Frjálslynd umbótastjórn 1

Kaffibandalagið er innihaldslaust nema flokkarnir sem að því standa birti sameiginlega yfirlýsingu um það hver verða helstu áhersluatriðin í hugsanlegu stjórnarsamstarfi þeirra. Á þetta bendir Þorvaldur Gylfason í frábærri grein í Fréttablaðinu í dag.

 Hvað þarf Frjálslynd umbótastjórn að gera? Í fyrsta lagi þá verður að hverfa frá þeirri ójafnaðarstefnu sem ríkisstjórnin hefur fylgt. Það verður að lagfæra velferðarhallann. Jafna verður aðstöðu vinnandi fólks og fjármagnseigenda varðandi skattlagningu. Forsenda þess er hækkun skattleysismarka.

Við Frjálslynd höfum makað okkur þá stefnu að hækka skattleysismörk á kjörtímabilinu í 150.000. Með því yrði stigið stórt skref fyrir allt láglaunafólk, námsmenn, aldraða og öryrkja. Stefna VG og Samf. er ágæt í þessum efnum þó okkar sé best. Ágreiningurinn í þessu efni er þó ekki það mikill að flokkarnir ættu að geta náð saman um þetta.

Eru vandkvæði fyrir stjórnarandstöðuna að ná saman um þessi markmið?

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.4.2007 kl. 12:30]

Ég er sammála því að það þarf að gefa fólki skýrt val.  Öðru vísi verðum við ekki  mjög trúverðug sem bandalag.

[Magnús Þór Hafsteinsson, 19.4.2007 kl. 12:47]

Það er heill hellingur af málum sem stjórnarandstöðuflokkarnir eiga sameiginleg. Ég get nefnt velferðarmálin, Ríkistútvarpið, löggjöfina um vatnið, Íraksmálið, áherslur á samgöngumál og áfram má lengi telja.

 Við sem erum nú í stjórnarandstöðu höfum oft átt mjög góða spretti saman í þinginu á kjörtímabilinu sem nú er að líða. Þess vegna er það óskiljanlegt og tilefni sárra vonbrigða að í hvert sinn sem Frjálslyndi flokkurinn kemst á skrið í seinni tíð þá eru það fulltrúar og jafnvel foringjar Samfylkingar og Vinstri grænna sem ganga hvað lengst í árásum á Frjálslynda flokkinn og reyna allt hvað hægt er að til að reyna að eyðileggja fyrir okkur. Þetta hefur það eitt í för með sér að ríkisstjórnin nær meirihluta á ný í skoðanakönnunum og núverandi stjórnarandstöðuflokkar eru dæmdir til að sitja eitt kjörtímabil enn í minnihluta. Það er eins og þeim sem eru í forsvari fyrir Samfylkingu og Vinstri Græna sé fyrirmunað að skilja að þokkaleg velgengni Frjálslynda flokksins er lykillinn að því að fella stjórnina. Ef hún heldur velli - þá heldur hún áfram.

[Hlynur Jón Michelsen, 19.4.2007 kl. 13:24]

Það er engin ágreiningur um þessi mál á milli þeirra og ykkar og þú veist það!!!

Ágreiningurinn er öllu alvarlegri en svo.

[Magnús Þór Hafsteinsson, 19.4.2007 kl. 13:25]

Það er heill hellingur af málum sem stjórnarandstöðuflokkarnir eiga sameiginleg. Ég get nefnt velferðarmálin, Ríkistútvarpið, löggjöfina um vatnið, Íraksmálið, áherslur á samgöngumál og áfram má lengi telja.

 Við sem erum nú í stjórnarandstöðu höfum oft átt mjög góða spretti saman í þinginu á kjörtímabilinu sem nú er að líða. Þess vegna er það óskiljanlegt og tilefni sárra vonbrigða að í hvert sinn sem Frjálslyndi flokkurinn kemst á skrið í seinni tíð þá eru það fulltrúar og jafnvel foringjar Samfylkingar og Vinstri grænna sem ganga hvað lengst í árásum á Frjálslynda flokkinn og reyna allt hvað hægt er að til að reyna að eyðileggja fyrir okkur. Þetta hefur það eitt í för með sér að ríkisstjórnin nær meirihluta á ný í skoðanakönnunum og núverandi stjórnarandstöðuflokkar eru dæmdir til að sitja eitt kjörtímabil enn í minnihluta. Það er eins og þeim sem eru í forsvari fyrir Samfylkingu og Vinstri Græna sé fyrirmunað að skilja að þokkaleg velgengni Frjálslynda flokksins er lykillinn að því að fella stjórnina. Ef hún heldur velli - þá heldur hún áfram.