmálamenn

Í Zimbabwe í suðurhluta Afríku hefur Mugabe forseti enn einu sinni unnið stórsigur í kosningum með réttu eða röngu. Stuðningsmenn hans kætast og fara í sigurgöngur.  Í stjórnartíð Mugabe hefur fjárhagur Zimbabwe hrunið. Verðbólgan verið mest í heimi og mannréttindi virt að vettugi. Spilltir kjósendur sjá til þess að þessi gjörspillti maður heldur völdum valdanna vegna.

En þetta er í Afríku og einhver mundi segja að aðrir hlutir ættu við í Evrópu og Bandaríkjunum.  Samt sem áður hafa gjörspilltir stjórnmálamenn í Bandaríkjunum t.d. borgarstjórar sem teknir hafa verið fyrir eiturlyfjabrask og misferli með peninga náð endurkjöri þegar þeir komu úr fangelsi. Franskir kjósendur lýsa yfir mesta stuðningi við Zarkosy fyrrum forseta í nýrri skoðanakönnun þó hann sé sterklega grunaður um alvarleg fjármálaleg afbrot.

Fyrirbrigðið Silvio Berlusconi mesti áhrifavaldur í ítalskri pólitík á þessari öld hefur verið dæmdur fyrir skattsvik, fjármálaleg misferli, mök við ólögráða stúlku ásamt fleiru. Þrátt fyrir að þessir hlutir hafi legið fyrir um nokkra hríð nýtur Berlusconi mikils fylgis. Enn ætlar hann sér að verða örlagavaldur í ítalskri pólitík og svo virðist sem kjósendur muni styðja hann til þess þrátt fyrir allt.

Ítalía hefur verið á niðurleið efnahagslega allan stjórnartíma Berlusconi en það skiptir kjósendur ekki neinu máli heldur.  Þeir styðja sinn mann.

Skyldu íslenskir kjósendur vera frábrugðnir þeim frönsku eða ítölsku?

Spurning hvort við horfum upp á siðferðilegt hningnunarskeið í stjórnmálum og viðskiptum. Spilltir stjórnmálamenn eru endurkjörnir og stórfyrirtæki sem eru gripin í glæpum sleppa með minni refsingu en hagnaði þeirra nemur fyrir ólöglegt athæfi. 

Skattgreiðendur og þar með kjósendur borga síðan allan kostnaðinn vegna spillingarinnar og sitja uppi með milljarðaskuldbindingar vegna endurreisnar fyrirtækja sem rekin voru í þrot af mönnum sem halda áfram að reka þau og skammta sér áfram milljarða í arð og kaupauka.

Vegurinn til versnandi lífskjara er varðaður. Spurning er hvort kjósendur sjá nokkra ástæðu til að víkja af honum?

Athugasemdir

[Már Elíson, 5.8.2013 kl. 13:37]

Og "fyrirbrigðið" (tilv. JM) , DO, hefur verið dæmdur úr sínum spilltu embættum yfir á galeiðu spilltrar fjölmiðlunar, hrakinn og smáður stórvinur fyrirmyndarinnar (og vinar, eins og hann segir sjálfur) Berlusconi. - Sækjast nú sér um um líkir, smáðir af þjóðfélaginu, skriðnir í skjól spillingarinnar.

Lifi þessi Mugabwe Íslands sem lengst úti í "Móa".

Eða var þetta ekki inntak greinar þinnar, Jón ?

[Ómar Ragnarsson, 5.8.2013 kl. 13:44]

Það er mikið til í þessu hjá þér og þeim orðum Jónasar Kristjánssonar, að kjósendur fái þau stjörnvöld yfir sig sem þeir eiga skilið.

Sagan er forn og ný. Spilltir keisarar í Róm gættu þess að útvega þegnunum brauð og leiki. Herfarir til Egyptalands voru meðal þess sem þurfti til þess að tryggja kornframboð.

Áberandi hefur verið hvernig nánast almenn samtök hafa verið um það hér á landi að vísa frá sé allri ábyrgð á því sem gerðist í aðdreganda Hrunsins.

