Ég heiti Njálgur Bucksson

Lífseigt furðufyrirbæri í íslenskri stjórnsýslu er Mannanafnanefnd, sem starfar skv. lögum um mannanöfn. Þar segir m.a. að heimil mannanöfn skuli geta tekið íslenskri eignarfallsendingu eða hafa unnið sér einhverskonar hefð. 

Í dag var greint frá því að mannanafnanefnd hefði m.a. samþykkt nöfnin Buck og Worms auk ýmissa annarra nafna, sem vandséð er að hafi einhver tengsl við íslenska nafnhefð eða taki íslenskri eignarfallsendingu nema við skýrum það svo rúmt, að nöfn eins og Barthomolew, Schweitzer og Buckminster geri það líka.

Hvaða vitræna glóra er fólgin í því að viðhalda þessu miðstýrða nafnakerfi á Íslandi í dag. Væri ekki rétt að láta af stjórnlyndinu og láta foreldrum það eftir að ákveða  nöfn barna sinna. Margt annað er mikilvægara til verndar íslenskunni og aðlögun erlendra ríkisborgara að íslensku samfélagi.