Það sem ekki má.

Það er vandratað, þegar stjórnmálafólk í lýðræðisríkjum vill stjórna því við hverja fréttamenn ræða og hverja ekki.

Bandaríski fréttamaðurinn Tucker Carlson átti viðtal við Putin, Rússlandsforseta, sem yfir 200 milljón manns hafa séð. Ekki voru allir sáttir við þetta framtak Tucker Carlson þ.á.m. talsmaður Evrópusambandsins (ES) og fjöldi annarra. Því var jafnvel hótað að Tucker Carlson fengi ekki að koma til Evrópu vegna þessa framtaks síns. 

Dálkahöfundurinn Gideon Rachman sem skrifar í helgarútgáfu Financial Times (FT) kallar Carlson nytsama sakleysingja fyrir framtak sitt, en það heiti er sagt að Lenin hafi notað yfir þá, sem mærðu Sovétið  á sínum tíma, en þeir voru allmargir og lýðræðið í Evrópu á þeim tíma og allt fram undir 1990 gerði ekki aðrar athugasemdir við þá kjána aðrar en málefnalegar.

Hótarnir um að beita fjölmiðlamann viðurlögum fyrir það eitt að sækja efni sem á erindi til almennings í lýðræðisríki er alvarlegt mál eins og mátti heyra á talskonu ES. Fréttafólki á að vera frjálst við hverja þeir ræða og dreifa á markaðstorgi hugmynanna. Það eru grundvallarmannréttindi. En vissulega á að gagnrýna þá málefnalega eftir því sem tilefni gefst til.

Sé það svo, að almenningur í vestrænum lýðræðisríkjum geti ekki þolað að hlusta á viðtal við Putin og leggja hans rök og sjónarmið á vogarskálina ásamt öðrum rökum og sjónarmiðum sem boðið er upp á í lýðræðisríki, þá er illa komið fyrir fólki og alvarlegt að stjórnmálaelítan skuli telja að almenningur í lýðræðisríkjum sé ekki bær um að dæma um menn og málefni. 

Fyrir og um síðustu aldamót 2000 var ítölsk blaðakona sem hét Oriana Fallaci og þótti vera vaskasti blaðamaður síns tíma m.a. fyrir að ná viðtölum við leiðtoga hryðjuverkasamtaka og þursaríkja. 

Oriana Fallaci átti m.a. viðtal við Arafat, leiðtoga PLO, á þeim tíma sem PLO þjálfaði þýsku hryðjuverkasamtökin Baader-Meinhof og Khomeini erkiklerk í Íran um svipað leyti og hann gaf út fatwah eða dauðadóm yfir skáldinu Salman Rushdie og sótti hart að minnihlutahópum í Íran.

Þetta framtak Oriana, þótti hið merkasta og Oriana Fallaci fór efst á virðingarlista blaðamanna fyrir að ná viðtölum við ofangreinda einræðisherra auk margra annarra þeirra líka, sem og óumdeildan mannvin (nema í Peking)Dalai Lama. 

Hvað hefur breyst. Af hverju þykir það afbrot hjá Carlson,sem þótti stjörnublaðamennska hjá Fallaci. Af hverju má sannleikurinn og eftir atvikum lyginn hjá viðmælendum fjölmiðlamanna ekki fá að koma fram. Af hverju á að banna fólki að fá að dæma sjálft um skoðanir og framsetningu erlendra stjórnmálamanna?  

Aðilar og samtök sem þola ekki frjálsa hugsun og tjáningarfrelsi eiga ekki heima í lýðræðisríkjum. 

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 12.2.2024 kl. 08:52]

Þá stendur eftir spurningin Jón, hvenær dó frelsið??

Hvenær varð sá sekur sem á var borin sök??

Hvenær urðu réttmætar efasemdir hatursorðræða??

Takk fyrir þarfan pistil.

Kveðja að austan.

[Geir Ágústsson, 12.2.2024 kl. 18:14]

Ástæðan fyrir viðbrögðunum að þessu sinni er sennilega sú að narratívið sem er verið að selja okkur hangir á svo þunnum þráð að menn óttast að sá þráður slitni við það eitt að það heyrist frá báðum - eða öllum - hliðum. Í Evrópu eiga stjórnmálamenn til dæmis í mestu vandræðum með að kreista meira út úr skattgreiðendum til að dæla inn í Úkraínu og vopnaframleiðenda.

[Jón Magnússon, 14.2.2024 kl. 11:57]

Furðulegt að svo virðist sem frelsið á Vesturlöndum hafi verið meira Ómar meðan gömlu Sovétríkin voru við lýði en núna. Sennilega misstu menn á Vesturlöndum tökin á eðlilegum viðmiðunum varðandi umræðuna upp úr 1990.

[Jón Magnússon, 14.2.2024 kl. 11:57]

Má vera Geir.