Sagan kennir mér að átta mig á framtíðinni.

Gildi söguþekkingar fyrir stjórnmálamenn var viðurkennd á árum áður m.a. mótuðu þeir Winston Churchill forsætisráðherra Breta og Franklin Delano Roosevelt Bandaríkjaforseti mikilvæga framtíðarsýn m.a. með Atlantshafssáttmálanum 1942, þegar grimmilegt heimsstríð var í algleymingi.

Þeir höfðu þekkingu og framtíðarsýn. Þeir vissu, að það þurfti að uppræta óargadýr nasismanns og fasismanns ekkert minna var í boði hvað svo sem það kostaði í mannfórnum og hörmungum almennra borgara. Hið illa varð ekki þá frekar en nú með öðru en illu út að rekið.

Söguleg vanþekking, rangfærslur og lygi einkennir mikið af umræðunni um átök varnarsveita Ísrael.

Frá því að Sameinuðu þjóðirnar samþykktu sjálfstætt þjóðríki, Ísrael 14. maí 1948 ekki síst vegna snöfurmannlegrar framgöngu sendiherra Íslands, Thor Thors. Réðust Egyptaland, Jórdanía, Sýrland og Írak inn í Ísrael daginn eftir í þeim tilgangi að eyða Ísrael. Drepa átti alla Gyðinga sem ekki legðu á flótta.

Vestubakkinn svonefndur var aldrei tekinn af Palestínumönnum, hann var hluti Jórdaníu þangað til í 6.daga stríðinu 1967 þegar Jórdanir ásamt Egyptum og Sýrlendingum reyndu enn að útrýma Ísrael og Gyðingum.

Með Oslóarsamkomulaginu 1990 var Palestínumönnum boðið frjálst ríki og fullveldi, en í kjölfarið fylgdu gríðarlegar hryðjuverkaárásir m.a. sjálfsmorðssprengingar víða um Ísrael sem kostuðu fjölda Ísraelsmenn lífið og kom í veg fyrir að Oslóarsamkomulagið næði fram.

Árið 2000 var Palestínumönnum boðið það sama í Camp David og 96% af Vesturbakkanum en þeir höfnuðu því.

Árið 2008 bauð þáverandi forsætisráðherra Ísrael Ehud Olmert Palestínumönnum 94% af Vesturbakkanum, Austur Jerúsalem sem höfuðborg Palestínu og að gamli bærinn í Jerúsalem yrði undir alþjóðlegri stjórn. Því hafnaði Abbas leiðtogi Palestínumanna.

Eina skilyrði Ísraelsmanna í öllum þessum tilvikum var að Palestínumenn viðurkenndu Ísrael og gerður yrði friðar og vináttusamningur milli ríkjanna sem aðilar skuldbindu sig til að fylgja. Það hafa Palestínumenn aldrei verið tilbúnir að gera. Af hverju?

Af því að tilvera Ísrael er þeim þyrnir í augum. Þeir vilja ekki ríki við hlið Ísrael þeir vilja ríki án Ísrael. Meðan svo er eru engar forsendur til að semja um tveggja ríkja lausn. Hún gengur ekki upp nema öryggi fólks í báðum ríkjum sé tryggt og aðilar virði tilverurétt hvors annars.

Ef farið væri að kröfum utanríkisráðherra Íslands, varðandi tveggja ríkja lausn mundi það land sem helmingur Ísraelsbúa eiga heima vera 15 km. breitt, á svæði sem mikilvægustu innviðir Ísrael eru, m.a. Tel Aviv og Ben Gurion flugvöllurinn. Það gengur aldrei upp og var viðurkennt í Osló,Camp David og tilboði Ehud Olmert. En samt hamast Þorgerður.

Eftir hryðjuverkaárás Hamas á Ísrael 7.október 2023 með fjöldamorðum, nauðgunum, gíslatökum, þar sem ungabörn voru steikt lifandi áður en foreldrar þeirra voru drepin. Konu var hópnauðgað og drepin og líki hennar ekið um götur í Gasa þar sem lýðurinn svívirti lík hennar og hrækti á það. Hún hafði það eitt til saka unnið að tilheyra ákveðnum kynþætti.

Samt tala vestrænir fjölmiðlar ekki um kynþáttahatur eða þann skefjalausa ógeðslega rasisma, sem tilveruréttur Hamas byggir á. Það fólk sem veifar Hams fánanum ætti að athuga að með því er það að gerast talsmenn kynþáttahaturs,skefjalausasta rasisma í heiminum þar sem stefna Hamas er að drepa alla Gyðinga hvar svo sem þeir finnast.

Leiðtogi Palestínu Mahmoud Abbas er óhæfur gjörspilltur leiðtogi. Hann var kosinn til fjögurra ára fyrir 20 árum. Engar kosningar hafa verið í Palestínu síðan 2005. Abbas hefur það helst til frægðar unnið að hafa prófgráðu frá Moskvuháskóla, í endurskoðun á helförinni. Ríkisstjórn hans greiðir bætur til fjölskyldna hryðjuverkamanna. Þeim mun hærri eftir því sem hryðjuverkin kosta fleiri Gyðinga lífið.

