Vangeta og veruleikafirring

Eftir byltinguna í Úkraínu í vetur kepptust forustumenn Evrópu og Bandaríkjanna og Íslands við að heimsækja landið og fagna með byltingarforingjunum yfir þeim sigri lýðræðisins að víkja réttkjörnum forseta frá völdum og lofa stuðningi þjóða sinna.

Eðlilega taldi valdatökufólkið í Úkraínu að því væru allar leiðir færar. Bandaríkjamenn og Evrópusambandið lýstu yfir vilja til að veita Úkraínu myndarlega fjárhagsaðstoð og losa landið úr skuldum við Rússa. Stjórnvöld í Úkraínu héldu því í stríð við við fólk í austurhéruðum Úkraínu.

Eftir að Rússar tóku Krímskaga og engin lyfti litla fingri hefðu augu stjórnenda Úkraínu átt að opnast fyrir því að það eru pappírstígrisdýr sem stjórna Evrópu og Bandaríkjunum. Samt héldu þeir vígreifir áfram og sendu aukið herlið til austurhéraða landsins í stað þess að leita samninga.

Nú nokkrum mánuðum síðar hefur tæp milljón rússneskumælandi Úkraínmanna flúið heimili sín og farið yfir landamærin til Rússlands. Það hefur að verulegu leyti farið framhjá vestrænum fréttastofum. Það er engin sem flýr heimili sitt nema sá hinn sami telji sér hættu búna.

Þúsundur hafa fallið í bardögum.  Iðulega er haldið fram að Rússar aðstoði aðskilnaðarsinna og það er vafalaust rétt. Sýndar voru myndir af nokkrum rússneskum hermönnum sem farið höfðu að eigin sögn af misgáningi yfir landamærin. En það er ekki sagt frá því að meira en 300 Úkraínskir hermenn hafa farið yfir landamærin til Rússlands og Rússar verið svo vinsamlegir að semja um að láta þá lausa.

Það er ekki fjallað um það að eftir æfingar síðustu mánaða er Úkraína á barmi gjaldþrots og aðstoðin mikla úr Vestrinu lætur á sér standa. Efnahagsþvinganir gegn Rússum bitna líka á Úkraínu og tæpur fjórðungur landsframleiðslu Úkraínu er á þeim svæðum þar sem barist er.

Í dag sagði Obama Bandaríkjaforseti að Bandaríkin muni ekki koma Úkraínumönnum til aðstoðar hernarðarlega. Engin gerir ráð fyrir að Evrópusambandið geri neitt. Rússar gætu þess vegna lagt undir sig Úkraínu. Á grundvelli þessara staðreynda er súkkulaðiframleiðandinn og oligarkinn í stöðu forseta Úkraínu nú að biðja Pútin um að semja vopnahlé sem Pútin hefur nú gert. En þá er myndin sú að ekki verður betur séð en aðskilnaðarsinnar hafi unnið hernaðarlegan sigur. 

Forustumenn Evrópu hafa hist á mörgum fundum til að ræða þessi mál og ítreka vanmáttugar hótanir um aðgerðir.  Stjórnendur Bandaríkjanna hafa talað digurbarkalega, en engin innistæða hefur verið fyrir þeim orðum.  Þessir stjórnendur bera ábyrgðina á vandamálum Úkraínu. Þeir öttu Úkraínustjórn á foræðið.

Skyldu strákarnir í ISIS búast við því að sama óraunsaæið,  úrræðaleysið og pólitíski gunguhátturnin verði ofan á hjá stjórnendum Evrópu og Bandaríkjanna hvað þá varðar.  Þeir hafa nánast óáreittir framið þjóðarmorð og mannsal ásamt því að forsmá öll grundvallarmannréttindi og reglur um meðferð á stríðsföngum og herteknu fólki. Þeir hafa líka horft á það að stríðið í Úkraínu tekur hug og hjarta Evrópskra stjórnmálamanna á meðan þeir fremja hryllileg hryðjuverk og aðför að kristnu fólki sunnanmegin við Miðjarðarhafið.  

Það væri e.t.v. ráð að hætta að troða illsakir við Rússa og fá þá með í baráttuna gegn þeim hryllingi sem fólkið sunnan Miðjarðarhafsins þarf að þola og mun skola að ströndum Evrópu fyrr en síðar verði ekki brugðist við af fullri hörku.  

