Staðreyndir og trú. Er hann upprisinn?

Vormorgun árið 33 voru þrír menn teknir af lífi af rómverskum yfirvöldum fyrir utan Jerúsalem. Tveir voru ræningjar, en sá þriðji Jesús Kristur var dæmdur fyrir að segjast vera konungur Gyðinga.

Þrátt fyrir að boða frið, umburðarlyndi og fyrirgefningu og konungsríki Guðs hlaut hann þessi grimmilegu örlög. Þegar Jesús svaraði spurningu Pílatusar um hvort hann væri konungur sagði hann. „Ríki mitt er ekki af þessum heimi.“ Pílatus varðaði ekki neitt um hvaða ríki. Þett gat verið ógn við Róm og hann dæmdi Jesús til krossfestingar.

Af öllu því sem skrifað hefur verið um Jesú, þá er ekkert í lífi hans sem jafn mikið er fjallað um og aftaka hans. Guðspjöllin lýsa því með hvaða hætti og hvar hann var negldur á krossinn, en þær frásagnir hafa verið dregnar í efa, en nýjustu fornleifarannsóknir sýna í öllu að það sem skrifað er í guðspjöllunum reynist vera rétt.

Guðspjöllin lýsa því að kross Jesús var reistur rétt utan við Jerúsalem á Golgata og síðan lagður í gröf skammt frá. Á þeim tíma sem Jesús var krossfestur var staðurinn þar sem hin helga gröf er grjótnáma fyrir utan borgarmúra Jerúsalem, þar sem grafir voru högnar inn í kletta eins og lýst er um gröfina, sem Jesús var lagður í. Grafirnar sáust vel frá aftökustaðnum, Golgata.

Nýlegar rannsóknir vísindamanna frá háskólanum í Aþenu á grafarsvæðinu, með skanna, sýna að innan kapellu er líkan af grafsvæði sem eru leifar af steingröfum sem voru höggnar inn í klettana á fyrstu öld. Nýjar fornleifarannsóknir La Sapienza háskólans í Róm, sýna að umhverfið er það sem guðspjöllin lýsa. Nýjustu sagnfræðilegu- og fornleifarannsóknir staðfesta því frásagnir guðspjallanna um krossfestingu og með hvaða hætti Jesús var grafinn ekki aðeins í aðalatriðum heldur einnig í smáatriðum. En þó aukin þekking okkar sýni stöðugt betur, að frásagnir guðspjallana um aftöku Jesús hvar og hvernig og greftrun hans, er sönn, þá er það okkar að meta og trúa eða hafna upprisu Jesús Krists á páskadag.

Eftir að Jesús var handtekinn flúðu lærisveinarnir og helsti stuðningshópur hans fór í felur nema örfáir aðallega konur sem voru viðstödd krossfestingu og greftrun Jesús.

Hópurinn sem fylgdi Jesús til Jerúsalem hafði í fögnuði talað fyrir kærleika, friði og þá sérstaklega konungsríki Guðs, sem var allt annað ríki,en það þar sem þeir Kaífas æðsti prestur og Pontíus Pílatus höfðu með að gera.

Allt var þetta svo dásamlegt. En síðan var leiðtoginn tekinn af lífi. Allt hrundi. Fiskmennirnir frá Galíleu hugsuðu ekki um annað en að koma sér heim sem fyrst, hræddir og vonsviknir.

En svo gerðist undrið, sem gjörbreytti lífi þeirra og tilveru og veraldarsögunni. Þeir fylltust krafti og voru tibúnir til að ganga í gegn um raunir og píslir og dauða fyrir trú sína á fagnaðarerindið um Jesús Krist eftir að hafa orðið vitni að upprisu hans.

Svo hart sóttu kristnir menn fram eftir þetta í trúarhita, að þeir náðu að leggja sjálft hið ósigrandi Rómaveldi að velli. Hvort sem fólk trúir því eða ekki að Jesús hafi gert kraftaverk, þá er framganga kristins fólks með þeim hætti eftir upprisu Jesú að það er stórkostlegasta kraftaverkið.