Þegar Ísrael yfirgaf Gasa árið 2005, án skilyrða, taldi Ariel Sharon og ríkisstjórn hans að alþjóðasamfélagið mundi fordæma hverja árás Gasa búa á Ísrael og bregðast við. Þar skjátlaðist hinum aldna hershöfðingja illilega. Strax og Gaza búar voru frjálsir, hóf Hamas sem tók alla stjórn á Gasa að skjóta flugskeytum á Ísrael og senda konur og börn til að fremja hryðjuverk í Ísrael þangað til Ísrael lokaði landamærunum.

Gasa búar áttu alla möguleika á því að byggja upp nútíma ríki með frjálsum viðskiptum og nýsköpun. En þeir ákváðu að halda áfram að hata Ísrael og skipuleggja gjöreyðingu Gyðinga. Gasa búar fá stóran hluta flóttamannaaðstoðar Sameinuðu þjóðanna, en þeir teljast hafa verið „flóttamenn“ frá 1948 eða í 77 ár.

Þegar Al Kaída illyrminn frá Sádi Arabíu flugu á tvíburaturnana í New York o.fl byggingar í Bandaríkjunum var þjóðhátíð á Gasa og hryðjuverkunum fagnað.

Tveggja ríkja lausn býður ekki upp á frið og öryggi í þessum heimshluta í dag því miður, heldur þvert á móti. Þorgerður Katrín og vinstri sinnuðustu ríkisstjórnir Evrópu spyrja „Hvað í ósköpunum ætti svo sem að fara úrskeiðis,“ þegar þeir bera fram tveggja ríkja lausnina. Barnaskapur af sama tagi og þau sýna færist því miður í aukanna eftir því sem sögulausum stjórnmálamönnum á vinstri kantinum fjölgar.

Það er líka auðveldara að hætta lífi barna annarra en sínum eigin þegar dyggðaflöggun friðarins er dregin upp úr pússi utanríkisráðherra Íslands.

Ísraelsmenn eiga í stríði sem þeir hvorki hófu né vildu. Stríð er algjör viðbjóður og helvíti og verst þegar vígamenn fela sig bak við almenna borgara og hafa stjórnstöðvar undir skólum, barnaleikvöllum og sjúkrahúsum eins og Hamas gerir og hafast við í undirgöngum sem eru lengri en neðanjarðarlestarkerfi Lundúna.

Það hefur alltaf legið fyrir að stríðinu á Gasa lýkur sama dag og gíslum Hamas er skilað og aðrir taka við stjórn Gasa en hryðjuverkasveitir Hamas. Allt tal um þjóðarmorð eins og íslenski utanríkisráðherrann hefur ítrekað sakað varnarsveitir Ísrael um er því fáránleiki.

Ísrael varar fólk á Gasa við væntanlegum árásum, flytur borgara frá hættusvæðum og nú streymir aðstoð og vistir frá Ísrael til íbúa Gasa en ekki Hamas eins og það var meðan Sameinuðu þjóðirnar sáu um þessa neyðaraðstoð. Þá stálu Hamas liðar neyðaraðstoðinni og seldu íbúum Gasa á uppsprengdu verði til að geta haldið úti hernaðinum gegn Ísrael og borgað hermönnum Hamas.

Aðstoð eins og sú sem Gasa búum er veitt var ekki í boði fyrir íbúa Þýskalands þegar herir bandarmanna sóttu þar inn í síðara heimstríði. Þá datt engum skynsömum stjórnmálamanni í hug að tala um þjóðarmorð og hinir sem höfðu verið aftar á bekknum þegar drottinn útdeildi gáfunum datt það ekki heldur í hug ólíkt þeim stjórnmálamönnum í dag, sem á aftasta bekknum sátu og tala af algjöru þekkingaleysi um þjóðarmorð á Gasa.

Vandamálið sem við er að eiga í dag og allt frá 1948 þegar Ísraelsríki var stofnað er tilveruréttur lands Gyðinga í Ísrael. Meðan Palestínumenn viðurkenna ekki tilverurétt Ísrael og Gyðinga, þá eiga Ísraelsmenn ekki annan valkost en að berjast til sigurs á Gasa, á Vesturbakkanum á landamærum Sýrlands og Líbanon og við Húti hryðjuverkamennina í Yemen þar sem fjöldi barna deyr úr sulti daglega ólíkt því sem er á Gasa.

Allir þessir aðilar heimta fullan sigur og útrýmingu Gyðinga í Ísrael. Ísrael á því ekki annan valkost en að útrýma hinu illa hvað sem það kostar eins og nasismanum og fasismanum var útrýmt árið 1945. Við eigum að standa með þessu eina lýðræðisríki fyrir botni Miðjarðarhafs í þeirri frelisbaráttu.

Það er ekki hægt annað en að fordæma sögulausa,lýðsleikju stjórnmálamenn eins og Þorgerði Katrínu, Kristrúnu Frostadóttur og Ingu Sæland, sem taka sér stöðu með hryðjuverkasamtökum í beinni andstöðu við söguleg rök, rökræna framtíðarsýn, frið og skynsemi og viðhafa orðfæri sem eru fráleit og lögfræðingurinn í hópnum ætti að vita betur, en hún fer samt fram sem dólgslegast.

Það eru aumir leiðtogar sem láta berast með straumi lygafrétta og sögufalsana og rísa ekki upp til að bera sannleikanum vitni jafnvel þó það kosti nokkur skálaboð með vinstri elítunni í Brussel, Osló og Madrid.