Það gengur ekki upp að segja að meirihluti Íslendinga hafi ekki tekið þátt í því að skuldir heimilanna fjórfölduðust á örfáum árum í árferði, sem hjá mörgum öðrum þjóðum hefði verið notað til að minnka skuldir en ekki auka þær.

Meirihluti þjóðarinnar lét sér vel líka og lætur sér enn vel líka að 40% af byggingarkostnaði Hörpunnar og fjölda annarra framkvæmda hér á landi kom frá erlendum sparifjáreigendum, þ.á.m. sveitarsjóðum, líknarfélögum og lífeyrisþegum og að það voru íslensk fjármálafvrirtæki sem flestum fannst þá svo gott að skiluðu peningum beint til Íslands, af því að útibúin í öðrum löndum voru í sömu stöðu og útibú hér á landi.

Auðvitað voru tugþúsundir Íslendinga sem ekki tóku þátt í þessum tryllta dansi í kringum gullkálfinn en urðu samt að súpa seyðið af afleiðingunum. 

En þjóðin fær það sjtórnarfar og þjóðfélag sem meirihluti hennar vill.

Eða er það ekki?

[Halldór Jónsson, 5.8.2013 kl. 19:19]

Okkar menn éta bara zebrahesta og allir klappa. Málin eru ekki einu sinni rannsökuð til neinnar hlítar. Fyrrum ráðherrar fá afskrifaða milljarða í grínviðskiptum og alda öllu sínu og meira til. Aðrir sleppa með afglapahátt sinn á kostnað þjóðarinnar.

Jón þetta er revía í mörgum þáttum. Við gleymum 1. þætti starx og við erum farin að hlæja í 2. þætti og förum út með gleðina eina í hjarta.

[JR (IP-tala skráð) 5.8.2013 kl. 21:21]

Nafni, ég hélt að þú værir að skrifa um sjálfstæðisflokkinn og hans kjósendur ?  Margt er líkt með því sem þú skrifar um og sjálfstæðisflokknum og hans kjósendum !

[Jón Magnússon, 5.8.2013 kl. 22:32]

Nei Már það var ekki inntak greinar minnar. Davíð hefur ekki fengið dóm eða verið ákærður. Þá veit ég ekki annað en hann sé með heiðarlegri mönnum sem hafa gegnt mikilvægum stjórnmálastörfum hér á landi.  Þessum þanka var ekki beint gegn neinum einstaklingi eða flokki Már heldur settur fram til umhugsunar.

[Jón Magnússon, 5.8.2013 kl. 22:35]

Þakka þér fyrir þetta innlegg Ómar. Það er alveg rétt að þjóðin hefur ekki horfst í augu við sjálfa sig vegna bankahrunsins og viðurkennt ábyrgðina. Einfaldir pólitískir frasar og galgopaháttur eins og Steingrímur J og Jóhanna sýndu færðu okkur enn fjær því að geta horfst í augu við raunveruleikann. Ef til vill hentaði það ekki pólitískum veruleika þeirra.

[Jón Magnússon, 5.8.2013 kl. 22:36]

Nú átta ég mig ekki á því hvaða menn þú ert að tala um Halldór nema ef vera skyldi Finnur Ingólfsson og nafni þinn Ásgrímsson. Eru það aðrir ráðamenn sem hafa fengið milljarða afskrifaða og/eða fyrirtæki þeirra og halda öllu sínu?

[Haukur Brynjólfsson (IP-tala skráð) 6.8.2013 kl. 07:18]

Mikið lifandi skelfing er ég orðinn yfir mig leiður á predikunum Ómars Ragnarssonar, hvort sem hann fjallar um umferðaröryggismál, maður sem hefur verið að brotlenda flugvélum fyrir asnaskap út um allar grundir í áratugi, eða hann fjallar um fjár og efnahagsmál, maðurinn sem hefur þegið almenn samskot til að greiða upp skuldir sínar. Hann virkar á mig eins og trúlaus prestur, sem bendir fólki á þrönga veginn en fer hann ekki sjálfur. Það þykir kannske gamaldags og úrelt viðhorf, en mér finnst predikun því aðeins hafa gildi að predikaranum farist að tala.

[Jón Magnússon, 7.8.2013 kl. 00:04]

Það verður hver að hafa sína skoðun á því sem fram er sett Haukur.