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 3.9.2014 kl. 22:42]

Auðvitað eru rússar að berjast í Úkraínu. Það væri vit í því fyrir þá. Þeir gætu fengið land, fullt af iðnaðarhéruðum. Og fleiri rússa.

Og ef kaninn veit hvað er gott fyrir þá ráðast þeir á ISIS. Það hefði bara góð áhrif á móralinn hjá þeim. Að berja á einhverjum imbum sem geta bara barist við óvopnað fólk á sléttlendi, en ekki að pikka fight við gaura sem geta barið á móti.

Herinn þarf eitthvað feel good verkefni.

[Gunnlaugur I., 4.9.2014 kl. 00:16]

Tek undir þessa gagnrýni þína Jón.

Það er með ólíkindum hve illa er komið fyrir fólkinu í Úkraínu vegna algers vanamts og hreins barnaskaps forystumanna ESB og USA í utanríkismálum.

Man einhver eftir Kósóvó sem var bara lítil sýsla innan landamæra Serbíu aðalega byggð múslimum.

Þeir vildu allt í einu segja skilið við Serbíu, vegna vondra stjórnvalda.

Þá var það af Evrópuríkjum og USA talið alveg sjálfssagt.

Þá var ekki talaða um vonda aðkilnaðarsinna í Kósóvó eins og nú er gert í Austur Úkraínu.

Meira að segja hófu Bandaríkjamenn með mikilli velþóknunn ESB heiftúðlegar loftárásir á Belgrad höfuðborg Serbíu til þess að styðja þessa "góðu" aðskilnaðarsinna í Serbnesku sýslunni Kósóvó.

Tvískinnungurinn og hræsnin í þessu Úkarínu máli er með miklum ólíkindum og íslensk stjórnvöld hafa orðið sér til skammar og Kratarnir hér heima heimta að við verðum líka beittir viðskiptaþvinunum af hálfu Rússa !

Það er stórhætta á að vegna algers barnaskapar þá eyðileggi stjórnvöld mikil og góð viðskipti okkar við Rússa og margra áratuga gott samstarf okkar við þessa miklu þjóð.

[Jón Magnússon, 4.9.2014 kl. 00:59]

Það var NATO sem var misnotað í fyrsta skipti Gunnlaugur þegar gerðar voru loftárásir á Belgrad og fleiri skotmörk í Serbíu. NATO var eingöngu  varnarbandalag og á þeim forsendum gengum við í bandalagið, en þarna var það misnotað sem árásarbandalag. Mikil er skömm þeirra sem að því stóðu. Síðan var NATO aftur misnotað þegar farið var í herhlaup til Afganistan.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 4.9.2014 kl. 06:35]

Það er mikið til í þessu hjá þér Jón og eins Gunnlaugur, en ég man þó ekki betur en að þessar loftárásir á Serbana hafi orðið til að binda enda á styrjöldina í fyrrum Júkóslavíu. 

           Hafi Úkraína þann sjálfsákvörðunarrétt að segja sig frá Sovét og til sveitar í ESB þá ætti með sama hætti að vera réttur þeirra héraða í Úkraínu þar sem meirihlutinn er Rússar að segja sig frá Úkraínu og til sveitar í Rússlandi. Á þeim forsendum átti alltaf að semja um þessi mál og verður vonandi gert.

Vandræðagangur USA í alþjóðamálum virðist orðin regla fremur en undantekning. Á sama hátt og þeir gáfu Úkraínu undir fótinn með aðstoð og hleyptu þannig öllu í bál og brand (eins og bent er á í pistli) þá heltu þeir olíu á eld með hálfvelgju stuðningi við uppreisnina gegn Assad í Sýrandi. Náðu þó þar að koma fótunum undir ISIS bæði með beinum fjár/vopna stuðningi og ekki síður með að tryggja óstöðugleika á svæðinu.   Nú eru þeir komnir í hring og farnir að spá í að styðja Assad í baráttunni við ISIS en þá um leið gegn því fólki sem taldi sig vera að ganga inn í arabíska vorið með stuðningi Bandaríkjanna.  Assad er nokk sama hvar tunnusprengjurnar lenda.

[Elle_, 4.9.2014 kl. 23:11]

Pistillinn þinn, Jón, hitti alveg naglann á höfuðið þarna í lokin.  Það væri nær að Vesturveldin hættu að berja á Rússum og fengju þá með gegn þessum SI-glæpasamtökum.