Milljón krónur á fjölskyldu

Kristinn H. Gunnarsson gerir grein fyrir athygliverðum staðreyndum í grein sinni í Fréttablaðinu í dag, "Milljón krónur á fjölskyldu". Í greininni segir Kristinn frá rannsóknum Þóru Helgadóttur hagfræðings í greiningardeild Kaupþings en þar kemur m.a. fram að erlent vinnuafl sé hér að þiggja lægri laun en innlent. Kristinn bendir á að þessi þróun geti ekki leitt til annars en stéttskipts þjóðfélags þar sem útlendingar hafi lægri tekjur. Síðan bendir Kristinn á að hin hliðin á peningnum sé sú að verðbólgan hafi orðið 7% í stað 2.5% sem að hafi verið stefnt. Aðgangur að erlendu vinnuafli eftir þörfum hafi gert það verkum að stjórnvöld og einkaaðilar gátu framkvæmt jafnt tímabærar sem ótímabærar framkvæmdir. Kristinn bendir síðan á að samkvæmt útreikningum Þóru Helgadóttur hefði ávinningur meðalheimilis af minni þenslu og aðeins 2.5% verðbólgu því líklega numið um 1. milljón króna. Almenningur greiðir kostnaðinn af þenslunni segir Kristinn en því gleymdi Fréttablaðið og Kaupþing að segja frá.

Kostnaðaraukinn sem Kristinn talar um er aðallega vegna verðtryggingar lána sem leitt hefur af sér óþolandi ójöfnuð í þjóðfélaginu og dýrustu lána í heimi. Til þess að standa undir kostnaði upp á eina milljón þurfa heimilin í landinu að hafa viðbótar atvinnutekjur um 2 milljónir þegar skattar og launatengd gjöld eru reiknuð inn í.

Þessar staðreyndir sýna hvað það er dýrt fyrir fólkið í landinu að efnahagsstjórnin sé jafn skipulags- og aðhaldslaus og raun ber vitni. Ríkisvaldið og stofnanir sem undir það heyra hafa ekki að neinu leyti tekið tilliti til ástandsins á markaðnum. Óábyrgri efnahagsstjórn er því fyrst og fremst um að kenna að almenningur í landinu situr uppi með aukinn kostnað og útgjöld. Þessu verður að breyta.

Við Frjálslynd beitum okkur fyrir því að vísitölubinding lána verði afnumin.  

Athugasemdir

[Einar Ben, 10.4.2007 kl. 12:18]

Afnám verðtryggingar á húsnæðislánum er sennilega ein mesta kjarabót sem íslenskir hús"eigendur" geta fengið, í þessari færslu er lítið dæmi. 

Það er ljóst að verðtrygging lána er eitt mesta arðrán sögunar, hvergi annarstaðar í hinum vestræna heimi þekkist þetta fyrirbæri, amerískur hagfræðingur sem var hér á landi fyrir nokkrum misserum var spurður út í verðtryggingu lána....

.....og svarið lét ekki á sér standa, "það notar engin verðtryggingu á lán"  þegar honum var svo tjáð að svoleiðis væri þetta á Íslandi, þá trúði hann ekki viðmælendum sínum.....! 

kv. af skaga.

Ps.

[Jónas Tryggvi Jóhannsson, 10.4.2007 kl. 14:57]

Það er ekki nóg með að lausnir ykkar á vandamálunum eru rangar, heldur misskilur frjálslyndi flokkurinn líka vandamálin. Það er ríkinu að kenna að það var of mikil þensla vegna samkeppni við einkaaðila á lánamarkaði og mikilli virkjanastarfsemi á þenslutímabili. Ríkið flutti megnið af því erlendu vinnuafli inn sem hefur komið hingað síðastliðið ár, og hefði þetta erlenda vinnuafl ekki komið þá hefði samkeppni um vinnuafl hér á landi orðið svo rosalegt að verðbolgan hefði hlaupið upp í þriggja stafa tölur. Það er engin tenging milli innflytjenda og hækkunar verðbólgu á íslandi -- önnur er röng hagfræði frjálslyndra! Í raun heldur innflutt vinnuafl verðbólgunni niðiri hér á landi.

Vertryggingin smyr bara verðbólgunni yfir 5-40 ára tímabil, en verðbólgan hefði verið enn hærri ef það væri ekki verðtrygging. Það er ekki við verðtrygginguna sjálfa að sakast, því hún er ekki vond í eðli sínu. Það eru stjórnvöld sem kunna ekki að fara með efnahagsmál sem búa til illkynja hagvöxt með þenslu fjármagnaða á lánsfé; og nú fer að koma að skuldardögum.

Áhugasamir geta lesið sér til um vertryggingu hér, hér, og hér. Vandamálið er efnahagsstjórnunin, en ekki verðtrygging.