ASÍ í stríð við ríkisstjórnina?

Miðstjórn ASÍ telur engan grundvöll til frekara samstarfs eða samræðu við ríkisstjórnina nái fjárlagafrumvarpið fram að ganga. Það skiptir þá engu máli að mati miðstjórnar ASÍ hvað ríkisstjórnin gerir að öðru leyti ef strákarnir hjá ASÍ fá ekki að ráða fjárlögunum.

Miðstjórn ASÍ og forseti samtakanna höfðu öllu meira langlundargeð með vinstri stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og það var ekki fyrr en á síðustu metrunum sem að samtökin sáu ástæðu til að hóta samstarfsslitum við þá ríkisstjórn þó öllu bágara hafi ástandið verið á þeim tíma gagnvart launafólki.

Svo virðist sem þessi ályktun miðstjórnar ASÍ sé byggð á fölskum forsendum. Í ályktuninni segir að launafólk hafi haft réttmætar væntingar um endurreisn og uppbyggingu velferðarkerfisins.  Svo virðist sem miðstjórnarmennirnir hafi ekki áttað sig á að velferðarkerfið er við lýði á Íslandi og því ómöguleiki að endurreisa það. Þá liggur líka fyrir að mestur hluti ríkisútgjalda er til velferðarkerfisins í formi framlaga varðandi nám, heilsu, bætur, millifærslur o.fl.  Sé það krafa ASÍ að auka þessi útgjöld þá verður það ekki gert án aukinnar skattlagningar.

Getur það virkilega verið krafa miðstjórnar ASÍ að skattleggja landsmenn þ.á.m. launafólk meira til að auka millifærslur í þjóðfélaginu, sem af vinstra fólki er kallað aukin velferð. Gæti það verið að aukin velferð launafólks væri einmitt fólgin í því að draga úr skattheimtu þannig að hver og einn héldi meiru eftir til eigin ráðstöfunar af launatekjum sínum.

Svo ætti þessi miðstjórn að íhuga hvort það væri ekki besta kjarabótin fyrir launþega í landinu að lánakerfið á Íslandi væri með sama hætti og á hinum Norðurlöndunum þannig að verðtrygging yrði afnumin. Einnig að matvælaverð væri með svipuðum hætti og á hinum Norðurlöndunum og hagsmunir neytenda tryggðir. Væri ekki mikilvægara fyrir miðstjórn ASÍ að einhenda sér í slíka baráttu fyrir raunverulegum hagsmunum launafólks í stað þess að fara í vindmyllubardaga við ríkisstjórnina. 

 

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 18.9.2014 kl. 11:23]

Fyrir forseta ASÍ og miðstjórn skiptir engu máli hvernig hagkerfið stendur, hvort launþegar hafi það betra eða verra, eða yfirleitt nokkuð er snýr að launþegum þessa lands. Fyrir forseta ASÍ og miðstjórn skiptir það eitt máli að ákveðinn stjórnmálaflokkur sé við völd. Allt annað er aukaatriði fyrir forseta ASÍ og miðstjórn.

Það merkilega við þetta er þó sú staðreynd að innan þeirra stéttarfélaga sem standa að ASÍ eru nærri 100 þúsund félagsmenn. Þessi stjórnmálaflokkur sem forseti ASÍ og miðstjórn telur nauðsynlegt að vermi stjórnarráðið fékk þó einungis 24.294 atkvæði í síðustu alþingiskosningum.

Á kjörskrá í síðustu kosningum voru rúmlega 230 þúsund manns. Það segir að félagsmenn ASÍ eru nálægt 43,5% kjörbærra landsmanna. Því má ætla að forseti ASÍ og miðstjórn hafi nærri 10.500 manns að baki sér í þeim pólitíska hráskinnsleik sem þar er stundaður. 

[Guðbjörg Snót Jónsdóttir (IP-tala skráð) 18.9.2014 kl. 18:36]

 Á þeim tíma þegar feður okkar voru í pólitíkinni, þá sagði faðir minn, verkalýðsforinginn, einhverju sinni í blaðaviðtali, að landinu yrði vart hægt að stjórna án samráðs við verkalýðshreyfinguna. Það má til sanns vegar færa á margan hátt, sem Sigmundur og Bjarni mættu hugsa til, en ég efast um, að faðir minn hefði verið hrifinn að þeim yfirlýsingum, sem Gylfi er alltaf að gefa og það eitt í dag og annað á morgun. Ég botna ekkert í manninum. Mér datt líka í hug, þegar ég heyrði þetta fyrst, hvers konar skopparakringla forysta ASÍ sé eiginlega orðin, og hvað þau eru orðin ólík því, sem var, þegar faðir minn var að berjast í verkalýðsmálunum þar inni. Þessi forysta virðist vera á móti öllum ríkisstjórnum eftir skamman tíma. Ég skil ekkert í þessu fólki, sérstaklega ekki Gylfa, og veit ekkert, hvað hann er að fara með þessu. Þetta er ekki hægt.

[Kristinn Pétursson, 18.9.2014 kl. 19:08]

Í hvaða "samstarfi" hefur ASÍ verið við ríkisstjórnina?

[Sindri Karl Sigurðsson, 18.9.2014 kl. 21:53]

Persónulega finnst mér, og hef reyndar verið lengi þeirrar skoðunar, að ASÍ eigi að snúa sér að sínum skjólstæðingum og einbeita sér að þeirra kjörum í stað þess að pönkast á ríkisvaldinu. Það er eins og allar kjarabætur skjólstæðinga þeirra félaga sem eru innan ASÍ séu framleiddar í Stjórnarráðinu.

Ég veit ekki betur en að skjólstæðingar þeirra félaga sem mynda ASÍ sé venjulegt launafólk sem lang flest þiggur enga ölmusu frá öðrum skattgreiðendum. Í það minnsta ætti það að vera fyrsta, önnur og þriðja krafa ASÍ að búið sé þannig um hnútana að þess þurfi ekki.

Það virðist nú einfaldlega ekki vera svo og finnst það reyndar vera heldur hressilega undirstrikað með nýjustu opinberun miðstjórnar þessa félags.