Er rasísk andstaða gegn fyrirtækjum stefna ríkisstjórnarinnar?

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir utanríkisráðherra hefur skipað sér fremsta í röð vestrænna utanríkisráðherra, sem hatast út í Ísrael og Gyðinga. Mér er ekki kunnugt um neinn annan utanríkisráðherra lýðræðisríkis í Evrópu, sem lýsir yfir nauðsyn rasískrar BDS herferðar gegn fyrirtækjum í eigu Gyðinga.(BDS var krafa þýskra nasista um að eyðileggja fyrirtæki Gyðinga) 

Í kvöldfréttum RÚV sjónvarps hvatti utanríkisráðherra til að ákveðið fyrirtæki yrði sniðgengið. Fyrirtækið sem um ræðir skilar góðri þjónustu, en það skiptir ekki máli að mati utanríkisráðherra vegna þess að fyrirtækið er í eigu Gyðinga.

Höfuðsynd og eina synd fyrirtækisins að mati utanríkisráðherra er rasísk og andgyðingleg. Með þessu er íslenskur ráðherra að samsama sig með þursaveldinu sem stóð fyrir BDS hreyfingunni í Þýskalandi og kristalsnóttinni 1938 þegar þýskir nasistar eyðilögðu fyrirtæki Gyðinga í Þýskalandi vegna þess að þau voru í eigu Gyðinga.

Er það virkilega svo, að það sem utanríkisráðherra segir sé stefna ríkisstjórnarinnar? Vonandi er það ekki og þá verður utanríkisráðherra að víkja - farið hefur þá fé betra.

Telur forsætisráðherra og aðrir stjórnarliðar að utanríkisráðherra gæti íslenskra hagsmuna með orðagjálfri, hatursáróðri og stríðsyfirlýsingum? 

Athugasemdir

[Sigurður I B Guðmundsson, 15.5.2025 kl. 21:52]

Það er langt síðan hún fór yfir strikið og er búin að halda sig þar!

[Arnar Freyr Reynisson, 16.5.2025 kl. 11:45]

Frábært innlegg og því miður nauðsynlegt. Þegar utanríkisráðherra Íslands hvetur opinberlega til sniðgöngu gegn fyrirtæki vegna þess að það er í eigu Gyðinga, erum við ekki lengur að tala um málefnalega gagnrýni á ríki heldur beina árás á fólk, vegna trúar eða þjóðernis.

Flest Evrópuríki, jafnvel þau sem gagnrýna Ísrael harðlega hafa forðast að ganga inn á þessa hættulegu braut. Ísland virðist hins vegar nú skipa sér fremst í flokki öfganna. Slíkt minnir á dökka kafla sögunnar, ekki á mannúðarstefnu.

En þetta snýst ekki bara um siðferði. Með því að stilla þjóðerni eða trúarbrögðum eigenda fyrirtækja upp sem ástæðu til útilokunar, sendir íslensk stjórnvöld skýr skilaboð: Hér er pólitískur dómur ofar öllu. Hvaða alþjóðlegi fjárfestir treystir slíku umhverfi?

Ef þetta er ný utanríkisstefna Íslands, þá verður hún að sæta almennilegri umræðu. Og ef ekki, þá ber forsætisráðherra að leiðrétta opinberlega og tafarlaust.